Ο θάνατος-μυστήριο του Jimi Hendrix και η απαγωγή από τους «μαύρους πάνθηρες» (vids)

Newsroom
Ο θάνατος-μυστήριο του Jimi Hendrix και η απαγωγή από τους «μαύρους πάνθηρες» (vids)
Στις 18 Σεπτεμβρίου 1970 έγινε γνωστός ο θάνατος του Τζίμι Χέντριξ. Ένας θάνατος με πολλά ερωτηματικά, θεωρίες συνωμοσίας και μια απαγωγή που είχε προηγηθεί.

Σαν σήμερα το 1970 η παγκόσμια μουσική σκηνή έχασε τον μεγαλύτερο κιθαρίστα που εμφανίστηκε ποτέ στο στερέωμα της ροκ μουσικής, σύμφωνα με την παραδοχή της πλειοψηφίας του κόσμου αλλά και των συναδέλφων του. Ο Τζίμι Χέντριξ ήταν το δεύτερο μέλος του γκρουπ των καταραμένων 27άρηδων. Είχε προηγηθεί το 1969 ο θάνατος του Μπράιαν Τζόουνς των Rolling Stones, ενώ 16 μέρες μετά την απώλεια του Χέντριξ ήρθε ο θάνατος της Τζάνις Τζόπλιν. Το 1971 πέθανε ο Τζιμ Μόρισον, το 1994 ο Κερτ Κομπέιν και το 2011 η Έμι Γουάινχαουζ. Ήταν όλοι 27 ετών.

Στις 17 Σεπτεμβρίου 1970, ο Τζίμι Χέντριξ συνάντησε τη φίλη του, Μόνικα Ντάνεμαν, στο ξενοδοχείο Samarkand του Νότινγκ Χιλ στο Λονδίνο. Μετά από κατανάλωση αλκοόλ, η Ντάνεμαν οδήγησε τον Χέντριξ στην οικία φίλου τους, όπου παρέμειναν για λίγη ώρα και μετά επέστρεψαν στο διαμέρισμα της, στις τρεις τη νύχτα. Σύμφωνα με τη μοναδική μαρτυρία από τη Ντάνεμαν, παρέμειναν άυπνοι μέχρι τις επτά το πρωί, όταν και αποφάσισαν να κοιμηθούν. Τέσσερις ώρες αργότερα βρήκε τον Χέντριξ ζωντανό, αλλά αναίσθητο και χωρίς να μπορεί να ξυπνήσει.

Αμέσως, κάλεσε ασθενοφόρο το οποίο έφθασε 18 λεπτά αργότερα και μετέφερε τον Χέντριξ στο νοσοκομείο St. Mary Abbot's, όπου ανακοινώθηκε ο θάνατος του στις 12:45 της 18ης Σεπτεμβρίου 1970. Λίγο νωρίτερα, το μήνυμα που βρήκε ο Κρις Τσάντλερ στον τηλεφωνητή του ήταν μια κραυγή αγωνίας: «Χρειάζομαι βοήθεια».

Η νεκροψία έδειξε ότι ο θάνατος του κιθαρίστα προήλθε από πνευμονική αναρρόφηση του εμετού του και ασφυξία ενώ βρισκόταν υπό την επήρεια βαρβιτουρικών. Αργότερα, η Ντάνεμαν αποκάλυψε ότι ο Χέντριξ είχε λάβει εννέα ταμπλέτες Vesparax, 18 φορές πάνω από την επιτρεπτή δόση. Ορισμένοι αμφισβητούν αυτή την εκδοχή και επιμένουν να χαρακτηρίζουν «μυστηριώδη» τον θάνατό του.

 

Το χρονικό και η «Ιστορία της Ζωής»

Το μεσημέρι της 17ης Σεπτεμβρίου, ο Χέντριξ καθόταν σε μία καφετέρια με την Ντάνεμαν που τον φωτογράφιζε με την αγαπημένη του κιθάρα. Η υπόλοιπη μέρα αφιερώθηκε σε βόλτες στο Λονδίνο, μία επίσκεψη σε τράπεζα και αρκετά τηλεφωνήματα. Ο Χέντριξ ήθελε να αντικαταστήσει τον μάνατζερ του, Μάικ Τζέφρι, διότι πίστευε ότι έκλεβε ποσοστά από τα κέρδη του. Μάλιστα, υποπτευόταν ότι ο Τζέφρι είχε οργανώσει την τριήμερη απαγωγή του τον Σεπτέμβριο του 1969, έτσι ώστε να μπορέσει να τον σώσει και να αποδείξει πόσο αναντικατάστατος ήταν.

