Σπόρτινγκ: Τα λιοντάρια «βρυχώνται» ξανά

• ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΓΟΝΗ ΓΡΑΜΜΗ
• «ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ» ΠΡΟΠΟΝΗΤΩΝ ΚΑΙ «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ»
• Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ
• Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΤΗΣ: Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ
• Ο «ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ» ΠΟΥ ΜΕ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ» ΤΟ 3-5-2 ΒΡΗΚΕ ΤΗ «ΓΗ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ»
• ΟΙ JUNIOR(Ε)S ΣΤΗ ΒΙΤΡΙΝΑ
• Η ΠΑΛΑΙΑ ΦΡΟΥΡΑ

Το 2002 δεν υπήρχε κορονοϊός. Η Πορτογαλία (όπως και η Ελλάδα) ζούσαν στον παράδεισο του ευρώ χωρίς μνημόνια, επιτηρήσεις κλπ. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο ήταν ένα παιδί που με εφαλτήριο τη Σπόρτινγκ κυνηγούσε τ' άστρα και ίσως να μην είχε φανταστεί ποτέ ότι θα κάνει τον ουρανό δικό του. Προπονητής ήταν ο Λάζλο Μπόλονι. Ναι, ο Ρουμάνος, ο οποίος πριν από λίγες ώρες απομακρύνθηκε από την τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού. Στο ρόστερ της υπήρχε Έλληνας, ο Δημήτρης Ναλιτζής. Άλλα μέλη της πέρασαν αργότερα από την Ελλάδα είτε ως παίκτες (Μάριους Νικουλάε από Καβάλα), είτε ως προπονητές (Πάουλο Μέντο από Ολυμπιακό, Σα Πίντο από Ατρόμητο και ΟΦΗ). Όλα τριγύρω αλλά αλλάξανε όπως έγραφε και ο Μανώλης Ρασούλης στον «Υδροχόο», μόνο που τίποτα δεν έμεινε ίδιο.

Η ταινία των 19 ετών της αναμονής των «λιονταριών» για την επιστροφή στα πρωταθλήματα θα μπορούσε να έχει τίτλο εκείνον της αντίστοιχης του Θόδωρου Αγγελόπουλου: Μία αιωνιότητα και μία μέρα. Η αιωνιότητα ανήκει στο παρελθόν, η μέρα ήταν η χθεσινή. Η πράσινη πλευρά της Λισαβόνας πανηγυρίζει και πάλι. Αν και δεν έλειψαν τα παρατράγουδα: Μη τήρηση αποστάσεων, μη χρήση μασκών, συνωστισμός, επεισόδια με την αστυνομία, τραυματισμός δημοσιογράφου από πλαστική σφαίρα.

Υποφέροντας, άλλωστε είναι δύσκολο να το «ξεριζώσεις» από το DNA της. Νίκησε 1-0 την Μποαβίστα του Ζεζουάλδο Φερέιρα. Το τρίποντο χρειαζόταν για να μην μεταθέσει κι άλλο τη γιορτή, η οποία είχε ξεκινήσει από πολύ νωρίς. Το πήρε, έστω και ιδρώνοντας. Ελάχιστη σημασία έχει εξάλλου. Δεν θα το θυμάται κανείς. Εκτός κι αν περάσουν άλλα 19 χρόνια, πράγμα που δεν θέλει να σκέφτεται κανείς στο «Ζοζέ Αλβαλάδε».

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΓΟΝΗ ΓΡΑΜΜΗ

Το ταξίδι από το 2002 έμοιαζε με άγονη γραμμή. Μέχρι το 2009 η Σπόρτινγκ συνέχιζε να παλεύει για τον τίτλο. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι για τέσσερις σεζόν τερμάτισε στη δεύτερη θέση πίσω από την Πόρτο. Από το 2005 έως το 2009 ήταν η ομάδα πίσω από τους «δράκους», οι οποίοι κατακτούσαν την κορυφή. Καθώς η λέξη «πρωτάθλημα» έμοιαζε απαγορευτική, η εμφάνισή της στη δεύτερη θέση αραίωσε αισθητά την τελευταία δεκαετία.

