Γιώργος Νανούρης: «Ο κόσμος διψάει για θέατρο» (vid & pics)

• "Έχει πολλά αποθέματα αυτή η τραγωδία"
• "Το κείμενο είναι ο πρωταγωνιστής"
• "Επιστρέφουμε στη ζωή που γνωρίζαμε"

Ο λόγος ο ιερός, ο αθάνατος, αυτός που σώζει τα πανανθρώπινα, τα ανεξήγητα… Ο λόγος του Ευριπίδη που ακόμη μας διδάσκει, μας υπενθυμίζει και μας επαναφέρει στον σωστό δρόμο. Τα έργα των αρχαίων Ελλήνων που ακόμη και σήμερα μας συγκλονίζουν γιατί αγγίζουν τον πυρήνα της ύπαρξης. Φέτος το καλοκαίρι ο μεγάλος τραγωδός έχει την τιμητική του και οι έλληνες θεατές γνωρίζουν, μεταξύ άλλων, την «Ιφιγένεια εν Ταύροις». Η αδελφική αγάπη, η φιλία, η έννοια του ξένου, η θυσία, υπάρχουν σ’ αυτή την ιλαροτραγωδία και ο Γιώργος Νανούρης τολμά και αντιμετωπίζει το αθάνατο κείμενο. Η παράσταση έκανε πρεμιέρα στην Επίδαυρο και ανταμείφθηκε από την παρουσία του κοινού. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε περιοδεία και έχει ξεπεράσει τα 25 χιλιάδες εισιτήρια! Ο σκηνοθέτης του έργου μίλησε στο Gazzetta γι΄αυτό το σημαντικό έργο. Τον ευχαριστούμε. [photo credit: Γιώργος Καπλανίδης]

"Έχει πολλά αποθέματα αυτή η τραγωδία"

Γιατί επέλεξες να ανεβάσεις την «Ιφιγένεια εν Ταύροις»;
Το έργο είχε επιλεγεί πριν το ξέσπασμα της πανδημίας και θα ανέβαινε πέρυσι. Η συγκυρία μας έφερε αντιμέτωπους με ενδιαφέρουσες συμπτώσεις. Για παράδειγμα, στο έργο υπάρχει μεγάλη αγκαλιά του Ορέστη και της Ιφιγένειας. Σε άλλο σημείο η Ιφιγένεια διαδίδει ότι υπάρχει μίασμα στην πόλη και παρακινεί τους πολίτες να μείνουν στα σπίτια τους για να το σκάσει με τον αδελφό της. Όλα αυτά μετά τον covid αποδεικνύονται τραγικά επίκαιρα. Φυσικά το έργο δεν είναι μόνο αυτό. Αναφέρεται στη φιλία, την αδελφική αγάπη, την ξενιτιά, τη μετανάστευση…

Και να μην ήθελες είναι επίκαιρο
Είναι πολύ επίκαιρο.

Ήταν το θέμα που σε κινητοποίησε;
Όχι μόνο. Είναι και από τις τραγωδίες που δεν έχουν παιχτεί πολύ.

Μας αφορά απόλυτα
Βλέποντας την αντίδραση του κόσμου, παρακολουθεί αμίλητος, ακίνητος, κλαίνε, συγκινούνται, καταλαβαίνω ότι ναι, μας αφορά απόλυτα. Έχει πολλά αποθέματα αυτή η τραγωδία.

"Το κείμενο είναι ο πρωταγωνιστής"

Υπάρχει κάποιο σημείο του έργου που ξεχωρίζει;
Σίγουρα η αναγνώριση των δύο αδελφών που έχουν χαθεί και ξαναβρίσκονται. Μετά, η αυτοθυσία για τον φίλο σου, να θέλει ο ένας να θυσιαστεί για τον άλλο.

Η αναγνώριση των αδελφών γίνεται σε περίεργη συνθήκη. Ετοιμάζονται να θυσιαστούν οι ξένοι.
Ακριβώς! Ουσιαστικά η αδερφή πάει να θυσιάσει τον αδελφό. Η συγκεκριμένη τραγωδία διαθέτει πολύ σασπένς και ελάχιστες στιγμές χιούμορ, γι’ αυτό και χαρακτηρίζεται ιλαροτραγωδία. Δεν ήταν πρόθεση μου να τονίσω αυτές τις στιγμές, όμως το κείμενο από μόνο του οδηγεί σε μια ανάσα.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση για σένα;
Επειδή ήταν η πρώτη μου φορά ως σκηνοθέτης στην Επίδαυρο, κάτι πολύ μεγάλο από μόνο του, ήθελα να ανεβάσω την παράσταση με ανθρώπους που εμπιστεύομαι και εκτιμώ καλλιτεχνικά. Ήθελα να το μοιραστώ αυτό το πράγμα, ήθελα να πάμε ως ομάδα, όλοι μαζί, αγαπημένοι, να το ζήσουμε, όπως και έγινε.

