Η μεγαλύτερη «κλεψιά» της Ιντερ

Εδώ παραδίπλα, ο... διεστραμμένα Γιουβεντίνος, Παναγιώτης Παλλαντζάς δεν μπορεί να αποδεχτεί ότι η Ιντερ πήρε από την ομάδα του τα πρωταθλήματα του «Calciopoli» και μουρμουράει αδιάλειπτα. Θεωρεί πως ότι γίνεται στο γήπεδο, μένει εκεί. Αυτό βέβαια είναι ένα τεράστιο θέμα για κουβέντα. Προσωπικά δεν μπορώ να πάρω απόλυτη θέση επί τούτου, επειδή βρίσκω δίκιο και στις δύο πλευρές σε αυτό το ζήτημα, καθώς υπήρξε παρασκήνιο με τον Μότζι. Για μένα η κηλίδα που λερώνει περισσότερο από αυτό την ιστορία των Νερατζούρι, είναι κάτι λιγότερο γνωστό και αρκετά παλιότερο. Πρόκειται για κάτι που συνέβη τον Οκτώβριο του 1971 και θα στοιχειώνει για πάντα την έξωθεν καλή μαρτυρία του club.
Ουσιαστικά μιλάμε για μία αναμέτρηση, η οποία έχει και όνομα. Την αποκάλεσαν «La partita della lattina», (σ.σ.: lattina ονομάζεται στα ιταλικά το κουτάκι του αναψυκτικού) και έκρινε μία πρόκριση, έναν αποκλεισμό, ακυρώνοντας την μεγαλύτερη ήττα των Μιλανέζων στην Ευρώπη, η οποία ήταν πέρα για πέρα αληθινή, δίκαιη και παίχτηκε στα ίσα στο χορτάρι. Ηταν ο ασύλληπτος διασυρμός με 7-1 από την Γκλάντμπαχ στην πρώτη μεταξύ τους συνάντηση για τη φάση των 16» του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Πριν μπούμε στην αφήγηση των γεγονότων, θα πρέπει να θυμηθούμε ότι εκείνη Ιντερ ήταν η πρωταθλήτρια Ιταλίας και είχε μία εκπληκτική ομάδα με πρωταγωνιστές τους Μπορντόν (τέρμα), Οριάλι, Μπούρνιτς, Φακέτι (άμυνα), Κόρσο, Τζάιρ (κέντρο), Τζίο, Ματσόλα, Μπονισένια (επίθεση) και προπονητή τον Τζοβάνι Ινβερνίτσι. Ακόμα και αυτό το σπουδαίο σύνολο όμως δεν μπόρεσε να αντισταθεί στον καταιγισμό της ανωτερότητας που έβγαλε μία από τις σπουδαιότερες παρέες στην ιστορία του γερμανικού και όχι μόνο ποδοσφαίρου. Ηταν τα Πουλάρια του Χένες Βάισβαϊλερ, τα οποία κάλπαζαν αφηνιασμένα και δεν τα σταματούσε τίποτα. Τουλάχιστον όχι εκείνο το βράδυ στο παλιό «Μπέκελμπεργκ» με τις ξύλινες εξέδρες.
Το ρεσιτάλ έτυχε να το παρακολουθεί από κοντά ο τεράστιος κόουτς της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Σερ Ματ Μπάσμπι, ο οποίος μόλις το προηγούμενο καλοκαίρι είχε αποσυρθεί από τους πάγκους. «Αυτό που είδα είναι ανεπανάληπτο. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να σταματήσεις μία ομάδα που παίζει τόσο δαιμονισμένα. Είμαι εκστασιασμένος. Εάν η Γκλάντμπαχ το επαναλάβει, κανείς δεν θα μπορέσει να την αποκλείσει», μονολογούσε ξετρελαμένος με αυτό που είδε ο θρυλικός Σκωτσέζος. Μόνο που όσα παρακολούθησε, έμελλε να ακυρωθούν. Δεν θα ίσχυαν, εξαιτίας της lattina, ενός άδειου κουτιού από coca cola που θα έριχνε κάποιος μεθυσμένος Γερμανός οπαδός.
