Τόνι Κρόος: Η υπενθύμιση της απόλυτης τελειότητας

Τόνι Κρόος: Η υπενθύμιση της απόλυτης τελειότητας

bet365

Ψυχρός, απερίφραστος, ατόφιος σε ποδοσφαιρικό «χρυσάφι», χωρίς αλλοιωτικές χρυσόσκονες. Κι όσο κι αν το μεγαλείο του τείνει να εκλογικεύεται από τον μέσο νου, ο Τόνι Κρόος πάντα θα επιστρέφει ως υπενθύμιση της τελειότητας, όπως απέναντι στη Λίβερπουλ. Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωλαΐτης.

«Εκείνος που είναι τολμηρός, γενναίος, σταθερός, απλός, φυσικός και δεν βιάζεται, πλησιάζει την τελειότητα». Η περιγραφή του Κομφούκιου για τον πλησίον του τέλειου βασίζεται σε απλές, ρεαλιστικές αρετές, που είναι, όμως, δύσκολο να κατακτηθούν μονομιάς, σε κοινό σώμα. Στην περίπτωση του Τόνι Κρόος, ο ορισμός του μυθικού Κινέζου διανοητή κουμπώνει, μάλλον, υπερβατικά.

Διαπράττοντας την ποδοσφαιρική αναλογία, η τόλμη, η γενναιότητα, η σταθερότητα, η απλότητα και η σπάνια ευφυΐα στοιχειοθετούν με απρόσμενη ακρίβεια το προφίλ του Γερμανού χαφ. Η αξία και η πληρότητα του οποίου, συχνά, λησμονιέται από το κοινό. Όχι ως σημάδι απαξίωσης, αλλά ως δείγμα της συνεχούς επαφής με το άριστο, της απαράμιλλης ποιότητας και διάρκειας που δυστυχώς, καταντά δεδομένη. Μοιραία, κι αυτό είναι μια κάποια υποτίμηση.

Ανάμεσα, όμως, στην αλυσίδα των εμφανίσεων από το ύψιστο «ράφι» που πραγματοποιεί κατά τη διάρκεια της σεζόν, πάντα ένας κρίκος θα εξοκέλλει ανοδικά κατά καιρούς. Μια μεμονωμένη παράσταση, ένα σημείωμα-υπενθύμιση της κλάσης του, που είναι ικανή να συγκριθεί μόνο με τους προγενέστερους, τους κορυφαίους ομοθεσίτες της ιστορίας. Εκείνων που έχουν ήδη εκφράσει το αποθεωτικό «salute» τους στην τεχνολογική ιδιοφυΐα του. Ο Γιόχαν Κρόιφ, που στα τελευταία χρόνια της ζωής του υπερασπιζόταν εμμονικά το δικαίωμά του στη Χρυσή Μπάλα. Ο Πολ Σκόουλς, που στα τελευταία χρόνια της αγωνιστικής ζωής του, έκλεβε κινήσεις από το δικό του playbook, προσπαθώντας να τον μιμηθεί. Ο Τσάβι, ο οποίος είδε σε έναν ημίψηλο Γερμανό με τατουάζ-μανίκι κάτι από τη δική του «παικτική» στόφα. Ένα παράδειγμα γενναιότητας που βίωσε ιδίοις όμμασι και ο Πεπ Γκουαρδιόλα, σε μία επαναφορά προς τον παραπάνω ορισμό του Κομφούκιου.

 

Και η εμφάνιση κόντρα στη Λίβερπουλ, ήταν αυτός ο κρίκος. Αυτό το θαυμαστικό, στο τέλος της γεμάτης από σημεία στίξης πρότασης. Στην κορυφαία σκηνή, σε ένα ζευγάρι που οι απανταχού ποδοσφαιρόφιλοι «κύκλωσαν» νοητά τη στιγμή της κλήρωσης των προημιτελικών, ως ένα θέαμα που δεν έπρεπε να χάσουν. Με το τέλος του πρώτου μεταξύ τους αγώνα, η Ρεάλ Μαδρίτης πήρε αυτό που άξιζε, μια καθαρή νίκη με δύο γκολ διαφορά και ουκ ολίγους πρωταγωνιστές. Το «άστρο» του Βινίσιους έλαμψε όσο ποτέ άλλοτε, όμως, πίσω και πάνω από τη σπουδαία ομαδική συνεισφορά, κρύφτηκε ως συνήθως ο στυλοβάτης, Τόνι Κρόος. Αυτή τη φορά το αποτύπωσε και στα highlights, απέναντι στην ράθυμη, αδιάβαστη, ιερόσυλη Λίβερπουλ.