Ένα έργο που έχει ξεπεράσει τον χρόνο πώς το προσεγγίζεις; Το σκέφτεσαι ή το αντιμετωπίζεις ως ένα ακόμη κλασικό;
Το έργο υπάρχει εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια και αυτό που ένιωσα ότι έπρεπε να κάνω ήταν να γίνω ο αγωγός που θα επικοινωνήσει το κείμενο στο κόσμο. Το ίδιο συμβαίνει και με τους ηθοποιούς. Είναι αγωγοί που περνάνε τον λόγο του Ευριπίδη στους θεατές. Γι’ αυτό διάλεξα την απλή, σχεδόν κλασική, ανάγνωση του έργου. Το κείμενο είναι ο πρωταγωνιστής, αυτό με ένοιαζε, όπως και ο χώρος, η Επίδαυρος στην αρχή, και οι ερμηνευτές.

"Επιστρέφουμε στη ζωή που γνωρίζαμε"

Τι ζήτησες από τους ηθοποιούς;
Με ενδιέφερε να ακουστεί καθαρά ο λόγος, όπως και γίνεται. Επίσης ήθελα να είναι αληθινοί σ’ αυτό που κάνουν.

Πώς κινείται με ασφάλεια ένας σκηνοθέτης μέσα σε τέτοιο κείμενο;
Δεν το ξέρεις μέχρι να ανέβει η παράσταση και να δεις την απήχηση της.

Παίρνεις ρίσκο;
Πάντα παίρνεις ρίσκο, πάντα μηδενίζεις και ξεκινάς από την αρχή.

Εδώ ίσως είναι μεγαλύτερο το ρίσκο. Το έχεις στο μυαλό σου;
Το έχω, αλλά δεν μπορεί αυτό το πράγμα να σε ακινητοποιεί. Υπάρχει αγωνία, αλλά δεν την αφήνεις να σε νικήσει.

Μέχρι τώρα έχεις δει αυτά που ήθελες ή η παράσταση διαρκώς βελτιώνεται;
Εχω δει αυτά που θέλω, αλλά πάντα μαθαίνεις, εξελίσσεσαι…

Η περίοδος της καραντίνας σας έκανε να σκεφτείτε ότι έχετε μεγαλύτερη ευθύνη τώρα να ψυχαγωγήσετε τον κόσμο;
Φυσικά. Η προσμονή που υπήρχε για την παράσταση, και για τις άλλες που παίζονται, δείχνει ότι ο κόσμος διψάει για θέατρο, του έχει λείψει, όπως έλειψε και σε μας. Όλοι έχουν ταλαιπωρηθεί με τον εγκλεισμό και τώρα συναντιόμαστε με αφορμή μια παράσταση. Στην ουσία επιστρέφουμε στη ζωή που γνωρίζαμε, με πολλή προσοχή φυσικά απ’ όλους.

Η δύσκολη συνθήκη που βιώσαμε σας έδωσε όρεξη να βγείτε πιο δυνατά;
Σε κάθε δυσκολία που μας έρχεται στη ζωή καλό είναι να παίρνουμε ένα μάθημα. Κάποιοι πήραν το μάθημα, κάποιοι όχι. Για μας στην παράσταση τίποτα δεν θεωρείται δεδομένο. Δεν θεωρώ πως ό,τι μου συμβαίνει το δικαιούμαι. Το θεωρώ ως ένα δώρο γιατί ξέρω ότι αύριο μπορεί να μην είναι εκεί. Προσπαθώ, λοιπόν, να είμαι όσο καλύτερος μπορώ, να κάνω τη δουλειά μου. Ευτυχώς έχει αποδοχή και ελπίζω να συνεχιστεί.

