Επιστροφή στην εθνική μετά το «αντίο»

Ροζέ Μιλά
Στο Μουντιάλ της Ιταλίας, το 1990, ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής της εθνικής Καμερούν, με τον ίδιο να χορεύει στο σημαιάκι του κόρνερ μετά από κάθε γκολ του. Στα 38 του χρόνια, σημείωσε τέσσερα τέρματα στη διοργάνωση, οδηγώντας τα «λιοντάρια» μέχρι τα προημιτελικά. Ο Ροζέ Μιλά είχε αποσυρθεί από το αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα δύο χρόνια νωρίτερα, ωστόσο φόρεσε ξανά τη φανέλα με το εθνόσημο, έπειτα από... άνωθεν παρέμβαση. Ο ίδιος ο πρόεδρος της χώρας τον πήρε τηλέφωνο πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο και του ζήτησε να επιστρέψει. Όπερ και εγένετο, με τον Καμερουνέζο επιθετικό να «γλυκαίνεται» και να αγωνίζεται και στο Μουντιάλ των Ηνωμένων Πολιτειών, το 1994, σε ηλικία 42 ετών.

Ζινεντίν Ζιντάν – Κλοντ Μακελελέ – Λιλιάν Τουράμ
Εκείνο το γκολ του Χαριστέα, έπειτα από τη σέντρα του Ζαγοράκη, όχι μόνο έδωσε στην Ελλάδα το εισιτήριο για τα ημιτελικά του Euro 2004, αλλά έστειλε πρόωρα σπίτι της την - τότε - πρωταθλήτρια Ευρώπης, Γαλλία. Μετά από εκείνο τον οδυνηρό αποκλεισμό, στα γήπεδα της Πορτογαλίας, Ζινεντίν Ζιντάν, Κλοντ Μακελελέ και Λιλιάν Τουράμ αποφάσισαν να αποχωρήσουν από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Στην επόμενη προκριματική φάση του Μουντιάλ, η Γαλλία είχε απογοητευτική πορεία, με τον ομοσπονδιακό τεχνικό να ζητά από τους τρεις «σωματοφύλακες» να επιστρέψουν άρον-άρον στην εθνική, προκειμένου να μη χαθεί το «τρένο» του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Οι «τρικολόρ» όχι μόνο προκρίθηκαν, αλλά έφτασαν μέχρι τον τελικό, στο «κύκνειο ασμα» του Ζινεντίν Ζιντάν. Αντίθετα, Μακελελέ και Τουράμ αγωνίστηκαν και στο Euro 2008.

Τζέιμι Κάραχερ
Το καλοκαίρι του 2007 αποφάσισε να αποχωρήσει από την εθνική Αγγλίας. Ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του ισχυρίστηκε πως το έκανε για να αφοσιωθεί στις υποχρεώσεις του με τη Λίβερπουλ και να μπορεί να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στην οικογένειά του, όμως τα ρεπορτάζ της εποχής έκαναν λόγο για δυσαρέσκεια του Άγγλου αμυντικού από το γεγονός πως δε βρισκόταν τακτικά στις επιλογές του ομοσπονδιακού τεχνικού. Ωστόσο, ο Κάραχερ είχε αφήσει ανοιχτό παράθυρο επιστροφής, εφόσον τα «λιοντάρια» τον χρειάζονταν. Όπερ και εγένετο πριν το Μουντιάλ του 2010. Τα προβλήματα τραυματισμών είχαν «λαβώσει» την άμυνα της Αγγλίας και ο Φάμπιο Καπέλο τον κάλεσε εσπευσμένα στην αποστολή. Ο ποδοσφαιριστής είπε το «ναι» και στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Νοτίου Αφρικής φόρεσε για τελευταία φορά τη φανέλα με το εθνόσημο.

