Μπορεί ο Μίτσελ να χαρίσει τον τίτλο στην Ρεάλ;

Τελευταία αγωνιστική της σεζόν 1991-'92 η Ρεάλ με τον Μίτσελ ηγέτη, γνωρίζει την απρόσμενη ήττα από την εξαιρετική Τενερίφη του Χόρχε Βαλδάνο και χάνει το πρωτάθλημα. Είναι το πρώτο από τα τα τέσσερα διαδοχικά που κατακτά η «Dream Team» του Γιόχαν Κρόιφ. Την αμέσως επόμενη συμβαίνει ακριβώς το ίδιο. Την ύστατη στιγμή τα ραδιοφωνάκια στην Βαρκελώνη μεταδίδουν ότι η Ρεάλ χάνει και πάλι στην Τενερίφη και ότι η Μπάρτσα το σηκώνει εκ νέου.

«Η διαφορά μεταξύ εμένα του του Βαλδάνο (σ.σ.: ο Αργεντινός έπαιξε τρία χρόνια στην Μαδρίτη 1984-'87 και μετέπειτα πέρασε από τον πάγκο της, ενώ την υπηρέτησε και ως τεχνικός διευθυντής και ως αντιπρόεδρος) είναι ότι εγώ είμαι πολύ πιο Μαδριλένος από εκείνον», είπε σε συνέντευξή του στο «Onda Cero» την Τρίτη το βράδυ και αφού η δική του Μάλαγα είχε νικήσει την Γρανάδα και είχε εξασφαλίσει την παραμονή στην La Liga.

«Τι μπορεί να σημαίνει αυτό;» αναρωτήθηκαν εύλογα τα ΜΜΕ στην Ισπανία. Τι ήθελε άραγε να πει ο πρώην προπονητής του Ολυμπιακού και εκ των σημαντικότερων θρύλων στην ιστορία της Βασίλισσας; Και κάπου εκεί τα σενάρια άρχισαν να χτίζονται, καθώς η Ρεάλ θα κληθεί τελευταία αγωνιστική να παίξει λογικά τον τίτλο στο «Ροσαλέδα». Μήπως η Μάλαγα δεν θα είναι τόσο ανταγωνιστική, όσο θα όφειλε; Ο ίδιος ο Μίτσελ προσπάθησε αμέσως να το μαζέψει κάπως: «Είναι η δική μου Ρεάλ, το παραδέχομαι, αλλά τώρα είναι και η δική μου Μάλαγα».

Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι ο 54χρονος κόουτς δεν τα έχει πάει και πολύ καλά με τις ατάκες του. Πόσο μάλλον εάν συνυπολογιστούν και εκείνες που έριξε αρχές Μαρτίου αφού είχε καθαρίσει την Μπαρτσελόνα με 2-0 και είχε βοηθήσει την αγαπημένη ομάδα του να παραμείνει τότε στην κορυφή: «Δεν υπάρχει πιο λογικό πράγμα από το να είναι στην κορυφή η Ρεάλ», έλεγε για να προσθέσει κάτι πιο επίμαχο: «Εχω ξαναπεί ότι η Ρεάλ δεν χρειάζεται κάποια βοήθεια, επειδή θα είναι πρωταθλήτρια. Ως άνθρωπος της Μάλαγα όμως τώρα, μπορώ να πω ότι της έδωσα ένα χεράκι».

Αυτό το κείμενο γράφτηκε το απόγευμα πριν το ματς των Μερένγκες στο «Ριαθόρ» με την Λα Κορούνια. Ασχέτως όμως του τι θα έχει συμβεί εκεί, δεν αλλάζει η πεποίθηση που γέρνει προς την βεβαιότητα, ότι το πρωτάθλημα θα παίζεται μέχρι το τελευταίο λεπτό. Η Ρεάλ έχει πιο δύσκολο πρόγραμμα από την Μπάρτσα, αλλά και μία ευκαιρία παραπάνω, μιας και έχει ένα ματς λιγότερο και την ελπίδα ότι με νίκη στο χρωστούμενο με την Θέλτα στο «Μπαλαΐδος», θα επιστρέψει στην μοναξιά της πρώτης θέσης.

Επειτα θα έχει δύο δύσκολα εντός με Βαλένθια και Σεβίλλη και ενδιάμεσα την υποβιβασμένη και μαθηματικά Γρανάδα (τέτοια θα είναι όταν θα επισκεφτεί το «Μπερναμπέου». Την ίδια στιγμή η Μπαρτσελόνα (την ώρα που γραφόταν το κείμενο υποδεχόταν την ουραγό Οσασούνα) έχει το ντέρμπι με την Εσπανιόλ εκτός, την Βιγιαρεάλ εντός, την Λας Πάλμας εκτός και την Εϊμπάρ εντός. Το δικό της πλεονέκτημα σε αυτή τη φάση είναι ότι η Ρεάλ έχει και τα ημιτελικά του Champions League με την Ατλέτικο που είναι σούπερ απαιτητικά και γιατί όχι και τον τελικό που μπορεί να ακολουθήσει.

Και κάπως έτσι οι Μαδριλένοι θα φτάσουν θεωρητικά να παίζουν όλη την εγχώρια χρονιά στο φέουδο του Μίτσελ. «Είναι η δική μου Ρεάλ, αλλά τώρα και η δική μου Μάλαγα. Το μόνο που έχω να πω, είναι ότι θα σεβαστό τους θεσμούς», είπε κλείνοντας ο θρύλος των Μαδριλένων, αλλά κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι έτσι θα συμβεί. Σίγουρα όμως κανείς δεν λέει και ότι θα καθίσει να χάσει. Οσο και να ήθελε να συμβεί έτσι. Την ίδια στιγμή ο αρχισκόρερ των Ανδαλουσιανών και γαλουχημένος Μπλαουγκράνα, Σάντρο των 12 γκολ, αντιλέγει: «Μακάρι να σκοράρω με την Ρεάλ και να το χαρίσω στην Μπάρτσα».

Γι' αυτό όλο το σκηνικό, το εκάστοτε ποδοσφαιρικό «μπέρδεμα», οι Ισπανοί έχουν μία υπέροχη λέξη-έννοια να το προσδιορίζει. Το αποκαλούν «morbo» και τίποτα δεν θα μπορούσε να ταιριάζει περισσότερο από το συγκεκριμένο momentum...

Follow me: @jorgekaraman