Ο Μίκης μας...
Με ένα συγκινητικό κείμενο ο πρώην Γ.Γ του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αμοιβομενων Ποδοσφαιριστών, Νίκος Μάλλιαρης ευχαρίστησε και αποχαιρέτησε τον Μίκη Θεοδωράκη.
Σε αυτό αναφέρει: «Οι απόψεις και οι πρωτοβουλίες του Μίκη Θεοδωράκη σε καλλιτεχνικό πολιτισμικό, πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο εδώ και μισό αιώνα εκφράζουν και συγχρόνως εμπνέουν την πλειονότητα των Ελλήνων και βρίσκουν μεγάλη απήχηση στην παγκόσμια κοινότητα.
Η παρορμητικότητα και η απλοχεριά που έδειξε στο έργο του, του ανταποδίδεται από τον λαό που τον αγάπησε συγχωρώντας τα όποια λάθη του και στέκεται στη θετική πλευρά του έργου του. Αναγνωρίζει στο πρόσωπό του έναν μεγάλο καλλιτέχνη που νοιάστηκε και εμπνεύστηκε από τους αγώνες και τα πάθη του λαού και του τόπου.
Το φαινόμενο Μίκης Θεοδωράκης είναι ίσως το μοναδικής μεγάλης διάστασης κεφαλόβρυσο που μας δροσίζει με τα γάργαρα νερά του, σε εποχές πνευματικής και κοινωνικής ξηρασίας. Ο στρατευμένος καλλιτέχνης Μίκης, ο κομμουνιστής Μίκης, ο Έλληνας Μίκης, ο πολίτης Μίκης και κυρίως ο Παγκόσμιος Μίκης, μας έμαθε να αποζητάμε και να διεκδικούμε το όλον.
Ο Μίκης, στην πολυτάραχη και συναρπαστική ζωή του, ακατάπαυστα δημιουργεί, παρεμβαίνει και διεκδικεί το όλον, το ακατόρθωτο, την απόλυτη έκφραση ελευθερίας. Αναζητά για τον εαυτό του και τους λαούς, την κοινωνική δικαιοσύνη, τις απόλυτες ρήξεις με τη μίζερη καθημερινότητα και συγχρόνως τις ανώτερες συνθέσεις. Η καθημερινή του ζωή είναι μια πάλη ανάμεσα στο παλιό και το νέο. Μια σύγκρουση με το «λαϊκιστικό» για την ανάδειξη του «λαϊκού» και κυρίως μια ακατάπαυστη μάχη με τους όποιους ανάξιους διαχειρίζονται την κάθε εξουσία στα περιορισμένα όρια του «εγώ» τους.
Ο Μίκης μπήκε μπροστάρης σε πολλές μάχες, μένοντας μόνος τις περισσότερες φορές και αναπόφευκτα ευάλωτος.
Με την πληθωρικότητα και τη μεγαλοσύνη του αποκάλυψε στη συνάντηση με τους βετεράνους διεθνείς ποδοσφαιριστές, τον Δεκέμβριο του 2003, με τους πρωταθλητές Ευρώπης του 2004 τον Ιανουάριο του 2012 και σε άλλες συναντήσεις-συζητήσεις του Μίκη με επιφανείς διεθνείς ποδοσφαιριστές, την αστείρευτη αγάπη του και τον θαυμασμό του για τους ίδιους και το ποδόσφαιρο.
Ο Μίκης με τον λόγο και το τραγούδι του χαμήλωσε μεγαλόπρεπα για να εξυψώσει το ποδόσφαιρο, αναδεικνύοντας τη θετική πλευρά του στο πρόσωπο των ποδοσφαιριστών, αποκαλώντας τους «μύθους» των παιδιών του χρόνων και «λαϊκά» είδωλά του.
Ο Μίκης χωρίς ελιτισμούς αποκαλύπτεται στους «ομολόγους» του καλλιτέχνες των γηπέδων, με την αγάπη και τον σεβασμό του γι’ αυτούς. Αναγνωρίζει την κοινωνική και πολιτιστική προσφορά τους και καλεί την πολιτεία να τους σεβαστεί και η ίδια, αναθέτοντάς τους ρόλους για την πρόοδο και αναβάθμιση του ποδοσφαίρου.
Χαίρε, Μίκη. Σ’ ευχαριστούμε για όσα μας πρόσφερες και συνεχίζεις να μας προσφέρεις».