Το σκορ ήταν 1-1 όταν συνέβη. Ο Χάινκες είχε κάνει την αρχή (7') και ο Μπονισένια (19') είχε ισοφαρίσει. Δευτερόλεπτα μετά το γκολ του, ο Ιταλός επιθετικός έπεσε στο χόρτο, κρατώντας το κεφάλι του. Ο κόουτς Ινβερνίτσι έτρεξε στον παρατηρητή και του έδωσε το κουτάκι. Ο Μπονισένια όμως δεν μπορούσε να συνεχίσει και έγινε αλλαγή. Ωστόσο, ο ίδιος ο Ολλανδός διαιτητής του αγώνα, έδωσε συνέντευξη μετά από πολλά χρόνια, το 2009 και δήλωσε ότι ο Μπονισένια έκανε θέατρο. Πως ήταν βέβαιος γι αυτό και επεδίωξε έτσι την τιμωρία των Γερμανών, καθώς ο γιατρός της Ιντερ που βρέθηκε δίπλα του τον συμβούλευσε να μην σηκωθεί. Τελικά εφόσον ίσχυε κάτι τέτοιο, ο Ιταλός φορ πέτυχε το στόχο του.
Το παιχνίδι συνεχίστηκε και η Γκλάντμπαχ οργίασε, βάζοντας ακόμα έξι γκολ στην κάτοχο του Σκουντέτο. Λε Φαβρ (21', 34'), ξανά ο Χάινκες (42'), Νέτσερ (44', 42') και με πέναλτι ο Ζίελοφ (83') σφράγισαν μία απίστευτη παράσταση. Μόνο που τελικά αυτή θα ακυρωνόταν. Ο Πεπίνο Πρίσκο, αντιπρόεδρος της Ιντερ που ήταν και δικηγόρος, κατέθεσε την ένσταση στη FIFA και πέτυχε την επανάληψη του ματς. Ακολούθησε το παιχνίδι στο «Τζουζέπε Μεάτσα που έληξε με νίκη των Μιλανέζων (4-2). Ο επαναληπτικός ορίστηκε μάλιστα στο Βερολίνο και όχι στο «Μπέκελμπεργκ». Εκεί ο ο πορτιέρε της Ιντερ, Ιβάνο Μπορντόν έκανε απίθανα πράγματα, κατέβασε ρολά, έπιασε πέναλτι και έτσι η ομάδα του προκρίθηκε, για να φτάσει μέχρι τον χαμένο (2-0 από τον Αγιαξ) τελικό στο «Ντε Κάιπ».
Το ότι εκείνη η Ιντερ ήταν σπουδαία ομάδα δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Ωστόσο, εκείνο που παρουσίασε η Γκλάντμπαχ δεν είχε προηγούμενο για γερμανικό σύνολο εκτός συνόρων. Τα Πουλάρια του Βάισβαϊλερ έπρεπε να είναι εκείνα που θα είχαν περάσει. Αυτό με το κουτάκι που βρήκε ή όχι το κεφάλι του Μπονισένια δεν ήταν σωστό να ακυρώσει όλο αυτό το υπερθέαμα. Απαντες είχαν εκπλαγεί με εκείνο που είδαν από μία νεανική ομάδα που ελάχιστοι γνώριζαν. Οι Νερατζούρι πήραν ουσιαστικά στα χαρτιά κάτι που δεν άξιζαν και αυτό έχει γραφτεί στα ευρωπαϊκά ποδοσφαιρικά κιτάπια!
Εκείνη η τεράστια Γκλάντμπαχ
Η ημέρα που άρχισε να γράφεται ο πρόλογος αυτής της ιστορίας ήταν εκείνη της ανάθεσης της δουλειάς του πάγκου στον Χένες Βάισβαϊλερ. Το καλοκαίρι του 1964 ο Γερμανός τεχνικός ανέλαβε την ομάδα στη Β' Κατηγορία, έχοντας μόνο πιτσιρικάδες και για αστέρια τους Μπερντ Ρουπ, Χέρμπερτ Λάουμεν που λίγο αργότερα θα χτυπούσαν την πόρτα της Εθνικής. Από τους μικρούς, εκείνοι που έκαναν τη μεγαλύτερη εντύπωση, ήταν οι 19χρονοι Γκίντερ Νέτσερ, Γιουπ Χάινκες. Ο πρώτος σταδιακά θα μεταμορφωνόταν σε έναν από τους μεγαλύτερους αρτίστες με το 10 στην πλάτη και ο άλλος σε έναν ιστορικό αρχισκόρερ.