Το απόγευμα της ίδιας μέρας ο Χέντριξ και η Ντάνεμαν επισκέφτηκαν έναν Λονδρέζο φίλο του κιθαρίστα. Μαζί τους ήταν και δύο θαυμάστριες του Χέντριξ. Κάτι που φάνηκε να ενοχλεί την Ντάνεμαν καθώς, ο Χέντριξ έδειξε στις κοπέλες ιδιαίτερη προσοχή. Έτσι η Ντάνεμαν αποχώρησε. Λίγο αργότερα ο κιθαρίστας προσπάθησε να απολογηθεί, όμως εκείνη ήταν ακόμα θυμωμένη και τον αποκάλεσε «γουρούνι». Τα «βρήκαν» αμέσως και επέστρεψαν στο διαμέρισμα της της Ντάνεμαν εκεί που ο Χέντριξ έγραψε το τελευταίο του ποίημα με τίτλο «Η Ιστορία της Ζωής».

Περίπου στη μία τα ξημερώματα ο Χέντριξ βρέθηκε μόνος του, στο σπίτι του συνεργάτη του Πιτ Κάμερον που έκανε πάρτι. Μίση ώρα μετά πήγε και η Ντάνεμαν παρότι δεν ήταν καλεσμένη. Έπειτα από επίμονες προσπάθειες, ο Χέντριξ κατέβηκε να της μιλήσει παρότι δεν είχε τέτοια πρόθεση αρχικά. Στη συνέχεια αποχώρησαν.

Για τις επόμενες ώρες, η μόνη μαρτυρία που υπάρχει είναι αυτή της Ντάνεμαν. Οι δηλώσεις της παρουσίαζαν έντονες διαφορές μεταξύ τους και δεν συμφωνούσαν με τα λεγόμενα της αστυνομίας και των τραυματιοφορέων που βρήκαν τον νεκρό Χέντριξ. Σύμφωνα με την Ντάνεμαν, στις 3 τα ξημερώματα έφαγαν και ήπιαν ένα μπουκάλι κρασί. Μετά μιλούσαν μέχρι που ξάπλωσαν να κοιμηθούν. Ο Χέντριξ παραπονιόταν ότι δεν μπορούσε να χαλαρώσει και ζήτησε υπνωτικά χάπια απ’ την Ντάνεμαν. Ήθελε να κοιμηθεί μιάμιση μέρα προτού φύγει για τις ΗΠΑ. Σε κάποιες δηλώσεις της, η Ντάνεμαν υποστήριξε ότι δεν του έδωσε τίποτα, ενώ σε άλλες παραδέχτηκε ότι τον προμήθευσε με χάπια. Η ίδια κοιμήθηκε και ξύπνησε γύρω στις 10 το πρωί, είδε ότι ο Χέντριξ κοιμόταν ήρεμα δίπλα της και πήγε να αγοράσει τσιγάρα. Όταν επέστρεψε, ο μουσικός ανέπνεε, αλλά δεν μπορούσε να τον ξυπνήσει.

Κοίταξε το μπουκαλάκι με τα υπνωτικά χάπια και παρατήρησε ότι έλειπαν εννιά ταμπλέτες. Κάλεσε το ασθενοφόρο στις 11.18, περίμενε μέχρι την άφιξη του και τον ακολούθησε στο νοσοκομείο. Όμως, η μαρτυρία των τραυματιοφορέων ήταν διαφορετική. Όταν έφτασαν η πόρτα ήταν ανοιχτή και το δωμάτιο άδειο, εκτός απ’ την ακίνητη φιγούρα πάνω στο κρεβάτι. Ένας απ’ τους τραυματιοφορείς, ο Γρεγκ Τζόουνς, περιέγραψε τη σκηνή που αντίκρισε: «Ήταν φρικτό θέαμα. Ήταν καλυμμένος με εμετό. Είχε λερώσει και τα μαξιλάρια – μαύρο και καφέ. Ψάξαμε για σφυγμό, ρίξαμε φως στα μάτια του, καμία αντίδραση».

