Ο Μαρθελίνο, η Αθλέτικ και το θαύμα των 13 ημερών

• Δύο νίκες, δύο κούπες!

Το μουσικό συγκρότημα «Orsai» (οφσάιντ σε ισπανική αργκό) έχει δύο ιδιαιτερότητες: Η πρώτη πως, όταν δημιουργήθηκε πριν από λίγους μήνες, μόνο το ένα μέλος του γνώριζε ένα μουσικό όργανο (κιθάρα).

Η δεύτερη; Ότι αποτελείται από έξι ποδοσφαιριστές της Αθλέτικ Μπιλμπάο! Ο Ασιέρ Βιγιαλίμπρε, ο οποίος έστειλε στην παράταση τον τελικό του Σούπερ Καπ με την Μπαρτσελόνα και έκλεψε την παράσταση στα πανηγύρια, παίζει τρομπέτα (αυτοδίδακτος, όπως και οι υπόλοιποι) και τραγουδάει.

Πίσω του, πολύτιμοι υποστηρικτές, ο Όσκαρ ντε Μάρκος, ο μοναδικός που... γρατζουνούσε αξιοπρεπώς μια κιθάρα (πέτυχε το πρώτο γκολ των Λιονταριών στον τελικό) και οι Ντάνι Γαρθία, Μίκελ Βέσγα, Μίκελ Μπαλενθιάγα και Ίνιγο Λέκουε.

Μπροστά τους πλέον, έστω και νοερά, ένας μαέστρος που, σε λιγότερες από δύο εβδομάδες, μεταμόρφωσε μια μάλλον soft ομάδα, παρά το παρατσούκλι Λιοντάρια που ακολουθεί παραδοσιακά τους παίκτες της Αθλέτικ, σε πραγματικούς... βασιλιάδες της (ποδοσφαιρικής) ζούγκλας!

Στις 4 Ιανουαρίου, ο Μαρθελίνο Γαρθία Τοράλ ανακοινώθηκε ως ο διάδοχος του Γαΐθκα Γαριτάνο στο τιμόνι της Αθλέτι. Και, 13 ημέρες αργότερα, πανηγύρισε μόλις τον δεύτερο τίτλο της καριέρας του, συγκομιδή που αναμφίβολα αδικεί τις ικανότητές του.

«Η Αθλέτικ κατέκτησε το πιο σημαντικό Σούπερ Καπ στην ιστορία του ποδοσφαίρου» λένε από το βράδυ της Κυριακής (17/01) οι Βάσκοι δημοσιογράφοι και δεν έχουν άδικο. Για να πάρει το τρίτο Σούπερ Καπ της ιστορίας της και πρώτο από το 2015, η Αθλέτικ νίκησε κατά σειρά και μέσα σε τέσσερις ημέρες, Ρεαλ Μαδρίτης (πανάξια με 2-1) και Μπαρτσελόνα (αντρίκεια, με 3-2 στην παράταση και με ανατροπή).

Δύο νίκες, δύο κούπες!

Στην καριέρα του, ο 55χρονος τεχνικός με αξιοσημείωτη θητεία σε ομάδες όπως η Σανταντέρ, η Βιγιαρεάλ και η Βαλένθια (όχι τόσο σε Σαραγόσα και Σεβίλλη) μετράει μόλις δύο νίκες σε 23 παιχνίδια με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα.

Δύο νίκες, αλλά τι νίκες! Η πρώτη, τον Μάιο του 2019, του χάρισε τον πρώτο του τίτλο ως προπονητής, το Κύπελλο με την Βαλένθια. Η δεύτερη, ύστερα από την άδικη απόλυσή του από τις Νυχτερίδες, του χάρισε το δεύτερο τίτλο, το Σούπερ Καπ.

Τι πρόλαβε να αλλάξει ο Μαρθελίνο σε τόσο μικρό διάστημα; Καταρχήν, το κλίμα στα αποδυτήρια. Το ταλέντο δεν λείπει ούτε από την τωρινή Αθλέτικ, αλλά ο Μαρθελίνο έπεισε τους ποδοσφαιριστές ότι μπορούν να καταφέρουν τα πάντα, αρκεί να το πιστέψουν.

Τον άκουσαν, το πίστεψαν και τα κατάφεραν περίφημα, με οδηγό τον Ραούλ Γκαρθία. Τον βετεράνο μεσοεπιθετικό που ήταν... χαμένος επί Γαριτάνο, αλλά ο Μαρθελίνο τον θέλει ως σημείο αναφοράς μέσα και έξω από τον αγωνιστικό χώρο.

Ο άλλοτε άσος της Ατλέτικο Μαδρίτης εξελίχθηκε στον ήρωα του ημιτελικού, σημειώνοντας και τα δύο γκολ της Αθλέτικ κόντρα στην Ρεάλ, ενώ σκόραρε και στον τελικό εις βάρος της Μπαρτσελόνα, αν και το γκολ του ακυρώθηκε για οριακό οφσάιντ.

Ο Μαρθελίνο, ένας προπονητής που μπορεί να καυχιέται πως έχει νικήσει την Ρεάλ με τέσσερις διαφορετικές ομάδες (Ρεκρεατίβο Ουέλβα, Βιγιαρεάλ, Βαλένθια και, πλέον, Αθλέτικ Μπιλμπάο), την πρώτη ημέρα έκανε προπόνηση χωρίς να έχει υπογράψει συμβόλαιο, φρόντισε να έρθει γρήγορα κοντά στους παίκτες, θέλει την πίεση ψηλά, το γρήγορο transition άμυνας – επίθεσης και, κυρίως, οι ομάδες του να... δαγκώνουν μέσα στο γήπεδο.

Αυτά έκανε άψογα η Αθλέτικ και πήρε έναν τίτλο που πρέπει να αποτελέσει οδηγό για τη συνέχεια της σεζόν και, κυρίως, τον τελικό του (περυσινού) Κυπέλλου, κόντρα στην γειτόνισσα Ρεάλ Σοσιεδάδ. Ένας τελικός που, δυστυχώς, φαντάζει απίθανο να γίνει με κόσμο, παρ' ότι η μετάθεσή του κατά ένα χρόνο έγινε με αυτή την ελπίδα.

Αν, όμως, η Αθλέτικ φτάσει στο πολυπόθητο τρόπαιο και το πρώτο Κύπελλο από το (μακρινό) 1984, είναι δεδομένο ότι οι «Orsai» θα δώσουν την πρώτη τους, ξεχωριστή συναυλία. Και ο Μαρθελίνο, τον οποίο φλέρταραν στο παρελθόν ομάδες όπως η Μίλαν, η Άρσεναλ ή η Τότεναμ, θα είναι εκεί για να τους καμαρώνει και να δίνει το τέμπο, με την μπαγκέτα του μαέστρου.