Η χρυσή φούσκα γύρω από τα δάκρυα του Νεϊμάρ

«Είμαι ένας πολύ τυχερός άνθρωπος. Δεν χρειάζεται να κάνω μία σκληρή δουλειά. Υπάρχει αρκετή πίεση σε αυτό που κάνω, αλλά δεν απαιτεί τόσες πoλλές ώρες και η αλήθεια είναι ότι πληρώνομαι εκπληκτικά γι' αυτό. Και είμαι ευγνώμων. Ειδικά όταν κοιτάζω γύρω μου και βλέπω τους ανθρώπους και το πόσο δύσκολα ζουν. Καταλαβαίνω τι συμβαίνει. Οπότε, μπορώ να πω ότι είμαι ευτυχισμένος που κάνω αυτή τη δουλειά και δεν θα την άλλαζα με τίποτα στον κόσμο».

Ενας μήνας ακριβώς (12 Οκτωβρίου) έχει περάσει από τότε που ο Φιλίπε Λουίς της Ατλέτικο Μαδρίτης έδινε μία δυνατή συνέντευξη ζωής, συνδυασμένη με αποκαλύψεις αλκοολισμού και γενικότερων καταχρήσεων. Φάνηκε έντονα συνειδητοποιημένος για ποδοσφαιριστής. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και ο ίδιος στη ροή του λόγου του την ίδια γνώμη με την πλειονότητα είχε για το σινάφι του: ότι δεν κατανοεί την ευλογία του ταλέντου να παίζεις καλή μπάλα και να τα κονομάς.

«Το 80% των ποδοσφαιριστών ζει σε μία φούσκα. Νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν με μία ακριβή τσάντα παραμάσχαλα, παπούτσια 400 ευρώ και οκτώ τατουάζ. Οτι μόνο και μόνο επειδή παίζουν καλά, είναι σούπερ σταρ και ο κόσμος οφείλει να τους σέβεται. Σε καμία περίπτωση δεν θυμούνται πόσο δύσκολα είναι για τον υπόλοιπο κόσμο εκεί έξω».

Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο αρνητικά φωτογραφικό για τον Νεϊμάρ. Το κλάμα του ήταν ό,τι πιο αστείο και ντροπιαστικό και σε κάνει να ξενερώνεις. Ο άνθρωπος τα έχει όλα στα πόδια του και καλώς συμβαίνει αυτό, αφού είναι εκπληκτικός σε αυτό που κάνει. Δεν υπάρχει κάτι πιο ζηλευτό από το να μπορούσαμε να ήμασταν στη θέση του. Δεν χρειάζεται ν' απαριθμήσουμε τις υλικές ευλογίες του παικταρά της Παρί, ο οποίος από την εφηβεία έχει την οικονομική δυνατότητα να ζήσει την απόλυτη αλεγκρία, όπως παρακινεί και προστάζει το βραζιλιάνικο DNA του.

Το σιχτίρισμα όμως έρχεται όταν τον βλέπεις να δακρύζει μπροστά στην κάμερα. Οταν το κάνει χωρίς πραγματικό λόγο. Είναι λέει πιεσμένος που ζει στο Παρίσι και δεν έχει κοντά την μητέρα, την αδερφή και τον γιο του. Λογικό ακούγεται, αλλά έλαβε μία επαγγελματική απόφαση, για την οποία πίεσε κιόλας όσο μπορούσε. Ας έμενε εκεί που ήταν. Κι εκεί πολλά έβαζε στο λογαριασμό του. Ηθελε όμως τα άπειρα και αυτό του έφερε μεγάλες... στεναχώριες. Τουλάχιστον αυτό νομίζει ότι βιώνει εκείνος. Στην Παρί λέει δεν νιώθει ωραία. Οτι τον κατηγορούν οι οπαδοί και ο Τύπος για την ιστορία με τον Καβάνι και τα πέναλτι. Λένε ότι δεν μιλάει με τον προπονητή του.

EMOTIONAL!#Neymar tears as #Tite defends him from all the criticism that he has been receiving from the press. pic.twitter.com/n1h6QB0ldk

— Seleção Brasileira (@BrazilStat) November 10, 2017

Την ίδια στιγμή κυκλοφορεί το ενδιαφέρον της Ρεάλ, το ότι δεν του αρέσει το Σαμπιονά, το οποίο του φαίνεται ότι δεν είναι ανταγωνιστικό. Μα καλά που νόμιζε ότι πήγαινε; Προφανώς και το συνυπολόγισε, όταν έσταζε μελάνι στο συμβόλαιο. Και ξαφνικά κάθεται δίπλα στον εκλέκτορα της Βραζιλίας. Ο Τιτέ βγάζει ένα λόγο συμπόνοιας για το αστέρι και αρχηγό του. Οτι όλοι είμαστε άνθρωποι και είναι επόμενο να λυγίζουμε. Και μόλις λέει ότι ο Νεϊμάρ είναι καλό παιδί με καλή καρδιά, ο τελευταίος αφήνει τα ζουμιά.

Οσα δηλαδή είπε στο ξεκίνημα ο συμπαίκτης του στη Σελεσάο, Φιλίπε Λουίς, αποκαλύφθηκαν σε μία εικόνα φαρσοκωμωδίας. Προφανώς και ο Νεϊμάρ δεν το έκανε επίτηδες, δεν ήταν φτιασιδωτό το δάκρυ. Το πιστεύει, είναι πιεσμένος και αυτή είναι η στεναχώρια του. Ο καθένας ότι βιώνει είναι και το σημαντικό του. Στα ντουζένια του, στα 25 του, με όλο τον κόσμο στα πόδια και 3,5 εκατ. ευρώ μηνιάτικο μόνο από την ομάδα, ζει ένα δράμα. Και το εκφράζει στο κοινό του. Εκείνο που στην πλειονότητά του παλεύει για το μεροκάματο σε αυτό που οι κοινοί θνητοί αποκαλούμε κανονική ζωή. Σε αυτό που το κλάμα του Νεϊμάρ για τους συγκεκριμένους λόγους αποτελεί την απόλυτη ύβρη.

Follow me: @jorgekaraman