Το ανθρώπινο πρόσωπο του ποδοσφαίρου

Το ποδόσφαιρο δεν είναι απλώς ένα σπορ. Είναι ο «βασιλιάς». Όχι μόνο για το θέαμα που μπορεί να προσφέρει στους θεατές εντός αγωνιστικού χώρου, αλλά και για τα συναισθήματα που μεταδίδει στο κοινό εκτός. Από έναν ξέφρενο πανηγυρισμό, μέχρι ξέσπασμα σε λυγμούς. Πρωταγωνιστές σε όλα αυτά δεν είναι άλλοι από τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές. Στο «αντίο» τους ή σε κάποια επίτευξη ενός σπουδαίου γκολ. Υπάρχουν, όμως, κι εκείνες οι στιγμές, που είναι πάνω από οποιαδήποτε επιτυχία ή αποτυχία. Εκείνες οι στιγμές που το Fair Play ξεπερνάει τις νίκες. Γιατί πάνω απ’ όλα είναι η ανθρωπιά. Κι ας μην είναι κάθε μέρα Χριστούγεννα...

Πάολο Ντι Κάνιο
Έχει κατηγορηθεί ΔΙΚΑΙΩΣ για τις πολιτικές του πεποιθήσεις και κινήσεις – εξαιτίας αυτών – εντός αγωνιστικού χώρου. Δεν μπορεί, όμως, κανείς να παραγνωρίσει πως ο ιδιόρρυθμος Ιταλός είχε προβεί σε μία κίνηση απόλυτου σεβασμού προς τους αντιπάλους του, τον Δεκέμβριο του 2000. Σε έναν αγώνα κόντρα στην Έβερτον, ο επιθετικός της Γουέστ Χαμ είχε την ευκαιρία να πετύχει το νικητήριο γκολ της ομάδας του, όμως εκείνος προτίμησε να πιάσει την μπάλα με τα χέρια και να σταματήσει το παιχνίδι, καθώς ο αντίπαλος τερματοφύλακας, Πολ Τζέραρντ, βρισκόταν τραυματίας στο έδαφος. Όλο το Γκούντισον Παρκ σηκώθηκε «στο πόδι» για να χειροκροτήσει τον Ντι Κάνιο για αυτή του την κίνηση, ενώ η FIFA του απένειμε το βραβείο Fair Play.

Όλιβερ Καν – Σαντιάγο Κανιθάρες
Το 2001, η Μπάγερν Μονάχου μόλις είχε επιστρέψει στην κορυφή της Ευρώπης έπειτα από 25 χρόνια και ο Γερμανός τερματοφύλακας είχε κατακτήσει το πρώτο (και μοναδικό) Τσάμπιονς Λιγκ στην καριέρα του. Και μάλιστα, ως ο απόλυτος πρωταγωνιστής. Ο Καν είχε αναδειχθεί MVP του τελικού απέναντι στην Βαλένθια, μετά τις εκπληκτικές επεμβάσεις του στη διαδικασία των πέναλτι. Κι όμως, αντί να πανηγυρίσει με την ψυχή του με τους συμπαίκτες του, πήγε να συμπαρασταθεί στον μεγάλο του αντίπαλο στη «ρώσικη ρουλέτα» των πέναλτι, Σαντιάγο Κανιθάρες, που έκλαιγε με λυγμούς. Πραγματικός αρχηγός...

Κάρλες Πουγιόλ - Ερίκ Αμπιντάλ
Μία κίνηση ανθρωπιάς από ένα μεγάλο αρχηγό σε ένα μεγάλο μαχητή της ζωής. Τον Μάρτιο του 2011, η Μπαρτσελόνα ανακοίνωσε πως ο Γάλλος είχε διαγνωσθεί με καρκίνο στο συκώτι. Η μεταμόσχευση ύπατος, ένα χρόνο αργότερα, ήταν αυτή που του έσωσε τη ζωή, όμως ενδιάμεσα μία κίνηση του Πουγιόλ απέδειξε πως πάνω από τον αθλητισμό είναι ο άνθρωπος. Ο Καταλανός αμυντικός είχε την ευκαιρία ως αρχηγός να σηκώσει το τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ, μετά τη νίκη της Μπαρτσελόνα στον τελικό του 2011 απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όμως εκείνος προτίμησε να δώσει το περιβραχιόνιο στον Ερίκ Αμπιντάλ, ώστε ο τελευταίος να πιάσει πρώτος στα χέρια του και να υψώσει στον ουρανό του Λονδίνου την κούπα.

Μίροσλαβ Κλόζε
Ένας επιθετικός που δεν ήταν ποτέ «φαντεζί», όμως ήξερε να κάνει καλύτερα από πολλούς τη δουλειά, με την οποία έχει επιφορτιστεί ένας φορ. Να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι κατέχει το ρεκόρ του ποδοσφαιριστή με τα περισσότερα τέρματα στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων (16). Όπως αποδείχθηκε, όμως, από μία κίνησή του τον Σεπτέμβριο του 2012, δεν ήταν διατεθειμένος να βάλει γκολ με οποιοδήποτε τρόπο. Ως παίκτης της Λάτσιο, σε έναν αγώνα κόντρα στη Νάπολι, ο Γερμανός σκόραρε με το χέρι. Και ενώ οι συμπαίκτες του ξεκίνησαν να πανηγυρίζουν και οι αντίπαλοι να διαμαρτύρονται, ο Κλόζε πήγε μόνος του στον διαιτητή, λέγοντάς του πως το γκολ ήταν αντικανονικό και έπρεπε να ακυρωθεί. Όπως και έγινε.

Νταβίντ Λουίζ – Χάμες Ροντρίγκες
Μία εθνική Κολομβίας... μόνος του ήταν στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας ο Χάμες Ροντρίγκες, ο οποίος με έξι γκολ αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης, παρά το γεγονός πως η ομάδα του έφτασε μέχρι τα προημιτελικά. Εκεί, αποκλείστηκε από τη διοργανώτρια Βραζιλία με 2-1, με τον ίδιο να έχει πετύχει το μοναδικό τέρμα των «καφετέρος» και μετά τη λήξη του αγώνα να ξεσπάει σε λυγμούς για τον αποκλεισμό. Πρώτος που έσπευσε να τον παρηγορήσει δεν ήταν κάποιος συμπαίκτης του, αλλά ο αντίπαλός του, Νταβίντ Λουίζ. Τον αγκάλιασε, του είπε ότι αυτός ήταν ο πραγματικός MVP της αναμέτρησης και έκανε νόημα στους Βραζιλιάνους φιλάθλους να αποθεώσουν τον Κολομβιανό άσο. Αρχικά, μαζί στη «συμπαράσταση» ήταν και ο Ντάνι Άλβες.