Ντιμπάλα-Ικάρντι: Το μέλλον είναι τώρα

Τον Μάιο του 2015 η Ιντερ πίεσε τον Πάουλο Ντιμπάλα για το "ναι" αλλά αυτός επέλεξε την Γιουβέντους. Το καλοκαίρι του 2016, πριν κλείσουν τον Γκονσάλο Ιγουαΐν, οι Μπιανκονέρι μίλησαν με τον Μάουρο Ικάρντι, σύμφωνα με την Γουάντα Νάρα, αλλά οι Νερατζούρι δεν το συζήτησαν καν. Ντιμπάλα και Ικάρντι, με λίγα λόγια, θα μπορούσαν να είναι συμπαίκτες είτε στο Τορίνο είτε στο Μιλάνο αλλά τελικά αυτό θα συμβεί με τη φανέλα της εθνικής Αργεντινής. Της χώρας που είναι σταθερή στο να αποτυγχάνει στις μεγάλες διοργανώσεις και στο να βγάζει 10άρια μπαλαδόρους και 9άρια «αλήτες»! Η Ιταλία έχει απολαύσει αρκετούς τέτοιους και μπορεί να αισιοδοξεί ότι το ίδιο θα συμβεί και τώρα, αφού ο ένας προορίζεται για ηγέτης της Γιουβέντους και ο άλλος είναι ήδη αρχηγός της Ιντερ.
«Είσαι έτοιμος Πάουλο;», ρωτάει ο Ντιμπάλα τον εαυτό του στο βίντεο της Γιουβέντους για την ανακοίνωση ότι παίρνει τη φανέλα με το Νο10. Βίντεο, το οποίο ήταν απλά ένα κομμάτι από το παζλ που δημιουργεί σταθερά γύρω από τον Αργεντίνο η Κυρία. Η ανανέωση του συμβολαίου του πριν λίγους μήνες με την εκτόξευση του στη ρεαλιστική μισθολογική σκάλα των Μπιανκονέρι, η άρνηση του Μπέπε Μαρότα για οποιαδήποτε συζήτηση με την Μπαρτσελόνα, η "ευλογία" του Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, οι συνεχείς δηλώσεις-ντοπάρισμα του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι είναι κάποια από τα υπόλοιπα. Στο μυαλό, ή αλλιώς στο πλάνο, των Τορινέζων, ο Ντιμπάλα είναι ο ηγέτης και η εικόνα της ομάδας για πολλά χρόνια ακόμη και αυτή είναι μια προοπτική που δεν χαλάει τον ίδιο. Αντιθέτως.
«Αν το θέλει ο πρόεδρος, θα μείνω εδώ ως το τέλος της καριέρας μου», είπε πριν λίγες εβδομάδες, για να προσθέσει στη συνέχεια ότι «τα μεταγραφικά σενάρια μπορεί να είναι πάντα πολλά αλλά κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι νιώθω για τη Γιουβέντους, για την ιστορία αυτού του κλαμπ». Σε αυτή την ιστορία, οι ποδοσφαιριστές που ξεχώριζαν πάντα, ήταν αυτοί που είχαν το "10" στην πλάτη. Από το «ο Σίβορι είναι... βίτσιο», του Τζάνι Ανιέλι πριν δεκαετίες μέχρι τη "βάφτιση" του Ντελ Πιέρο σε Pinturicchio, με τον Le Roi Μισέλ Πλατινί και τον μοναδικό Ρομπέρτο Μπάτζιο να έχουν μεσολαβήσει, στους Μπιανκονέρι το Νο10 ήταν πάντα ο ξεχωριστός. Ο ηγέτης. Και αυτό περιμένουν όλοι πλέον από τον Αργεντίνο. Στο τέλος της καριέρας του, δηλαδή, το όνομα του να μνημονεύεται δίπλα σε αυτά που προαναφέραμε, όταν κάποιος άλλος θα αναλαμβάνει να αντέξει την πιο βαριά φανέλα της Γιούβε.
