Η Αρσεναλ στη μοναξιά του... τίποτα! (Poll)

«Εμείς είμαστε που πρέπει να προτάξουμε τα στήθη μας και να απορροφήσουμε τις σφαίρες που κατευθύνονται προς την ομάδα». Μετά την ήττα από την Τότεναμ (6/12) ο Μίκελ Αρτέτα προσπαθούσε στα αποδυτήρια με απόλυτα γλαφυρό και παραστατικό τρόπο να εμψυχώσει τους παίκτες του. Θα ακολουθούσαν τρεις αγωνιστικές, στις οποίες θα φαινόταν ξεκάθαρα πως δεν είχε καταφέρει στο ελάχιστο να επηρεάσει το μυαλό και το αγωνιστικό πείσμα τους. Η Αρσεναλ τη Δευτέρα συμπλήρωσε 50 ημέρες δίχως νίκη στην Premier League, μετράει μόλις μία στις 10 τελευταίες αγωνιστικές και βρίσκεται να βολοδέρνει στην 15η θέση, στη χειρότερη εδώ και 46 χρόνια. Τι συμβαίνει λοιπόν στους Gunners; Το πρόβλημα είναι καθαρά αγωνιστικό ή περισσότερο έχει να κάνει με τη συνολική δομή του club; Μάλλον ισχύουν και τα δύο...

«Πέρσι νικήσαμε την Εβερτον με τις πιθανότητές μας στο ματς να είναι μόλις στο 25% και φέτος που αυτές έφτασαν στο 67%, χάσαμε από την Εβερτον. Κόντρα στη Μπέρνλι οι πιθανότητες ήττας μας ήταν στο 3% και με την Τότεναμ στο 7%. Χάσαμε». Εχοντας αρχίσει να κρύβεται πίσω από αριθμούς και στατιστικές πιθανοτήτων, ο Αρτέτα επιβεβαιώνει ότι ο ίδιος έχει... χάσει τον προσανατολισμό του. «Ημασταν καλύτεροι»! Αυτό ψέλλισε στις συνεντεύξεις τύπου και στα τρία αυτά παιχνίδια, αλλά και στην ισοπαλία με τη Σαουθάμπτον. Αυτό σημαίνει ότι το πιστεύει. Κανείς όμως από τους... απ' έξω που παρακολουθεί την Αρσεναλ, δεν θα συμφωνούσε με τα κιτάπια και την αντίληψή του.

Ο Βάσκος τεχνικός μπερδεύει αυτό που συμβαίνει στο γήπεδο, με αυτό που του λένε οι σημειώσεις του. Με την Τότεναμ μέτρησε ενδεικτικά 44 σέντρες, οι 32 εξ αυτών στην κανονική ροή του αγώνα. Πόσες βρήκαν τον στόχο τους σε παίκτη της Αρσεναλ; Μόλις τρεις!!! Για τον Αρτέτα αυτό ήταν απόδειξη κυριαρχίας. Για τον Ζοσέ Μουρίνιο μία βόλτα στο πάρκο για να παίξει με τον σκύλο του. Ο προπονητής των Κανονιέρηδων επιδεικνύει μία δυσκολία στο διάβασμα των αγώνων και μία ακόμα μεγαλύτερη στην ευελιξία και στην αλλαγή τακτικής. Εκεί που εκείνος βλέπει πλάνο στις σέντρες, η πραγματικότητα του φωνάζει ότι κόντρα στους ψηλούς της Τότεναμ ή της τους Ταρκόφσκι, Μι της Μπέρνλι, οι γιόμες δεν θα είχαν καμία απολύτως τύχη. Λογικό, εάν σκεφτεί κανείς ότι από το 2018 που αποκτήθηκε ο Ομπαμεγιάνγκ, έχει μόλις τρία γκολ με το κεφάλι.

Ο Λένο είναι καλός. Οχι στα καλύτερά του, αλλά καλός. Η άμυνα είναι αργή στο κέντρο της και μόνο ο Μέιτλαντ-Νάιλς μοιάζει να εξελίσσεται στις πλευρές. Στη μεσαία γραμμή οι Τσάκα-Θεμπάγιος, αλλά και όλοι οι πιθανοί συνδυασμοί, δεν λειτουργούν. Ο τεχνικός διευθυντής, Εντού, παραδέχτηκε πρόσφατα σε κουβέντα με οπαδούς, ότι υπάρχει ανάγκη απόκτησης δημιουργικού μέσου (σ.σ.: Ισως δανεικός τον Γενάρη ο Ισκο). Στην επίθεση είναι όμως που επικρατεί το απόλυτο μπέρδεμα. Ο Λακαζέτ βρίσκεται μεταξύ πάγκου και της οδηγίας να γυρίζει σαν 10άρι (σ.σ.: τύπου Χάρι Κέιν), ο Ν'Κετιά και ο κορυφαίος φέτος Σάκα, ψάχνουν τις θέσεις τους, αλλά το χειρότερο όλων είναι η... απενεργοποίηση του Ομπαμεγιάνγκ.