Χένρικ Λάρσον
Ο ποδοσφαιριστής που έχει επιστρέψει στην εθνική του ομάδα, όχι μία φορά, αλλά δύο. Ο Λάρσον είπε πρώτη φορά «αντίο» στην εθνική Σουηδίας μετά το Μουντιάλ του 2002. Ωστόσο, μετά από πιέσεις που δέχθηκε, αποφάσισε να αγωνιστεί στο Euro 2004, στο πλευρό του Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς. Ακολούθησε η παρουσία του και στο Μουντιάλ του 2006, με τον ίδιο να αποσύρεται τότε για δεύτερη φορά από το αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα. Ούτε εκείνη τη στιγμή, όμως, το «αντίο» ήταν οριστικό. Πριν το Euro 2008, ο ομοσπονδιακός τεχνικός του ζήτησε να επιστρέψει ξανά και εκείνος είπε το «μεγάλο» ναι. Αγωνίστηκε ξανά μαζί με τον Ιμπραϊμοβιτς, στο τελευταίο του μεγάλο τουρνουά. Ο Λάρσον συμμετείχε αργότερα στα προκριματικά του Μουντιάλ, όμως μαζί με τον αποκλεισμό της Σουηδίας ήρθε και η δική του – οριστική αυτή τη φορά – αποχώρηση, σε ηλικία 38 ετών.

Αντρέα Πίρλο
Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 ήταν το τελευταίο μεγάλο τουρνουά που αγωνίστηκε ο «μαέστρος» με τη φανέλα της εθνικής Ιταλίας. Ο ίδιος είχε ανακοινώσει πως μετά την ολοκλήρωση της διοργάνωσης θα έλεγε «αντίο» στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του. Ωστόσο, η έλευση του Αντόνιο Κόντε στο τιμόνι της «σκουάντρα ατζούρα» έκανε τον Πίρλο να αλλάξει γνώμη (ήταν μαζί στη Γιουβέντους) και να επιστρέψει στην ομάδα για τα προκριματικά του Euro 2016. Ωστόσο, το comeback του δεν κράτησε για πολύ, αφού η απόφασή του να αγωνιστεί στο MLS τον έθεσε εκτός πλάνων του ομοσπονδιακού τεχνικού και ταυτόχρονα εκτός αποστολής από την τελική φάση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος.

Λιονέλ Μέσι
Σε εθνικό ζήτημα εξελίχθηκε η - προσωρινή - αποχώρηση του «σούπερ-Λίο» από την εθνική Αργεντινής το 2016. Μετά από τρεις σερί χαμένους τελικούς (Μουντιάλ 2014, Κόπα Αμέρικα 2015 & 2016), ο Μέσι θεώρησε τον εαυτό του υπεύθυνο για τις αποτυχίες της «αλμπισελέστε», δηλώνοντας πως δε θα ξαναφορέσει τη φανέλα με το εθνόσημο. Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε μια πανεθνική εκστρατεία στην Αργεντινή, προκειμένου να πάρει πίσω την απόφασή του ο μεγάλος αρχηγός. Οι φίλαθλοι ξεχύθηκαν στους δρόμους φωνάζοντας «μη φύγεις, Λίο», ενώ στη μάχη ρίχθηκαν ο πρόεδρος της χώρας και ο δήμαρχος του Μπουένος Άιρες. Ενάμιση μήνα μετά την αρχική του απόφαση, ο Μέσι ανακοίνωσε πως θα συνεχίσει να αγωνίζεται με το αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα, χωρίς όμως να έχει φέρει ακόμα κάποιον τίτλο στην πατρίδα του.

Τζίτζι Μπουφόν
Το «τοτέμ» του ιταλικού ποδοσφαίρου συνεχίζει να βρίσκεται στα γήπεδα σε ηλικία 43 ετών, υπερασπιζόμενος την εστία της αγαπημένης του Γιουβέντους. Με την έτερη αγαπημένη του, την εθνική Ιταλίας, ο Μπουφόν αγωνιζόταν μέχρι τα 40. Μετά τον αποκλεισμό της «σκουάντρα ατζούρα» από το Μουντιάλ του 2018, ο σπουδαίος τερματοφύλακας είπε μέσα σε κλάματα το μεγάλο «αντίο». Ο ίδιος, βέβαια, τόνισε πως πάντοτε θα είναι παρών στην εθνική ομάδα, εφόσον υπήρχε ανάγκη. Παρά την ανακοίνωση αποχώρησής του, το Νοέμβριο του 2017, ο ίδιος κλήθηκε ξανά από τον ομοσπονδιακό τεχνικό, λίγους μήνες αργότερα. Ο μεγάλος Τζίτζι είπε το «ναι» και αγωνίστηκε σε ένα φιλικό με την Αργεντινή. Αυτό ήταν και το «κύκνειο άσμα», αφού αργότερα ανακοίνωσε την οριστική αποχώρησή του.