Οι 8 ομάδες ομάδες που κράτησαν τον τίτλο

1. Ρεάλ Μαδρίτης (1956, 1957, 1958, 1959, 1960)
Οι πρώτες 5 διοργανώσεις στο Κύπελλο Πρωταθλητριών κατακτήθηκαν από την Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία θα ψάξει στο Κάρντιφ τον 12ο τίτλο της στην ιστορία της διοργάνωσης. Δεν γίνεται κανείς να μην θαυμάζει τους Blancos γι' αυτό που έκαναν από το 1955 μέχρι το 1960. Η ομάδες των Merengues είχαν πάντα σπάνιο ταλέντο. Αλφρέδο Ντι Στέφανο και Φέρεντς Πούσκας ήταν τα αστέρια της παλιάς εποχής, όμως οι Φρανθίσκο Χέντο, Ραϊμόν Κοπά και Εκτορ Ριάλ έπαιξαν τεράστιο ρόλο στις επιτυχίες των πέντε σερί τίτλων.

2. Μπενφίκα (1961, 1962)
Ο Μπέλα Γκούτμαν έγραψε ιστορία, οδηγώντας τους Αετούς της Λισαβόνας σε διαδοχικές κατακτήσεις του κορυφαίου τίτλου σε επίπεδο συλλόγων. Οι Μαδριλένοι, που ήταν κάτοχοι της κούπας, σποκλείστηκαν στον πρώτο γύρο της διοργάνωσης του 1961 από την Μπαρτσελόνα, η οποία έχασε 3-2 από την Μπενφίκα στον τελικό της Βέρνης. Δώδεκα μήνες αργότερα, η ομάδα που είχε στη σύνθεσή της τους Εουσέμπιο, Μάριο Κολούνα, Ζοσέ Αγουας, νίκησε 5-3 την Ρεάλ σε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια στην ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Η Μπενφίκα είχε τόση πολλή επιθετική ποιότητα για κάθε άμυνα εκείνη την εποχή...

3. Ιντερ (1964, 1965)
Η Μπενφίκα δεν κατάφερε να υπερασπιστεί τον τίτλο της το 1963 καθώς δύο γκολ του Ζοζέ Αλταφίνι χάρισαν στην Μίλαν τον τίτλο και στη συνέχει η συμπολίτισσα των Rossoneri, Ιντερ, πήρε δύο σερί τίτλους. Τότε, το κατενάτσιο, το πιο φημισμένο σύστημα που υπήρξε ποτέ, ήταν στα φόρτε του. Αν και το συγκεκριμένο στιλ δεν άρεσε σε όλους, το μόνο σίγουρο είναι ότι είχε αποτέλεσμα, υπό τις οδηγίες του Αργεντινού τεχνικού, Ελένιο Ερέρα. Η νίκη με 3-1 κόντρα στην Ρεάλ το 1964 απάντησε σε πολλούς που έλεγαν ότι η Ιντερ είναι μόνο αμυντική ομάδα, με τους Nerazzurri να εκμηδενίζουν τους αντιπάλους τους και να χτυπούν στην κόντρα φτάνοντας στον θρίαμβο. Ενα εκπληκτικό comeback στον ημιτελικό της επόμενης σεζόν κόντρα στην Λίβερπουλ έφερε την Ιντερ στον τελικό του 1965, όπου πανηγύρισε σε βάρος της Μπενφίκα.

4. Αγιαξ (1971, 1972, 1973)
Το Total Football του Αγιαξ ήταν βασισμένο στις πάσες σε κοντινή απόσταση, στο πρέσινγκ, στην ψηλή αμυντική γραμμή και στο rotation στις θέσεις των παικτών. «Παίζεις ποδόσφαιρο με το κεφάλι σου» έλεγε ο Γιόχαν Κρόιφ. «Τα πόδια υπάρχουν για να σε βοηθούν». Ο Αγιαξ των αρχών του 70' κέρδισε πολλούς θαυμαστές και οι προπονητές που πέρασαν μέσα στα χρόνια πρόσθεσαν από κάτι στο passing game και τον τρόπο πίεσης. Ο Αίαντας νίκησε άνετα τον Παναθηναϊκό στον τελικό του 1971 πριν νικήσει στη συνέχεια δύο ομάδες από την Ιταλία, την Ιντερ το 1972 και την Γιουβέντους το 1973. Η πώληση του Κρόιφ στην Μπαρτσελόνα το επόμενο καλοκαίρι έφερε το τέλος στο Βασίλειο του Αγιαξ στην Ευρώπη καθώς αποκλείστηκε στον 2ο γύρο το 1974.

