Η ανανεωμένη Τσέλσι και οι ευεργετικές ιδιότητες μιας απαγόρευσης

Συνήθως, η έννοια του εμπάργκο τρομοκρατεί. Σε ποδοσφαιρικούς όρους, πανικοβάλλει για επερχόμενη εσωστρέφεια, προειδοποιεί ίσως ότι η ολιγάρκεια θα ορίσει την νέα εποχή μιας ομάδας.

Η μεταγραφική απαγόρευση πριν από έναν χρόνο, με ισχύ για τα επόμενα δύο «παζάρια» έβγαλε αποδεδειγμένα την Τσέλσι από το comfort zone της. Η πάγια τακτική πολυέξοδης ελευθερίας στις αγοραπωλησίες, που ταιριάζει με την πλήρως απορρυθμιζόμενη οικονομία του 21ου αιώνα, έδωσε την θέση της σε υποχρεώσεις και συμβιβασμούς, που δεν θα βρίσκονταν ποτέ άλλοτε στην στρατηγική ατζέντα του Ρόμαν Αμπράμοβιτς.

Ξαφνικά, η Τσέλσι έπρεπε να τρέξει project από την αρχή, με περιορισμούς στα έξοδα της, ψάχνοντας προπονητή και την γκρεμισμένη προοπτική της.

Η συνταγή γνωστή. Κλήθηκε ο -κάτι παραπάνω από- πιστός -και κάτι πιο σημαντικό από-στρατιώτης Φρανκ Λάμπαρντ, μια και η δική του δίψα για ανέλιξη στο προπονητικό ladder, συνέκλινε με την πείνα των Λονδρέζων για μια νέα, εξίσου επιτυχημένη δεκαετία. Μην ξεχνάμε ότι οι Μπλε πανηγύρισαν τρία ευρωπαϊκά και τρεις τίτλους Premier League στα '10s, επίδοση μάλλον ικανή για να την χρίσει κυρίαρχο. Έστω κι αν το καμπανάκι της αλλαγής έκρουε ήδη, στο υπόβαθρο των λαμπρών στιγμών της.

Το «ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό» όσο χιλιοειπωμένο κι αν μοιάζει, ισάριθμες φορές βρίσκει εφαρμογή. Μετά από ένα καλοκαίρι και έναν εν δυνάμει χειμώνα μετρημένων επιλογών για αγορές (μειώθηκε στο ήμισυ η ποινή μετά από έφεση), η Τσέλσι είναι πιο εύρωστη οικονομικά και το μονοπάτι που ξεπροβάλλει μπροστά της φαντάζει ευκρινέστερο. Το απόθεμα της αυξήθηκε, αναδύθηκαν νέοι πρωταγωνιστές, που μπορούν και θα μετατραπούν σε πωλήσεις για μια ντουζίνα μηδενικά και σταδιακά η κανονικότητα επανέρχεται στο μπλε κάστρο του Λονδίνου. Επιστροφή που αντανακλάται σε συγκεκριμένους τομείς.

Ο πιο γεμάτος κουμπαράς του εξαμήνου

Από την στιγμή που το πλάνο Λάμπαρντ απέφερε με τον καιρό καρπούς και κράτησε την Τσέλσι στο στρώμα της τετράδας στην Premier, ήταν αυτονόητο ότι χωρίς την δυνατότητα να ξοδέψει πολλά για φτασμένα ονόματα, το ισοζύγιο θα είχε θετικό πρόσημο. Ωστόσο, το πλεόνασμα ξεπέρασε το ύψος των προσδοκιών και όλων των υπόλοιπων ομάδων στον κόσμο.

Μετά την θερινή μεταγραφική περίοδο του 2019 και την χειμερινή του 2020, η Τσέλσι σημείωσε το υψηλότερο απόθεμα (205 εκατομμύρια ευρώ), επίδοση στην οποία συνέβαλλε αναμφίβολα η πώληση του Εντέν Αζάρ για 100 εκατ. το περασμένο καλοκαίρι.

Ουσιαστικά, η Τσέλσι εξοικονόμησε 200 εκατ., στον πιο γεμάτο κουμπαρά αυτήν την περίοδο, που της επιτρέπει να προγραμματίσει τουλάχιστον τέσσερις σούπερ προσθήκες.

Η πρώτη έκλεισε ήδη, με τον Χακίμ Ζιγιέχ να μεταγράφεται ενδεχομένως στο μίνιμουμ της αξίας του (45εκατ.), απόδειξη ότι η νέα εποχή ξεκινά με value-for-money κινήσεις για τους Μπλε.