Μόνο τις σεζόν 2013-14 και 2015-16 τερμάτισε την Primeira Liga στη δεύτερη θέση. Μάλιστα, υπήρξαν και τρεις αγωνιστικές περίοδοι που δεν κατάφερε να μπει στην τριάδα. Περασμένα μεγαλεία, διηγώντας τα να κλαις... Οι χαρές από το μακρινό 2002 περιορίστηκαν σε τέσσερα Κύπελλο, δύο Λιγκ Καπ (τρία με αυτό της τρέχουσας σεζόν) και τρία Super Cup.

«ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ» ΠΡΟΠΟΝΗΤΩΝ ΚΑΙ «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ»

Από τον πάγκο των «λιονταριών» πέρασε κάθε λογής προπονητής. Άλλοι που (απ)έδειξαν ότι δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος της ευθύνης του τιμονιού ενός τόσο δύσκολο και ιδιαίτερου καραβιού. Αλλά και άλλοι, οι οποίοι «θάφτηκαν» στο «νεκροταφείο» προπονητών του «Ζοζέ Αλβαλάδε».

Ενδεικτικά κάποια ονόματα pesos pesados (βαρέων βαρών) που λένε και οι Πορτογάλοι. Φερνάντο Σάντος, Λεονάρντο Ζαρντίμ, Μάρκο Σίλβα. Με ελληνικό πέρασμα και οι τρεις. Δεν ήταν, ωστόσο, οι μόνοι. Λεονέλ Πόντες (πρώην Παναιτωλικού, έστω και ως υπηρεσιακός), Σα Πίντο (πρώην ΟΦΗ, Ατρομήτου), Πάουλο Μπέντο (πρώην Ολυμπιακού), Ζεζουάλδο Φερέιρα (πρώην Πανθηναϊκού) και Ζοζέ Πεζέιρο (πρώην Παναθηναϊκού).

Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

Save the date: 15 Μαΐου 2018. Μια «μαύρη» ημερομηνία για την ιστορία της Σπόρτινγκ. Ένα σκοτεινό τούνελ, στην άκρη του οποίου εμφανίστηκε ωστόσο το φως που οδήγησε την ομάδα της πορτογαλικής πρωτεύουσας στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Περίπου 40 κουκουλοφόροι χούλιγκαν της Σπόρτινγκ εισέβαλαν στο προπονητικό κέντρο του Αλκολιέτε και επιτέθηκαν στους παίκτες και τον προπονητή της ομάδας (τότε ήταν ο Ζόρζε Ζεζούς).

Συνολικά εννιά μέλη εκείνου του ρόστερ ζήτησαν ν' αποχωρήσουν, αλλά τρεις επέστρεψαν. Ο Ντανιέλ Ποντένσε, ο οποίος μίλησε στο gazzetta.gr για το συμβάν, ο Μπας Ντοστ, ο Ζέλσον Μαρτίνς, ο Ουίλιαμ Καβάλιο, ο Ροδρίγο Μπατάγλια, ο Ρούμπεν Ριμπέιρο και ο Ραφαέλ Λεάο. Τελικά έμειναν στην ομάδα οι Φερνάντες, Μπατάγλια και Ντοστ μέχρι να... φύγουν.

Το πιο σημαντικό, ωστόσο, είναι ότι άλλαξε η προεδρία. Ο Μπρούνο ντε Καρβάλιo αποχώρησε υπό την πίεση της κοινής γνώμης και τον διαδέχθηκε ο πρώην γιατρός της ομάδας, Φρεντερίκο Βαράντας.

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΤΗΣ: Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ

Ενώ η Πορτογαλία, η Ευρώπη και ολόκληρος ο κόσμος προσπαθούσε να βγει από το πρώτο κύμα του κορονοϊού - μην γνωρίζοντας ότι την περίμενε δεύτερο και τρίτο - η Σπόρτινγκ άλλαζε τεχνική ηγεσία, πραγματοποιώντας τη μεγαλύτερη επένδυσή της. Κανονική μεταγραφή και μάλιστα εξαιρετικά δαπανηρή.