Τη Λίβερπουλ της τελευταίας γραμμής άμυνας στη σέντρα, τη Λίβερπουλ του ανύπαρκτου κλοιού πίεσης στον πιο νευραλγικό παράγοντα στο παιχνίδι της Ρεάλ Μαδρίτης. Η αφέλεια των Reds στο πρώτο ημίχρονο αποτέλεσε βούτυρο στο ψωμί του. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, ο Κρόος θα μπορούσε να βγάζει κάθε μέρα, όλη μέρα αυτή την οργιώδη 40άρα μπαλιά από τα βάθη της μαδριλένικης επίθεσης προς τον «Βίνι», αλλά εκείνος θα τη χαράμιζε, απόρροια της αμφίβολης ικανότητάς του στο τελείωμα των φάσεων. Η βραδιά καριέρας του Βραζιλιάνου, όμως, πίστωσε στον 31χρονο μαέστρο μια σύλληψη καθοριστική στον πίνακα του σκορ, γεγονός που τής δίνει άλλη αίγλη.

Συχνά σε «λειτουργία πτήσης», μια μηχανή αδιάκοπης παραγωγής παιχνιδιού, επιθετικών και αμυντικών ενεργειών, μεταβιβάσεων και αναχαιτίσεων, με σιγαστήρα στις απολήξεις. Έτσι τον μάθαμε, έτσι συστήθηκε στο ευρωπαϊκό κοινό από τη Μπάγερ Λεβερκούζεν και μετέπειτα καθιερώθηκε στη συνείδηση ως μέλος της Μπάγερν Μονάχου και της Νασιονάλμανσαφτ. Κόντρα στους Reds, δεν προέκυψε κάτι νέο. Η διαπίστωση ότι κρατά τον πήχη της ποιότητας στα ύψη για επτά χρόνια, μετά τη στέψη ως Παγκόσμιου Πρωταθλητή το 2014, όταν στην εμφάνιση της (ως τότε) καριέρας του είχε καταβροχθίσει τη ραχοκοκαλιά της Σελεσάο, είναι με τον τρόπο της, είδηση. Φτιαγμένος να ανταποκρίνεται στα «κόκκινα», στα κρίσιμα, στα πιο μεγάλα και τα πιο μικρά των ραντεβού.

Το «ψυγείο» στη μηχανή του μερικές φορές διοχετεύει την ψύχρα και στις τοποθετήσεις του εκτός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου, στον τρόπο που βλέπει και αξιολογεί τα πράγματα. Τον κάνει να φαίνεται snob, όταν κριτικάρει τους ένθερμους πανηγυρισμούς του (κάθε) Ομπαμεγιάνγκ που δεν συνάδουν με το ορθολογικό ταπεραμέντο του. Άλλωστε, αυτός ο νηφάλιος τρόπος σκέψης και δράσης είναι ίδιον της προσωπικότητάς του. Ποτέ κανείς συμπαίκτης του δεν τον είδε στην «τσίτα» στα αποδυτήρια. Ίσως αυτές οι «ξενερωτικές» πτυχές του χαρακτήρα του να «δένουν» πακέτο με την ανόθευτη πνευματική τελειότητα. Κι όπως έλεγε ο Σόμερσετ Σωμ, η τελειότητα έχει ένα σοβαρό μειονέκτημα: έχει την τάση να είναι βαρετή.

Όσο ο ίδιος συντηρεί τον άξονα της Ρεάλ, από κοινού με τον ανάλογα υπέροχο Λούκα Μόντριτς και τον Κασεμίρο, ο ποδοσφαιρικός κόσμος θα έχει πολλούς λόγους να την παρακολουθεί κι άλλους τόσους για να τον ξεχνάει, όταν επιδίδεται στο αθόρυβο, αέναα επιδραστικό παιχνίδι του, μακριά από το σημείο εστίασης της κάμερας ή του ανθρώπινου οφθαλμού. Πάντα στον ίδιο ρυθμό, στα ανώτατα στάνταρ, χωρίς να απαιτείται κάτι περισσότερο από αυτό που προσφέρει. Η τελειότητα, άλλωστε, επιτυγχάνεται όχι όταν δεν υπάρχει τίποτα να προσθέσεις, αλλά όταν δεν υπάρχει τίποτα να αφαιρέσεις, διατύπωνε ένας Γάλλος συγγραφέας. Κι από τον Τόνι Κρόος, ποιος θα τολμούσε να αφαιρέσει το παραμικρό;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα