Το αιώνιο μυστικό της Μπάγερν είναι μία ήσυχη βόλτα για παγωτό!

Οταν κάποτε ζήτησαν από τον Τόμας Μίλερ να τους αναλύσει το μυστικό της επιτυχίας, αλλά κυρίως το κίνητρο που έχει αυτός ο αδιανόητα άρτια δομημένος οργανισμός της Μπάγερν, εκείνος μετέφερε πανέξυπνα ένα inside joke από τα αποδυτήρια, μιλώντας για τον Γιόσουα Κίμιχ. «Οταν είχε πρωτοέρθει κοντά μας το 2015, είχαμε νικήσει στο πρώτο ματς 5-0. Πίστευε ότι μετά από αυτό θα έμπαινε στα αποδυτήρια και θα έβλεπε να έχει στηθεί ένα πάρτι. Το μόνο που αντίκρισε όμως, ήταν ηρεμία και όλους να πηγαίνουν απλά για ένα ντουζ. Οταν ρώτησε τι συμβαίνει, του εξήγησα πως στη Μπάγερν δεν νικάμε για να το γιορτάζουμε, αλλά για να μπορούμε να έχουμε την ηρεμία μας και να μπορούμε να πάμε την Κυριακή για ένα ήσυχο παγωτό»!

Το καθεστώς που περιέγραψε ο Μίλερ, θα μπορούσε να ισχύει φυσικά για οποιοδήποτε μεγάλο club στον κόσμο. Ωστόσο, αυτό που δεν ανέφερε η παλιοσειρά της ομάδας, είναι ότι η διαφορά με όλους τους άλλους σπουδαίους συλλόγους του κόσμου, βρίσκεται στο ότι κανείς δεν απολαμβάνει τις επιτυχίες σε ένα τόσο ασφαλές και μελετημένο πλαίσιο, το οποίο έχει ως βασική αρχή λειτουργίας του την τάξη, την ασφάλεια και την παρότρυνση του κορυφαίου Αμερικανού επενδυτή, Γουόρεν Μπάφετ: «Κανόνας πρώτος: ποτέ μη χάνεις λεφτά. Κανόνας δεύτερος: ποτέ μην ξεχνάς τον πρώτο κανόνα»!

Ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Αυτό το τελευταίο εγκαταστάθηκε ως θεμέλιος λίθος την 1η Μαΐου του 1979. Τότε που ο Ούλι Χένες χτυπημένος από τους τραυματισμούς δεν μπορούσε άλλο να συνεχίζει στα γήπεδα και αποφάσισε ότι θα γινόταν ο πιο επιτυχημένος παράγοντας στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Καθώς αναλάμβανε, στα 27 του, η Μπάγερν είχε 12 υπαλλήλους στη διοίκηση 12 εκατ. μάρκα κέρδη και οκτώ εκατ. έξοδα. Μέχρι την αποχώρησή του στις 15 Νοεμβρίου του 2019, ο σύλλογος θα γέμιζε με κούπες την τροπαιοθήκη του και χρήμα τα ταμεία, καταγράφοντας το ένα ρεκόρ εσόδων μετά το άλλο, για να φτάσει αυτή τη στιγμή να βρίσκεται στην 4η σχετική θέση της λίστας “Deloitte”.

Επισήμως λοιπόν, ο Χένες μπορεί να έχει παραχωρήσει τη θέση του στον πρώην ισχυρό άντρα της Adidas, Χέρμπερτ Χάινερ, αλλά διατηρεί για λίγο καιρό ακόμα το δικαίωμα στην τελική κρίση των δύσκολων αποφάσεων. Εννοείται ότι αυτό γίνεται με τη συναίνεση του Χάινερ, όπως συμβαίνει και με τον Διόσκουρο του Χένες, Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε. Ο τελευταίος έχει δρομολογηθεί ότι θα αποχωρήσει από τη θέση του προέδρου το 2022, με τον διάδοχό του, Ολιβερ Καν, να βρίσκεται ήδη στο πλευρό του, μαθαίνοντας τα... κατατόπια.

ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ ΛΕΠΤΟΜΕΡΩΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗ

Αυτή η διαδικασία διαδοχής που συντελείται γενικά, μοιάζει να ακολουθεί μία πνευματική, σχεδόν θρησκευτικά ευλαβική τήρηση των κανόνων και διασφαλίζει πως τα πάντα θα εξακολουθήσουν να λειτουργούν στο ίδιο επιτυχημένο μοντέλο. Πρόκειται για μία συναίσθηση όλων πως... αυτή η μετάβαση, αλλά και κάθε άλλη, θα έχει ακριβώς πανομοιότυπο μοτίβο, ακολουθώντας μία εκπληκτικά προσεκτική επιλογή των προσώπων σε κάθε σημαντικό πόστο. Η Μπάγερν έχει καταφέρει από το 1979 με τον Χένες, έως και τώρα με τον Καν να μπαίνει στο παιχνίδι, να διατηρεί μία παράδοση ποδοσφαιρικών θρύλων που αναλαμβάνουν τις θέσεις κλειδιά. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται όχι μόνο η σχεδόν ουτοπική προσαρμογή, αλλά και το διαρκές συναισθηματικό δέσιμο οπαδών, ομάδας και διοίκησης.

Οι κορυφαίοι σύλλογοι της Ευρώπης αντλούν τη σταθερά υψηλή ποιότητά τους από διάφορους παράγοντες: ικανότητα και βάθος ομάδας, επιδέξια διαχείριση και προσπάθεια συγκράτησης ισολογισμών Αλλά εάν υπάρχει κάτι που πραγματικά μπορεί να διασφαλίσει τη συνέχεια της επιτυχίας, είναι οι σωστά χρονικά δοσμένες μεταβάσεις. Στη Μπάγερν εκτός των διοικητικών, φροντίζουν να κάνουν το ίδιο και στο αγωνιστικό σκέλος. είναι αναμφισβήτητα το κομμάτι που ενώνει όλα τα υπόλοιπα. Οι Βαυαροί μακροπρόθεσμα αποδεικνύουν ότι είναι από τους πιο συνεπείς στο πάντρεμα παλιών-νέων. Κάπως έτσι η εν λόγω ομάδα του Χάνζι Φλικ που έσπασε όλα τα ρεκόρ και έκανε τρεμπλ, συνδύασε τέλεια ένα σημαντικό team βετεράνων και μία υπέροχη επόμενη γενιά που ήρθε για να μείνει.

Η ΠΙΟ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΠΟΛΥΠΛΟΚΟΤΗΤΑ

Μόνο που οι πρωταθλητές Γερμανίας και Ευρώπης έχουν κάτι ακόμα πιο ιδιαίτερο. Δεν παρασύρονται στην επιτυχία και δεν πανικοβάλονται στην αποτυχία. Φροντίζουν να διατηρούν το μοντέλο τους, έχοντας πίστη στο πλάνο. Ενα πλάνο που καταρτίζεται για το εγγύς, αλλά κυρίως για το απώτερο μέλλον. Πολλές φορές μάλιστα αυτή η πίστη, δείχνει αρχικά να τους φέρνει σε μειονεκτική θέση απέναντι στον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό. Ωστόσο, ένας σύλλογος όπως η Μπάγερν Μονάχου, που αποφεύγει το χρέος, στην πραγματικότητα χάνει ένα κόλπο. Αν και θα μπορούσε εύκολα να δανειστεί μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια για να καταστεί ανίκητη, ξέρει ότι αυτό μακροπρόθεσμα θα είχε αρνητικές επιπτώσεις. Οπότε, συνειδητά δεν το επιλέγει.

Κάπως έτσι λοιπόν οι Γερμανοί έχουν κάνει την εκπληκτικά μοναδική στα ποδοσφαιρικά χρονικά επιλογή τους, δίχως να χάνουν όμως τον στόχο, τον προσανατολισμό τους. 41 χρόνια από τότε που ανέλαβε ο Χένες, το club όχι απλά συμπεριλαμβάνεται στην ελίτ, είναι η ελίτ. Και αυτό δίχως να έχει απολέσει τη βαυαρική ταυτότητά του. Μετά το βράδυ της Κυριακής στη Λισσαβώνα, η Μπάγερν μεγάλωσε λίγο ακόμα παραπάνω και η αδιαπραγμάτευτη αίσθηση που αφήνει, αυτή που τρομάζει τους αντιπάλους της, είναι η εικόνα που δίνει και δεν μπορεί κανείς άλλος να ακολουθήσει: πως η δική της απλότητα είναι μία τακτοποιημένη πολυπλοκότητα. Ενας στρωμένος συνειδητά δρόμος που θα την οδηγήσει στο να γίνει η μεγαλύτερη ομάδα όλων...

ΥΓ.: Οσο για τη δική μου αντιπάθεια και φθόνο, μοιάζει να είναι περισσότερο ένας “υποβόσκων συντετριμμένος θαυμασμός”!

Follow me: @jorgkeraman