Στην επιλογή των ηθοποιών έπαιξε ρόλο η φιλία;
Η επιλογή δεν έγινε μόνο επειδή είμαστε φίλοι. Αν θεωρούσα ότι κάποιος δεν κάνει δεν θα τον επέλεγα. Είναι συνδυασμός καλών συνεργατών, εξαιρετικών ηθοποιών και επειδή τους γνωρίζω είμαι βέβαιος ότι θα δουλέψω σωστά.

Η περιοδεία μέχρι πότε θα πάει;
Καλώς εχόντων μέχρι τον Σεπτέμβρη.

Τι ετοιμάζεις μετά την «Ιφιγένεια εν Ταύροις»;
Αν όλα πάνε καλά θα επαναλάβουμε τον «Γυάλινο Κόσμο» στο θέατρο «Αλκυονίς» και το «Έξι φορές» με την Όλια Λαζαρίδου στο Μέγαρο Μουσικής.

Στοιχεία παράστασης

«Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Ευριπίδη

Πρωταγωνιστούν
Λένα Παπαληγούρα: Ιφιγένεια
Μιχάλης Σαράντης: Ορέστης
Νίκος Ψαρράς: Θόας
Πυγμαλίων Δαδακαρίδης: Αγελαδάρης-Αγγελιοφόρος
Προμηθέας Αλειφερόπουλος: Πυλάδης
Κίττυ Παϊταζόγλου: Κορυφαία Χορού
Και η Χάρις Αλεξίου στον ρόλο της θεάς Αθηνάς
Χορός: Νικόλ Κουνενιδάκη, Μαρία Κωνσταντά, Άννα Κωνσταντίνου, Δανάη Πολίτη, Βιβή Συκιώτη, Αρετή Τίλη.

Συντελεστές
Μετάφραση: Γιώργος Ιωάννου
Σκηνοθεσία: Γιώργος Νανούρης
Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου
Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος
Σκηνικά: Μαίρη Τσαγκάρη
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Βοηθός σκηνοθέτη: Γιώργος Παπαδάκης

Παραγωγή: ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ
Διεύθυνση παραγωγής: Θεοδώρα Καπράλου
Βοηθός σκηνογράφου: Κατερίνα Σιώσιου
3D σχεδ. Σκηνικού: Γιώργος Κατσούγκρης
Κατασκευή γυναικείων κοστουμιών: by Moutaki
Φωτογραφίες παράστααης: Ελίνα Γιουνανλή
Φωτογραφίες promo: Γιώργος Καπλανίδης
Artwork: Γκέλυ Καλαμπάκα
Επικοινωνία και δημόσιες σχέσεις: Όλγα Παυλάτου
Διαφήμιση-Social Media: Renegade Media/Ζαρκαδούλας Βασίλης

Περιοδεία
Δευτέρα και Τρίτη 9-10/8: Κηποθέατρο Ν. Καζαντζάκη Ηράκλειο
Τετάρτη 11/8: Θέατρο Ερωφίλη Φορτέτζα Ρέθυμνο
Πέμπτη 12/8: Θέατρο Ανατολικής Τάφρου Χανιά
Δευτέρα 16/8: Θέατρο Φρύνιχος Δελφοί
Τρίτη 17/8: Δημοτικό θέατρο Ν. Ιωνίας Βόλος
Τετάρτη 18/8: Αρχαίο θέατρο Διον
Πέμπτη 19/8: Ανοιχτό θέατρο Νέων Μουδανιών
Παρασκεύη και Σάββατο 20-21/8: Αρχαίο θέατρο Φίλιπποι
Δευτέρα 23/8: Θέατρο Αλτιναλμάζη Αλεξανδρούπολη
Τρίτη 24/8: Θέατρο λόφου Κιλκίς
Τετάρτη 25/8: Ανοιχτό θέατρο Γιαννιτσά
Πέμπτη 26/8: Ανοιχτό θέατρο Γαβαλιώτισσας Έδεσσα
Κυριακή, Δευτέρα, Τρίτη, 29-30-31/8: Θέατρο δάσους Θεσσαλονίκη
Τετάρτη 1/9: Κηποθέατρο Αλκαζάρ Λάρισα
Πέμπτη 2/9: Θέατρο Μοσχοποδίου Θήβα
Σάββατο 4/9: Δημοτικό θέατρο Αλσους «Δ. Κιντής» Ηλιούπολη
Παρασκευή, Σάββατο 10-11/9: Θέατρο μεσαιωνικής τάφρου «Μελίνα Μερκούρη» Ρόδος
Δευτέρα, Τρίτη 13-14/9: Θέατρο Νίκαιας Κατράκειο