Μπορεί να το πετύχει ο Ντιμπάλα; Αυτή, θετική ή αρνητική, είναι μια απάντηση που θα δώσει μόνος του. «Είναι μια σημαντική χρονιά για τον Πάουλο, πρέπει να κάνει ένα σπουδαίο Champions League», επανέλαβε πριν λίγα 24ωρα ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, ο οποίος άρχισε από πέρυσι να δουλεύει πάνω στη μετατροπή του "Joya" σε 10άρι και φέτος συνεχίζει δίνοντας του την ελευθερία να κινείται παντού: Αριστερά, δεξιά, μπροστά, πίσω, να εκτελεί, να μοιράζει, να κάνει παιχνίδι. Ελευθερία ή ευθύνες, αναλόγως πώς το βλέπει κανείς, που δεν φαίνεται να δημιουργούν πρόβλημα στον Ντιμπάλα. «Είναι μια μεγάλη πρόκληση το Νο10 της Γιουβέντους αλλά μου φέρνει τύχη», είπε ο ίδιος μετά το 2-4 επί της Τζένοα με το πρώτο του χατ-τρικ ως Μπιανκονέρο.
Με αυτά τα τρία γκολ στη Γένοβα, ο Πάουλο έφτασε στα 4 στα πρώτα δύο παιχνίδια πρωταθλήματος (6 μαζί με το Σούπερ Καπ) και αυτή, λένε οι Ιταλοί, είναι η καλύτερη επίδοση που έκανε οποιοσδήποτε με το "10" της Γιούβε στα πρώτα του δύο ματς. Πιο σημαντικό από αυτό το "στατιστικό", πάντως, είναι το γεγονός ότι το Σάββατο ο Αργεντίνος πέτυχε το πρώτο του γκολ με το δεξί, από τότε που υπέγραψε στους Τορινέζους, με την Gazzetta dello Sport να αποκαλύπτει ότι ο Ντιμπάλα κάθε εβδομάδα γράφει το όνομα του με το δεξί πόδι του για να αρχίσει σταδιακά να το... διατάζει κι αυτό την ώρα του αγώνα. Αν το καταφέρει, θα είναι σε καλό δρόμο για να κάνει αυτό που του είπε ο Ντελ Πιέρο όταν πήρε τη φανέλα του: «Απόλαυσε τη ως Γιουβεντίνος και κάνε μας να διασκεδάσουμε»!
Στον Μάουρο Ικάρντι, πάντως, κανείς δεν είπε να απολαύσει τη φανέλα με το Νο9 της Ιντερ. Αντιθέτως, όλοι, από παλιές δόξες μέχρι και τους οπαδούς, του έλεγαν και του έγραφαν πέρυσι, με δηλώσεις-συνθήματα-πανό, ότι δεν την αξίζει. Ηταν τότε που ο Αργεντίνος έβγαλε σε κυκλοφορία την αυτοβιογραφία του και σε αυτή έγραφε τέρατα... Είτε λόγω της προσωπικής ζωής του, είτε λόγω του χαρακτήρα που έβγαζε μέσα από όσα έγραφε, ο Ικάρντι βρέθηκε στο στόχαστρο όλων στις ταξεις των Νερατζούρι και αυτό, τελικά, μπορεί να κάνει τη διαφορά. Γιατί το μεγαλύτερο του κίνητρο, είναι να αποδείξει πρωτίστως στους δικούς του και μετά σε όλους τους υπόλοιπους ότι μαθαίνει, ωριμάζει, βελτιώνεται ποδοσφαιρικά και είναι έτοιμος να γίνει ο αρχηγός που θα οδηγήσει την Ιντερ στην αναγέννηση και στους τίτλους ξανά.
«Αγαπάω την Ιντερ, είμαι δεμένος με αυτά τα χρώματα και ειλικρινά με βλέπω για πολλά χρόνια εδώ», έχει πει σε συνέντευξη του, δείχνοντας κι αυτός διάθεση να δεθεί με την ομάδα του για περισσότερο από όσο συμβαίνει πλέον στο ποδόσφαιρο. Ο Maurito, άλλωστε, ανανέωσε πέρυσι το συμβόλαιο του και αν ήθελε να φύγει, μάλλον δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να βρει προτάσεις. Αρκεί να δει κάποιος τα δύο γκολ που έβαλε το Σάββατο στο 1-3 επί της Ρόμα και ειδικά το δεύτερο, για να καταλάβει ότι μιλάμε για μεγάλο φορ. «Το είδωλο μου είναι ο Μπατιστούτα και πιστεύω ότι μπορώ να γίνω σαν αυτόν», είχε πει όταν υπέγραφε στους Μιλανέζους ο Ικάρντι, ο οποίος δείχνει να έχει τα πάντα: Ταχύτητα, δύναμη, απίστευτη αίσθηση του χώρου, γρήγορη εκτέλεση, κεφάλι, τα πάντα.
