Τα... γυάλινα γάντια του Ασένχο

Στα ισπανικά η λέξη «palo» σημαίνει δοκάρι, αλλά και χτύπημα και είναι αυτή που έχει σημαδέψει περισσότερο από κάθε άλλη τη ζωή και την καριέρα του Σέρχιο Ασένχο. Εκείνου που θα γινόταν ο κορυφαίος πορτιέρο της χώρας μετά τον Ικερ Κασίγιας, που ακόμα εκείνη την εποχή ήταν Αγιος για την Ρεάλ και την Εθνική. Ωστόσο, ο πιτσιρικάς διάδοχός του δεν θα έφτανε ποτέ στον προορισμό που του είχαν πιστώσει όσοι τον έβλεπαν να πετάει από το ένα σίδερο στο άλλο μπροστά από τη γραμμή που χωρίζει το γκολ από την απόκρουση.

«Αρχικά δεν πήγε το μυαλό μου σε κάτι τόσο κακό. Νόμιζα ότι ήταν ο οπίσθιος μηριαίος. Πως έπαθα τράβηγμα. Μετά από λίγα λεπτά όμως κατάλαβα τι είχε συμβεί, πως ήταν το γόνατο», εξηγούσε ο πολυπαθών την Τρίτη το πρωί σε ραδιοφωνική συνέντευξη, για να προσθέσει με αισιοδοξία: «Δεν βλέπω την ώρα να ξεκινήσω την αποθεραπεία». Τώρα από που πηγάζει τόση όρεξη και ενέργεια, έπειτα απ' όσα του έχουν συμβεί, παραμένει ένα τεράστιο ερώτημα, που μόνο εκείνος μπορεί να απαντήσει: «Προέρχομαι από οικογένεια που έμαθε να αγωνίζεται κάθε μέρα για τη ζωή και δεν θα τα παρατήσω».

Στα 27 του το παλικάρι από την Παλένθια στα βόρεια της Μαδρίτης, έχει προλάβει να μετρήσει τέσσερις πολύ σοβαρούς τραυματισμούς και στα δύο γόνατα. Επειτα μάλιστα από τους τρεις πρώτους στο δεξί, τώρα ήρθε και ο πρώτος στο αριστερό, καθώς την Κυριακή κόντρα στην Ρεάλ έκανε μερικά πίσω βήματα και έμεινε καθηλωμένος εκεί. Το κακό τον βρήκε στην καλύτερη στιγμή της πορείας του μπροστά από την εστία, αλλά μήπως αυτό δεν του έχει συμβεί και στις προηγούμενες φορές;

Στα 17 του είχε βρεθεί βασικός στην Primera με τη Βαγιαδολίδ. Και ας ήταν κάπως γεματούλης. «Του έριχνα συνεχώς πρόστιμα, για να χάσει βάρος, αλλά πάντα κατέληγε να τα πληρώνει χαμογελώντας να μου λέει ότι πάει να φάει ένα σαλάμι», θυμάται ο τότε προπονητής του, Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, για να προσθέσει: «Ακόμα και έτσι όμως ήταν ο καλύτερος που είχα δει σε αυτές τις ηλικίες και δεν γινόταν να μην τον βάζω». Τα παραπανίσια κιλά έκαναν τους συμπαίκτες του να τον αποκαλούν «Χάμπατο» από ένα παλιό κόμικ ενός χοντρούλη πιτσιρικά ήρωα με κάπα που πετούσε. Ετσι και ο μικρός Ασένχο ήταν ο ήρωας τους.

