Αυτοί είναι οι 5 λόγοι που το σήκωσε η Ατλέτικο Μαδρίτης

• Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός
• Οι 22 βαθμοί του Σουάρες!
• Το δώρο της Ρεάλ με όνομα Γιορέντε
• Η (δεύτερη) καλύτερη άμυνα της Ευρώπης
• Το «τείχος» Όμπλακ

Φλέρταρε επανειλημμένως με την καταστροφή, κινδύνευσε πολλάκις να χάσει ένα πρωτάθλημα που «έδειχνε» δικό της από τον Δεκέμβριο αλλά, τελικά, η Ατλέτικο Μαδρίτης πανηγυρίζει δικαίως την κατάκτηση της La Liga για 11η φορά στην ιστορία της και πρώτη από το 2014.

Πως, όμως, η ομάδα του Ντιέγκο Σιμεόνε πάτησε κορυφή μετά από εφτά χρόνια; Πράγματι, η περυσινή πρωταθλήτρια Ρεάλ και η κορυφαία ομάδα της La Liga την τελευταία 15ετία (Μπαρτσελόνα) έδειξαν απίθανες τάσεις αυτοκτονίας και δεν εκμεταλλεύτηκαν τα δώρα των Ροχιμπλάνκος, αλλά δεν φταίει η Ατλέτικο γι' αυτό.

Η παρέα του Λουίς Σουάρες ήταν πρώτη από την αρχή και, το πιο σημαντικό, έμεινε πρώτη μέχρι τέλους, παρά τις αναποδιές, τους τραυματισμούς, την (μεγάλη) ταλαιπωρία από τον κορονοϊό και το άγχος που αναμφίβολα την κατέβαλε όταν έβλεπε την διαφορά από τους διώκτες της να μειώνεται σταδιακά και πολύ επικίνδυνα.

Τέλος καλό, όμως, όλα καλά. Ιδού οι 5 λόγοι που η Ατλέτικο πανηγυρίζει το πρωτάθλημα. Δεν αναφέρεται ξεχωριστά ο Σιμεόνε, γιατί απλούστατα πιστώνεται ένα πολύ μεγάλο μερίδιο στην επιτυχία της ομάδας και της γιγάντωσης των Ροχιμπλάνκος την τελευταία δεκαετία, αλλά και την διαχείρισή του στη διάρκεια της σεζόν. Μπράβο «Τσόλο»!

Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός

Η Ατλέτικο, όπως το μυρμήγκι, φρόντισε να αποθηκεύσει από το καλοκαίρι και το φθινόπωρο για τον δύσκολο χειμώνα. Η ομάδα μπήκε «φουριόζα» στη La Liga και ήταν αήττητη στις πρώτες δέκα αγωνιστικές (οκτώ νίκες – δύο ισοπαλίες).

Συνέχισε στον ίδιο ρυθμό, γνώρισε μόλις μια ήττα στα πρώτα 22 παιχνίδια (από την Ρεάλ Μαδρίτης στο ντέρμπι) και, με 17 νίκες – τέσσερις ισοπαλίες, έχτισε μια διαφορά από Ρεάλ και Μπάρτσα που αποδείχθηκε καθοριστική.

Σταδιακά, η διαφορά μειώθηκε, λόγω της κούρασης της Ατλέτικο, του χαρακτήρα που έδειξε η αλύγιστη Ρεάλ και της εντυπωσιακής ανόδου της Μπαρτσελόνα, αλλά Μπλάνκος και Μπλαουγκράνα δεν άντεξαν μέχρι τέλους. Η Ατλέτικο ήταν πρώτη στις 32 από τις 38 αγωνιστικές και, το πιο σημαντικό, ήταν και στην τελευταία.

Οι 22 βαθμοί του Σουάρες!

Την τελευταία 15ετία, η Ατλέτικο έχτισε παραδοσιακά τις επιτυχίες της σε έναν επιθετικό «killer». Στον Ντιέγκο Φορλάν (μαζί, βεβαίως, με τον Σέρχιο Αγουέρο), στον Ραδαμέλ Φαλκάο, στον Ντιέγκο Κόστα, στον Άλβαρο Μοράτα και, φέτος, στον Λουίς Σουάρες.

Ο 33χρονος Ουρουγουανός έφυγε από την Μπαρτσελόνα ως γέρος και αποτυχημένος (εδώ γελάμε...) και έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στο πρωτάθλημα της Ατλέτικο. Σημείωσε τα γκολ – νίκη – πρωτάθλημα στις ανατροπές με Οσασούνα και Βαγιαδολίδ τις τελευταίες δύο αγωνιστικές, αλλά συνολικά ήταν συγκλονιστικός.

Παρ' ότι είχε, όπως όλοι οι επιθετικοί, ένα σερί «ξηρασίας», ο Λουισίτο έδωσε συνολικά 22 (!) βαθμούς στην ομάδα του. «Καθάρισε» μόνος του τα παιχνίδια με Αλαβές και Έιμπαρ (από τρεις βαθμούς σε αυτά τα ματς), χάρισε τις νίκες με Έλτσε, Χετάφε, Κάντιθ, Αθλέτικ Μπιλμπάο, Αλαβές, Οσασούνα και Βαγιαδολίδ (από δύο βαθμούς σε αυτά τα ματς), γλίτωσε την Ατλέτικο από ήττα κόντρα σε Θέλτα και Ρεάλ (ένα βαθμό σε κάθε παιχνίδι).

Μπορεί ο φίλος και πρώην συμπαίκτης του Λιονέλ Μέσι να πήρε έναν ακόμα τίτλο πρώτου σκόρερ (30 γκολ) και ο Ζεράρ Μορένο με τον Καρίμ Μπενζεμά να τον ξεπέρασαν (από 23 γκολ έκαστος), αλλά τα 21 γκολ του Σουάρες αξίζουν το βάρος τους σε χρυσάφι για την Ατλέτικο.

Το δώρο της Ρεάλ με όνομα Γιορέντε

Ήταν ο άνθρωπος της (περυσινής) χρονιάς για την Ατλέτικο, με τα δύο γκολ του μέσα στο «Άνφιλντ», τα οποία χάρισαν στην ομάδα μια πρόκριση που δεν είχε συνέχεια στο Champions League, αλλά ήταν αναμφίβολα η πιο ξεχωριστή στιγμή της σεζόν.

Το «σόου» στο θρυλικό γήπεδο της Λίβερπουλ ήταν, όπως αποδείχθηκε, το... μήνυμα του Μάρκος Γιορέντε ενόψει της φετινής σεζόν, στην οποία ο άλλοτε κεντρικός μέσος της Ρεάλ έκανε το απόλυτο «μπαμ», όντας καθοριστικός στην κατάκτηση του τίτλου.

Ο Σιμεόνε του έδωσε μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων, τον έφερε πιο κοντά στην αντίπαλη περιοχή και ο Γιορέντε ήταν απολαυστικός, αφού αναδείχθηκε δεύτερος σκόρερ της ομάδας του (12 πολύτιμα γκολ), αλλά και πρώτος πασέρ (με 11 ασίστ).

Ο Ζινεντίν Ζιντάν δεν τον πίστεψε και, πλέον, ο Γιορέντε καμαρώνει ως πρωταθλητής Ισπανίας, αλλά και περιμένοντας την συμμετοχή του στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, παίρνοντας δικαιότατα μια θέση στην 26άδα της Ισπανίας που θα ανακοινώσει την Δευτέρα (24/05) ο Λουίς Ενρίκε.

Εκτός από τον Γιορέντε, βεβαίως, το δικό τους πολύτιμο λιθαράκι έβαλαν ο Άνχελ Κορέα με κρίσιμα γκολ, ο Τόμας Λεμάρ που επιτέλους δικαιολόγησε μέρος των 90 εκατομμυρίων ευρώ που έδωσε η Ατλέτικο για την απόκτησή του, αλλά και ο Γιανίκ Φερέιρα Καρασκό με την δουλειά του ακόμα και ως ακραίο μπακ.

Η (δεύτερη) καλύτερη άμυνα της Ευρώπης

Σε πολλά παιχνίδια, η Ατλέτικο έπαιξε ωραίο ποδόσφαιρο, δημιούργησε πολλές ευκαιρίες και κυριάρχησε του αντιπάλου της, κάτι που δεν μας συνήθιζε στο παρελθόν, επί εποχής Ντιέγκο Σιμεόνε.

Ο βασικός πυλώνας της φιλοσοφίας του «Τσόλο», βεβαίως, παραμένει η άμυνα, πάνω στην οποία η Ατλέτικο έχτισε την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Η πρωταθλήτρια Ισπανίας, με τον Φελίπε να εξελίσσεται σε εξαιρετική μεταγραφή και να καθοδηγεί τα μετόπισθεν, έκλεισε την σεζόν με παθητικό 25 γκολ σε 38 παιχνίδια.

Στα πέντε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία και Ιταλία) διαθέτει την δεύτερη καλύτερη επίδοση, αφού την ξεπερνάει μόνο η Λιλ (22 γκολ σε 37 ματς), η οποία βεβαίως δεν έχει εξασφαλίσει ακόμα τον τίτλο.

Ίντερ (34 γκολ σε 37 παιχνίδια), Μάντσεστερ Σίτι (32 σε 37) και Μπάγερν Μονάχου (44 σε 34) έμειναν πολύ μακριά από την πάντα αξιόπιστη Ατλέτικο, η οποία ξέρει ότι, ενίοτε, η καλύτερη επίθεση είναι η άμυνα.

Το «τείχος» Όμπλακ

Και αν ο Φελίπε, ο Στέφαν Σάβιτς, ο Χοσέ Μαρία Χιμένες ή ο Μάριο Ερμόσο φρόντισαν να καλύψουν τα μετόπισθεν, αυτός που έβαλε πρωτίστως το «λουκέτο» στην άμυνα της Ατλέτικο ήταν, αναμφίβολα, ο Γιάν Όμπλακ.

Ο Σλοβένος τερματοφύλακας, για άλλη μια σεζόν, ήταν καταπληκτικός κάτω από τα δοκάρια, έδωσε ασφάλεια στους συμπαίκτες του, κατέκτησε για πέμπτη φορά τον τίτλο του γκολκίπερ με τα λιγότερα γκολ παθητικό και, βεβαίως, φρόντισε να κρατήσει όρθια την Ατλέτικο σε πολλές, δύσκολες στιγμές.

Η πιο σημαντική, αναμφίβολα, το ματς με την Αλαβές (21/03), στο οποίο απέκρουσε πέναλτι (η μεγάλη, μοναδική του ίσως αδυναμία) του Χοσέλου στο 84ο λεπτό, κρατώντας μια υπέρ – πολύτιμη νίκη για τους Ροχιμπλάνκος (1-0) και δύο βαθμούς που, στην τελική, είναι αυτοί που την χωρίζουν από την δεύτερη Ρεάλ...