5. Μπάγερν Μονάχου (1974, 1975, 1976)
Με τον Γκερντ Μίλερ στην επίθεση, τον Ζεπ Μάγερ στο τέρμα και τον Φραντς Μπεκενμπάουερ all-around, κανένας δεν μπρούσε να σταματήσει εκείνη την Μπάγερν. Την τριπλέτα του Αγιαξ ακολούθησε αυτή από τους Βαυαρούς που κατέκτησαν το Κύπελλο Πρωταθλητριών από το 1974 μέχρι το 1976. Για να το καταφέρουν αυτό οι Γερμανοί χρειάστηκε να νικήσουν σε επαναληπτικό την Ατλέτικο Μαδρίτης με 4-0 ύστερα από ισοπαλία που πήραν στο τέλος με 1-1, πριν επικρατήσουν και των Λιντς και Σεντ Ετιέν για να φτάσουν στους τρεις σερί τίτλους. Το εντυπωσιακό μέσα σε όλα αυτά είναι ότι η Μπάγερν τερμάτισε στη 10η θέση της Bundesliga το 1974-75 και έπαιξε σαν κάτοχος στο επόμενο πρωταθλητριών.

6. Λίβερπουλ (1977, 1978)
Η Λίβερπουλ έγινε η πρώτη ομάδα που κατακτά το Κύπελλο Πρωταθλητριών για δύο σερί σεζόν, όταν με γκολ του Κένι Νταλγκλίς νίκησαν την Μπριζ το 1978 στο Wembley. Η απόκτηση του Σκωτσέζου το προηγούμενο καλοκαίρι αποδείχθηκε ότι άξιζε τον κόπο, ειδικά όταν ο Κέβιν Κίγκαν έφυγε για το Αμβιούργο. Εναν χρόνο πριν οι Reds του Μπομπ Πέισλι νίκησαν την Γκλάντμπαχ με 3-1 στον τελικό. Ο Πέισλι πρόσθεσε στην τροπαιοθήκη του κλαμπ ακόμα έναν τίτλο το 1981 και μέχρι σήμερα, μόνο ο Κάρλο Αντσελότι έχει τόσες κούπες στην κορυφαία διοργάνωση.

7. Νότιγχαμ Φόρεστ (1979, 1980)
«Μπορεί να τρομερά πράγματα στην καριέρα του αλλά δεν είχε ποτέ αυτά που είχα εγώ» είπε κάποτε για τον Αλεξ Φέργκιουσον ο Μπράιαν Κλαφ. «Και δεν εννοώ... καρύδια». Ο Φέργκι κατέκτησε το Champions League το 2008 στην Μόσχα κόντρα στην Τσέλσι, όμως ποτέ back-to-back τίτλους στη διοργάνωση. Ο Κλαφ έκανε ακριβώς αυτό με την Νότιγχαμ Φόρεστ το 1979 και το 1980, με νίκες κόντρα σε Μάλμε και Αμβούργο αντίστοιχα κάνοντας τους East Midlanders βασιλιάδες της Ευρώπης. Ο Αγγλος οδήγησε την Φόρεστ στο peak της ιστορίας, αφού, όπως παρατηρούν οι σημερινοί οπαδοί, τα πράγματα έγιναν πολύ χειρότερα στη συνέχεια.

8. Μίλαν (1989, 1990)
Η τελευταία ομάδα που υπερασπίστηκε με επιτυχία τον τίτλο της στο Κύπελλο Πρωταθλητριών και μία από τις κορυφαίες που εμφανίστηκαν ποτέ στην ιστορία της διοργάνωσης. Ο Αρίγκο Σάκι είχε στα χέρια του Φράνκο Μπαρέζι, Μάρκο Φαν Μπάστεν, Ρουντ Γκούλιτ, Φρανκ Ράικαρντ και έναν νεαρό, με όνομα Πάολο Μαλντίνι και αυτή η ομάδα έγινε κυρίαρχος στην Ευρώπη. Με 4-4-2 και zonal-marking οι Rossoneri δεν είχαν αντίπαλο και το 5-0 στην Ρεάλ Μαδρίτης στα ημιτελικά του πρώτου τίτλου, το 1989, δείχνει τη δύναμή της τότε. Τα 7 clean-sheets στα επόμενα ματς στο San Siro, είναι επίσης δείγμα για το πόσο τρομακτική ήταν τότε η Μίλαν.