Αυτοί που «λύγισαν» από τους τραυματισμούς

Οι τραυματισμοί θα είναι – δυστυχώς – πάντα μέρος του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού, γενικότερα. Το θέμα είναι πόσο σημαντικοί θα είναι και κατά πόσο θα επηρεάσουν την καριέρα του εκάστοτε αθλητή. Όπως έγινε μέσα στον Δεκέμβριο με τον Άλβαρο Ντομίνγκεθ, ο οποίος είπε «αντίο» στο ποδόσφαιρο, εξαιτίας των χρόνιων προβλημάτων του στην πλάτη. Μόλις 27 ετών είναι ο πρώην – πλέον – αμυντικός της Γκλάντμπαχ, που μπήκε κι αυτός στην κατηγορία των ποδοσφαιριστών, οι οποίοι αποχώρησαν σε νεαρή ηλικία από την ενεργό δράση, λόγω τραυματισμού. Το FourFourTwo του gazzetta.gr θυμάται πέντε τέτοιες «καταραμένες» περιπτώσεις.

Όουεν Χάργκριβς
Μόλις στα 16 του έφυγε από τον Καναδά και μετακόμισε στην Γερμανία, για λογαριασμό της Μπάγερν Μονάχου. Το πρώτο πρόβλημα τραυματισμού ήρθε το 2006, με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να μην «πτοείται» και να τον αποκτά το 2007. Τα νέα προβλήματα ήρθαν τη δεύτερη σεζόν του στο Ολντ Τράφορντ. Ο Χάργκριβς έπασχε από πρόβλημα στον τένοντα του δεξιού του ποδιού και χρειάστηκε να ταξιδέψει από την Σουηδία μέχρι και τις Ηνωμένες Πολιτείες, προκειμένου να χειρουργηθεί. Μέσα σε αυτό το διάστημα, αντιμετώπισε πρόβλημα και με το αριστερό γόνατο, με αποτέλεσμα να μείνει εκτός δράσης για 20 μήνες (Σεπτέμβριος 2008-Μάιος 2010). Παρά το comeback του, δύο νέοι τραυματισμοί του στο ξεκίνημα της σεζόν 2010-11 ουσιαστικά έθεσαν «νοκ άουτ» τον Χάργκριβς. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν του ανανέωσε το συμβόλαιο το 2011, με τον ίδιο, ωστόσο, να μην απογοητεύεται και να ανεβάζει βίντεο στο διαδίκτυο, προκειμένου να αποδείξει πως είναι απόλυτα υγιής. Η Μάντσεστερ Σίτι του πρόσφερε τελικά συμβόλαιο, όμως μετά από μία σεζόν στο Etihad ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ενεργό δράση. Το 2012 ο Χάργκριβς ήταν 31 ετών.

Ντιν Άστον
«Νέος Άλαν Σίρερ» είχε χαρακτηριστεί στο ξεκίνημα της καριέρας του ο Άγγλος επιθετικός, ο οποίος μέσα σε διάστημα ενός χρόνου βρέθηκε από την League One (Κρου) στην Premier League (Γουέστ Χαμ), με ενδιάμεσο σταθμό την Championship (Νόριτς). Μετά από έξι μήνες στην Γουέστ Χαμ, ο 22χρονος φορ ήταν έτοιμος τον Αύγουστο του 2006 (μετά το Μουντιάλ) να πραγματοποιήσει και την πρώτη του συμμετοχή με την εθνική ομάδα της Αγγλίας. Σε μία προπόνηση, όμως, των «λιονταριών» πριν από ένα φιλικό με την εθνική μας ομάδα, ο Σον Ράιτ-Φίλιπς έσπασε τον αστράγαλο του Άστον, ο οποίος έχασε όλη τη σεζόν. Επέστρεψε στην αγωνιστική δράση ένα χρόνο μετά και το 2007-08 πραγματοποίησε μία γεμάτη σεζόν με 35 συμμετοχές και 11 γκολ, ενώ αγωνίστηκε και με την εθνική Αγγλίας σε ένα παιχνίδι. Η ατυχία, όμως, του χτύπησε εκ νέου την πόρτα, αφού τον Σεπτέμβριο του 2008 υπέστη υποτροπή στον αστράγαλο, με αποτέλεσμα να μείνει εκτός δράσης για πάνω από ένα χρόνο. Ωστόσο, δεν κατάφερε να γυρίσει ποτέ στα γήπεδα. Τον Δεκέμβριο του 2009, σε ηλικία 26 ετών, ο Άστον ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, «λυγίζοντας» από τους τραυματισμούς.