Αυτό που δεν είχε, τουλάχιστον μέχρι και το τέλος του περσινού πρωταθλήματος, ήταν διάθεση να συμμετάσχει ουσιαστικά στο παιχνίδι της ομάδας, αν υπολογίσουμε ότι αυτό ήταν παράπονο όλων των προηγούμενων προπονητών του. Με τον Λουτσιάνο Σπαλέτι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν και (λογικά) θα αλλάξουν. Τόσο επειδή ο νυν προπονητής είναι πολύ πιο πειστικός από τον Φρανκ Ντε Μπουρ ή τον Ρομπέρτο Μαντσίνι, όσο κι επειδή ετοιμάζει μια Ιντερ στην οποία ο Ικάρντι θα το απολαμβάνει περισσότερο. «Το θέμα δεν είναι πόσα γκολ θα βάλω εγώ. Και πέρυσι έβαλα πολλά αλλά δεν κάναμε τίποτα... Το θέμα είναι να είμαστε καλύτερη ομάδα και να πετύχουμε τους στόχους μας. Τότε θα έχουν νόημα και τα γκολ», είπε μετά τη νίκη του Σαββάτου στο Olimpico, όπου με τα δύο που πέτυχε έφτασε κι αυτός τα 4 μετά τις πρώτες δύο αγωνιστικές, έχοντας βάλει άλλα δύο στο 3-0 επί της Φιορεντίνα στην πρεμιέρα.
Και όπως γράφαμε πριν για τον Ντιμπάλα, έτσι είναι και για τον Ικάρντι (προσωπικό) ρεκόρ τα 4 γκολ στις πρώτες δύο αγωνιστικές, με τα συνολικά στατιστικά του να επιβεβαιώνουν ότι μιλάμε για έναν killer που αν συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό, θα γίνει ο μεγαλύτερος... κίνδυνος που θα κυκλοφορεί στα γήπεδα: 82 γκολ συνολικά με την Ιντερ, τα 75 από αυτά στο πρωτάθλημα, έχει κατά μέσο όρο μόνο 2,4 σουτ άνα παιχνίδι, ακουμπάει την μπάλα πολύ λιγότερο από τους άλλους φορ (21 επαφές ο Ικάρντι το Σάββατο, 40 ο Εντιν Τζέκο για την Ρόμα) αλλά πανηγυρίζει περισσότερο. Και τα καλύτερα (φαίνεται πως) είναι μπροστά του!
Προς το παρόν, πάντως, μπροστά τους έχουν και οι δύο τους αγώνες της Αργεντινής για τα προκριματικά του Μουντιάλ. Για τον Ικάρντι είναι κάτι πρωτόγνωρο η κλήση στην Αλμπισελέστε, για τον Ντιμπάλα όχι αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει γίνει και βασικός. Αυτό, τόσο για τον Γιουβεντίνο όσο και για τον Ιντερίστα, το εύχεται ο αργεντίνικος Τύπος, θέλοντας να τους δει μαζί με τον Μέσι, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα δουν την εθνική τους ομάδα να ζει τον... παράδεισο. Αυτόν που οι Ντιμπάλα και Ικάρντι, πάντως, έχουν ήδη βρει. «H Serie A είναι ο παράδεισος των Αργεντίνων ποδοσφαιριστών, είναι πάντα το αγαπημένο μας πρωτάθλημα», είναι η άποψη του Ερνάν Κρέσπο. Είθε να πάνε όλα καλά και στους δύο, να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους απέναντι στις ομάδες τους και τα επόμενα χρόνια στον παράδεισο Ιταλία να προκαλέσουν μια κόλαση με την αγωνιστική τους κόντρα...