Το καλοκαίρι του 2009 έσπευσε αμέσως να τον αγοράσει η Ατλέτικο, πληρώνοντας 5,5 εκατ. ευρώ για τον 18χρονο. Αμέσως έγινε το βασικό Νο1 για τους Ροχιμπλάνκος και για την Εθνική Νέων της χώρας. Αλλά εκεί πάνω στα ντουζένια του, τον Μάιο του 2010, σε ματς κόντρα στην Σπόρτινγκ Χιχόν, έχασε τον κόσμο. Το διαλυμένο γόνατο τον κράτησε εκτός δράσης έως τον Δεκέμβριο. Στη θέση μάλιστα μπήκε αρχικά ο Ρομπέρτο (μετέπειτα του Ολυμπιακού), για να τραυματιστεί κι εκείνος και να πάρει την ευκαιρία του από το πουθενά ο μικρός Νταβίδ Ντε Χέα, με τη γνωστή εξέλιξη της δικής του καριέρας.

Με το που γύρισε, η Ατλέτικο τον παραχώρησε δανεικός στην Μάλαγα, μιας και πλέον ήθελε να δώσει την ευκαιρία στον Ντε Χέα. Η χαρά του Ασένχο είχε όμως μόλις δύο μήνες διάρκεια. Τον Φεβρουάριο του 2011 το γόνατο έγινε ξανά σμπαράλια στο ματς με την Σεβίλλη, αφήνοντας τον εκτός δράσης εκ νέου για επτά μήνες. Επέστρεψε στην Ατλέτικο και τον Νοέμβριο του 2011 στην ενεργό δράση. Μόνο που όταν ήταν πλέον έτοιμος για τη σεζόν 2012-'13, ο Ντιέγο Σιμεόνε είχε επιλέξει για βασικό του τον Τιμπό Κουρτουά και τον έβαλε ως δεύτερο να παίζει στο Europa League και το Κόπα ντελ Ρέι.

Ο Ασένχο βέβαια ήθελε να είναι εκείνος στην ενδεκάδα και έτσι παραχωρήθηκε εκ νέου δανεικός, αυτή τη φορά στην Βιγιαρεάλ. Αμέσως βρήκε τον εαυτό του και έπαιξε από 35 και 34 αγώνες στις σεζόν που ακολούθησαν, οδηγώντας την Βιγιαρεάλ να τον αγοράσει οριστικά τον Ιούνιο του 2014. Ο Βιθέντε ντελ Μπόσκε τον υπολόγιζε και πάλι για την Εθνική Ισπανίας. Ολα ήταν τέλεια. Τότε ήταν που τον ξαναβρήκε το κακό με το γόνατο, καθώς τον τον Απρίλιο του 2015 έμεινε καθηλωμένος στο χορτάρι, για να επιστρέψει με το ξεκίνημα του 2016. Κόντρα σε κάθε πρόβλεψη, όχι μόνο γύρισε δυνατός, αλλά φέτος ήταν καλύτερος από ποτέ. Στην La Liga έχει δεχτεί μόλις 15 γκολ και είναι ο κορυφαίος πορτιέρο της, υποχρεώνοντας τον νέο εκλέκτορα της Ισπανίας, Χουλέν Λοπετέγκι, να πει δημόσια ότι θα τον καλέσει.

Δεν πρόλαβε όμως να του στείλει την κλήση. Το χειρουργείο στήθηκε για τέταρτη φορά και κανείς δεν γνωρίζει εάν θα μπορέσει να επιστρέψει και πάλι. Κανείς εκτός από εκείνον. Καθώς ο γιατρός της Βιγιαρεάλ, Αδόλφο Μουνιόθ εξηγεί ότι: «Η αποθεραπεία σε αυτές τις περιπτώσεις είναι περισσότερο ψυχολογικό ζήτημα. Το 70% έχει να κάνει με το πείσμα και την δύναμη του παίκτη και μόλις το 30% με το καθαρά ιατρικό και φυσιοθεραπευτικό κομμάτι», ο Σέρχιο Ασένχο διαβεβαιώνει τους πάντες ότι θα τον ξαναδούν με τα γάντια: «Εχω μάθει. Το πέρασα ξανά και ξανά. Είμαι μόλις 27 ετών και θα συνεχίσω να απολαμβάνω αυτόν τον υπέροχο κόσμο που ονομάζεται ποδόσφαιρο και ας με έχει πληγώνει τόσο».

Follow me: @jorgekaraman