Ντάνι Άλβες: Η ποδοσφαιρική αλεγρία ενός νικητή

Ο Μπέμπε Μαρότα ήταν σίγουρος. Αδυνατούσε να καταλάβει την πηγή της κριτικής. Στο πλάνο ενίσχυσης σε όλους τους τομείς για μια Γιούβε που πλέον θα είχε στόχο την κατάκτηση του Champions League σε βάθος διετίας, ο Βραζιλιάνος είχε κομβικό ρόλο. «Θα κάνει τη διαφορά», απαντούσε σε όλους εκείνους που έψαχναν το λόγο απόκτησης ενός μπακ που κατά τη γνώμη τους θα έπρεπε να καταλήξει στην Κίνα. Ήταν σίγουρος πως η επιρροή του στην ομάδα θα δικαίωνε μια ακόμα απόκτηση ελεύθερου παίκτη. Όπως ο Κεντίρα, ο Πογκμπά και φυσικά ο Πίρλο.

Στο ξεκίνημα ψαχνόταν, όπως και η υπόλοιπη Γιούβε. Ήρθε και εκείνος ο σοβαρός τραυματισμός τον Νοέμβριο που τον έφερε πίσω, για να δώσει τροφή σε νέα σενάρια για Κίνα. Η El Mundo Deportivo αποκάλυψε ότι την περίοδο εκείνη, με την ψυχολογία του στα πατώματα και την κνήμη σπασμένη, έριξε γέφυρες επιστροφής στη Βαρκελώνη, με τη Μπάρτσα να απορρίπτει την προοπτική.

Η αλήθεια είναι ότι η προσαρμογή του δεν ήταν εύκολη. Τα παιδιά του ήταν στην Καταλονία, το κλίμα και ο τρόπος παιχνιδιού της ομάδας ήταν διαφορετικός από αυτό που είχε συνηθίσει. «Πάντα χαμογελά», έλεγε ο Τζιόρτζιο Κιελένι, όταν ρωτήθηκε για την προσαρμογή του στον παγωμένο ιταλικό βορρά. «Για τη δική μας κουλτούρα μοιάζει λίγο τρελός. Στην αρχή έμοιαζε ως κάτι ξένο για την ομάδα. Αλλά τεχνικά είναι στο κορυφαίο επίπεδο». Μολονότι ο κύκλος του στο Καμπ Νόου έδειχνε ότι έχει κλείσει, με τον ίδιο να ξεσπαθώνει κατά του τρόπου που του φέρθηκαν τα τελευταία χρόνια στη Βαρκελώνη, η κληρονομιά του ήταν βαριά. Το όνομά του σπάνια μπαίνει δίπλα σε αυτά των Μέσι, Τσάβι και Ινιέστα όταν η κουβέντα έρχεται στους βασικούς συντελεστές του θαύματος του Γκουαρδιόλα, όμως ο Βραζιλιάνος είναι ο πρώτος παίκτης σε ασίστ στον Μέσι με 42. Είναι επίσης 4ος σε ασίστ στην ιστορία του ισπανικού ποδοσφαίρου, πίσω μόνο από τον Αργεντινό, τον Φίγκο και τον Τσάβι.

Αγωνιστικά, η παρουσία του όχι μόνο απελευθέρωνε τον Λέο στις συχνές προωθήσεις του, αλλά με τις έγκαιρες και συνεχείς επιστροφές του προστάτευε τους εσωτερικούς μέσους, που δεν χρειαζόταν να ανοιχτούν προς την πλευρά του σε κατάσταση άμυνας. Μεγάλωσε αξιακά μέσα σε αυτή την ομάδα, αποκτώντας πέραν του αγωνιστικού σημαντικό ρόλο στις διατήρηση των ισορροπιών, την ψυχολογία της ομάδας που μπορούσε να κάνει τα πάντα και να κατακτήσει οποιαδήποτε κούπα. Ήταν ο χαβαλές των αποδυτηρίων, ο τύπος που κατέβαινε τσουλήθρα της κυλιόμενες σκάλες πριν από τελικό Champions League, εκείνος που μετά τον αποκλεισμό από την Ατλέτικο Μαδρίτης έβγαινε με γυναικεία περούκα σε video, παίζοντας από πίσω τη φωνή της κοπέλας του. «Είναι μόνο ένας αγώνας παιχνιδιού. Δεν έγινε και τίποτα. Η ζωή συνεχίζεται», έλεγε με φυσικότητα για τις αντιδράσεις που ξεσήκωσε. Ο γράφων είχε την ευκαιρία να τον συναντήσει έξω από μια συνέντευξη Τύπου στο Καμπ Νόου. Μιλούσε με έναν άγνωστο, σαν να τον ξέρει χρόνια, χωρίς να σταματήσει δευτερόλεπτο να χαμογελά.

