Ο θρίαμβος του Γκουαρδιόλα και η «κατάντια» του Μουρίνιο

• Το όνειρο του Πεπ
• Η «σύνταξη» του Ζοσέ

Διαχρονικά, Πεπ Γκουαρδιόλα και Ζοσέ Μουρίνιο είναι δύο από τις μεγαλύτερες προπονητικές μου αδυναμίες, αν και για τελείως διαφορετικούς λόγους.

Ο Καταλανός γιατί έπλασε και διαμόρφωσε την καλύτερη Μπαρτσελόνα όλων των εποχών, σημαδεύοντας μια ολόκληρη εποχή και φέρνοντας ένα καινούργιο μοντέλο στο ποδόσφαιρο, όπως έκανε ο Ρίνους Μίχελς με τον Άγιαξ της δεκαετίας του ’70 ή ο Αρίγκο Σάκι με την Μίλαν των ‘80s.

Ο Πορτογάλος επειδή ξέρει καλύτερα απ’ όλους ότι το επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι πάνω απ’ όλα σόου, γιατί δεν διστάζει να πει τη γνώμη του ακόμα και αν γίνεται (μέχρι και) μισητός, αλλά και επειδή βρήκε και αυτός τον δρόμο προς την επιτυχία, έστω και αν κατά την άποψή μου δεν απέφερε κάτι διαφορετικό στο ποδόσφαιρο με την τακτική του προσέγγιση.

Οι δυο τους υπήρξαν καλοί συνεργάτες στη Μπαρτσελόνα στα μέσα των ’90s, όταν ο Πεπ ως αρχηγός και wannabe προπονητής έκανε μεγάλες ποδοσφαιρικές συζητήσεις με τον εκκολαπτόμενο τεχνικό Ζοσέ, ο οποίος ξεκίνησε ως διερμηνέας του αείμνηστου Μπόμπι Ρόμπσον για να εξελιχθεί σε έναν από τους πιο πετυχημένους προπονητές στον κόσμο τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Τους χωρίζουν οκτώ χρόνια, αλλά οι προπονητικές τους κόντρες ξεκίνησαν νωρίς, αφού ο Γκουαρδιόλα έπεσε γρήγορα στα βαθιά. Πριν από λίγες ημέρες, μάλιστα, συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια από την επική συνέντευξη Τύπου του Γκουαρδιόλα, παραμονές ενός ευρώ – Clasico Ρεάλ – Μπαρτσελόνα (0-2, με δύο γκολ του Λιονέλ Μέσι), στην οποία χαρακτήριζε τον Μουρίνιο «γαμ@@@@@ αφεντικό της αίθουσας Τύπου».

Το όνειρο του Πεπ

Οι δύο άλλοτε φίλοι και πλέον άσπονδοι συνάδελφοι έχουν την τιμητική τους το τελευταίο 24ωρο, έστω και για διαφορετικούς λόγους. Ο Γκουαρδιόλα απέχει πλέον ένα βήμα από την (σχεδόν) τέλεια σεζόν.

Μια σεζόν που ξεκίνησε με ημιτελή προετοιμασία (λόγω της πανδημίας του κορονοϊού), με πολλούς χαμένους βαθμούς, αγωνιστική αστάθεια και προβληματισμός για την εικόνα της Μάντσεστερ Σίτι.

Μια σεζόν, όμως, στην οποία από τον Νοέμβριο η ομάδα θυμίζει (σχεδόν) υπερταχεία, αφού κατέκτησε το Λιγκ Καπ, περιμένει την μαθηματική στέψη ως πρωταθλήτρια, πανηγυρίζει την παρθενική της παρουσία σε τελικό Champions League και έχασε μόνο την ευκαιρία να διεκδικήσει και το Κύπελλο, χάνοντας στον ημιτελικό από την Τσέλσι.

Και τα καταφέρνει, αναμφίβολα, χάρη στον προπονητή της. Ο Γκουαρδιόλα άφησε στην άκρη τις (δεδομένες) εμμονές του, έκανε πιο κυνική την ομάδα του, πάντα όμως με όπλο την κατοχή της μπάλας, την γρήγορη και σωστή κυκλοφορία, αλλά και την πίεση για την άμεση ανάκτησή της, πνίγοντας τον αντίπαλο.

Ο Καταλανός μετέτρεψε τον Ιλκάι Γκιντογκάν σε ένα ιδανικό «ψευτό – εννιάρι» που κάλυψε και με το παραπάνω τις κατά καιρούς απουσίες των Σέρχιο Αγουέρο και Γκαμπριέλ Ζεσούς, βελτίωσε τον (ήδη χαρισματικό) Κέβιν Ντε Μπρόινε, έδωσε θέση βασικού στον (φανταστικό) πιτσιρικά Φιλ Φόντεν, έπεισε τον Ραχίμ Στέρλινγκ να παίζει πρωτίστως για την ομάδα και όχι για τον εαυτό του, εξέλιξε τον Ζοάο Κανσέλο σε παίκτη – κλειδί στα χαφ και, χάρη στον Ρούμπεν Ντίας, βρήκε την αμυντική σταθερότητα που δεν είχε, ειδικά μετά την αποχώρηση του Βενσάν Κομπανί.

Η σεζόν της Σίτι θεωρείται ήδη επιτυχημένη, αφού συνοδεύεται από δύο τίτλους (πρωτάθλημα και Λιγκ Καπ) και, κυρίως, την αγωνιστική της εξέλιξη, η οποία την μετέτρεψε σε μια ομάδα – υπόδειγμα.