Στο νοσοκομείο προσπάθησαν να τον επαναφέρουν, αλλά ήταν μάταιο. Ήταν ήδη νεκρός. Πέθανε από αναρρόφηση λόγω υπερβολικής δόσης υπνωτικών, αλλά ο ιατροδικαστής δεν μπορούσε να κρίνει αν ο θάνατος ήταν ατύχημα ή αυτοκτονία. Οι θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με τον θάνατό του είναι αμέτρητες και αναμειγνύουν μέχρι και το FBI. Οι ανακρίβειες στις δηλώσεις της Ντάνεμαν ενέτειναν το μυστήριο, αλλά επισήμως ποτέ δεν αμφισβητήθηκε ότι ήταν ατύχημα.

Η προφητεία του Χέντριξ και ο ύποπτος μάνατζερ

«Δεν είμαι σίγουρος ότι θα ζήσω για να γίνω 28». Αυτό φέρεται να είχε πει σε φίλους του ο Χέντριξ. Διαρκώς έλεγε ότι θα πεθάνει πριν κλείσει τα 30, θυμάται μια φίλη του. Φεύγοντας από τη Νέα Υόρκη, τον Αύγουστο του 1970, ο Χέντριξ είχε πει: «Η Νέα Υόρκη με σκοτώνει αυτή τη στιγμή». Αιτία αποτελούσε και το γεγονός ότι είχε βρεθεί στη μέση της διαμάχης του μάνατζέρ του. Ο τελευταίος είχε σχέσεις με τη Μαφία και των σωματοφυλάκων του που ανήκαν στους «Μαύρους πάνθηρες». Ένα χρόνο νωρίτερα, αμέσως μετά την εμφάνισή του στο Φεστιβάλ του Woodstock, έπεσε θύμα απαγωγής υπό την απειλή όπλου. Έμεινε όμηρος για τρεις μέρες.

Οι συνθήκες που οδήγησαν στον θάνατό του ήταν η υπερβολική λήψη βαρβιτουρικών χαπιών, και ως αιτία θανάτου προσδιορίστηκε η αναρρόφηση. Τα ρούχα και τα μαλλιά του έσταζαν κόκκινο κρασί που δεν ήπιε ποτέ όμως, όπως έδειξαν τα χαμηλά επίπεδα αλκοόλ στο αίμα του. Ο χειρούργος, δρ. Μπάνιστερ που είχε βάρδια εκείνο το βράδυ στο νοσοκομείο ισχυρίστηκε ότι κάποιος έριξε όλο αυτό το κρασί μέσα στο λαιμό του Χέντριξ με σκοπό να του προκαλέσει ασφυξία. «Κάποιος προφανώς έριξε όλο αυτό το κρασί μέσα στο λαιμό του Τζίμι με σκοπό να προκαλέσει ασφυξία. Δηλητηρίαση από βαρβιτουρικά. Ανεπαρκή στοιχεία από τις συνθήκες. Ανοιχτή ετυμηγορία», ανέφερε.

Ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε το 2009 o Τζέιμς Ράιτ, θαυμαστής του Χέντριξ που τον ακολουθούσε στις περιοδείες, γράφει ότι ο Μάικ Τζέφρι του εξομολογήθηκε, το 1971, ότι ο ίδιος σκότωσε τον καλλιτέχνη, διότι επρόκειτο να τον απολύσει. «Αν τον έχανα, θα έχανα τα πάντα γιατί είχε συνάψει συμβόλαιο ζωής για τον συνθέτη και κιθαρίστα, αξίας 2 εκατ. δολαρίων» φέρεται να είπε.

Ο Ράιτ γράφει ότι ο μάνατζερ το βράδυ εκείνο, πήγε μαζί με φίλους του στο διαμέρισμα του Χέντριξ και αφού έχωσε μια χούφτα χάπια στο στόμα, του άδειασε μπουκάλια κόκκινου κρασιού. Ο Τζέφρι σκοτώθηκε το 1973 σε αεροπορικό ατύχημα, πάνω από τη Γαλλία και η σορός του δεν εντοπίστηκε ποτέ, με αποτέλεσμα το μυστήριο γύρω από τον θάνατο του Χέντριξ να πλανάται ακόμα...

*Με πληροφορίες από την wikipedia και την Μηχανή του Χρόνου