Το Top-10 των «χρυσών» deal του Πίντο ντα Κόστα στην Πόρτο

Gazzetta team
Το Top-10 των «χρυσών» deal του Πίντο ντα Κόστα στην Πόρτο

bet365

Στην Πορτογαλία τον φωνάζουν Πάπα (και Νονό). Και, με την πρώτη «ιδιότητα», ο Ζόρζε Νούνο Πίντο ντα Κόστα... απειλεί να φύγει από το τιμόνι της Πόρτο μόνο όταν πεθάνει. Οι δέκα «χρυσές» πωλήσεις του μακροβιότερου προέδρου στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

Η καταμέτρηση των ημερών του στην προεδρία της Πόρτο προκαλούν ίλιγγο: 13.925 ημέρες, ήτοι 38 χρόνια και κάτι από τις 17 Απριλίου του 1982, όταν ο Ζόρζε Νούνο Πίντο ντα Κόστα κέρδισε για πρώτη φορά το χρίσμα για το τιμόνι των Δράκων.

Το βράδυ της Κυριακής (7/6), ο 82χρονος άλλοτε τραπεζικός υπάλληλος και πλέον μεγιστάνας στον χώρο των ακινήτων, κέρδισε τις εκλογές για 15η φορά, κατατροπώνοντας με ποσοστό που άγγιξε το 70% τους δύο... δύσμοιρους που τόλμησαν να τα βάλουν με τον μακροβιότερο πρόεδρο στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

Τον Ιανουάριο του 2017, ο Πίντο ντα Κόστα ξεπέρασε τον θρυλικό πρόεδρο της Ρεάλ Μαδρίτης, Σαντιάγο Μπερναμπέου, ο οποίος οδήγησε την Βασίλισσα στην κατάκτηση έξι Κυπέλλων Πρωταθλητριών, εκ των οποίων τα πέντε ήταν διαδοχικά.

Κατ' αναλογία, ο γεννημένος στο Πόρτο παράγοντας έχει ανάλογες επιτυχίες στους Δράκους, στο τιμόνι των οποίων έχει κατακτήσει 21 πρωταθλήματα (φέτος κυνηγάει το 22ο), δώδεκα Κύπελλα (φέτος διεκδικεί το 13ο), είκοσι Σούπερ Καπ, δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών/Champions League, δύο Κύπελλα UEFA/Europa League, ένα Σούπερ Καπ Ευρώπης και δύο Διηπειρωτικά!

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΕΡΕΣ ΕΧΟΥΝ ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ

Παιδί πλουσίων, αλλά και χωρισμένων γονιών, είδε για πρώτη φορά από κοντά την Πόρτο σε ηλικία οκτώ ετών. Τον πήγε στο γήπεδο ο θείος του Αρμάντο, φανατικός φίλαθλος των Δράκων που διετέλεσε πρόεδρος της Φαμαλικάο.

Από αυτόν κόλλησε το «μικρόβιο» της Πόρτο, την οποία είδε να ρίχνει πέντε γκολ στην Μπράγκα, αλλά και το προεδριλίκι ο Πίντο ντα Κόστα, ο οποίος πρώτα ασχολήθηκε με το τμήμα χόκεϊ με πατίνια του συλλόγου (το έτερο αγαπημένο του άθλημα), προτού πέσει στα... βαθιά και την ποδοσφαιρική ομάδα.

Κάποτε, όταν φίλοι της συμπολίτισσας Μποαβίστα κορόιδευαν την Πόρτο επειδή της έκλεψαν έναν κλεισμένο ποδοσφαιριστή (Αλμπερτίνο), ο Πίντο ντα Κόστα απάντησε ότι «οι μεγάλες μέρες έχουν εκατό χρόνια», ντόπια έκφραση που έχει να κάνει με την σημασία της υπομονής.

Λίγο καιρό αργότερα, τους απάντησε με την αρπαγή του αγαπημένου τους προπονητή (Πεδρότο), με τον οποίο η Πόρτο κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα μετά από 19 ολόκληρα χρόνια. Αυτή η έκφραση επελέγη και ως τίτλος για την αυτοβιογραφία του, το 2005, τον πρόλογο στην οποία έγραψε ο άλλοτε πρόεδρος της UEFA, αείμνηστος Λέναρτ Γιόχανσον!

ΤΑ ΦΡΟΥΤΑ ΤΩΝ ΣΚΑΝΔΑΛΩΝ

Στα 38 χρόνια της παρουσίας του, τα οποία θα γίνουν 42 εκτός (βιολογικού) απροόπτου, ο Πίντο ντα Κόστα απασχόλησε τα ΜΜΕ με τα ιστορικά κατορθώματά του (1.287 τίτλους με όλα τα τμήματα του συλλόγου, 58 στο ποδόσφαιρο!), τα διαζύγια και τους γάμους του (τέσσερις συνολικά), αλλά και τα σκάνδαλα διαφθοράς.