Με αυτή τη βάση οδήγησε άμεσα τη Γκλάντμπαχ στην άνοδο. Στη Μπουντεσλίγκα που είχε μόλις δημιουργηθεί (το 1963) αρχικά ομάδα και προπονητής εμφανίστηκαν ανώριμοι. Σταδιακά οι μικροί όμως μεγάλωναν, νέα ταλέντα προσθέτονταν και ο κόουτς μάζευε γαλόνια. Μέχρι το 1968 είχαν μπει στο ρόστερ ο κορυφαίος σέντερ μπακ Μπέρτι Φογκτς, ο επίσης αμυντικός Λούντβιγκ Μίλερ, ο πολυσύνθετος μέσος Χέρμπερτ Βίμερ, ο πολυθεσίτης Χανς-Γίργκεν Βίτκαμπ, ο τερματοφύλακας Βόλφγκανγκ Λεφ, ο μέσος Βίνφριντ Σέφερ και ο μεσοεπιθετικός-εξτρέμ Χορστ Κέπελ. Με όλους αυτούς ο Βάισβαϊλερ θα έφτανε το 1969 στη 2η θέση και το 1970 στην κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος στην ιστορία του συλλόγου.
Αμέσως ο Τύπος θα έβρισκε να ευφάνταστο παρατσούκλι για αυτούς τους μικρούς. Από εκείνο το τρόπαιο και έπειτα θα ήταν... τα Πουλάρια! Κάπως έτσι λοιπόν θα άρχιζαν έναν εκπληκτικό καλπασμό που θα ολοκληρωνόταν με το τέλος της δεκαετίας. Την αμέσως επόμενη σεζόν η Μπορούσια θα έκανε το back to back, κάτι που στη Γερμανία είχε να συμβεί από το 1956 και τους σερί τίτλους της Ντόρτμουντ. Στην πορεία για την κούπα του 1971, θα γινόταν και το αήττητο των 17 αγώνων.
Και κάπως έτσι θα ξεκινούσε η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική κόντρα γιγάντων που έχει γνωρίσει ποτέ η Μπουντεσλίγκα: το δίπολο με τη Μπάγερν. Στη συνέχεια ο Βάισβαϊλερ θα αποχωρούσε για τον πάγκο της Μπαρτσελόνα. Στην θέση του θα αναλάμβανε ο θρυλικός Ούντο Λάτεκ και η ιστορία θα γραφόταν ακόμα πιο εντυπωσιακά...
* Για περίπου μία 10ετία (1968-'79) και με μικρές εξαιρέσεις, η Γκλάντμπαχ έπαιξε κατά διαστήματα το καλύτερο ποδόσφαιρο στη Γερμανία και ενίοτε και στην Ευρώπη ολάκερη!
Follow me: @jorgekaraman
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
Nikos Kasapidis
κριμα που για να παρει η ιντερ τιτλο απλα πρεπει να περιμενει να τον παρει στα χαρτια κ οχι μες το γηπεδο.... αλλα οτι μπορει ο καθενας κανει....
Nello Pinello
Τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως τα εξιστορείς. Το τενεκεδάκι έπεσε στο κεφάλι του Μπονινσένια, και κανονικά το ματς έπρεπε συμφωνα με τους κανονισμούς να διακοπεί εκείνη τη στιγμή, και να μηδενιστεί η Γκλάντμαχ. Αλλωστε και το σκορ ήταν ακόμα 1-1. Κανένας δεν μπορούσε να προδικάσει την μετέπειτα εξέλιξή του. Μήπως και σήμερα αν συνέβαινε κάτι παρόμοιο εναντίον της Μπάρτσα ή της Μπάγερν, ο διατητής δεν θα διέκοπτε το ματς? Πόσο μάλλον τότε που οι Ιταλοί είχαν στην ΟΥΕΦΑ τον δικό τους τον Αρτέμιο Φράνκι. Αφού οι Γερμανοί ήταν τόσο καλοί γιατί έχασαν νέτα - σκέτα με 4-2 στο Μιλάνο, και δεν μπόρεσαν να νικήσουν το σούπερ κατενάτσιο των Ιταλών στο Βερολίνο? Το είχε δείξει η τηλεόρασηεκείνο το ματς και στην Ελλάδα, αργά μετά τα μεσάνυχτα, και ήταν ένας εφιαλτικός μονόλογος των Γερμανών, που έπεσαν όμως στο τείχος του Μπορντόν και της Ιταλικής άμυνας. Μήπως κάτι παρόμοιο δεν είχε συμβεί και ένα χρόνο πριν στο μουντιάλ, στο αξέχαστο 4-3 της Ιταλίας επί της Γερμανίας? Το κατενάτσιο ήταν Ιταλική πατέντα, και μ΄αυτό είχαν κερδιθεί 6 ευρωπαικά διασυλλογικά κύπελα πρωταθλητριών, και ένα εθνών σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Με συγχωρείς , αλλά θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι είσαι προκατειλημμένος κατά των Ιταλών, όπως άλλωστε είναι οι περισσότεροι έλληνες (φίλαθλοι). Η πρόκριση της Ιντερ τότε ήταν πέρα για πέρα δίκαιη, και η ανωτερότητά της έναντι στους Γερμανούς επιβεβαιώθηκε στα επόμενα δύο ματς που δόθηκαν, χωρίς να συμβούν παρατράγουδα.
