Πώς ο κορονοϊός σκάει τη μεταγραφική... φούσκα του ποδοσφαίρου

Το «Φαινόμενο της Πεταλούδας» είναι μια ποιητική μεταφορά, στη θεωρία του χάους για το φαινόμενο της ευαίσθητης εξάρτησης ενός συστήματος από τις αρχικές συνθήκες. Σύμφωνα με μια από τις διατυπώσεις, λέγεται ότι "αν μια πεταλούδα κινήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο, μπορεί να φέρει βροχή στην Κίνα". Διαφορετικές παραλλαγές εκφράζουν ουσιαστικά την ίδια ιδέα: μια απειροελάχιστη μεταβολή στη ροή των γεγονότων οδηγεί, μετά από την πάροδο αρκετού χρόνου, σε μια εξέλιξη της ιστορίας του συστήματος δραματικά διαφορετική από εκείνη που θα λάμβανε χώρα, αν δεν είχε συμβεί η μεταβολή.

Τι σχέση μπορεί να έχει όλη αυτή ερμηνεία μέρους της «θεωρίας του χάους» με το ποδόσφαιρο; Η απάντηση είναι απλή, μονολεκτική, τρομακτική και την ακούμε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Είναι γραμμένη σε κάθε κείμενο που διαβάζουμε και επηρεάζει άμεσα και σε τόνο δραματικό τις ζωές μας. Ο κορονοϊός ακόμα και εάν με κάποιον μαγικό άμεσο τρόπο ή έπειτα από πολύ καιρό, περάσει, θα έχει αφήσει σημάδια που δύσκολα θα γιατρευτούν. Προφανώς μιλάμε για το οικονομικό σκέλος του, καθότι όσον αφορά τον ανθρώπινο πόνο της απώλειας, οι πληγές δεν θα κλείσουν ποτέ για όσους έχασαν κάποιον αγαπημένο.

Ενδεικτικό της αρνητικής κατάστασης είναι πως υπολογίζεται ότι μόνο στις ΗΠΑ, το επόμενο τρίμηνο η ανεργία θα απογειωθεί στο τρελό 32%, καθώς περίπου 47 εκατ. άνθρωποι θα χάσουν τις δουλείες τους. Γι’ αυτό άλλωστε και ο Ντόναλντ Τραμπ έχει εξαγγείλει το μεγαλύτερο πακέτο οικονομικής διάσωσης στην ιστορία της παγκόσμιας υπερδύναμης.

Η κρίση θα χτυπήσει με τρομερό βαθμό και τον αθλητισμό, το ποδόσφαιρο στην προκειμένη περίπτωση. Οι ομάδες αρχίζουν ήδη να έχουν τεράστια κενά στους ισολογισμούς τους. Χορηγίες, εισιτήρια, τηλεοπτικά, κάθε είδους έσοδα, θα μειωθούν ή ακόμα και θα εξαφανιστούν (εισιτήρια). Οπότε, όλοι οι σύλλογοι του κόσμου οφείλουν να αναπροσαρμόσουν τη φιλοσοφία και τα έξοδά τους. Το πρώτο μέτρο ήταν η περικοπή μισθών, το δεύτερο θα πρέπει να είναι αντιστροφή της συνολικής οργάνωσης και αντίληψης των πραγμάτων.

Κανείς δεν θα μπορεί ή δεν θα προτίθεται μετά από αυτό που βιώνουμε, να πληρώσει για μεταγραφές τα αστρονομικά νούμερα που έκαναν παρέλαση προκλητικά από μπροστά μας τα τελευταία χρόνια. Τα 222 εκατ. ευρώ της Παρί για τον Νεϊμάρ το 2017 ή τα 100+ της Μπαρτσελόνα για τον Ντεμπελέ δεν θα τα ξαναδούμε. Τουλάχιστον όχι στο εγγύς μέλλον. Ο κορονοϊός ήρθε για να σκάσει τη μεταγραφική φούσκα και την υπερτιμολόγηση των ταλαντούχων αστεριών.

Το ποδοσφαιρικό παρατηρητήριο CIES υπολογίζει ότι κάθε μεταγραφή θα βρεθεί στο -30% απ’ ό,τι αναμενόταν να κοστίσει προ πανδημίας. «Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο έκανε πέρσι ετήσιο τζίρο της τάξης των 22 δισ. ευρώ ετησίως, όταν 20 χρόνια πριν έκανε ακριβώς τα μισά. Αυτά τα νούμερα θα μειωθούν, καθώς η κρίση θα χτυπήσει ομάδες όπως π.χ. η Γιουβέντους, που επένδυσαν τεράστια ποσά σε μικρό χρονικό διάστημα και τώρα θα βρεθούν ξεκρέμαστες», εξηγεί ο Ιταλός οικονομολόγος, Μάρκο Μπελινάτσο.

Με αυτά τα δεδομένα, δεν υποστηρίζει κανείς ότι δεν θα γίνονται μεταγραφές. Απλά θα μεταβληθεί σε τεράστιο βαθμό η πολιτική των συλλόγων. Αυτοί θα είναι υποχρεωμένοι να σταματήσουν τα μεγάλα έξοδα. Θα δούμε επομένως, να πραγματοποιούνται όλο και περισσότερες ανταλλαγές, ενώ οι μικρότεροι θα δώσουν ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στις ακαδημίες τους. Η κρίση του κορονοϊού δεν πρόκειται να περάσει απλά και μόνο όταν θα βγούμε από τα σπίτια μας. Μάλλον ήρθε για να μείνει.

Σε οικονομικό επίπεδο λοιπόν, η πανδημία του Covid-19 αποδεικνύεται απόλυτα καταστροφική. Οι χρηματιστηριακές συνέπειες του lockdown αρχίζουν να φαίνονται και ήρθαν για να αλλάξουν ριζοσπαστικά τον τρόπο που δημιουργείται, διανέμεται και ξοδεύεται το χρήμα και στο ποδόσφαιρο. Και όσα γνωρίζαμε και θεωρούσαμε μέχρι σήμερα δεδομένα, είτε για καλό, είτε για κακό, δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδια…

Follow me: @jorgekaraman