Σάλκε: Το κατώτατο σημείο στην παράταιρη καμπύλη του Βάγκνερ

Αν κάτι έχει αποδείξει η επανέναρξη στη Bundesliga (κι όχι μόνο) μετά από σχεδόν έναν μήνα αγώνων, είναι ότι η πανδημία και οι επιπτώσεις της δεν είναι ικανές να αλλάξουν πρόσημο σε μια προδιαγεγραμμένη πορεία. Εξαιρέσεις υπάρχουν, όπως η Χέρτα Βερολίνου, αλλά με σημαντικό αστερίσκο την εμφάνιση νέου προπονητή στο τιμόνι της. Σε ομάδες που δεν υπάρχει μιας μορφής ανανέωση ή διαφοροποίηση στα δεδομένα, το ύψος παραμένει ύψος, ενώ το βάθος μπορεί να γίνει ακόμη πιο αδυσώπητο.

Στην περίπτωση της Σάλκε, τα χιλιόμετρα της πτώσης προσμετρούνται σταθερά. Το σερί των αγώνων χωρίς νίκη από τα επτά ματς προ κορονοϊού, επεκτάθηκε στα δώδεκα, σε μια άνευ προηγουμένου καθίζηση την οποία δεν μπορούσε να προβλέψει ούτε ο πιο πιστός «hater» των Βασιλικών Μπλε, όταν εκείνοι στέκονταν στην 5η θέση της βαθμολογίας μόλις τον περασμένο Γενάρη κι έκαναν όνειρα για επιστροφή στην Ευρώπη.

Πλέον, ο μεγάλος στόχος δείχνει πως θα μπει ξανά στο καλάθι με τα απωθημένα. Μετά την τραγική περσινή σεζόν, στην οποία η Σάλκε πάλεψε μέχρι τις τελευταίες αγωνιστικές για να κρατήσει τη θέση της στην Bundesliga, η πρόσληψη του Ντέιβιντ Βάγκνερ στο τιμόνι της φάνηκε ευεργετική στο πρώτο εξάμηνο παρουσίας του Αμερικανογερμανού στο «Γκελζενκίρχεν». Ήταν, όμως, το απόγευμα της περασμένης Κυριακής, όταν ο Τόμπιας Στίλερ σφύριζε τη λήξη του αγώνα κόντρα στην Ουνιόν Βερολίνου, που σηματοδοτούσε το αποκορύφωμα της πιο αρνητικής ακολουθίας των Βεστφαλών την τελευταία 30ετία.

Schalke's form since the beginning of the Bundesliga's second half of the season:

One win (17/1, vs. Gladbach)
5 draws
7 losses

12 games on the bounce without a league win

All is not well at #S04. #FCUS04 pic.twitter.com/U34noWBxaH

 

— DW Sports (@dw_sports) June 7, 2020

Για 12ο παιχνίδι στη σειρά, η Σάλκε απέτυχε να πάρει το τρίποντο, κάτι που δεν είχε παρουσιάσει ποτέ από τη σεζόν 1993/94 ως και φέτος. Πολύ παραπάνω, πρόδοσε κάθε αρχή που σφυρηλατούσε στο παιχνίδι της ο Βάγκνερ στον α΄ γύρο της σεζόν. Μετά το restart και την επάνοδο από το lockdown, η ίδια αποκρουστική εικόνα επαναλαμβάνεται σαν σε μοτίβο: νωθρό σύνολο, έλλειψη συντονισμού και οργάνωσης, παιδικά λάθη στο passing game κι έλλειψη επικοινωνίας, ασυνέπεια στην αμυντική λειτουργία και το κυριότερο τρομακτικά ακίνδυνη γραμμή κρούσης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε αυτό το σερί των 12 αγώνων, η Σάλκε έχει σκοράρει όλα κι όλα τέσσερα τέρματα, με μόλις το ένα να αφορά επιθετικό, τον Αχμέντ Κουτουτσού. Τα υπόλοιπα τρία πιστώνονται στους παρεμφερείς ονοματικά, ΜακΚένι και... Κένι, με τον Άγγλο δεξιό μπακ να σκοράρει ένα εκπληκτικό γκολ από τα 25 μέτρα απέναντι στην Ουνιόν, στη μόνη εντός στόχου επιθετική προσπάθεια των Βασιλικών Μπλε για περίπου 70' αγώνα στο «Άλτε Φέρστεραϊ».

(Το γράφημα των σουτ της Σάλκε και της Ουνιόν Βερολίνου)

Αυτό ακριβώς είναι και το διαρκές πρόβλημα που αντιμετωπίζει, όπως δήλωσε μετά το ματς ο κάπτεν, Ντάνιελ Καλιτζούρι: «Το βασικό για εμάς δεν είναι η ήττα». Είναι ο τρόπος με τον οποίο έρχεται και ο οποίος της έχει χαρίσει τον λιγότερο τιμητικό τίτλο στη νέα τάξη πραγμάτων της γερμανικής Λίγκας.

