Η τελευταία συμφωνία του μαέστρου Οζίλ

• No Wenger, no party

Γεννήθηκε στο βιομηχανικό και γκρίζο Γκέλζενκιρχεν, έπαιξε σε πολλές άσημες ομάδες της περιοχής προτού ενσωματωθεί (σε ηλικία 17 ετών) στη Σάλκε, αλλά η φανέλα που πάντα τον συνάρπαζε, από μικρό παιδί, ήταν η κίτρινη της Φενέρμπαχτσε.

Ο Μεσούτ Οζίλ γεννήθηκε, μεγάλωσε και έφτιαξε το όνομα του στη Γερμανία, αλλά γαλουχήθηκε, ζει και θα πεθάνει ως Τούρκος. Και, ως τέτοιος, ήθελε από πιτσιρικάς να φορέσει κάποια στιγμή την φανέλα των Καναρινιών.

Και, με δεδομένο ότι το «10» θα το φοράει ο επίσης νεοαποκτηθείς (δανεικός από την Άστον Βίλα), επιθετικός Μπουάνα Σαματά, επέλεξε το «67», επειδή η πόλη καταγωγής του, Ζονγκουλντάκ, περιλαμβάνει το 67 στον ταχυδρομικό της κώδικα.

«Στη παιδική μου ηλικία, η μητέρα μου με δίδαξε πάντα να δείχνω σεβασμό και να μην ξεχνάω ποτέ από που προέρχομαι. Και αυτές είναι αξίες που ακολουθώ μέχρι και σήμερα» έγραψε ο Οζίλ, Τούρκος τρίτης γενιάς, όταν ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την Εθνική Γερμανίας, παρ' ότι μαζί της αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής το 2014, αηδιασμένος από τις ρατσιστικές επιθέσεις που δέχθηκε από Γερμανούς οπαδούς, για την περιβόητη φωτογραφία του με τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Ο Οζίλ, μαζί με τον Ιλκάι Γκιντογκάν της Μάντσεστερ Σίτι (συνεχίζει κανονικά στη Νατσιονάλμαντσαφτ) και τον (100% Τούρκο) Τσενκ Τοσούν της Έβερτον, επ' ευκαιρία επίσκεψης του Ερντογάν στο Λονδίνο, φωτογραφήθηκε μαζί του, προκαλώντας την αντίδραση των Γερμανών εθνικιστών και μπαίνοντας ταυτόχρονα στις καρδιές των αντίστοιχων Τούρκων, οι οποίοι του είχαν ασκήσει έντονη κριτική, όταν πιτσιρικάς προτίμησε να παίξει με την Γερμανία και όχι με την Τουρκία.

Ο 32χρονος μεσοεπιθετικός ξεκαθαρίζει έκτοτε ότι αυτή η κίνηση δεν είχε κανένα πολιτικό υπόβαθρο («η δουλειά μου είναι ποδοσφαιριστής, όχι πολιτικός»), αλλά η αλήθεια είναι ότι, από εκείνη την στιγμή, είχε αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για να αγωνιστεί κάποια στιγμή στην χώρα των προγόνων του και, βεβαίως, στην Φενέρ, αφού δεν θα έπαιζε σε άλλη τουρκική ομάδα, όπως έχει ξεκαθαρίσει επανειλημμένως.

Ο Οζίλ είναι πλέον κάτοικος Κωνσταντινούπολης, η γνωριμία με τον Ερντογάν εξελίχθηκε σε φιλία και η μεταγραφή του ως ελεύθερος έως το 2024, την οποία θα χρηματοδοτήσουν εν μέρει οι φίλοι της ομάδας, έχει και τις ευλογίες του προέδρου, ο οποίος άλλωστε υπήρξε μάρτυρας στον γάμο του Μεσούτ με την πρώην Μις Τουρκία, Αμίν Γκιλσέ, το 2019.

No Wenger, no party

Στο «Σουκρού Σαράτσογλου» και την Φενέρ, ο Οζίλ ψάχνει να βρει αυτά που έχασε τα τελευταία δυόμισι χρόνια στην Άρσεναλ: Την διάθεση για μπάλα, το κίνητρο για να είναι πρωταγωνιστής, την δίψα για να ξεδιπλώσει και πάλι το ποιοτικό ποδόσφαιρο που αναμφίβολα μπορεί να προσφέρει, όπως απέδειξε σε Σάλκε, Βέρντερ Βρέμης, Ρεάλ Μαδρίτης (ο αγαπημένος συνεργάτης του Κριστιάνο Ρονάλντο, κατά δήλωση του Πορτογάλου σούπερ σταρ), αλλά και στους Κανονιέρηδες.

«Παιδί» του Αρσέν Βενγκέρ, ο οποίος τον Σεπτέμβριο του 2013 τον έκανε την πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία της Άρσεναλ μέχρι τότε (50 εκατομμύρια ευρώ), είχε πολλά up και down στην οκταετία του στο Λονδίνο, αλλά μέχρι το 2018 ένιωθε πολύ δυνατός, χάρη στην... ασπίδα προστασίας του Αλσατού τεχνικού.

«Είναι η μεγαλύτερη μεταγραφή του Ιανουαρίου και είναι φανταστικά τα νέα για την Φενέρμπαχτσε» αποφάνθηκε πριν από λίγες ημέρες ο Βενγκέρ για την μετακίνηση ζωής του Οζίλ, ο οποίος αποχαιρέτησε την Άρσεναλ με 44 γκολ – 77 ασίστ (σε 254 παιχνίδια), συμβάλλοντας στην κατάκτηση τριών Κυπέλλων και ενός Community Shield, καθώς και στην συμμετοχή σε τελικό Europa League και League Cup.

Το παλμαρέ του περιλαμβάνει και τέταρτο Κύπελλο, στο οποίο όμως δεν είχε ουσιαστική συμβολή, αφού εδώ και δέκα μήνες ήταν ανενεργός (τελευταία συμμετοχή, τον περασμένο Μάρτιο κόντρα στην Γουέστ Χαμ). Οι διάδοχοι του Βενγκέρ (Ουνάι Έμερι και Μίκελ Αρτέτα) προσπάθησαν να του δώσουν νέα ώθηση, αλλά επί της ουσίας δεν πίστεψαν ποτέ στον Οζίλ, ο οποίος θέλει ξανά στη Πόλη να νιώσει ποδοσφαιριστής.

Αν τα καταφέρει, δεδομένα θα προσφέρει μοναδικές στιγμές στους φίλους της Φενέρ και θα μπορέσει, στα 32 του χρόνια και πλέον σε λιγότερο απαιτητικό επίπεδο σε σχέση με την Premier League, να γράψει μια τελευταία (ποδοσφαιρική) συμφωνία που θα δικαιώσει και το παρατσούκλι που τον ακολουθεί από την στιγμή που έκανε το «μπαμ» με τις ασίστ και την διορατικότητά του: Ο Μαέστρος.