«Cantera Grogueta»: Το «υποβρύχιο» θαύμα του Βίλα Ρεάλ και του Europa League

«Cantera Grogueta»: Το «υποβρύχιο» θαύμα του Βίλα Ρεάλ και του Europa League

bet365

Από τη Segunda το 2012, με «όπλο» την Ακαδημία-υπόδειγμα της«Cantera Grogueta» και τα 286 εκατ. ευρώ από πωλήσεις την τελευταία πενταετία, η Βιγιαρεάλ εγκαινίασε το παλμαρέ της και συνέδεσε μια πόλη μικρότερη σε πληθυσμό από τη Λαμία με ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο. Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωλαΐτης.

Στη συνείδηση του μέσου φιλάθλου το όνομα της Βιγιαρεάλ ηχούσε οικεία, συμπαθητικά εδώ και 15 και πλέον χρόνια. Το «Κίτρινο Υποβρύχιο», η θεαματική ομάδα που καταφέρνει να μπαίνει «σφήνα» στους μεγάλους της La Liga, μια ευχάριστη νότα σε αυτό που έχει βαφτιστεί ως «modern football». Αυτό που λίγοι μπορούσαν να ξεχωρίσουν με βεβαιότητα ήταν σε ποιο επίπεδο της ισπανικής πυραμίδας όφειλαν να την τοποθετούν: στα ψηλά στρώματα ως μία καταξιωμένη δύναμη με έναν ημιτελικό Champions League στις πλάτες της, ή απλά ως μία αξιοσημείωτη μικρομεσαία ομάδα, αυτή που έδειχνε να κάνει τον κύκλο της προς την αφάνεια μετά τον υποβιβασμό στη Segunda το 2012;

Η απάντηση προς όλους ήρθε αναδρομικά, αλλά εμφατικά. Με μία ευρω-κούπα, αυτή του Europa League, υπό τις οδηγίες του… ομώνυμου, πια, Ουνάι Έμερι. Απέναντι στην παραδοσιακή υπερδύναμη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το στολίδι της μικρής πόλης της Βαλένθια, του Βίλα-Ρεάλ (με βάση την τοπική προφορά), εκείνης των μετά βίας 50.000 κατοίκων (μικρότερη από τη Λαμία, την Κομοτηνή, την Καβάλα) που όταν γεμίζει το γήπεδο των 25.000 μένει… μισή, έλαμψε στο διεθνές στερέωμα και πρόσθεσε το πρώτο τρόπαιο της ιστορίας του.

Η περίπτωση του Κίτρινου Υποβρύχιου, όμως, επιβεβαιώνει το κλισέ ρητό «σημασία δεν έχει ο προορισμός, αλλά το ταξίδι». Για να φτάσει στο Γκντανσκ και να πανηγυρίσει μπροστά στους 5.000 φίλους της την κούπα, συνετέλεσαν όλοι οι παράγοντες που μετέτρεψαν τη Βιγιαρεάλ από άσημο σωματείο που βολόδερνε στις τριτοτέταρτες κατηγορίες ως τα μέσα των ‘90s, σε περήφανο, ποδοσφαιρικό οργανισμό.

Πολύ περισσότερο, εξαργυρώθηκαν οι κόποι και οι επενδύσεις του 73χρονου ιδιοκτήτη της, Φερνάντο Ροτς και το project της Ακαδημίας-κόσμημα, «Cantera Grogueta» (σ.σ. Κίτρινο νταμάρι) που ευθυγράμμισε την πορεία της με αυτή του σύγχρονου ποδοσφαίρου.

 

Η οικογένεια Ροτς, ιδιοκτήτρια της μεγαλοβιομηχανιας κεραμικών, Παμέσα (χορηγός στη φανέλα της ομάδας) με έδρα το Βίλα-Ρεάλ, ανέλαβε το κλαμπ το 1997 όταν ο τότε πρόεδρος, Πασκάλ Φοντ ντε Μόρα έκανε έκκληση αγοράς για τη σωτηρία του. Παρά το «ασανσέρ» των δύο πρώτων χρόνων με την παρθενική άνοδο στην Primera και τον άμεσο υποβιβασμό, ο σύλλογος επανήλθε στον αφρό, με συνετή οικονομική, οργανωτική και μεταγραφική πολιτική. Σε σημείο που το 2006, επί Μανουέλ Πελεγκρίνι, η ομάδα άγγιξε το όνειρο του τελικού του Champions League, το οποίο έσβησε από ένα χαμένο πέναλτι του Χουάν Ρομάν Ρικέλμε στα τελευταία λεπτά της ρεβάνς κόντρα στην Άρσεναλ.