Το πιο διάσημο, αναμφίβολα, η «Χρυσή Σφυρίχτρα», στο πλαίσιο του οποίου ο ισχυρός άνδρας της Πόρτο φέρεται να καθόριζε ο ίδιος ποιοι διαιτητές θα σφυρίζουν τους αγώνες της ομάδας του, φροντίζοντας να τους καλοπιάνει με χρήματα και ιερόδουλες, τις οποίες στις καταγεγραμμένες συνομιλίες αποκαλούσε «φρούτα» και «γάλα με καφέ», αν επρόκειτο για πόρνες από Βραζιλία και Λατινική Αμερική.

Παρ' ότι οι συνομιλίες έχουν ανέβει μέχρι και στο YouTube, ο Πίντο ντα Κόστα απαλλάχθηκε από αυτή και άλλες κατηγορίες για διαφθορά που του αποδόθηκαν κατά καιρούς, επιβεβαιώνοντας ότι είναι πανίσχυρος και αλύγιστος.

ΤΑ «ΧΡΥΣΑ» DEAL

Ο Πίντο ντα Κόστα άλλαξε μια για πάντα την ιστορία της Πόρτο, χάρη σε μεγάλο βαθμό και στις σπουδαίες συμφωνίες που έκανε (και κάνει) για την απόκτηση και, κυρίως, την παραχώρηση ποδοσφαιριστών.

Διαπραγματεύσεις που αναλαμβάνει ο ίδιος προσωπικά (προφανώς, ως πρώην τραπεζικός) και έχουν αποφέρει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στα ταμεία ενός συλλόγου που στις αρχές της δεκαετίας του '80 κυμαίνονταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, αλλά έκτοτε σάρωσε τους εγχώριους τίτλους και έδειξε την πλάτη στην Μπενφίκα και σε διεθνές επίπεδο.

Στο Top-10 που ακολουθεί, μπορείτε να δείτε σε παρένθεση το κέρδος της Πόρτο από κάθε παραχώρηση, σε σχέση με το πόσο της στοίχισε ο εκάστοτε ποδοσφαιριστής. Έργο, 100%, του Πίντο ντα Κόστα, για μια δεκάδα με καθαρός κέρδος που φτάνει τα 325 εκατομμύρια ευρώ (και κάτι ψιλά)!

Πέπε: 30 εκατ. ευρώ (+28)

Πέπε: 30 εκατ. ευρώ (+28)

Άντερσον: 31,5 εκατ. ευρώ (+23,5)

Άντερσον: 31,5 εκατ. ευρώ (+23,5)

Ντανίλο: 31,5 εκατ. ευρώ (+18,5)

Ντανίλο: 31,5 εκατ. ευρώ (+18,5)

Τζάκσον Μαρτίνες: 37,1 εκατ. ευρώ (+28,3)

Τζάκσον Μαρτίνες: 37,1 εκατ. ευρώ (+28,3)

Αντρέ Σίλβα: 38 εκατ. ευρώ (+38)

Αντρέ Σίλβα: 38 εκατ. ευρώ (+38)

Ραδαμέλ Φαλκάο: 40 εκατ. ευρώ (+35,6)

Ραδαμέλ Φαλκάο: 40 εκατ. ευρώ (+35,6)

Χουλκ: 40 εκατ. ευρώ (+34,5)

Χουλκ: 40 εκατ. ευρώ (+34,5)

Χάμες Ροντρίγκες: 45 εκατ. ευρώ (+37,7)

Χάμες Ροντρίγκες: 45 εκατ. ευρώ (+37,7)

Ελιακίμ Μανγκαλά: 45 εκατ. ευρώ (+38,3)

Ελιακίμ Μανγκαλά: 45 εκατ. ευρώ (+38,3)

Έντερ Μιλιτάο: 50 εκατ. ευρώ (+43)

Έντερ Μιλιτάο: 50 εκατ. ευρώ (+43)

Τον Ιούλιο του 2004, η Πόρτο απέκτησε τον Πέπε από την Μαρίτιμο αντί μόλις δύο εκατομμυρίων ευρώ. Τρία χρόνια αργότερα, τον μοσχοπούλησε για τριάντα στην Ρεάλ Μαδρίτης, όπου ο δυναμικός (έως και βρώμικος) κεντρικός αμυντικός έγραψε την δική του ιστορία, προτού επιστρέψει στο «Ντραγκάο» για να κλείσει την καριέρα του.