Οι Πολίτες, όμως, θέλουν στις 29 του μηνός να κάνουν το παραπάνω βήμα και να στεφθούν πρωταθλητές Ευρώπης. Αυτός, άλλωστε, ήταν ο μεγάλος στόχος των Σαουδαράβων όταν αγόρασαν τον σύλλογο το 2008, δίνοντας έκτοτε πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ για μεταγραφές.

Και ναι, ο Γκουαρδιόλα πήρε πάντα ό, τι ζήτησε και, μέχρι φέτος, μάζευε μόνο ευρώ – σφαλιάρες. Στα χρόνια της παρουσίας του, όμως, εξέλιξε ποδοσφαιριστές, εξέλιξε την ομάδα του και, εκτός από τους (μόνο εγχώριους μέχρι τώρα) τίτλους, βάζει ανεξίτηλη την ποδοσφαιρική του σφραγίδα.

Η «σύνταξη» του Ζοσέ

Λίγες ώρες πριν από την πρόκριση της Σίτι στον τελικό του Champions League, το παγκόσμιο ποδόσφαιρο αιφνιδιάστηκε από την ανακοίνωση – βόμβα της πρόσληψης του Ζοσέ Μουρίνιο από τη Ρόμα.

Ο Γκουαρδιόλα επιστρέφει σε τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης μετά από δέκα χρόνια και ο Μουρίνιο γυρίζει στην Serie A μετά από έντεκα και αφού οδήγησε την Ίντερ στο τρεμπλ και στο πρώτο Πρωταθλητριών/Champions League μετά από 45 ολόκληρα χρόνια.

Όταν έφυγε από τους Νερατζούρι, όμως, ο Πορτογάλος ήταν ο απόλυτος «Special One», το πιο «καυτό» όνομα στη προπονητική και το έκανε γιατί ο Φλορεντίνο Πέρεθ και η Ρεάλ Μαδρίτης του έστρωσαν χαλί εκατομμυρίων ευρώ για να βάλει τέλος στην κυριαρχία της Μπαρτσελόνα του Γκουαρδιόλα κάτι που, εν μέρει, πέτυχε ο Ζοσέ.

Στα 58 του και μετά το ημί – πετυχημένο πέρασμά του από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και το αποτυχημένο από τη Τότεναμ, ο Μουρίνιο δεν είναι πλέον ο «Special One» και το ποδόσφαιρο δείχνει να τον έχει ξεπεράσει.

Αν δεν το πίστευε – αποδεχθεί και ο ίδιος, δεν θα δεχόταν να αναλάβει μια ομάδα που σε 93 χρόνια ιστορίας έχει στο παλμαρέ της τρία πρωταθλήματα, το τελευταίο εκ των οποίων πριν από είκοσι χρόνια.

Μια ομάδα που ναι μεν φιλοδοξεί να αναγεννηθεί αγωνιστικά με τον νέο, Αμερικανό ιδιοκτήτη Νταν Φρίντκιν, αλλά δεν είναι (και δεν θα γίνει) Γιουβέντους, Ίντερ ή Μίλαν, πιθανότατα του χρόνου θα… βολευτεί στην Ευρώπη με το Europa Conference League, το βασικό της σέντερ φορ είναι ο 35χρονος Έντιν Τζέκο και διαθέτει ένα ρόστερ με χτυπητές αδυναμίες και έλλειψη ταλέντου.

Ο Μουρίνιο υπέγραψε τριετές συμβόλαιο σε μια κίνηση στήριξης – προοπτικής της διοίκησης, αλλά δεν βλέπω πως μπορεί να δώσει στην Ρόμα τίποτε άλλο πέρα από χαρακτήρα, έστω και αν μια τέτοια «προσφορά» κρίνεται σημαντική για τους άνοστους και άγευστους Τζιαλορόσι.

Ο Ζοσέ πρόσφερε στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο με την έντονη προσωπικότητά του και τις πετυχημένες ομάδες που δημιούργησε. Το πλήρωμα του χρόνου, όμως, έφτασε ακόμα και για εκείνον.

Και, όπως είπε πρόσφατα ο Φερνάντο Σάντος (μήπως γνωρίζει κάτι;), φαντάζει ως ο ιδανικός διάδοχός του στο τιμόνι της Εθνικής Πορτογαλίας. Όταν, δηλαδή, ο Μουρίνιο θα πάρει την απόφαση να αποσυρθεί οριστικά από το υψηλότερο, συλλογικό επίπεδο, για να πάρει με δόξα και τιμή τα τελευταία… ένσημα της «χρυσής σύνταξής» του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Μάντσεστερ Σίτι – Παρί 2-0: Είναι αλήθεια, οι Πολίτες για πρώτη φορά στον τελικό (vid)

Γκουαρδιόλα: «Η Μάντσεστερ Σίτι δεν είναι μόνο χρήματα»

Βεράτι: «Ο Κάιπερς μου είπε ‘’άντε γ@%$&@υ’’, όταν το λέμε εμείς τρώμε 10 ματς τιμωρία»

Επίσημο: Ο Μουρίνιο προπονητής της Ρόμα από την επόμενη σεζόν!

Η «Gazzetta dello Sport» έντυσε Καίσαρα τον Μουρίνιο: «ΑVE MOU» (pic)