Τα πιτσιρίκια ντύθηκαν με χρυσό

Οι οικονομίες υπάρχουν, πάντα καλοδεχούμενες, όμως, μεγαλύτερη σημασία έχει το τι ακολουθεί αφότου στερέψουν οι πόροι. Και ως προς αυτό, η Τσέλσι φαίνεται ότι δεν θα ανησυχήσει. Όσα χρήματα έσωσε στην περίοδο της απαγόρευσης, είναι πιθανόν να της χαρίσουν μέσω της μελλοντικής τους μοσχοπώλησης τα ανερχόμενα ταλέντα της.

Ο Λάμπαρντ εισήγαγε τα νιάτα στο φετινό μοντέλο των Μπλε και εκείνα αύξησαν την χρηματιστηριακή τους αξία στο ζενίθ.

Ο Έιμπραχαμ μέσα σε επτά μήνες από την γνωριμία του με το ευρύ κοινό, κοστολογείται πλέον στα 50 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το καλοκαίρι στοίχιζε 20.

Ο Μάουντ επέστρεψε μαζί με τον Λάμπαρντ από την Ντέρμπι με αξία δέκα εκατομμυρίων και τώρα ανέρχεται στα 45. Χάντσον-Οντόι (35εκατ.), Φικάγιο Τομόρι (20 εκατ.), Ρις Τζέιμς (15 εκατ.) αθροιστικά φτάνουν τα 70 εκατ.

Με τον ρόλο τους να είναι αναβαθμισμένος ακόμα κι αν κανείς τους δεν ξεπερνά τα 23 του χρόνια, είναι δεδομένο ότι οποιαδήποτε πρόταση απόκτησης τους θα ξεκινά μίνιμουμ από τα παραπάνω ποσά και θα μπορεί να... πλουτίσει τους Λονδρέζους σε ενδεχόμενο υπεραξίας.

Μεταγραφές εκ των έσω

Και δεν είναι μόνο αυτοί. Προτού ανακοινωθεί η συμφωνία με τον Άγιαξ για τον Ζίγιεχ, το φίλαθλο κοινό απορούσε: «γιατί η Τσέλσι δεν κάνει μεταγραφές, τώρα που έληξε η απαγόρευση της;». Ακριβώς διότι το project του Λάμπαρντ παράγει αυτόματα νέα «προϊόντα», με την ομάδα να μην ξεμακραίνει από τον εφικτό και βασικό στόχο της πρώτης τετράδας.

Μόλις πριν από λίγες μέρες, ο τεχνικός των Μπλε τήρησε την υπόσχεση του και προβίβασε μόνιμα στην α' ομάδα τον ενθουσιώδη 18χρονο κεντρικό χαφ, Μπίλι Γκίλμουρ, εμπλουτίζοντας το κλαμπ των παικτών που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Ισχυρό οικοδόμημα με ισορροπία

Η κατάκτηση του Europa League στο Αζερμπαϊτζάν τον Μάιο του 2019 ασφαλώς έδωσε περισσότερα μαξιλαράκια ασφαλείας στην επερχόμενη απαγόρευση. Από άποψης συνολικής αξίας και οικονομικής ισορροπίας, η Τσέλσι βρήκε εχέγγυα για να σημειώσει σταθερή πορεία, απορροφώντας τους κραδασμούς του «εμπάργκο».

Η πρόσφατη έκθεση της Soccerex, παγκόσμιου brand που ασχολείται με την επιχειρτηματικότητα στο ποδόσφαιρο, ανέδειξε κατά σειρά τις ισχυρότερες ομάδες στον συνολικό οικονομικό τους κύκλο. Υπολόγισε τόσο την αξία του υπάρχοντος ρόστερ, όσο και τα περιουσιακά στοιχεία του κλαμπ, την επενδυτική ροή, το net worth των ομάδων, κλπ.

Η Τσέλσι φιγουράρει στην πρώτη δεκάδα (#7), ανεβαίνοντας τρεις θέσεις σε σύγκριση με την λίστα του 2019. Πάνω από την Λίβερπουλ και την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τα σημάδια φανερώνουν υγεία και ανοδική τάση για το άμεσο μέλλον.

Κάπως έτσι, η στάμπα του παραβάτη στο FFP (Financial Fair Play) οπισθοχωρεί στο φόντο και η κατεξοχήν φιγούρα της Τσέλσι στην νέα δεκαετία, παραπέμπει ξανά σε ελκυστικό brand, μακριά από νέους κινδύνους και νέφη. Μέσα στους μήνες της απαγόρευσης, βρήκε όσα αναζητούσε, σε αγωνιστικό και εμπορικό επίπεδο. Το μόνο που απομένει πλέον, είναι να ανθίσει στον ανώτερο βαθμό το αγωνιστικό εγχείρημα του «Φράνκι», για να ανταποδώσει τις ωφέλειες και στο κοινό της, που... κακόμαθε σε τίτλους την τελευταία 15ετία και θέλει να ξαναδεί την ομάδα του στην εγχώρια κορυφή.