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
ronron12
Νομίζω ο μέσσι βρήκε συμπαίχτες,είναι σε μία ηλικία ο ικάρντι και ο ντυμπαλα που πραγματικά το επόμενο μουντιαλ ίσως να τα καταφέρει η αργεντινή και ποιός αργεντίνος δε το περιμένει αυτό
Lolen Troll
Μεγάλοι παίκτες και οι 2 από πολύ νεαρή ηλικία, όταν ακούω φίλαθλους του Αγγλικού πρωταθλήματος να βγάζουν καλύτερους τους Κειν και Λουκακου από Ντυμπαλα και Ικάρντι τρελαίνομαι, για μένα παίκτες τέτοιου επιπέδου που είναι κάτω από 25 είναι οι πιθανοί επόμενοι World Class stars, και ο Ντυμπαλα είναι ο πιθανότερος νικητής χρυσής μπάλας μετά τον Νευμαρ στα επόμενα 3 χρόνια, ο Ικάρντι από την άλλη μπορεί να καταφέρει να πάρει την σκυτάλη από τον Σουάρεζ για τον τίτλο "το καλύτερο 9αρι παγκοσμίως" και είναι ήδη πολύ κοντα καθώς σαν 9αρι μετά τους Σουάρεζ και Λεβα είναι ο καλύτερος πλεον, μπορεί να μην είναι τόσο ολοκληρωμένος όσο άλλοι strikers αλλα έχει αυτά που πρέπει για να κάνει σωστα την δουλεια του, τώρα εσείς που μου βγάζετε καλύτερους Μοράτα (γελάω), Καβάνι (ο,τι να 'ναι), Μπενζεμα (την 1 σταρ τις 5 πτωμα) οκ τι να πω, μαλλον δεν βλέπετε περα απο την μύτη σας, καποιος αλλος ειπε πως δεν εχει παιξει ακομα Τσου Λου, ε και? ο Μιλιτο επαιξε για πρωτη φορα στα 31 και τα γκρεμισε ολα, ο Ιγκουαιν ειναι κιλερ οπου τον παιρνει αλλα στα μεγαλα ματς αφαντος από το 2010 που τον θυμαμαι οταν εξαιτιας του αποκλειστηκε η Ρεαλ στους 16 απο την Λυων και γενικως απο τοτε πολλές φορες εχει κοστίσει στην ομάδα του σε κρίσημα παιχνίδια, ο Ικαρντι απο την άλλη με μια Ιντερ που σέρνεται έχει βάλει πανω από 5 γκολ σε μια Γιουβε με 6 πρωταθληματα και 2 τελικους Τσ.Λ., τι να πω, ο Ντυμπαλα για μένα μπορει να ειναι στο Top-3 football players το 2020, ενώ ο Ικαρντι στο Top-3 strikers.
Del Piero13
Κάποια στιγμή σε ανύποπτο χρόνο είχα πει πως η Αργεντινή θα σηκώσει Μουντιάλ με τον Dybala μπροστάρη κι όχι το Messi. Όχι επειδή είναι καλύτερος, αλλά επειδή θα ΄χει φύγει όλο αυτό το ψυχολογικό βάρος και πίεση που υπάρχει τώρα για να δικαιωθεί ο Messi και με την Εθνική του ομάδα. Το μέλλον θα δείξει...
Persona Non Grata
Μπορουσε να το παρει το 2010...αλλα με προπονητη τον λατρεμενο αλλα παλαβο Μαραντονα ο οποιος αφησε Σαμουελ, Ζανετι, Καμπιασο και Μιλιτο που την χρονια ειχαν πιασει ταβανι...εε ηδη σου ειπα την μιση ομαδα, και αυτος επαιζε με Ντεμικελι και Μπουρντισο....και απο τοτε λεω Μαραντονα το τερματισες, τετοιο κομπλεξ ουτε ο Μενιος να ησουν! Με βρισκει κανενας λαθος?? μιση ομαδα αφησε παιδια...