Συνολικά 10.000.000 ευρώ έδωσε στην Μπράγκα για ν' αποκτήσει τον Ρούμπεν Αμορίμ. Επειδή μάλιστα άργησε στην καταβολή των χρημάτων, το συνολικό ποσό μαζί με τα πέναλτι ανήλθε στα 16.000.000 ευρώ. Δεν το μετάνιωσε ούτε εκείνος, ούτε εκείνη φυσικά. Ένας γάμος, ο ορισμός της win-win situation.

Γι' αυτό ενώ το αρχικό συμβόλαιο εξέπνεε το 2023 με ρήτρα 20.000.000 ευρώ, δεν άργησε να τον «δέσει» ακόμη πιο σφιχτά. Μετά τα «θαύματα» της τρέχουσας σεζόν η συνεργασία τους επεκτάθηκε μέχρι το 2024 και η ρήτρα ανήλθε στα 30.000.000 ευρώ! Όσοι πιστοί προσέλθετε...

Ο «ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ» ΠΟΥ ΜΕ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ» ΤΟ 3-5-2 ΒΡΗΚΕ ΤΗ «ΓΗ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ»

Ο Ρούμπεν Αμορίμ ανακοινώθηκε στις 4 Μαρτίου 2020. Κανείς - ενδεχομένως ούτε και ο ίδιος - δεν πίστευε την πορεία ένα χρόνο μετά. Πήρε μια «low cost» ομάδα και έπιασε στον ύπνο την Πόρτο και την Μπενφίκα. Οι «δράκοι» δεν μπόρεσαν να σηκώσουν τα δύο καρπούζια του Champions League και της Primeira Liga, ενώ τα νεύρα του Σέρζιο Κονσεϊσάο δεν βγήκαν σε καλό.

Η Μπενφίκα σε μια μεταβατική χρονιά με τον Ζόρζε Ζεζούς από τον αποκλεισμό από τον ΠΑΟΚ βρίσκεται μόνιμα στη δίνη μιας ατέρμονης γκρίνιας, ουδέποτε βρέθηκε στο κόλπο του τίτλου. Ο «αιρετικός» Αμορίμ πήγε με το 3-5-2 ως «Ευαγγέλιο», διέσχισε την έρημο και βρέθηκε στη «Γη της Επαγγελίας».

Κόντρα σε όλα τα προγνωστικά οδήγησε την κούρσα και πήγε ευθεία μέχρι τέλους. Δεν λύγισε από την πίεση, δεν άφησε την 19ετή απειρία πρωταθλητισμού να «χαλάσει» το μυαλό των παικτών του.

ΟΙ JUNIOR(Ε)S ΣΤΗ ΒΙΤΡΙΝΑ

Παρέλαβε μια ομάδα «καμένη γη», μια ομάδα που έμαθε να ζει στη σκιά της αποχώρησης του τελευταίου ηγέτη της. Ο Μπρούνο Φερνάντες αποχώρησε τον Ιανουάριο του 2020 με προορισμό το Μάντσεστερ και στη Λισαβόνα υπήρχε το κρίμα γιατί δεν πρόλαβαν να τον... χαρούν. Άλλωστε τα 55.000.000 ευρώ που δαπάνησε η Γιουνάιτεντ τον καθιστούν στην ακριβότερη πώληση στην ιστορία της Σπόρτινγκ.

Ο Αμορίμ ήξερε ότι ο δρόμος που έπρεπε να διαβεί θα είχε λίγη εμπειρία, αρκετό ταλέντο και πολύ ρίσκο. Έπρεπε να ταξιδέψει σε αχαρτογράφητα νερά - η σύγκριση των μπάτζετ με την Μπενφίκα και την Πόρτο προκαλούσε ίλιγγο - και το έκανε με τον καλύτερο τρόπο. Πήρε δύο... πιτσιρικάδες και τους πέταξε στα «βαθιά».