Οι ευρωπαϊκές πορείες στα «αστέρια» συνεχίστηκαν, το 2008-09 ο Παναθηναϊκός βίωσε από πρώτο χέρι την δυναμική της ισπανικής ομάδας γνωρίζοντας τον αποκλεισμό από τους «16», όμως, τα θεμέλια για την μακροημέρευση της Βιγιαρεάλ στην ελίτ ήταν ακόμη εύθραστα.

Όπως αναφέρει ο γενικός διευθυντής και υπεύθυνος για την αθλητική ανάπτυξη του συλλόγου εδώ και 24 χρόνια, Χοσέ Μανουέλ Γιανέθα, «Στην ομάδα των Ρικέλμε, Φορλάν, κλπ που αποκλείστηκε από την Άρσεναλ το 2006, δεν είχε ανθίσει ακόμη η Ακαδημία μας. Δεν είχαμε αυτό το στοιχείο».

Πίσω στο 2021, το κάρμα επιφύλασσε το πιο σημαντικό τεστ για τη Βιγιαρεάλ, αφού κλήθηκε να αντιμετωπίσει ξανά τους Κανονιέρηδες σε ευρωπαϊκό ημιτελικό. Αυτή τη φορά, οι 8 από τους 16 παίκτες που αγωνίστηκαν στο «Έμιρεϊτς» και σφράγισαν την ιστορική πρόκριση, οι 13 από την αποστολη του τελικού, είναι προϊόν της «Cantera Grogueta». Της Ακαδημίας που χτίστηκε από το σημείο μηδέν, ως μέρος των επενδύσεων του Ροτς, ο οποίος είχε παραλάβει το απόλυτο χάος. Χωρίς προπονητικό κέντρο, με τραγικές δομές, η Βιγιαρεάλ απέκτησε σύντομα το ιδιόκτητο αθλητικό της κέντρο και πριν από μερικά χρόνια εγκαταστάθηκε σε δεύτερο, ακόμη πιο σύγχρονο.

Σταδιακά, το δυναμικό της έφτασε τους 22 σκάουτερ εντός Ισπανίας και τους 14 του εξωτερικού. Η ενίσχυση του ρόστερ, ως επί το πλείστον με φθηνούς Αργεντίνους παίκτες, πάγια τακτική της πρώτης δεκαετίας της εποχής Ροτς, μετατράπηκε σε εγγενή σκοπό και διαδικασία εκ των έσω.

Μόλις την τελευταία πενταετία, ανεπηρέαστα από τον υποβιβασμό του 2012, έχει αποφέρει στον σύλλογο 286 εκατ. ευρώ από εξαγωγές παικτών, συντελώντας στο καθαρό κέρδος 16 εκατ. ευρώ από τα μεταγραφικά παζάρια (270 εκατ. σε αγορές). Σε αυτό το διάστημα έχουν «αποφοιτήσει» παίκτες όπως ο Ρόδρι της Μάντσεστερ Σίτι, ο οποίος διεκδικεί το φετινό Champions League και ο Φορνάλς της Γουέστ Χαμ, αλλά και οι γνώριμοί μας Ματίγια (Άρης) και Θέσαρ Άρθο (άλλοτε παίκτης της ΑΕΚ).

Τη φετινή σεζόν οι 8 της αρχικής ενδεκάδας κατά μέσο όρο είναι παίκτες που προήλθαν από την «Cantera Grogueta». Κι αυτό χωρίς να υπολογιστεί η ευστοχία στις μεταγραφικές κινήσεις, ακόμη και στην εποχή του κορονοϊού, με παίκτες όπως ο Παρέχο, ο Αλμπιόλ, ο καθοριστικός Χερόνιμο Ρούγι με την απόκρουση στον Ντε Χέα, ο Κοκλέν, ο Φόιτ, ο MVP του τελικού κόντρα στη Γιουνάιτεντ, Ετιέν Καπού που αποκτήθηκε μόλις τον περασμένο Γενάρη.

Από τον Πάου, για τον Σάντι και τον Μπρούνο

Πάου Τόρες, Τριγέρος, Γιέρεμι, Αλμπέρτο Μορένο, Πεντράθα, ο πολύπειρος αρχηγός, Μάριο Γκασπάρ. Όλοι τους μεγάλωσαν στην Cantera, διέπρεψαν με τη Βιγιαρεάλ Β’ κι ακόμη κι αν ορισμένοι έκαναν το βήμα παραπάνω στην καριέρα τους, επέστρεψαν στην ομάδα της πόλης τους.