Σεμπάστιαν Ντάισλερ
Τα προβλήματα τραυματισμών του ξεκίνησαν πριν καν κλείσει τα 20. Το 1999, στην πρώτη του χρονιά στην Χέρτα, υπέστη ρήξη χιαστών, ενώ τον Οκτώβριο του 2001 πέρασε και πάλι την πόρτα του χειρουργείου, εξαιτίας ενός νέου τραυματισμού στο γόνατο, που τον έθεσε νοκ άουτ όλη την υπόλοιπη σεζόν. Αυτό, όμως, δεν τον εμπόδισε να πάρει το καλοκαίρι του 2002 μεταγραφή για την Μπάγερν. Ωστόσο, η πρώτη του εμφάνιση με τους Βαυαρούς έγινε το 2003, εξαιτίας ενός ακόμη τραυματισμού στο γόνατο. Ο – μόνιμα τραυματίας - Ντάισλερ δεν μπορούσε να αποδείξει ότι άξιζε τα χρήματα (20 εκατομμύρια ευρώ) που δαπανήθηκαν για εκείνον, με την πίεση να τον «λυγίζει» και τον Νοέμβριο του 2003 να εισάγεται εσπευσμένα σε κλινική, προκειμένου να αντιμετωπίσει την κατάθλιψη. Ο Γερμανός δεν το έβαλε κάτω και επέστρεψε, με τη σεζόν 2004-05 να είναι η πιο παραγωγική του με την Μπάγερν (32 συμμετοχές/4 γκολ). Το τελειωτικό «χτύπημα», όμως, ήρθε τον Μάρτιο του 2006. Τραυματισμός και πάλι στο γόνατο, με αποτέλεσμα να χάσει το Παγκόσμιο Κύπελλο. Αν και επέστρεψε στα τέλη του έτους, ο «εξαντλημένος» - πλέον - Γερμανός χαφ ανακοίνωσε τον Ιανουάριο του 2007 την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, σε ηλικία 27 ετών.

Μάρκο Φαν Μπάστεν
Αν όχι ο κορυφαίος επιθετικός όλων των εποχών, σίγουρα ένας από τους καλύτερους. Δυστυχώς, όμως, ο Ολλανδός στράικερ ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ενεργό δράση σε ηλικία 31 ετών, αν και το τελευταίο του παιχνίδι το είχε δώσει δύο χρόνια νωρίτερα, στα 29 του. Ένας τραυματισμός στον αστράγαλο το 1987 (μόλις είχε πάει στην Μίλαν) δεν εμπόδισε μετέπειτα τον Φαν Μπάστεν να κατακτήσει τρεις φορές την Χρυσή Μπάλα, δύο κύπελλα πρωταθλητριών με την Μίλαν και ένα Euro με την εθνική Ολλανδίας. Τον Δεκέμβριο του 1992, όμως, ξεκίνησε η αρχή... του τέλους. Ο «ιπτάμενος» Ολλανδός πέρασε την πόρτα του χειρουργείου, ξανά για τον αστράγαλό του, γράφοντας ουσιαστικά τον ποδοσφαιρικό του επίλογο. Επέστρεψε για λίγο στο τέλος της σεζόν 1992-93 (τελευταίο του ματς στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 1993 απέναντι στην Μαρσέιγ) και αφού για δύο χρόνια πάλεψε με αποθεραπείες, τον Αύγουστο του 1995 είπε «αντίο» σε ηλικία μόλις 31 ετών.

Νόρμαν Γουαϊτσάιντ
Πρόκειται για τον ποδοσφαιριστή που ξεπέρασε τον Πελέ, αφού αγωνίστηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982, με τη φανέλα της Βορείου Ιρλανδίας, σε ηλικία 17 ετών και 41 ημερών, σπάζοντας το ρεκόρ του Βραζιλιάνου. Ωστόσο, τα πρώτα προβλήματα στο δεξί του γόνατο (είχε υποβληθεί σε επέμβαση στο χόνδρο) είχαν ξεκινήσει από τα 15 του, όταν ήταν ακόμη παίκτης των ακαδημιών της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αυτό, όμως, δεν εμπόδισε τον Γουαϊτσάιντ να γίνει ο νεότερος σκόρερ στην ιστορία των «μπέμπηδων» (17 ετών και 8 ημερών), ούτε να γίνει ο νεότερος σκόρερ σε τελικό Λιγκ Καπ (17 ετών και 323 ημερών) και τελικό κυπέλλου (18 ετών και 18 ημερών). Τα προβλήματα και οι επεμβάσεις στο «λαβωμένο» δεξί του γόνατο δεν τον εγκατέλειψαν ποτέ και σε συνδυασμό με τη μετέπειτα άφιξη του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον στο Ολντ Τράφορντ, οι συμμετοχές του Βορειο-ιρλανδού άρχισαν να περιορίζονται μετά το 1986. Η συνύπαρξή του με τον Φέργκιουσον κράτησε μέχρι το 1989, όταν πήγε στην Έβερτον. Κι εκεί, όμως, τον ακολουθούσαν τα προβλήματα στο δεξί του γόνατο και μετά από 13 (!) συνολικά εγχειρήσεις, ο Γουαϊτσάιντ είπε «αντίο» στο ποδόσφαιρο το 1991, σε ηλικία 26 ετών.