Ο 18χρονος αριστερός μπακ, Νούνο Μέντες, και ο συνομήλικός του επιθετικός, Τιάγκο Τομάς, πήραν φανέλα βασικού. Από junior(e)s των ακαδημιών, έγιναν επαγγελματίες. Και μπήκαν μπροστά-μπροστά στη βιτρίνα. Θεωρείται βέβαιο ότι θα πωληθούν, ίσως και το καλοκαίρι που έρχεται. Τον Μέντες θέλει η μισή ελίτ της Premier League, αλλά και ο Τομάς δεν πηγαίνει πίσω.

Το κουπί τράβηξε ο 22χρονος φορ, Πέδρο Γκονσάλβες, ο οποίος με τα 18 γκολ του μοιράζεται την πρώτη θέση του πίνακα των σκόρερ με τον Χάρις Σεφέροβιτς της Μπενφίκα. Ετών 22. Άλλος ένας, δηλαδή, συνδυασμός μικρής ηλικίας, πλούσιου ταλέντου και πολλών ευρώ που ενδεχομένως να μπουν στα ταμεία.

Στην εξίσωση μπήκε και ο Ζοάο Παλίνια, τον οποίον ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε παρά τις επίμονες διαπραγματεύσεις να αποκτήσει πριν από δύο χρόνια. Τώρα έχει περίοπτη θέση στη λίστα του Πεπ Γκουαρδιόλα για τη Μάντσεστερ Σίτι.

Η ΠΑΛΑΙΑ ΦΡΟΥΡΑ

Μπορεί οι «πιτσιρικάδες» που... ξεπετάχτηκαν να έκαναν τη διαφορά και να έχουν για μεταγραφικούς - καθαρά οικονομικούς - λόγους, αλλά αν δεν υπήρχε και η «παλαιά φρουρά» της εμπειρίας στις δύσκολες στιγμές, η ξέφρενη αυτή πορεία δεν θα ήταν εφικτή. Ο 33χρονος Αδάν να υπερασπίζεται την εστία, ο 30χρονος Κόατες, ο 31χρονος Φεντάλ και ο 32χρονος Νέτο στην άμυνα.

Ο 28χρονος Ζοάο Μάριο που επέστρεψε «σπίτι» για να βρει την... υγεία του και να μαζέψει τα συντρίμμια του από την αποτυχία στην Ίντερ. Ο Παουλίνιο που πέρασε το κενό από την Μπράγκα στη Σπόρτινγκ και διατήρησε τον ηγετικό ρόλο που είχε στους «μινιότος» και στα «λιοντάρια». Ο 28χρονος ήταν η σημαντικότερη χειμερινή μεταγραφή αντί 16.000.000 ευρώ.

Η Σπόρτινγκ έβαλε τέλος στην λειψυδρία σχεδόν μιας 20ετίας. Θα βρίσκεται στους ομίλους του Champions League της επόμενης σεζόν. Το ταξίδι συνεχίζεται για τον Αμορίμ (εκτός και αν «τρελαθεί» κάποια ομάδες και σε εποχές πανδημίας καταβάλει τη ρήτρα), αλλά κάποιοι θα πηδήξουν αναγκαστικά από το καράβι. Οι πωλήσεις μοιάζουν μονόδρομος. Όχι μόνο στο πλαίσιο της οικονομικής εξυγίανσης, αλλά και στο πλαίσιο της γενικότερης πορτογαλικής ποδοσφαιρικής κοσμοθεωρίας. Ο δρόμος για την καθιέρωση στην κορυφή μοιάζει δύσβατος, όταν «δράκοι» και «αετοί» θα επανέλθουν δριμύτεροι για την ανάκτηση των σκήπτρων. Αλλά όταν έχεις περάσει 19 χρόνια στη σκιά, το φως είναι αρκετό για να σου δείχνει το δρόμο για ν' αποφύγεις τις λακκούβες...