Οι ultras που εξέθεσαν το καθεστώς

Σε μια εποχή όπου η κυβέρνηση Ραχόι στην Ισπανία προκαλεί έντονες αντιδράσεις με το νόμο-φίμωση, ο οποίος προβλέπει πρόστιμο 30.000 ευρώ σε όσους προσβάλουν την κυβέρνηση, τον βασιλιά, τη σημαία και γενικότερα την Ισπανία, φωτογραφίζοντας έτσι τις εκδηλώσεις των κινημάτων αυτονομίας, η δίκη των οπαδών της Μπεσίκτας για απόπειρα ανατροπής του καθεστώτος έχει τη δική της σημασία. Παρότι τελικά πήρε αναβολή.

Οι Τσαρσί δεν είναι ένα απλό, απρόσωπο οπαδικό γκρουπ. Διαμορφώθηκαν το 1982 από ένα γκρουπ μαθητών και για δεκαετίες στέκονται απέναντι σε οτιδήποτε φασιστικό. «Τσαρσί» σημαίνει στα τουρκικά «αγορά» και προέρχεται από τους πρώτους συμμετέχοντες, όταν ξεκίνησε να παίρνει υπόσταση, που ήταν ιδιοκτήτες καταστημάτων στην κεντρική αγορά της συνοικίας του Μπεσίκτας. Λόγω του ιδιαίτερου προφίλ τους, έχουν βρει συμπαράσταση σε αρκετούς ανθρώπους του πνεύματος. «Δεν είμαι κατά του καθεστώτος επειδή είμαι οπαδός της Μπεσίκτας, είμαι οπαδός της Μπεσίκτας άρα είμαι κατά του καθεστώτος», είχε δηλώσει κάποτε ο Τούρκος συγγραφέας Εσμπέρ Γιαγκμουρντερέλι.

Στην κερκίδα τους σηκώνονται συχνά πανό με πολιτικά και κοινωνικά μηνύματα. Κατά του ρατσισμού και του φασισμού, της πυρηνικής ενέργειας και του πολέμου στο Ιράκ. Συγκέντρωσαν χρήματα για τους σεισμοπαθείς και συμμετέχουν συχνά σε αιμοδοσίες. Επίσης, έχει ιδιαίτερη σημασία ότι αποτέλεσαν το πρώτο οπαδικό γκρουπ στην Τουρκία με Αρμένιο επικεφαλής. Σε μια χώρα, όπου η Γενοκτονία των Αρμενίων ακόμα δεν έχει αναγνωριστεί. Η αλληλεγγύη, όπως πρόσφατα με τους διαδηλωτές στο Φέργκιουσον, φωλιάζει συχνά στην κερκίδα τους. Παράλληλα, έχουν και τρομερή γηπεδική παρουσία στο πλευρό των «Αετών».

Οι Τσαρσί βρέθηκαν στο μέτωπο των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων το καλοκαίρι του 2013. Η εξέγερση που έγινε με πυρήνα το πάρκο Γκεζί και επεκτάθηκε σε πολλές ακόμα πόλεις, ανέδειξε μια άλλη πλευρά του οπαδικού κινήματος στη γειτονική χώρα. Η πρόθεση της κυβέρνησης για δημιουργία εμπορικού κέντρου στο πάρκο στην καρδιά της πόλης, έφερε αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις και σκληρές μάχες με την αστυνομία. Οπαδοί που μέχρι πρότινος ήταν θανάσιμοι αντίπαλοι, βρέθηκαν πλάι-πλάι. Εθνικιστές της Γαλατά, μαζί με αναρχικούς της Μπεσίκτας. Οργανωτικό ρόλο ανέλαβαν οι Τσαρσί.

Κάποιοι από αυτούς, συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων. Άλλοι, σε επιδρομές σε σπίτια τον Σεπτέμβριο, οι οποίες κατά πολλούς είχαν εκδικητικό χαρακτήρα. Περίπου 6.000 άτομα βρέθηκαν στην πλευρά των κατηγορουμένων, σε 97 διαφορετικές δίκες. Δεδομένης της παράδοσης στην τουρκική δικαιοσύνη, οι κατηγορίες για πραξικόπημα από κάποιους ήταν αναμενόμενες. Έτσι, 35 οπαδοί της Μπεσίκτας ξεκίνησαν να δικάζονται για προσπάθεια ανατροπής της κυβέρνησης! Οι κατηγορίες αναφέρουν ότι οι ultras επιχείρησαν να βγάλουν προς τα έξω μια εικόνα εξέγερσης που να φέρνει στο νου του κόσμου την Αραβική Άνοιξη, προσπαθώντας να θέσουν υπό τον έλεγχό τους το γραφείο του Πρωθυπουργού. Κινδυνεύουν με ισόβια.

«Είναι γελοίο να κατηγορούν τους Τσαρσί για απόπειρα πραξικοπήματος. Μέλη των Τσαρσί υπέφεραν από τη στρατιωτική δικτατορία το 1983. Επειδή απλά οργανωθήκαμε, δεν σημαίνει ότι ετοιμάζαμε πραξικόπημα», δηλώνει μέλος των ultras στο Al Jazeera. Η δίκη, η οποία τελικά πήρα αναβολή για τις 2 Απριλίου, έχει συγκεντρώσει παγκόσμιο ενδιαφέρον, με φίλους και εχθρούς να εκφράζουν τη συμπαράστασή τους. Ιδιαίτερη σημασία έχει όμως η ανάλυση της Ιπέκ Ντεμιρσού, ερευνήτριας ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

«Η δίκη των Τσαρσί υποδηλώνει δύο διεργασίες που συνδέονται και επεξεργάστηκαν για να παραλύσουν τα βασικά ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες στην Τουρκία. Από τη μία, δείχνει το πως η δημόσια διαφωνία έχει γίνει συνώνυμη της "τρομοκρατίας" και έτσι αποσιωπάται. Από την άλλη, δείχνει τη θολούρα στο διαχωρισμό εξουσιών, θέτοντας σε κίνδυνο την επιβολή του νόμου», υποστηρίζει στο Al Jazeera. Για πρώτη φορά οπαδοί κατηγορούνται για πραξικόπημα και η τροπή που παίρνουν τα πράγματα όσον αφορά τις ωμές παραβιάσεις δικαιωμάτων είναι άκρως ανησυχητική.