Ουραγός στην εποχή του κορονοϊού

Αν το πρωτάθλημα εκκινούσε από την 16η Μαΐου, η Σάλκε θα ήταν βυθισμένη εντός της επικίνδυνης ζώνης, στο τελευταίο σκαλί. Ουσιαστικά γίνεται ξεκάθαρο πως ο θετικότατος πρώτος γύρος της προσφέρει αυτή τη στιγμή την ανακούφιση να βρίσκεται 10 βαθμούς πάνω από τη θέση του μπαράζ, έστω και υπό την κάκιστη πορεία που ακολουθεί. Ωστόσο, στον μικρόκοσμο του κορονοϊού στη φετινή σεζόν, το σύνολο του Βάγκνερ είναι συνώνυμο του χείριστου.

- Χείριστη διαφορά τερμάτων (-9 μαζί με Ουνιόν)
- Χείριστη επίθεση (2 γκολ, μαζί με Μάιντς)
- Μηδέν βαθμοί εντός έδρας

Τραυματισμοί, η βάσιμη δικαιολογία

Σημαντικός παράγοντας της αποδυνάμωσης αποτελούν αναμφίβολα οι απώλειες που μέτρησε στη διάρκεια της σεζόν. Περισσότερο από όλες, αυτή του Σουάτ Σερντάρ, του καταλυτικού οκταριού της ομάδας, ο οποίος είναι ο πρώτος σκόρερ της, ο κορυφαίος σε ντρίμπλες και τάκλιν, με λίγα λόγια η πηγή της ενέργειας στην ομάδα. Απών από τα τελευταία τέσσερα ματς προ πανδημίας, νοκ-άουτ για το υπόλοιπο της σεζόν με νέο πρόβλημα τραυματισμού από τις 26 Μαΐου, κατάσταση μη αναστρέψιμη.

Συν τοις άλλοις, οι Σταμπουλί, Χαρίτ και Μπουργκστάλερ που βρέθηκαν και εξακολουθούν να βρίσκονται στο ιατρικό δελτίο, αυξάνουν τον «πονοκέφαλο» για τον 48χρονο προπονητή τους και δεν είναι το μόνο που εκείνος έχει να αντιμετωπίσει τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Η πίεση στον Βάγκνερ και οι φήμες για Ραούλ

Ο αθλητικός διευθυντής, Γιόχεν Σνάιντερ, έχει ανακοινώσει εδώ και εβδομάδες την παραμονή του Βάγκνερ στην τεχνική ηγεσία και την επόμενη σεζόν. Άραγε, οι βλέψεις του είναι οι ίδιες όσο οι αγωνιστικές περνούν και το πρόσωπο της ομάδας δεν διορθώνεται; «Πρέπει να αλλάξουμε πρόσωπο και πρέπει να το κάνουμε άμεσα. Να σταματήσουμε να παρουσιάζουμε τους εαυτούς μας ως το το θύμα», δήλωσε χαρακτηριστικά μετά τη νέα βαθμολογική απώλεια στο Βερολίνο και έχει γίνει προφανές πως η «καρέκλα» του Αμερικανού τρίζει για τα καλά.

Ήδη τα γερμανικά ΜΜΕ παρουσιάζουν τους πρώτους υποψήφιους διαδόχους του, υποστηρίζοντας ότι η Σάλκε επί των ημερών του έχει παραμείνει στάσιμη για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επικρατέστερος είναι ένας παλιός γνώριμος, ο Ραούλ Γκονθάλεθ. Τον λατρεύουν οι οπαδοί, τον εκτιμούν όλα τα μέλη της διοίκησης και με την πορεία του στην Καστίγια, τη δεύτερη ομάδα της Ρεάλ Μαδρίτης έχει ανέβει διαδοχικά επίπεδα στην προπονητική «πιάτσα».

Είτε είναι απλά ένα καλογραμμένο σενάριο και ο Βάγκνερ κρατήσει τη θέση του για τη σεζόν 2020/2021, είτε κάτι παραπάνω, η ανάγκη για νέο restart σε διαδοχική αγωνιστική περίοδο μοιάζει επιτακτική κι αναπόφευκτη. Προς το παρόν, μένουν 4 αγωνιστικές για να εκδιώξει από πάνω της την στάμπα της πιο «προσβεβλημένης» ομάδας της Bundesliga μέσα στο 2020. Να βρει επιτέλους κάτι θετικό να πιαστεί σε μια χρονιά που από ότι φαίνεται θα κυλήσει με ελάχιστα κέρδη, όσο εφικτό κι αν εξακολουθεί να είναι το αντικείμενο της ευρωπαϊκής εξόδου (-5 από την 7η Χόφενχαϊμ).