H μεταγραφή του Μόντσι αλλάζει το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο

Το καλοκαίρι που βρίσκεται μπροστά μας αναμένεται αρκετά θερμό σε επίπεδο μεταγραφών. Με την Κίνα να έχει μπει δυνατά στο παιχνίδι και τους μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους να προδιαθέτουν πως θα βγουν επιθετικά στην αγορά, τα ποσά που θα διακινηθούν αναμένονται τεράστια. Η Ρόμα φρόντισε όμως να κάνει το δικό της «μπαμ» ήδη από την άνοιξη. Μια κίνηση που δείχνει να έχει ολοκληρωθεί (ο Σαμπατίνι δήλωσε πως δεν είναι ακόμα επίσημο, αλλά ο Μόντσι θα είναι ο επόμενος τεχνικός διευθυντής), παρότι δεν έχει επισημοποιηθεί. Την πρόσληψη του ανθρώπου που απογείωσε τη Σεβίλλη. Του περίφημου Ραμόν Ροδρίγκεθ Βερδέχο. Ή απλά Μόντσι.

Το ότι ο Μόντσι θα αποχωρούσε από τη Σεβίλλη δεν ήταν νέο. Τον προηγούμενο Μάιο το είχε ουσιαστικά προαναγγείλει σε συνέντευξή του. όχι γιατί «έχω προτάσεις από 15 συλλόγους», αλλά για να «ξεκουραστώ και για να αναπνεύσω φρέσκο αέρα». Είχε τονίσει επίσης ότι καμία στιγμή δεν θα ήταν καλή για να φύγει. Γι' αυτό και πείστηκε τη δεδομένη στιγμή να συνεχίσει, παρουσιάζοντας για μια ακόμα σεζόν στη φετινή Σεβίλλη σπουδαίο έργο.

Η ιδέα όμως υπήρχε στο κεφάλι του. Η φημολογία για κουβέντα με τη Ρόμα αναπτύχθηκε τους τελευταίους μήνες, ενώ πριν είχε ακουστεί για αρκετά μεγάλα κλαμπ. Και σύμφωνα με τον Νταβίδ Σανθ, ρεπόρτερ στην Estadio Deportivo, υπήρχε πριν τις δηλώσεις του προηγούμενου Μαΐου. «Δεν ήταν έκπληξη για τον κόσμο ούτε για τους διοικούντες η είδηση, που δεν έχει ακόμα επισημοποιηθεί, για συμφωνία του με τη Ρόμα. Αρκετό καιρό πριν είχε εκφράσει την πρόθεση να αποχωρήσει και πέρυσι το συζήτησε με τον πρόεδρο. Του είπε ότι θέλει να φύγει για να ξεκουραστεί, ότι νιώθει εξαντλημένος και σε προσωπικό επίπεδο, αλλά και ψυχικά. Όχι μόνο λόγω του φόρτου, αλλά επειδή σκεφτόταν πολύ ο ίδιος ως σεβιγίστα. Ήταν παράλληλα τεχνικός διευθυντής και οπαδός, γεγονός που έκανε τις αποφάσεις του ακόμα πιο δύσκολες και αυτό είχε αρχίσει να τον κουράζει», λέει στο FourFourTwo του gazzetta.gr. Υπάρχουν ωστόσο και κάποιοι ψίθυροι στο περιβάλλον της ομάδας που τον θέλουν να έχει κουραστεί και από κάποιες εσωτερικές έριδες στη διοίκηση. Ο Χοσέ Μαρία ντελ Νίδο, γιος του πρώην προέδρου που βρίσκεται στη φυλακή είναι αντιπρόεδρος και έχει τριβές με τον Καρμόνα.