Delved
Όπως ξανά είπα πιο πριν είμαι Γιούβε και έχω να δω χρόνια τόσο αλήτικο φορ, με τέτοια αίσθηση και να καρφώνει τη μπάλα με μανία. Φοβερός Παίχτης. Αλλά φράσεις του τύπου κάτσε με Ιγκουαιν και αλλά τέτοια είναι αστεία. Και αν έχει δει κανείς απο εσάς ματς της Γιούβε, ξέρει ότι δεν σπαταλάει ευκαιρίες. Τον στιγμάτισε η φάση με την Γερμανία (γιατί με την Χιλη είναι αστεία εκείνη η φάση). Και λέτε ανακρίβειες. Σε Ρεαλ γαζώνε. Σε Ναπολι ήταν φοβερός, ειδικά την τελευταία σεζόν ήταν τρομακτικός. Και στην Γιούβε με πλαϊνά εξτρεμ Ματζου-Κουαδραδο έβαλε πρώτη χρόνια 32 γκολ. Όποτε ένας παίχτης που σε Ρεαλ,Ναπολι,Γιουβεντους έχει υψηλής στατιστικής νούμερα μην τον απαξιώνετε.
LiVaGe
@Persona Non Grata Άσε τον μπενζεμά στην άκρη. Ο μπενζεμά ξέρεις γιατί παίζει βασικός στη ρεαλ??? γιατί ξέρει 100 κιλά ποδόσφαιρο. Δυστυχώς είναι παίκτης ψυχολογίας και στις κακές του δεν βρίσκει τέρμα. Και το φορ πάνω από όλα πρέπει να βρίσκει τέρμα. Δεν είναι ότι δεν το μυρίζει, είναι εκεί που πρέπει αλλά το χάνει. Αλλά κάνει 100 δουλειές στο γήπεδο, ο κριστιανο γιατί νομίζεις τον θέλει στο γήπεδο?? Τον μοράτα γιατί τον πουλήσανε??? το παιδί παίζει με το κεφάλι κάτω, βασικός στη ρεαλ που που σε κάθε γραμμή έχει τους καλύτερους να παίζεις με το κεφάλι κάτω?? δεν υπάρχουν αυτά. Τον μπενζεμά τον κράζουν επειδή τα χάνει αλλά δεν είναι μόνο μέσα στο κουτί να περιμένει, κάνει 1002 πράγματα στο γήπεδο. Ο icardi δεν μπορεί εκει πέρα, καλό φορ αλλά δεν μπορεί. Ο ντιμπαλα έχει την ποιοτητα ο κουτίνιο την έχει ο αζαρ την έχει για να παιξουν εκεί. Κάποιοι δεν την έχουν. Θα σου πω άλλο παράδειγμα. Ο mane, παικταράς, εξαιρετικός εξτρεμ. Στη ρεαλ δεν θα παίξει. Τον έβλεπα με την χοφενχαιμ και την παλας, πηγε να αλλάξει μπαλια 20 μέτρων χωρίς πίεση, ο συμπαίτκης του έσκασε να την προλάβει να τη κρατησει στο γήπεδο. Το εκανε άλλες 2 φορές στο ίδιο αγώνα. Στο ανφιλντ κάνεις δεν είπε τιποτα και τις 3 φορές πέρασε στο ντουκου, στο μπερναμπεου ΟΠΟΙΟΣ και να είσαι αμα τα κάνεις αυτά θα φας τη γιουχα της ζωης σου. Υπάρχει μια ποιοτική διαφορά, αυτό χωρίζει τον ικαρντι και τον ντιμπάλα.
