Γιατί ο Τιάγκο είναι το ιδανικό κερασάκι για την Λίβερπουλ

• Στο 4-3-3 του Κλοπ

Υπάρχουν ποδοσφαιριστές που μπορούν να αναλύσουν το άθλημα όπως (ή ακόμα και πιο εύστοχα απ' ότι) ένας προπονητής. Ο Γουέιν Ρούνεϊ ανήκει σε αυτή την (επίλεκτη) κατηγορία και αυτό προκύπτει από την πρόσφατη δήλωσή του για την πιθανότητα της μετακίνησης του Τιάγκο Αλκάνταρα στην Λίβερπουλ, η οποία πρέπει πλέον να θεωρείται πραγματικότητα.

«Η μεταγραφή του Τιάγκο στην Λίβερπουλ είναι καλύτερη από αυτή του Λιονέλ Μέσι στην Μάντσεστερ Σίτι» ήταν η (υπερβολική;) δήλωση του πρώτου σκόρερ όλων των εποχών της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο οποίος θεωρεί πως ο Ισπανό-Βραζιλιάνος μέσος της Μπάγερν Μονάχου μπορεί να κάνει την διαφορά στην ήδη πολύ δυνατή μεσαία γραμμή των πρωταθλητών Αγγλίας.

Πως; Μπορεί να αγωνιστεί μπροστά από την άμυνα, χάρη στην εξυπνάδα και την αθλητικότητα του, παρ' ότι (σχετικά) βραχύσωμος. Μπορεί, ακόμα να το κάνει και πιο μπροστά, σε πιο ελεύθερο ρόλο, εφόσον έχει καλά καλυμμένες τις πλάτες του.

Ο 29χρονος μέσος διαβάζει εξαιρετικά το παιχνίδι και μπορεί να του δώσει το κατάλληλο τέμπο, ανάλογα με τις απαιτήσεις ενός αγώνα. Είτε να το επιβραδύνει, είτε να το επιταχύνει, όποτε αυτό απαιτείται.

Συν τοις άλλοις, ως γνήσιο τέκνο της Μασία, της ακαδημίας της Μπαρτσελόνα, διαθέτει καταπληκτική κάθετη πάσα, προσόν που δεν έχουν τόσο ανεπτυγμένο οι υπόλοιποι, εξαιρετικοί μέσοι που ήδη έχει στην διάθεσή του ο Γιούργκεν Κλοπ.

Με λίγα λόγια, παρ' ότι αυτή την στιγμή παρατηρείται ένας σχετικός... συνωστισμός στα χαφ της Λίβερπουλ (με Χέντερσον, Φαμπίνιο, Κεϊτά, Βαϊνάλντουμ, Όξλεϊντ – Τσάμπερλεϊν και Μίλνερ), με τον Τιάγκο ισχύει το «όλοι οι καλοί χωράνε» και, δεδομένα, μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμος και καθοριστικός για τους υψηλούς στόχους που έχουν και φέτος οι Κόκκινοι σε Premier League και Champions League.

Στο 4-3-3 του Κλοπ

Ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ο οποίος ζήτησε ΜΟΝΟ τον Τιάγκο όταν ανέλαβε προπονητής της Μπάγερν Μονάχου του 2013, υποστήριζε τότε ότι ο Ισπανό-Βραζιλιάνος μπορούσε να αγωνιστεί σε τρεις ή τέσσερις διαφορετικές θέσεις.

Εφτά χρόνια μετά, βεβαίως, ο Αλκάνταρα έχει «εδραιώσει» την θέση του και αυτή είναι ως εσωτερικό χαφ σε τριάδα ή ως δεύτερο σε διάταξη 4-2-3-1, ως ο μέσος που θα δημιουργεί και όχι αυτός που, κυρίως, θα καταστρέφει.

Στο 4-3-3 που χρησιμοποιεί κατά κόρον ο Γιούργκεν Κλοπ, ο Τιάγκο μπορεί να παίξει δίπλα στον Τζόρνταν Χέντερσον και μπροστά από τον Φαμπίνιο, όντας αυτός που θα «ταΐζει» ως επί το πλείστον τους επιθετικούς.

Σε μια (μικρή) παραλλαγή αυτής της διάταξης, το 4-2-1-3, ο Τιάγκο μπορεί να αγωνιστεί στο πλευρό του Φαμπίνιο και πίσω από τον πιο δυναμικό Κεϊτά, καθοδηγώντας το παιχνίδι της Λίβερπουλ, είτε με κοντινές και γρήγορες πάσες, είτε και με μακρινές, στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας. Και αυτές οι αρετές του, βεβαίως, επιτρέπουν στον Γερμανό τεχνικό να σκεφτεί και εναλλακτικές της αγαπημένης του διάταξης, όταν το απαιτήσουν οι περιστάσεις.

Οι αντιδράσεις των φίλων της Λίβερπουλ στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης για την μεταγραφή του Τιάγκο είναι διθυραμβικές και όχι άδικα. Στα 29 του, ο Αλκάνταρα είναι πιο ώριμος από ποτέ, έχει μάθει τι σημαίνει να κατακτάς Champions League για να του φύγει η... κάψα και, πλέον, δείχνει έτοιμος για να ενσωματωθεί ιδανικά ως εξάρτημα πολυτελείας στην καλοκουρδισμένη μηχανή του Κλοπ.