Επειτα από 17 χρόνια, το «αντίο» λοιπόν φαίνεται ότι είναι δεδομένο. Όταν ακόμα φορούσε γάντια πιθανόν δεν θα μπορούσε να περάσει από το μυαλό του ότι κάποτε θα γινόταν τόσος ντόρος γύρω από μια μεταγραφή του. Όσο άσημος όμως ήταν ως τερματοφύλακας, τόσο world class εξελίχθηκε ως τεχνικός διευθυντής. Όταν ο Μόντσι ανέλαβε τη Σεβίλλη, η ομάδα βρισκόταν σε οικονομική κρίση και μόλις είχε υποβιβαστεί. Είχε κατακτήσει τέσσερα τρόπαια στην ιστορία της, διανύοντας μια περίοδο ξηρασίας που κρατούσε 52 χρόνια. Οι τίτλοι και οι τελικοί των Ανδαλουσιανών τα τελευταία δέκα χρόνια, σε συνδυασμό με την έκρηξη στα οικονομικά τους αποτελεί τον καλύτερο δείκτη επιτυχίας. Κέρδος συνολικό πάνω από 200 εκατομμύρια. Πέντε τίτλοι Europa League. Δύο Κύπελλα Ισπανίας. Ένα ισπανικό και ένα Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ. Ο Μόντσι δεν είναι μάγος. Είναι, από την άλλη, απίστευτα μεθοδικός.

Το πρώτο πράγμα που φρόντισε να κάνει στο Νερβιόν ήταν να χτίσει το δίκτυό του. Σταδιακά, μεθοδικά, οργανωμένα. Σε όλο τον κόσμο. «Δεκαέξι άτομα ακολουθούν μια σειρά πρωταθλημάτων. Τους πρώτους πέντε μήνες παρακολουθούμε πολύ ποδόσφαιρο, αλλά χωρίς συγκεκριμένο στόχο. Απλά συλλέγουμε δεδομένα. Κάθε μήνα αναδεικνύουμε μια ιδανική 11άδα για κάθε πρωτάθλημα. Μετά, τον Δεκέμβριο ξεκινάμε την παρακολούθηση παικτών που εμφανίζονται συχνά σε διαφορετικά πλαίσια. Εντός, εκτός, διεθνώς, προκειμένου να χτίσουμε το ευρύτερο δυνατό προφίλ», έλεγε ο ίδιος, περιγράφοντας τη μεθοδολογία του στον Guardian. Η αναζήτηση καταλήγει σε περίπου 250 πιθανούς στόχους, συγκεντρωμένους στην πολύτιμη λίστα του Μόντσι, φιλτραρισμένη ανά θέση, έχοντας δεδομένα για κάθε πιθανή κίνηση. «Ο προπονητής λέει θέλω ένα αριστερό μπακ που κατά μέσο όρο τρέχει 11 χιλιόμετρα ανά ματς, βγάζει 800 μέτρα στη μέγιστη ταχύτητά του και χρησιμοποιεί και τα δύο πόδια. Από τη λίστα μου 10 θα ταιριάζουν», προσθέτει.

Τα «μάτια» του βρίσκονταν παντού, όμως όταν έφτανε η ώρα της τελικής κρίσης δεν πατούσε βαριεστημένα το send στο e-mail του, αλλά έμπαινε ο ίδιος στα αεροπλάνα, προκειμένου να δώσει το οκ. Το εκπληκτικό του χάρισμα στην αξιολόγηση των παικτών, η αντίληψη και το πλάνο είναι άλλωστε εκείνο που κάνει τη διαφορά, καθώς κι άλλες ομάδες έχουν οργανωμένα τμήματα και τεχνολογίες.