diavolikos1878
ποσο ισχυειι αυτο για τον μορατα οτι παιζει με το κεφαλι κατωωωω....ο πρωτος απο τον οποιο διαβαζω κατι τετοιο!!Ποδοσφαιριστης τετοιου επιπεδου και να παιζει με σκυμενο το κεφαλι , ακομα και ο επιθετικος πρεπει να βλεπει με ανεση γηπεδο, πολυ υπεριμημενος παιχτης και πολυ λιγος μπροστα στον γαλλο
Persona Non Grata
Θα σου κανω και like γιαυτο που ειπες για το γιουχαρισμα γιατι ισχυει! ΑΛΛΑ οπως μονος σου το ειπες "το φορ πάνω από όλα πρέπει να βρίσκει τέρμα. Δεν είναι ότι δεν το μυρίζει, είναι εκεί που πρέπει αλλά το χάνει" ε ο Ικαρντι και τα μυριζει και τα βαζει...τι αλλο θες απο εναν φορ?? Ο Ικαρντι αν παει σε μια ομαδα οπως Ρεαλ Μπαγιερν κλπ. που κανουν χιλιεσδυο ευκαιριες και ειδικα Ισπανια θα ειχε καθε χρονο 40 γκολ...γιατι τα μυριζει και τα βαζει! Ειναι ο ορισμος του killer...τι αλλο θελετε απο εναν φορ?? ναι σκατοχαρακτηρας, τον εχω κραξει αρκετες φορες(τον λογο το ειπα στο αλλο ποστ) αλλα ρε φιλε με μιση ευκαιρια εχεις γκολ! Και εδω και 3-4 χρονια οπως ειπα τραβαει κουπι ΜΟΝΟΣ του σε μια Ιντερ σκετη καταστροφη...ενω τον Ντιμπαλα τον βγαλατε νουμερο ενα με μια καλη χρονια! Υ.Γ : Δεν απαντησες την θεση ποιανου θα επαιρνε ο Ντιμπαλα στη Ρεαλ?? Γιατι αν πιστευεις οτι ο Ικαρντι δεν μπορει να παρει αυτη του Μπενζεμα που ο ενας βαζει 20 στην Ιταλια και σε μια Ιντερ(καταστροφικη παλι) και ο αλλος βαζει παλι 20...στη Ρεαλ...50000 ευκαιριες ανα αγωνα! Τα συμπερασματα δικα σας!
LiVaGe
Εσύ μου απομόνωσες τη πρώτη παράγραφο.Μα η διαφορά βρίσκεται στο ''αλλα.....'' Δηλαδή απο τη δεύτερη παράγραφο και μετά. Αμα ήταν έτσι όπως τα λες θα κράταγε τον μοράτα. Επιπλέον η ρεαλ δεν έχει θέμα στο να βρει το γκολ. Νομίζεις θα της λείψει ο μοράτα? και πάλι 90-100 γκολ θα έχει στο πρωτάθλημα. Απλά έχασε παίκτη στο ροτεισον. Ο dybala μπορεί να διεκδικήσει θέση βασικού. Αν πχ αποφασίσουν να πουλήσουν τον bale. Έχει την ποιότητα για αυτό το επίπεδο, μπορεί να σταθεί εκεί το έχει αποδείξει. Ο ικάρντι -που ούτε παρουσία στο CL δεν έχει- όχι. Καλό φορ το χει το γκολ ΑΛΛΑ δεν αρκεί. Αυτή η ρεαλ αυτού του ζινταν θέλει παραπάνω. Και δεν ειναι ότι είμαι ρεαλ. Καμία σχέση. Απλά την φέρνω ως παράδειγμα, επίκαιρο παράδειγμα για να δικαιολογήσω την άποψη μου.
Persona Non Grata
Σε ποια αλλα??? Η δουλεια του φορ ειναι να βαζει γκολ...τελος, αν δεν σε ενδιαφερει τοσο ο φορ τοτε κανε το παιχνιδι της Μπαρτσα...αλλα οχι με Μπενζεμα! Και εγω σου μιλησα για καθαρα φορ...και οχι τις 1000 δουλειες που κανει σπιτι. Ας κανει και 5000 δουλειες...αλλα να βαζει! Αυτος και Ιγκουαιν εχουν χασει τα αχαστα σε τετ-α-τετ...αξεχαστο μου εχει μεινει εκεινο της Ρεαλ με την Λυον...τον βγαζει ο Ροναλντο μονο του με αδειο τερμα και αυτος σημαδευει δοκαρι ( αμετρητα τετοια). Ο φορ για μενα ειναι killer τελος! Και ο Ικαρντι ειναι οτι καλυτερο σε τετοια ηλικια, στα 24 του ηδη αρχηγος και αν στρωσει και ιδρωσει πιο πολυ τοτε θα θυμιζει και κατι απο Argentina 90'.