Ο... εκβιασμός του Κριστιάνο, του Μέσι, του Νεϊμάρ

Η φορολογία ήταν ανέκαθεν για το κράτος ένας κομψός τρόπος να απαιτεί λεφτά, απειλώντας. Στην προκειμένη περίπτωση όμως έγινε αιτία να γυρίσει μπούμεραγνκ η κατάσταση και έτσι η απειλή στράφηκε στα ίδια τα clubs, που στα δικά μου μάτια αναγκάστηκαν να παρασυρθούν και να βρεθούν σε θέση... επαίτη. Θυμάμαι, πίσω στον Ιούνιο του 2015, πόσο άσχημη εντύπωση μου είχε κάνει εκείνη η ανακοίνωση στήριξης της Μπαρτσελόνα για το πρωτοπαλίκαρο της. Μόλις έσκαγε η ιστορία με την φοροδιαφυγή των πρώτων πέντε εκατ. ευρώ του Λιονέλ Μέσι και η ομάδα έτρεξε στο πλευρό του.

Εκραζαν τότε οι φίλοι της Ρεάλ για τον «φοροφυγά» και το σύλλογο που τον υπερασπίζεται, μα να που είδαν το σκηνικό να παίζεται σαν φάρσα ή κωμωδία στο δικό τους σπίτι και ίσως με χειρότερο τρόπο. Ο Μέσι καταδικάστηκε τελικά ως πραγματικός φοροφυγάς κι ας έλεγε εκείνος ότι δεν γνώριζε τίποτα για τα λογιστικά του. Οπότε, το ένα συμπέρασμα είναι ότι η Μπαρτσελόνα εκτέθηκε, στηρίζοντάς τον, δίχως να έχει γνώση για τα οικονομικά της οικογένειας Μέσι. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να το κάνει. Οσο παικταράς κι αν είναι ο Αργεντινός, δεν έχεις δουλειά να τον υπερασπιστείς σε κάτι τόσο δικό του, μην έχοντας στοιχεία για την ειλικρίνειά του.

Το ίδιο συμβαίνει και τώρα με την Ρεάλ και τον Ρονάλντο. Η υπόθεση υπάρχει κάτι μήνες τώρα, αλλά από τη στιγμή που προχώρησε και εξελίχτηκε σε πιο σοβαρή, παίρνοντας το δρόμο της δικαιοσύνης, ο CR7 έγινε αυτομάτως ύποπτος φοροδιαφυγής κι αυτός. Και οι Μαδριλένοι έκαναν το ίδιο ακριβώς λάθος: να βγουν δημοσίως και να πουν ότι ο παικταράς τους είναι αθώος. Μα πώς είναι δυνατόν να γνωρίζουν με ποιο τρόπο και εάν πράγματι έχει ξεγελάσει τις Αρχές ή τι δουλειές έχει κάνει με τον Ζόρζε Μέντες, που από μόνος του δεν σε προδιαθέτει για αθωότητα;

Και κάπως έτσι φτάνουμε στο τώρα και στο χείριστο. «Μερικές φορές η καλύτερη απάντηση είναι το να μένεις σιωπηλός», έγραψε ο Κριστιάνο στο Instagram, συνοδεύοντας την ανάρτηση με την σχετική φωτό. Παράλληλα όμως έχει αντιθέτως, κινήσει τους μηχανισμούς του εκβιασμού. Οπως το είχε κάνει σε μικρότερο βαθμό ο Μέσι, όταν τον Νοέμβριο του 2016 ενοχλημένος από την δική του ιστορία στο δικαστήριο, έριχνε το πρώτο άκυρο στην ανανέωση συμβολαίου. Οπως πριν από λίγο καιρό ο Νεϊμάρ άφηνε εξαιτίας της δικής του υπόθεσης να εννοηθεί με διαρροές, ότι θ' άφηνε την Ισπανία, κάτι που δεν έχει πάψει να υφίσταται.

A post shared by Cristiano Ronaldo (@cristiano) on Jun 15, 2017 at 3:19am PDT

Είναι τώρα η σειρά του Ρονάλντο, ο οποίος βομβάρδισε δήθεν μέσω του περιβάλλοντός του (σ.σ.: τόσα χρόνια στη δουλειά γελάω με αυτό το “περιβάλλον”) για τις τάσεις φυγής του από την Ρεάλ, για να φτάσει στο σημείο να κυκλοφορήσει ότι δεν γυρνάει καν στην Μαδρίτη. Μάλιστα δεν το πήγε στην υπόθεση φοροδιαφυγής, αλλά στην ενόχλησή του για τα όσα έχει ακούσει από τους οπαδούς της ομάδας και σε μία γενικότερη απογοήτευση και πικρία που κουβαλούσε μέσα του καιρό. Ακόμα και έτσι να είναι, δεν γίνεται να του βγήκε τώρα μετά τις κατηγορίες.

Δηλαδή τι προσπαθεί να πει ο Κριστιάνο, αλλά και ο Μέσι, ο Νεϊμάρ, ο κάθε σούπερ σταρ που έχει ενεργήσει με τον ίδιο τρόπο; Οτι είναι ανώτερος, ότι δεν εμπίπτει στις διατάξεις και τους νόμους που αφορούν τους κοινούς θνητούς και πως εάν τολμήσουν να τους ενοχλήσουν, απλά σηκώνονται και φεύγουν, μιας και εννοείται κάνουν χάρη που βρίσκονται εκεί.

Δηλαδή πιο απλά και ξεκάθαρα μετατρέπονται οι ίδιοι σε συναισθηματικούς εκβιαστές, προβάλλοντας τις απαιτήσεις τους και τις ανάγκες τους, πάνω από οτιδήποτε άλλο. Προκειμένου να βεβαιωθούν ότι θα πάρουν αυτό που επιθυμούν, χρησιμοποιούν άμεσα ή έμμεσα ψυχολογική πίεση, ότι αν δε γίνει το δικό τους θα υπάρξουν συνέπειες. Και κάπως έτσι καταφέρνουν στη στιγμή να μετατρέψουν το μέλλον που υποσχέθηκαν στους οπαδούς και στην ομάδα, σε απειλή. Και άσχετα με τις ποδοσφαιρικές ικανότητές τους, αυτό μόνο το σεβασμό μας δεν αξίζει...

Follow me: @jorgekaraman