Ο Μόντσι κατανόησε σε μια περίοδο που δεν ήταν της μόδας οι συγκεκριμένες τακτικές, πως για να καταφέρει η ομάδα του να καθιερωθεί σε υψηλά στάνταρ, ο μόνος τρόπος ήταν ο εντοπισμός, η εξέλιξη και η μετέπειτα πώληση ταλέντων σε μια σταθερή ροή που θα εξασφάλιζε ότι οι δεξαμενές των εσόδων, αλλά και του ρόστερ, δεν θα άδειαζαν ποτέ. Ήξερε πως ο συσχετισμός έπρεπε να διατηρηθεί. Δεν πουλάς ακριβά αν δεν έχεις επιτυχίες. Δεν έχεις επιτυχίες αν επικεντρωθείς μόνο στις πωλήσεις και αφήσεις το ρόστερ αδύναμο και αδούλευτο. Κι έπειτα έρχονται οι διαπραγματεύσεις. Ο 48χρονος μπαίνει στην ψυχοσύνθεση του κάθε ποδοσφαιριστή, του «πουλάει» εκτός από το αυστηρά ποδοσφαιρικό πρότζεκτ την πόλη, την ατμόσφαιρα, την οικονομική σταθερότητα, το περιβάλλον, το man management. Δεν μπαίνει σε διαδικασίες πλειστηριασμών, ούτε ρισκάρει τη συνολική του δουλειά για μια σχέση διαρκείας με μεγαλοατζέντηδες που θα πείσουν τον πελάτη τους να δεχθεί την πρόταση μιας ομάδας, αλλά θα την «φορτώσουν» με μερικούς ακόμα.

Γιατί φεύγει ο Μόντσι από τη Σεβίλλη; Σύμφωνα με τον Σανθ γιατί πλέον το ταβάνι τον περιορίζει. «Η προσωπική μου γνώμη και νομίζω του περισσότερου κόσμου της Σεβίλλης είναι πως φεύγει γιατί έχει ολοκληρώσει το έργο του. Δεν μπορεί να κάνει κάτι περισσότερο από αυτό που έχει καταφέρει ήδη. Αυτή τη στιγμή πάνω από τη Σεβίλλη βρίσκονται μόνο η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπαρτσελόνα και η Ατλέτικο, που είναι διαφορετικά οικονομικά μεγέθη. Είναι λοιπόν λογικό μετά από τόσα χρόνια να αναζητήσει κάτι άλλο. Το Champions League είναι επίσης μια μεγάλη του φιλοδοξία. Η Σεβιλλη τις τελευταίες φορές που κατάφερε να παίξει αποκλείστηκε στους "16" από ομάδες θεωρητικά μικρότερές της. Την Φενέρμπαχτσε, την ΤΣΣΚΑ και φέτος τη Λέστερ». Οι φημολογούμενες έριδες ίσως έχουν και το δικό τους μερίδιο ευθύνης.

Η λίστα των κερδοφόρων περιπτώσεων είναι τεράστια. Ντάνι Άλβες, Ράκιτιτς, Ζούλιο Μπαπτίστα, Κεϊτά, Λουίς Φαμπιάνο, Κάρλος Μπάκα, Φεντερίκ Κανουτέ, Χέσους Νάβας, Σέρχιο Ράμος, Ρέγες είναι μερικά ονόματα που αποκτήθηκαν ως επί το πλείστον ενώ ήταν στην αφάνεια, από ομάδες και κατηγορίες χωρίς διαφήμιση. Είτε ελεύθεροι, είτε με ελάχιστα χρήματα, είτε βγήκαν από τις ακαδημίες του συλλόγου. Αυτός είναι και ο τελευταίος τομέας δράσης του. Ο Μόντσι επένδυσε πολλά στην ακαδημία και στη σύνδεσή της με την πρώτη ομάδα. «Προφανώς η ικανότητά του να παίρνει παίκτες σε χαμηλές τιμές και να τους πουλάει μετά σε υψηλές. Ανέλαβε στη δεύτερη κατηγορία, χωρίς καθόλου χρήματα. Αρχικά πήρε πολλούς ελεύθερους. Στη συνέχεια με λίγα χρήματα, από 500.000 μέχρι ένα-δύο εκατομμύρια άρχισε να ανοίγεται περισσότερο και όταν ήρθαν οι πρώτες πωλήσεις απέκτησε μια ασφάλεια.