Κοκκινοπαππους
Μου αρεσε το σχολιο σου. Απλως θελω να προσθεσω κατι πανω στο μισος. Εγω είμαι φανατικος Ολυμπιακος όμως εμαθα να εκτιμω πανω απ όλα το αθλημα εστω και αν με ποναει όταν χανω. Αγαπω την ομαδα μου αλλα δεν μισω τον αντιπαλο. Ακομα και τις περιοδους που ο ΠΑΟ κουνουσε τα νηματα στην ΕΠΟ κλπ ποτε δεν αφησα (αφήσαμε η γενια μου γενικα) το μισος να κυριευσει. Βλεπω αυτό το μισος και τον φανατισμο, πολλοι ελληνες τοχουν μεταφερει και στο αγγλικο, ισπανικο και ιταλικο ποδοσφαιρο, εξ ου και το μισος εναντια στην Ιντερ που αναφέρεις. Αυτό ειναι που μας εμποδιζει να απολαυσουμε το αθλημα που περιεχει τοση ομορφια.
salvalef
'Προκατειλημμένος κατά των Ιταλών όπως οι περισσότεροι Έλληνες'; Και είναι υπέρ των Γερμανών δηλαδή όπως οι περισσότεροι Έλληνες; Φίλε μας τρολάρεις έτσι;
Nello Pinello
Ποτέ μου δεν έχω τρολάρει. Δεν ξέρω πόσο χρονών είσαι, για να κρίνω αν μετράει η άποψή σου πάνω στο ιστορικό αυτό ματς του 1971. Θα σου πω απλά ότι η Ιντερ απέκλεισε στον 1ο γύρο την ομάδα σου την ΑΕΚ. 4-1 στο Μιλάνο, ενώ στην Αθήνα την κερδίσατε με 3-2, και η αλήθεια είναι ότι πιστέψατε σε κάποια στιγμή ότι θα μπορούσατε να διεκδικήσετε ακόμη και την πρόκρισή σας. Αυτό και μόνο μπορούσε να είχε κάνει τουλάχιστον τους οπαδούς της ΑΕΚ εχθρικούς απέναντι στην ιταλική ομάδα, που όπως έλεγε τότε όλος ο κόσμος κατέστρεφε το ποδοφαιρικό θέαμα, παίζοντας το αντιπαθητικό κατενάτσιο. Θα σου πω ακόμη, ότι οι ιταλοί ήταν τότε αντιπαθείς στους έλληνες και λόγω...γερμανικής κατοχής. Πράγματι στην Ελλάδα πολύς κόσμος δεν μίσησε τόσο τους κατακτητές γερμανούς (τους οποίους μάλιστα θεωρούσε ανώτερη ράτσα, με μεγάλα τεχνολογικά επιτεύγματα,κλπ), όσο τους συμμάχους τους ιταλούς (που τους θεωρούσε τουλάχιστον στο ίδιο επίπεδο με τους ελληνες). Το 1971 ήταν πολύ κοντά με το 1940-45. Οπότε τα πάθη δεν είχαν σβήσει ακόμη, το ίδιο και οι αντιπάθειες. Θα μπορούσα να γράψω και άλλα πολλά, όμως ενώ εγώ γράφω με στοιχεία και επιχειρήματα, εσύ πετάς δυο σκόρπιες γραμμές, λες ότι τρολάρω, παίρνεις και 8 like, και αισθάνεσαι ότι έχεις κερδίσει και το...debate. Διαφέρουμε φίλε. Στο επίπεδο... και σε όλα γενικά... Αν μπορείς να μου αποδείξεις το αντίθετο, κάντο! όχι όμως με πίκες και βρισιές (το να πεις κάποιον τρολ είναι σα να τον βρίζεις), αλλά με ζουμερό λόγο και στοιχεία!
Nerazzurro4
Φυσικα και ετσι ειναι...δεν τιθεται θεμα καν για ερωτηση αυτο
ppp aaa
ΠΟΣΟ ΜΙΣΟΣ ΑΚΟΜΑ ΘΑ ΒΓΑΛΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΝΤΕΡ?ΓΤ ΔΕ ΛΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ 9-1 ΕΝΩ ΕΙΧΕ ΚΕΡΔΙΣΕΙ Η ΙΝΤΕΡ Κ ΞΑΝΑΕΓΙΝΕ ΤΟ ΜΑΤΣ?ΓΤ ΔΕ ΛΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΤΟΥ 1998 Κ ΠΩΣ ΚΡΙΘΗΚΕ?ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΦΑΓΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ ΣΤΟ ΤΣ. ΛΙΓΚ ΤΟ 1999 Κ ΣΤΑ ΔΥΟ ΜΑΤΣ ΔΕΝ ΓΡΑΨΑΤΕ ΠΟΤΕ.ΕΚΑΝΕ Η ΟΜΑΔΑ 5 ΣΤΑ 5 ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ Κ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΑΤΕ ΛΕΣ Κ ΕΠΕΣΕ ΑΤΟΜΙΚΗ ΒΟΜΒΑ Κ ΔΕΝ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ ΚΑΝΕΝΑΣ.ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΧΑΡΗ ΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ:ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΣΑΙΤ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΑΘΛΟΣ ΤΗΣ ΙΝΤΕΡ ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΩ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΓΡΑΨΕΤΕ ΤΠΤ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ,ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΤΑ ΣΚΟΡ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ,ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΛΥΣΗ Κ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ,ΕΙΣΤΕ ΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ ΠΧ Η ΜΠΟΛΟΝΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΙΝΤΕΡ 90 ΛΕΠΤΑ ΜΟΝΟΤΕΡΜΑ.Κ ΑΝ ΘΕΛΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΙΤ ΑΣ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ.
Δημητρης INTER
Το θεμα δεν ειναι να πουν, αλλα να κανουν αφιερωμα για τις κλεψιες καποιον αλλον. Εδω μας εβγαλαν οτι η Γιουβεντους ηταν αθωα στο Calciopoli και η Ιντερ ηταν περισσοτερα μπλεγμενη απο ολους με κατι ιστοριες για τον Προβερα,Μορατι και Φακετι και τις σχεσεις τους με τις ομοσπονδιες κτλ.Δεν λεω οτι ηταν εντελος αθωα η Ιντερ, αλλα οχι και περισσοτερο μπλεγμενη απο Γιουβεντους. Η Ιντερ τα εστηνε και η Γιουβεντους επερνε τα πρωταθληματα...η Ιντερ απο 89 μεχρι Calciopoli κανενα. ΕΛΕΟΣ!!!
Juventus FC
Ναι εντάξει καλά τα λες, αλλά ποιος σε φταίει που την περίοδο που αναφέρεις, δεν είχες ομάδα για να διεκδικήσει το πρωτάθλημα, ενώ το πήραν Ρόμα Λάτσιο, η Πάρμα καμιά πενταετία (αν θυμάμαι καλά) συνέχεια 3άδα και εσύ ολόκληρη Ιντερ έκανες εγκλήματα. Καλά ρε φίλε Πίρλο και Σέεντορφ έδωσες για να πάρεις Κόκο. Είχες τον Καραγκούνη και τον Χούτο. Δέχομαι για το πρωτάθλημα του 98 ότι μπορεί και να το άξιζες, αλλά από διάρκεια 16 χρόνια βράστα. Η μήπως το πρωτάθλημα του 2002 ήταν σφαγή. Πεντακάθαρο!!! Όταν το 2000 ήμουν 1ος πόσους βαθμούς διαφορά είπε κανείς κάτι που στο τέλος το έχασα δικαιότατα; Όταν το 2006 ρίξαν την Γιούβε, τότε γιατί πήρατε παίκτες από την ''βρωμιάρα'' όπως την αποκαλούσατε;
Phileas50
Μια αναγκαία προσθήκη. Ο κανονισμός στην Ιταλία τότε ήταν οτι αν χτυπηθεί παίκτης απο αντικείμενο το ματς το κερδίζει η αντίπαλη ομάδα με 3-0. Μετά το κουτί στον αυχένα (μην ξεχνάτε οτι ο παίκτης εξετάστηκε και απο τον γιατρό της Μπορούσια ) του Μπονινσενια που αντικαταστάθηκε και έφυγε για το νοσοκομείο, η Ίντερ νόμιζε (κακώς) οτι οτι και να συμβεί κερδίζει το ματς στα χαρτιά. Μόνο που ο κανονισμός της ΟΥΕΦΑ δεν προέβλεπε κάτι τέτοιο, πράγμα που αντιλήφθηκαν οι Ιταλοί μετά το ματς.