Γιατί αφαίρεσαν τη γονική μέριμνα από τον συζυγοκτόνο, καταπέλτης η εισαγγελία: «Άτομο παντελώς στερούμενο ηθικών αναστολών»
Η απόφαση για την ανάθεση της προσωρινής επιμέλειας της μικρής Λυδίας στην οικογένεια της Καρολάιν ήταν μία απόφαση που σταθμίστηκε με βάση το συμφέρον του μωρού.
Η εισαγγελέας κάνει λόγο για ενδείξεις περί ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως, για σκληρότητα, αναλγησία και απάθεια και για διάπραξη άλλου κακουργήματος, δηλαδή της θανάτωσης του σκυλιού.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Reader.gr, σημειώνει ότι:
- έχει ήδη στερηθεί την ελευθερία του ως προσωρινά κρατούμενος και άρα αδυνατεί αντικειμενικώς να επιμεληθεί της ανήλικης κόρης του
- φέρεται σε επίπεδο σοβαρών ενδείξεων ενοχής να έχει εγκληματική διαγωγή καθώς από το μέχρι τώρα συλλεγέν στο πλαίσιο της ποινικής διαδικασίας αποδεικτικό υλικό, υπάρχουν τουλάχιστον σοβαρές ενδείξεις ενοχής για τα προαναφερθέντα ποινικά αδικήματα για τα οποία του ασκήθηκε ποινική δίωξη,
- ειδικά φέρεται σε επίπεδο σοβαρών ενδείξεων ενοχής να έχει διαπράξει το έγκλημα της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως στρεφόμενο σε βάρος μέλους της οικογένειας του και ενώπιον άλλου μέλους της οικογένειας του και δη ανηλίκου (άρθρο 1 παρ.1,3 Ν. 3500/2006). Σημειώνεται εξάλλου ότι η καταδίκη του γονέα, με οριστική δικαστική απόφαση, για ενδοοικογενειακή βία συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας,
- πέραν της σκληρότητας της ίδιας της πράξης που του αποδίδεται (ανθρωποκτονία σε βάρος της νεαρής συζύγου του καθ' ο χρόνο το θύμα δεν μπορούσε να αντισταθεί και προσφάτως μητέρας ενώπιον του ανηλίκου τέκνου του), ο Αναγνωστόπουλος επέδειξε αναλγησία, ψυχραιμία και απάθεια και ανέπτυξε άμεσα και οργανωμένα μεθοδική δράση συγκάλυψης του εγκλήματος του, προκειμένου να αποφύγει την τιμωρία, επιχειρώντας να παραπλανήσει τις Αρχές, μη διστάζοντας να προβεί στην διάπραξη και άλλου κακουργήματος (φόνος ζώου συντροφιάς) αλλά και άλλων πλημμελημάτων στην συνέχεια (ψευδείς καταθέσεις στις Αρχές, κατάσταση άλλων υπόπτων κακουργήματος) αλλά και μεταχειριζόμενος ακόμη και το ανήλικο (11 μηνών περίπου τότε) τέκνο του, το οποίο τοποθέτησε επάνω στο άψυχο σώμα της μητέρας του, μέχρι την άφιξη της Αστυνομίας, ως μέρος της σκηνοθεσίας τόπου θανατηφόρας ληστείας, καθιστώντας και αυτό ωσαύτως θύμα εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας,
- η συγκρότηση του χαρακτήρα του η οποία -με βάση τα παραπάνω - υποδηλώνει άτομο παντελώς στερούμενο ηθικών αναστολών και η προαναφερθείσα εγκληματική συμπεριφορά του δύνανται οπωσδήποτε να επηρεάσουν την ψυχική και ηθική διάπλαση του τέκνου του, το οποίο όπως προελέχθη έχει ήδη θυματοποιήσει και
- επιχείρησε ενέργεια που αντιστρατεύεται το συμφέρον του τέκνου του και ειδικότερα κατέλυσε την σχέση μητέρας-κόρης, θανατώνοντας την μητέρα της ανήλικης και ματαιώνοντας ωσαύτως οριστικά την δυνατότητα εδραίωσης του τόσο σημαντικού για τη ζωή και την ανέλιξη αυτής συναισθηματικού δεσμού.»
Στην εισαγγελική διάταξη γίνεται αναφορά στις εκθέσεις των κοινωνικών λειτουργών, που κρίνουν θετικά και τα δύο οικογενειακά περιβάλλοντα.
Ωστόσο κατά την κρίση της εισαγγελέως ως πιο ενδεδειγμένος τόπος διαβίωσης για το παιδί είναι η Αλόννησος. Κι αυτό γιατί πέραν όλων των άλλων εξασφαλίζει και την αναγκαία απόσταση από τον τόπο όπου θα εξελιχθεί η δίκη που κατά τα διαφαινόμενα θα επακολουθήσει και από την λογικά επόμενη υπερδιέγερση συναισθημάτων στο συγγενικό περιβάλλον του πατέρα της.