Deal που φέρει την υπογραφή του Ζόρζε Νούνο Πίντο ντα Κόστα, αλλά και του στενού του συνεργάτη σε τέτοια θέματα, μάνατζερ Ζόρζε Μέντες. Η Πόρτο πήρε τον Βραζιλιάνο κεντρικό μέσο από την Γκρέμιο αντί οκτώ εκατομμυρίων ευρώ τον Ιανουάριο του 2005, σε ηλικία 17 ετών. Δυόμισι χρόνια αργότερα, τον πούλησε για 31,5 στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όπου ποτέ δεν έκανε την σπουδαία καριέρα που υποσχόταν.

Ο Βραζιλιάνος δεξιός μπακ μετακόμισε από την Σάντος στην Πόρτο το καλοκαίρι του 2011, αντί 13 εκατομμυρίων ευρώ. Τέσσερα χρόνια αργότερα, η «καλή φίλη» Ρεάλ Μαδρίτης τον πήρε με 31,5. Δεν στέριωσε ποτέ και πλέον παίζει στην Γιουβέντους, αφού πέρασε και από την Μάντσεστερ Σίτι.

Το καλοκαίρι του 2012, ο Κολομβιανός επιθετικός της μεξικανικής Χαγουάρες στοίχισε 8,8 εκατομμύρια ευρώ στην Πόρτο. Τρία χρόνια αργότερα, μετακόμισε αντί 37,1 στην Ατλέτικο Μαδρίτης, απ' όπου έφυγε εφτά μήνες αργότερα (!) για την κινεζική Γκουανγκζού Εβεργκράντε, στην αρχή του τέλους της καριέρας του.

Ο μόνος παίκτης της πρώτης δεκάδας που βγήκε από το φυτώριο της Πόρτο. Με τα γκολ του έπεισε την Μίλαν, χάρη και στις κινήσεις του Ζόρζε Μέντες, να δώσει 38 εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσει, το καλοκαίρι του 2016. Έκτοτε, γυρολόγος (Σεβίλλη, Μίλαν, Άιντραχτ Φρανκφούρτης) με πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του.

Ο Χουάν Ραμόν Ρότσα τον πρότεινε στον Παναθηναϊκό όταν ήταν ακόμα πιτσιρικάς και έπαιζε στην Ρίβερ Πλέιτ. Εντέλει, ο Κολομβιανός επιθετικός πήγε στην Πόρτο αντί μόλις 5,4 εκατομμυρίων ευρώ, το καλοκαίρι του 2009. Δύο χρόνια αργότερα, η Ατλέτικο αγόραζε «χρυσό» τον Τίγρη (40 εκατ. ευρώ), ο οποίος είχε οδηγήσει την Πόρτο στην κατάκτηση του Europa League ως πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης.

Η Πόρτο τον ανακάλυψε στην Ιαπωνία (!) και έδωσε στην Τόκιο Βέρντι 5,5 εκατομμύρια ευρώ για να κάνει δικό της έναν ποδοσφαιριστή που τα... έσπασε στην Ευρώπη. Τέσσερα χρόνια μετά την απόκτηση του, το 2012, οι Δράκοι παραχώρησαν τον Βραζιλιάνο ασταμάτητο εξτρέμ στην Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης, αντί σαράντα εκατομμυρίων ευρώ. Και λίγα ήταν (τότε).

Ο Κολομβιανός μεσοεπιθετικός ήταν μόλις 19 ετών όταν η Πόρτο έδωσε 7,3 εκατομμύρια ευρώ στην αργεντίνικη Μπάνφιλντ για χάρη του. Τρία χρόνια αργότερα, πάλι με εμπλοκή Μέντες, τον πούλησε στην Μονακό του Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ για 45, έναν χρόνο προτού πάει στην Ρεάλ για... 75! Ζόρζε, μήπως την πάτησες σε αυτή την περίπτωση;

Ο θηριώδης Γάλλος κεντρικός αμυντικός της Σταντάρ Λιέγης στοίχισε 6,7 εκατομμύρια ευρώ στην Πόρτο το καλοκαίρι του 2011. Τρία χρόνια αργότερα, οι Δράκοι έπιασαν... κότσο την Μάντσεστερ Σίτι, η οποία έδωσε 45 εκατομμύρια ευρώ για έναν ποδοσφαιριστή που δεν δικαιολόγησε ποτέ τον ντόρο που έγινε γύρω από το όνομά του.

Το τελευταίο μεγάλο deal της Πόρτο μέχρι το επόμενο. Στα είκοσί του, ο Βραζιλιάνος κεντρικός αμυντικός μετακόμισε από την Σάντος στην Πόρτο αντί εφτά εκατομμυρίων ευρώ. Μόλις ένα χρόνο αργότερα, η Ρεάλ έσπευσε να δώσει 50 εκατομμύρια για να τον κάνει δικό της. Μήπως βιάστηκε λίγο; Θα δείξει...