Ο Τόρες αποτελεί το φωτεινότερο παράδειγμα ανέλιξης ως γέννημα-θρέμμα του Βίλα-Ρεάλ. Στα 24 του ολοκλήρωσε «μαγική» χρονιά σε Ισπανία κι Ευρώπη, ήταν μία από τις μονάδες που ξεχώρισαν στην πορεία τίτλου και την τελευταία διετία έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του Λουίς Ενρίκε, όντας βασικός στόπερ, πλέον, στους Φούριας Ρόχας.

Η κούπα, όμως, είναι αφιερωμένη και στα σύμβολα της Cantera, του οργανισμού που λέγεται Βιγιαρεάλ. Σάντι Καθόρλα και Μπρούνο Σοριάνο, δύο «σημαίες» για το Κίτρινο Υποβρύχιο, που πληγώθηκαν από τραυματισμούς μα ποτέ δεν έχασαν την αξία τους για αυτό το κλαμπ. Ο μεν Σάντι, παρών στον ημιτελικό του Champions League το 2006, αποχαιρέτησε το καλοκαίρι για την Αλ Σαντ έχοντας πρώτα σημειώσει μια εντυπωσιακή επάνοδο στα ισπανικά γήπεδα με την κίτρινη φανέλα. Ο δε Μπρούνο, ο εμβληματικός και επί μια τριετία «λαβωμένος» καπιτάνο, ο οποίος έπαιζε με τη β’ ομάδα και εντάχθηκε στην πρώτη το καλοκαίρι του 2006, αποσύρθηκε και δεν πρόλαβε να πάρει σπίτι του το μετάλλιο του κυπελλούχου.

Η χάραξη πάνω στο τρόπαιο του Europa League γράφει Βιγιαρεάλ. Πίσω από τα γράμματα, κρύβονται πολλά παραπάνω από τον Ουνάι Έμερι, τις εύστοχες μεταγραφές, τους γηγενείς παίκτες που ανέδειξε η «Cantera». Το project Βιγιαρεάλ πέτυχε γιατί κατάφερε να συνδέσει τους ντόπιους κατοίκους με την ομάδα και αντίστροφα. Το όραμα του Ροτς, οι επισκέψεις στα σχολεία της πόλης για να γνωρίσουν τα παιδιά από μικρά τι εστί Βιγιαρεάλ και η μετέπειτα άνθιση της Ακαδημίας που έδινε έμφαση στην ανάπτυξή τους, ισχυροποίησε τους δεσμούς και είχε ως αποτέλεσμα αυτή η άσημη στο ευρύ κοινό πόλη να είναι σήμα-κατατεθέν μιας Κυπελλούχου Ευρώπης, η μικρότερη ιστορικά σε πληθυσμό (ξεπερνώντας τη βελγική Μέχελεν των 80.000).

«Η διαφορά είναι ότι στην Παμέσα, είμαι ο ιδιοκτήτης, ο διευθύνων σύμβουλος και αυτός που διατάζει για τα πάντα. Στη Βιγιαρεάλ, όμως, είμαι απλά ένας διευθυντής, που δεν θεωρεί τον εαυτό του ιδιοκτήτη. Ιδιοκτήτες είναι εκείνοι οι 18.000, οι 30.000 κίτρινοι φίλαθλοι. Εγώ πρέπει να είμαι ένας καλός διαχειριστής. Βασίζομαι στα συναισθήματα όλων.

Όταν υποβιβαστήκαμε, πούλησα ένα μερίδιο από την περιουσία μου για να το κεφαλαιοποιήσω στο κλαμπ και να ξεχρεώσουμε. Σήμερα η Βιγιαρεάλ είναι ένας υγιής σύλλογος, με ένα υψηλό μπάτζετ για τα δεδομένα της πόλης», ήταν τα λόγια του Φερνάντο Ροτς σε μια πρόσφατη συνέντευξή του με τον Βιθέντε Ντελ Μπόσκε, στην οποία διαβεβαίωσε για το μέλλον του συλλόγου και αν μπορεί να παραμείνει στα ίδια επίπεδα:

«Η εβδομάδα είναι για την Παμέσα, τα Σαββατοκύριακα για τη Βιγιαρεάλ. Δεν θα αποσυρθώ. Είμαι ο θετός γιος αυτής της πόλης. Οι άνθρωποι με αγαπούν και νομίζω ότι κι εμείς έχουμε κάνει εξαιρετική δουλειά. Το Βίλα-Ρεάλ έγινε γνωστό χάρη στο ποδόσφαιρο».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα