Ο Ζακ Κωστόπουλος «δεν πρόσεχε»: Αρνούνταν! (pics & vids)
- «Θα σε σκοτώσουμε π….η»
- «Περνούσαν εκατοντάδες, κανείς δεν αντέδρασε»
- «Μην κοιτάς από την άλλη»
- Η πρώτη επίθεση και η σύμπτωση
- Όταν έμαθε για τον HIV
- «Εσύ φταις που κόλλησες»
- «Με έκραζαν το πρωί και το βράδυ μου την έπεφταν»
- «Με το χιούμορ τα χάνει ο άλλος»
- «Οι αστυνομικοί γέλαγαν»
- «Να μην είμαι εγώ;»
Πέρασαν τρία χρόνια από την ανθρωποκτονία του Ζακ Κωστόπουλου και αν ανατρέξει κανείς σε παλαιότερα λεγόμενά του, σε συνεντεύξεις του, σε στιγμές που έζησε, αφενός θα διαπιστώσει πως τίποτα δεν έχει αλλάξει, αφετέρου και ίσως το πιο τρομακτικό, θα κατανοήσει πως ο Ζακ ίσως το περίμενε. Σα να το αψηφούσε. Όχι, όχι, πιο σωστό είναι σαν να μην ήθελε να κρύβεται. Ναι αυτό είναι. Δεν ήθελε να κρύβεται.
«Να προσέχω τι; Να μην είμαι ο εαυτός μου; Τι σημαίνει να προσέχω; Να μην προκαλώ; Να μην είμαι εγώ; Με αυτή την έννοια δε μπορώ να προσέχω! Αρνούμαι!». Δεν το έπαιζε άτρωτος. Φυσικά και φοβόταν. Είχε μάθει να τρέχει, έτρεχε γρήγορα, αλλά εκείνο το μεσημέρι της 21ης Σεπτεμβρίου το 2018, στην Ομόνοια, δεν πρόλαβε να τρέξει.
Τον ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου. Αρχικά ο ιδιοκτήτης και ένας άλλος, του καταστήματος που μπήκε, μετά οι αστυνομικοί που πήγαν στο σημείο.
«Την έχω γλιτώσει φθηνά. Έχω φάει κάτι κλωτσιές μόνο, κυρίως γιατί τρέχω γρήγορα», είχε δηλώσει στο VICE, αλλά εκείνο το μεσημέρι δεν την γλίτωσε φθηνά, βιώνοντας όλο το μένος, το μίσος, τον ρατσισμό…
Τον σκότωσαν δια άγριου ξυλοδαρμού…
«Θα σε σκοτώσουμε π….η»
Δεν ήταν η πρώτη φορά που δέχθηκε επίθεση: «Καθώς περπατούσα στο δρόμο, ήταν μια παρέα 4-5 άντρες που αρχικά άκουσα κάποιον να φωνάζει «Έλα δω ρε» και γύρισα το κεφάλι μου να κοιτάξω. Μόλις γυρίζω βλέπω κάποιον να μου φωνάζει «Θα σε σκοτώσουμε π….η» και μόλις το άκουσα άρχισα να τρέχω και ευτυχώς επειδή όταν είσαι σαν και μένα μαθαίνεις να τρέχεις γρήγορα και να ξεφεύγεις από τέτοιες καταστάσεις εάν χρειαστεί. Και έτσι κατάφερα να ξεφύγω και δεν έγινε σωματική επίθεση ή κάτι χειρότερο» είχε πει στην Μαρία Καμάνη για το 3pointmagazine.gr, τον Φλεβάρη του 2017.
«Περνούσαν εκατοντάδες, κανείς δεν αντέδρασε»
Μάρτυρας επιθέσεων είχε υπάρξει και σε φίλους του: «Μου έχει τύχει και Σάββατο βράδυ στο Γκάζι. Γινόταν χαμός από κόσμο. Ήμασταν 4 άτομα παρέα, φεύγαμε από ένα μαγαζί, ένας από τους φίλους μου έκανε ένα κοπλιμέντο σε έναν περαστικό κι εκείνος μας όρμηξε με την παρέα του» είχε πει στη Μάριον Παλιούρα: «Τον έναν τον είχαν ρίξει στο έδαφος και του έριχναν κλωτσιές. Περνούσαν εκατοντάδες κόσμου από δίπλα και δεν αντέδρασε κανείς. Αυτό είναι και το πιο απογοητευτικό».