Αυτό που έκανε ήταν να επενδύσει σε παίκτες από δεύτερης κατηγορίας λίγκες. Δεν πήγε δηλαδή να στοχεύσει τα ταλέντα της Premier League, αλλά κοίταξε στη Γαλλία. Επίσης κοίταξε σε δεύτερες ομάδες. Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο είναι πως όταν πουλάει έναν ποδοσφαιριστή βάζει όρους, προκειμένου η ομάδα να συνεχίζει να ωφελείται μελλοντικά. Ο Ντάνι Άλβες είναι ένα καλό παράδειγμα. Στην αρχική τιμή που συμφώνησε με τη Μπαρτσελόνα έβαλε μπόνους για κάθε τίτλο που θα κατακτούσε στη συνέχεια ο παίκτης. Έτσι τα συνολικά έσοδα ξεπέρασαν τα 40 εκατομμύρια. Είναι ενδιαφέρον επίσης το γεγονός πως συνήθως οι παίκτες που έπαιρνε φτηνά και ήταν οι περισσότεροι, τα πήγαιναν καλύτερα από τις μεγάλες επενδύσεις, όπως για παράδειγμα ήταν ο Γιορέντε, ο Κονέ, ο Σεβαντόν ή φέτος ο Γκάνσο», τονίζει ο Νταδίβ. Προφανώς είναι αδύνατον κάθε κίνησή του να επιτυγχάνει. Το οικοδόμημά του όμως πάτησε σε πολλές γερές κολώνες.

Το αν θα πετύχει στη Ρόμα εξαρτάται από αρκετά πράγματα. Η δουλειά του τεχνικού διευθυντή συνδυάζεται πάντα από μια σειρά ευμετάβλητων παραγόντων. Το πρωτάθλημα, το περιβάλλον, τη νοοτροπία που θα συναντήσει, τη συνεργασία με τον προπονητή και τη διοίκηση, τους άμεσους συνεργάτες, την εξάρτηση από τους μεγαλομάνατζερ, ακόμα και την τύχη. Η πίεση θα είναι μεγαλύτερη, όπως και η ανάγκη απόκτησης ποδοσφαιριστών περισσότερο στο στιλ εκείνων που πήραν χαμηλότερο βαθμό στο Σάντσεθ Πιθχουάν. Των ακριβών, των γνωστών δηλαδή. Η διαδικασία των διαπραγματεύσεων αλλάζει, ενώ η κατάσταση με τον προπονητή παραμένει θολή.

«Ο Μόντσι δεν είναι μόνο ένα άτομο. Είναι μια ολόκληρη ομάδα. Από σκάουτς, αναλυτές, το επιτελείο του είναι μέρος της επιτυχίας του και γι' αυτό στη Σεβίλλη θα προσπαθήσουν να τους κρατήσουν και να φέρουν τη διάδοχη κατάσταση μέσω των συνεργατών του», καταλήγει ο Νταβίδ Σανθ μιλώντας στο ελληνικό FourFourTwo. Ο πολυμήχανος ποδοσφαιράνθρωπος με την τεχνογνωσία και τις επαφές του μπορεί να ξαναχτίσει το δίκτυο του από την αρχή. Εκείνο που θα του χαλούσε όλη την ισορροπία θα ήταν ένα πιθανό χαλινάρι, η παρέμβαση στη δουλειά του. Δεν παίρνεις όμως τον Μόντσι για να τον καπελώσεις. Το κίνητρο της εκθρόνισης της Γιουβέντους και της επιστροφής στην ελίτ της Ευρώπης είναι τεράστιο και οι προκλήσεις πολλές. Όμως το πρότζεκτ πλεόν αλλάζει ριζικά. Και είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα που θα βρούμε μπροστά μας του χρόνου...