Η οπισθοχώρηση των φορ

Γκάρεθ Μπέιλ, Χαβιέ Μασεράνο, Μπάστιαν Σβαϊνστάιγκερ, Σέρχιο Ράμος, Αντρέα Πίρλο. Πέντε παίκτες της σύγχρονης ποδοσφαιρικής ιστορίας, που εκτός από τις μεγάλες επιτυχίες τους εντός γηπέδων, έχουν ένα ακόμη κοινό. Σε κάποια χρονική στιγμή της καριέρας τους άλλαξαν θέση στον αγωνιστικό χώρο. Κάποιοι προωθήθηκαν και κάποιοι οπισθοχώρησαν, ωστόσο όλοι εκτόξευσαν το ποδοσφαιρικό τους επίπεδο. Και σε άλλους πολλούς - είτε στο παρελθόν, είτε στο παρόν - έχει συμβεί μια αντίστοιχη μετακίνηση από τους προπονητές τους, με το FourFourTwo του gazzetta.gr να θυμάται δέκα παίκτες, που από την κορυφή της επίθεσης μετακινήθηκαν στο «φτερό» ή ακόμη πιο πίσω.

Σάμουελ Ετό
Οι διαφωνίες του με τον Ζοσέ Μουρίνιο ήταν αρκετές και σε διάφορα χρονικά διαστήματα. Μία από αυτές ήταν κατά την κοινή τους συνύπαρξη στην Ίντερ, όπου ο Special One μετέτρεψε τον Καμερουνέζο επιθετικό σε δεξί εξτρέμ, προτιμώντας τον Ντιέγκο Μιλίτο για τη θέση του σέντερ φορ. Κάτι που... βγήκε 100%, αφού με αυτή τη διάταξη οι «νερατζούρι» κατέκτησαν το Τσάμπιονς Λιγκ, το 2010.

Γουέιν Ρούνεϊ
Το... γύρο του αγωνιστικού χώρου έκανε ο Άγγλος επιθετικός, μετά την άφιξη του Λουίς Φαν Χααλ, το 2014, στο Ολντ Τράφορντ. Το «βαρύ πυροβολικό» στην επίθεση της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ άλλαξε τουλάχιστον τρεις θέσεις, κατά τη διάρκεια της θητείας του Ολλανδού τεχνικού. Δεκάρι, δεξί χαφ, ακόμη και αμυντικός μέσος. Σχεδόν ποτέ στη φυσική του θέση, αυτή του σέντερ φορ.

Πολ Σκόουλς
Μέλος της φουρνιάς του 1992, ο Άγγλος άσος ήταν επιθετικός στα πρώτα χρόνια της καριέρας του. Σε αυτή τη θέση ξεκίνησε να αγωνίζεται στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ως παρτενέρ του Άντι Κόουλ. Ένας τραυματισμός, όμως, του Ρόι Κιν τον Σεπτέμβριο του 1997 ανάγκασε τον Άλεξ Φέργκιουσον να μετακινήσει τον Σκόουλς στο χώρο της μεσαίας γραμμής, όπου έμεινε μέχρι το τέλος της σπουδαίας καριέρας του.

Τιερί Ανρί
Στην Γιουβέντους αγωνιζόταν ως αριστερό εξτρέμ, όμως στην Άρσεναλ ο Αρσέν Βενγκέρ τον μετέφερε στη θέση του κεντρικού επιθετικού, όπου αγωνίστηκε με μεγάλη επιτυχία. Όταν πήρε μεταγραφή για την Μπαρτσελόνα, το 2007, ο Ανρί επέστρεψε στο αριστερό «φτερό», καθώς σέντερ φορ ήταν ο Σάμουελ Ετό. Στην ίδια θέση, αυτή του αριστερού εξτρέμ, αγωνιζόταν αρκετές φορές και με την εθνική Γαλλίας, με τον Τρεζεγκέ να βρίσκεται στην κορυφή.

Μάριο Μάντζουκιτς
Σε όλα τα χρόνια της καριέρας του αγωνιζόταν στην κορυφή της επίθεσης. Σε Βόλφσμπουργκ, Μπάγερν, Ατλέτικο Μαδρίτης και μέχρι πέρσι στην Γιουβέντους. Η άφιξη του Ιγκουαϊν στους «μπιανκονέρι» άλλαξε τα δεδομένα για τον Κροάτη, με τον Μασιμιλιάνο Αλέγκρι να μεταθέτει τον Μάντζουκιτς στο αριστερό άκρο. Και να δικαιώνεται, αφού με αυτό το σχήμα η «Μεγάλη Κυρία» έφτασε μέχρι τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.

Άγγελος Χαριστέας
Ο Ότο Ρεχάγκελ θεωρούσε απαραίτητη την παρουσία του στην ενδεκάδα της εθνικής μας, όχι όμως στη θέση του σέντερ φορ. Ζήσης Βρύζας και Ντέμης Νικολαϊδης εναλλάσσονταν στην κορυφή της επίθεσης, στο Euro 2004, με τον Χαριστέα να αγωνίζεται ως δεξί χαφ. Μια επιλογή που δικαίωσε απόλυτα τον «Όθωνα», αφού ο Έλληνας φορ σημείωσε τρία τέρματα (το ένα στον τελικό) στα γήπεδα της Πορτογαλίας, οδηγώντας τη χώρα μας στην κορυφή της Ευρώπης.

Ντουάιτ Γιορκ
Στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ συνέθεσε ένα εκπληκτικό επιθετικό δίδυμο, μαζί με τον Άντι Κόουλ. Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον δεν του άλλαξε ποτέ θέση, όμως ο Γιορκ «οπισθοχώρησε» με τη φανέλα της εθνικής του ομάδας. Στη μοναδική παρουσία του Τρινιντάν σε Παγκόσμιο Κύπελλο, το 2006, ο Ντουάιτ Γιορκ ήταν ηγέτης και αρχηγός της ομάδας του, αλλά από τη θέση του αμυντικού μέσου. Και μάλιστα ψηφίστηκε ο καλύτερος παίκτης των ομίλων, στη συγκεκριμένη θέση.

Ντιρκ Κάιτ
Ο ορισμός του ποδοσφαιριστή, που θυσίαζε τον εαυτό του για το καλό της ομάδας. Και μάλιστα αγωνιζόταν παντού με την ίδια επιτυχία και ζήλο. Η φυσική θέση του Ολλανδού ήταν στο κέντρο της επίθεσης, όμως σε μεγάλο μέρος της καριέρας του (κυρίως στην Λίβερπουλ) ο Κάιτ έπαιρνε θέση στο δεξί άκρο της μεσαίας γραμμής, ενώ ουκ ολίγες φορές τον είδαμε να αγωνίζεται ακόμη και ως δεξί μπακ!

Έντινσον Καβάνι
Ένα από τα πιο κλασικά σέντερ φορ της τελευταίας δεκαετίας, που αποτελεί «κολώνα». Ο Ουρουγουανός στράικερ, όμως, είχε την... ατυχία να βρίσκεται στην ίδια ομάδα με τον Ιμπραϊμοβιτς. Έτσι, ο Ζλάταν ήταν αυτός που έπαιρνε θέση στην κορυφή της επίθεσης της Παρί Σεν Ζερμέν, με τον Καβάνι να «βολοδέρνει» στα πλάγια. Από πέρσι, που ο Σουηδός αποχώρησε, ο Καβάνι αγωνίστηκε ξανά στη φυσική του θέση και θύμισε ξανά τον παίκτη που ήταν στη Νάπολι.

Νεϊμάρ
Στη χώρα του υπολογίζεται ως κεντρικός επιθετικός. Τόσο παλαιότερα με την Σάντος, όσο και σήμερα με την εθνική ομάδα. Ωστόσο, στην Μπαρτσελόνα τα δεδομένα ήταν διαφορετικά για τον Βραζιλιάνο. Η παρουσία των Σουάρες (κυρίως) και Μέσι είχε μεταθέσει τον Νεϊμάρ στο αριστερό «φτερό», απ’ όπου ξεκινούσε τις προσπάθειές του, συγκλίνοντας προς την αντίπαλη περιοχή. Τώρα, στην Παρί Σεν Ζερμέν, η παρουσία του Καβάνι στην κορυφή, πιθανότατα θα διατηρήσει τον Βραζιλιάνο πιο πίσω.