Το... μακρύτερο πέναλτι όλων των εποχών

Ηταν 5 Απριλίου του 2003 όταν έγινε η μεγάλη συνάντηση που θα έκρινε έναν υποβιβασμό από το Β Metropolitano. Για όσους δεν γνωρίζουν, πρόκειται ουσιαστικά για τη μία από τις δύο διοργανώσεις που χωρίζουν την Γ' Κατηγορία στην Αργεντινή. Το εν λόγω πρωτάθλημα περιλαμβάνει ομάδες από την ευρύτερη περιφέρεια του Μπουένος Αϊρες και του Λα Πλάτα, ενώ αντίστοιχα υπάρχει και το Torneo Federal A για όλη την υπόλοιπη επαρχία της χώρας.

Το ραντεβού ήταν κλεισμένο στην Ενσενιάδα, λίγα χιλιόμετρα έξω από την πρωτεύουσα. Εκεί οι Ντεφενσόρες ντε Καμπασέρες περίμεναν με λύσσα την Ατλάντα, ώστε με νίκη να σωθούν. Το ίδιο όμως αναζητούσαν και οι φιλοξενούμενοι. Στην εξέδρα 8.500 πωρωμένοι αφισιονάδος είχαν βάλει φωτιές στο γήπεδο και χτυπούσαν τα τύμπανα του πολέμου.

Πριν, αλλά και κατά τη διάρκεια του αγώνα υπήρξε καταιγίδα, μα το παιχνίδι διεξήχθη κανονικά. Και στο λασπωμένο τερέν έγινε χαμός. Το report της εποχής μιλάει για την πιο ολοκληρωμένη κλωτσοπατινάδα που είδε ποτέ το ποδόσφαιρο. Ωστόσο, θα έμενε στην ιστορία για κάποιον άλλο λόγο, που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί, καθώς όδευε προς το φινάλε χωρίς να έχει γίνει καν φάση. Ομως όλα άλλαξαν στο 84'.

Ο διαιτητής είδε έναν παίκτη των φιλοξενούμενων να πέφτει εντός περιοχής και έτρεξε τσαλαβουτώντας στις λάσπες, να δείξει το σημείο του πέναλτι. Οι παίκτες των γηπεδούχων διαμαρτυρήθηκαν έντονα, αλλά ήταν οι οπαδοί τους που έσπασαν τον κλοιό και όρμησαν μανιασμένοι στο γήπεδο. Γ' Αργεντινής λέμε τώρα, καταλαβαίνετε τι συνθήκες θα επικρατούσαν και πώς θα ξεχύθηκαν μανιασμένοι στο χορτάρι.

Επεσαν κάποιες... ψιλές στους παίκτες της Ατλάντα, αλλά ουσιαστικά μαζί με τον διαιτητή πρόλαβαν να κρυφτούν στ' αποδυτήρια, όπου χρειάστηκε να μείνουν για έξι ώρες. Κανείς δεν ήξερε τι θα συνέβαινε με τον αγώνα. Είχαν περάσει 10 μέρες και δεν υπήρχε απόφαση. Τελικά έπειτα από σχετική ψηφοφορία αποφασίστηκε ότι το ματς θα συνεχιζόταν από εκεί που σταμάτησε...

Στις 19 του μήνα, δηλαδή 14 μέρες μετά και με ένα πέναλτι να περιμένει να εκτελεστεί, οι δύο ομάδες συναντήθηκαν για τα τελευταία λεπτά στο ουδέτερο γήπεδο της Κίλμες. Υποτίθεται ότι θα ήταν κεκλεισμένων των θυρών, αλλά στις εξέδρες υπήρχαν περίπου 1.000 οπαδοί και των δύο ομάδων, που πριν μπουν μέσα με επίθεση, πλακώνοντας για ώρες στις γύρω περιοχές.

Στο χορτάρι υπήρχε ακόμα ένα μεγάλο πρόβλημα, καθώς είχε βρέξει ξανά πάρα πολύ και η άσπρη βούλα είχε κρυφτεί κάτω από μία λίμνη. Ο επιθετικός της Ατλάντα, Λούκας Φερέιρο, που όλες τις προηγούμενες μέρες εκτελούσε πέναλτι δοκιμαστικά, πήρε την μπάλα και την έστησε όχι στα 11, αλλά στα 14 βήματα. «Σημάδεψα για να την στείλω δεξιά, αλλά με τη λάσπη που είχε γλίστρησα και την έστειλα στην απέναντι γωνία. Το φοβερό ήταν ότι ξεγέλασα άθελά μου τον πορτιέρο και το έβαλα», εξηγούσε μετά ο πρωταγωνιστής.

Η επόμενη αγωνιστική ήταν και η τελευταία του πρωταθλήματος, με την Ντεφενσόρες ντε Καμπασέρες να υποβιβάζεται τελικά και την Ατλάντα να σώζει την κατηγορία με εκείνο το χτύπημα. Με το πέναλτι που έμελλε να καταγραφεί ως εκείνο που χρειάστηκε να μεσολαβήσουν περισσότερες μέρες από τον καταλογισμό έως και την εκτέλεσή του, αλλά και που στήθηκε στην μεγαλύτερη απόσταση από κάθε άλλο που υπήρξε ποτέ στην ιστορία της μπάλας.

Follow me: @jorgekaraman