Αυτό είναι το μεγαλύτερο όπλο της Αρσεναλ, αλλά βρίσκεται συνήθως να παλεύει στα αριστερά και όχι εκεί που θα έπρεπε, στην κορυφή. Η αρνητική συνέπεια για εκείνον είναι ότι κόντρα στη Σαουθάμπτον βρήκε δίχτυα για πρώτη φορά σε open play έπειτα από 648 λεπτά, ενώ συνολικά η ομάδα έπειτα από 797 αγωνιστικά λεπτά γενικότερα. Ενα άλλο ζητούμενο είναι η απουσία αγωνιστικής πειθαρχίας και ηρεμίας. Υπάρχει ένταση, νεύρα και αυτό αποτυπώνεται στο ότι από τότε που ανέλαβε ο Αρτέτα, η Αρσεναλ έχει τις περισσότερες αποβολές από κάθε άλλη ομάδα στο Νησί (7).

Γενικότερα από τότε που βρέθηκε στον πάγκο της, έχει ίδιες νίκες με ήττες (σ.σ.: από 13 και οκτώ ισοπαλίες). Ο Βάσκος πάντως εξακολουθεί να αναζητά τα θετικά σημάδια στην εξίσωση και αρνείται να παραδεχτεί τα λάθη και να απολογηθεί. «Τα έχουμε πάει πραγματικά τόσο καλά στην Ευρώπη και στα Κύπελλα. Στο πρωτάθλημα είναι αλήθεια ότι δυσκολευόμαστε να πάρουμε τα αποτελέσματα που αξίζουμε με βάση την εικόνα μας. Πιστεύω με βεβαιότητα ότι έχουμε σταθεί άτυχοι και δεν έχουμε πάρει τους βαθμούς που αξίζαμε. Κάθε φορά που αναλύουμε ένα παιχνίδι που δεν πήραμε, καταλαβαίνουμε ότι το χάσαμε στις λεπτομέρειες».

Αυτό που προφανώς ξεχνάει στην ανάλυσή του ο Αρτέτα, είναι ότι σε αυτό το επίπεδο και σε μία τόσο περίεργη σεζόν όπως η φετινή εξαιτίας του κορονοϊού, αυτές οι λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά και ότι εκείνος είναι που οφείλει να βρει τον τρόπο να τις πάρει με το μέρος του. Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν ευθύνεται αποκλειστικά εκείνος. Εχει σταθεί άτυχος με τη μία καλή μεταγραφή του (σ.σ.: ο Τόμας Παρτέι είναι μόνιμα εκτός), ενώ στην κεφαλή του club η κατάσταση είναι μονίμως μπερδεμένη από τότε που έφυγε ο Αρσέν Βενγκέρ.

Στα χρόνια του Γάλλου η Αρσεναλ είχε μάθει να ζει... πίσω του. Ο Αλσατός ήταν τα πάντα και φαινόταν παντού. Ο Αρτέτα ξεκίνησε απλά ως head coach, αλλά πλέον έχει προβιβαστεί σε manager και όλα τα λάθη, όλες οι σφαίρες για τις οποίες μίλησε, φαίνεται ότι θα εξοστρακιστούν στο δικό του στήθος. Αυτό είναι άδικο ετούτη τη στιγμή. Το ότι έγινε manager σημαίνει ότι δεν έχει μόνο να ασχοληθεί μόνο με το αγωνιστικό κομμάτι, αλλά και με ένα σωρό άλλα τριγύρω ζητήματα: τις μεταγραφές, τις αποδεσμεύσεις, το ξεκάθαρισμα με τον Οζίλ, τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο και άλλα τόσα θέματα εκτός του... πώς θα νικήσουμε στα ματς.

Με 14 βαθμούς σε ισάριθμες αγωνιστικές, σε απόσταση τεσσάρων μόλις βαθμών από τον υποβιβασμό, η φετινή Αρσεναλ όχι απλά δεν ανήκει στο “big six”, αλλά θα παλέψει για να μην μείνει στο “last six”. Ο Αλαν Σίρερ την Κυριακή εξέφρασε είπε «Δεν αποκλείω η Αρσεναλ να υποβιβαστεί». Προφανώς και αυτό παραείναι ένα ακραίο σενάριο. Μέχρι πέρσι θα έμοιαζε προϊόν νοσηρής φαντασίας. Ακόμα και όταν ανέλαβε ο Αρτέτα με τις μεγάλες νίκες και τα τρόπαια που έφερε. Πλέον όμως, κανείς δεν θα τολμούσε να ποντάρει όλα τα λεφτά του ότι στο τέλος οι Λονδρέζοι δεν θα βιώσουν το πιο σκληρό πράγμα του δικού τους κόσμου...

Follow me: @jorgekaraman