Ο χαβαλές και η αλεγρία στις διαπροσωπικές του σχέσεις και στα αποδυτήρια, καθώς και ο τρόπος που αντιμετωπίζει την πίεση βγάζοντας της την γλώσσα, δεν ισοδυναμεί με χαμηλό δείκτη επαγγελματισμού. Είναι κάτι παραπάνω, μια στάση ζωής που βγαίνει στο χορτάρι. «Δεν μου αρέσουν οι πρόσκαιρες χαρές. Μου αρέσει να δουλεύω κάθε μέρα για να είμαι πάντα ευτυχισμένος. Έτσι, όταν κέρδισα το Champions League, ποτέ δεν έκατσα να βγάλω 300 φωτογραφίες με το κύπελλο. Είναι μόνο ένα τρόπαιο», έλεγε στο ABC. Τα παλμαρέ δεν παίζουν μπάλα, αλλά αυτό που έχει καταφέρει ο Άλβες προκαλεί ζάλη. Συγκέντρωνε κούπες ήδη από την εποχή της Σεβίλλης έχοντας συνολικά 31 μετάλλια νικητή στο σπίτι του και τρία Champions League. Στο Κάρντιφ θα παίξει τον 14ο ευρωπαϊκό του τελικό, σε διάστημα 11 ετών.

While we're on the Dani Alves appreciation. Here's how he rides an escalator, the day before the CL final. pic.twitter.com/3NbBCuEo7U

— Paddy Power (@paddypower) May 3, 2017

Ο Μπουφόν παραδέχθηκε ότι του ζήτησε να βοηθήσει, κυρίως τους παλιότερους, στην ψυχολογική προετοιμασία και διαχείριση για ματς όπως ο τελικός του Champions League. Ο Βραζιλιάνος δεν αρνήθηκε ότι στην προπέρσινη αναμέτρηση της Μπάρτσα με τη Γιούβε, έβλεπε στα μάτια των μπιανκονέρι πως η έκβαση του ματς εξαρτώταν από τους μπλαουγράνα, ότι είχαν ψυχολογικά το πάνω χέρι. Και εγγυήθηκε ότι φέτος αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.

Ο Λουίς Ενρίκε που τον έζησε είχε πει κάτι που πιθανότατα αντανακλά όλη τη μαγεία του Ντάνι Άλβες. Εξήγησε ότι δεν θα είναι στο top της απόδοσής του σε κάθε ματς, αλλά στους αγώνες που θα το κάνει, θα είναι τα ματς της χρονιάς. Ξεπερνώντας τον τραυματισμό του ο Άλβες πήρε ματς, προσαρμόστηκε περισσότερο αγωνιστικά και προσωπικά. Έδεσε με το σύνολο, μετέφερε τη δική του τρέλα, παράλληλα με την ψυχολογία του τύπου που πηγαίνει στον τελικό και νικά. Τα χαμόγελα άρχισαν να λάμπουν περισσότερο. Το ίδιο η και η αγωνιστική του συμπεριφορά. Στοιχεία αλληλένδετα για εκείνον. Και στα νοκ άουτ η απελευθέρωση χτύπησε κόκκινο. Ο Άλβες δίνει πολλές τακτικές επιλογές στον Αλέγκρι και μια από αυτές έγειρε την πλάστιγγα απέναντι στη Μονακό. Τρεις ασίστ, ένα γκολ σε δύο ματς. Στο πρώτο παιχνίδι που έπαιζε ως εξτρέμ είχε απόλυτη επιτυχία στις μονομαχίες, καθαρίζοντας αμυντικά 7 φάσεις. Δημιούργησε τρεις ευκαιρίες, είχε τρία τάκλιν, δύο σέντρες και δύο ασίστ. Και με τη γκολάρα που έβαλε στη ρεβάνς, έβαλε ακόμα πιο φαρδιά την σφραγίδα του.

​

Ο Άλβες φέτος έχει δημιουργήσει περισσότερες ευκαιρίες από κάθε άλλον αμυντικό παίκτη στο Champions Lague. Με τέσσερις ασίστ και τρία γκολ είναι ο αμυντικός με την μεγαλύτερη επιθετική επιρροή στη διοργάνωση. Δεν είναι μόνο η επιθετική συνεισφορά όμως. Παίζοντας δεξιά σε σύστημα με τέσσερις αμυντικούς, σε όλη την πλευρά όταν ο Αλέγκρι επιλέγει τριπλέτα και πρόσφατα δεξί εξτρέμ, έχει βάλει το λιθαράκι του στα μόλις δύο γκολ που η «Κυρία» έχει δεχθεί στην Ευρώπη από τον Νοέμβριο. Εξίσου σημαντικός όμως είναι και ο αντίκτυπός του σε όλη την ομάδα. Ο τρόπος που γυαλίζει το μάτι όταν πατά χορτάρι για αγώνα, στον οποίο η μπάλα καίει. Ο Ντάνι στο Τορίνο χαμογελά ξανά. Αυτοί που δεν το κάνουν είναι οι αντίπαλοί του...