«Μην κοιτάς από την άλλη»
Ποιο; «Επειδή οι φασίστες δε θα πάψουν να είναι φασίστες θα ήταν όταν βλέπεις να επιτίθενται σε κάποιον να μην κοιτάς από την άλλη. Δε λέω να παίξεις ξύλο γιατί ούτε εγώ το έχω με το ξύλο αλλά μπορείς να βάλεις μια φωνή. Να κάνεις κάτι, να αντιδράσεις με κάποιον τρόπο. Όμως σκεφτόμουν από όλους εσάς όταν το βλέπετε στο δρόμο, γιατί δεν κάνετε κάτι; Αύριο μπορεί να τύχει σε σένα, στο παιδί σου, στο φίλο σου και εκεί φαντάζομαι θα ήθελες κάποιος να είχε βοηθήσει».
Η πρώτη επίθεση και η σύμπτωση
Ο Ζακ ήταν Κωστόπουλος γεννήθηκε στην Αμερική το 1985 και ήρθε στην Ελλάδα 8 ετών. Από το Νιου Τζέρσεϊ έζησε σε ένα χωριό στην Ιτέα. Από μικρός κατάλαβε ότι ήταν διαφορετικός. Οι γονείς του τον ρωτούσαν γιατί δεν κάνει παρέα με άλλα αγόρια.
Δεν το «έθαψε», προτίμησε να ζει φυσιολογικά δείχνοντας αυτό που του άρεσε. Όσο «φυσιολογικό» και «ανεκτό» είναι αυτό.
«Ήρθα στην Αθήνα το 2004, έχω περπατήσει στην Αθήνα χέρι-χέρι με τον σύντροφό μου και είμαι εμφανώς γκέι και η πρώτη φορά που δέχτηκα επίθεση ήταν το 2012 όταν μπήκε η Χρυσή Αυγή στη Βουλή. Δεν το θεωρώ τυχαίο».
Όταν έμαθε για τον HIV
Ενεργοποιήθηκε με τον ακτιβισμό αλλά και με την HIV κοινότητα. Ήταν οροθετικός και όταν το έμαθε κοίταξε να ενημερωθεί σωστά αλλά και να ενημερώσει ο ίδιος. Και δεν το έμαθε με τον καλύτερο τρόπο: «Δεν ήταν οι συνηθισμένες συνθήκες κάτω από τις οποίες γίνεται μία διάγνωση γιατί έγινε στο στρατιωτικό νοσοκομείο με μία συμπεριφορά από τους γιατρούς όχι και τόσο αρμόζουσα. Ήταν μία κατάσταση, δηλαδή, όπου έπαιρναν παράλογα “μέτρα ασφαλείας”. Με πλησίαζαν μόνο φορώντας μάσκα λες και θα έμπαιναν σε χειρουργείο, ενώ αυτό δεν ενδείκνυται για κάποιον που έχει HIV καθώς δε μεταδίδεται ούτε με τον αέρα ούτε με το άγγιγμα και επίσης δεν έκαναν κάτι αντίστοιχο σε κανέναν άλλον ασθενή ακόμα και σε κάποιους που μπορεί να είχαν βήχα ή κάποια ίωση. Επειδή μιλάμε για γιατρούς δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να δικαιολογηθεί ως άγνοια».
«Εσύ φταις που κόλλησες»
Οροθετικός; Ακόμα ένας λόγος για ρατσισμό: «Γενικά υπάρχει απέναντι στους οροθετικούς πολλή κατηγόρεια ότι εσύ δεν πρόσεξες, εσύ έκανες κάτι λάθος εφόσον κόλλησες. Ακόμα και να μην ήταν από ατύχημα, μπορεί να έσπασε το προφυλακτικό, ακόμα και να μην φόρεσες μια φορά άνθρωπος είσαι, μπορεί να έκανες ένα λάθος ή μπορεί να έκρινες λάθος έναν άνθρωπο που εμπιστεύτηκες που δεν έπρεπε, δε σημαίνει ότι φταις, δε σημαίνει ότι πρέπει να κατηγορείσαι. Να δικαιολογείται με ένα «εντάξει μωρέ εφόσον έκανες και συ έτσι καλά να πάθεις».
«Με έκραζαν το πρωί και το βράδυ μου την έπεφταν»
Προσπαθώντας να απαντήσει ή μάλλον να ερμηνεύσει τον ρατσισμό και τις επιθέσεις που δέχτηκε, είχε πει: «Πολλοί το κάνουν γιατί νιώθουν ότι το να είναι ένας άντρας gay, μειώνει την εικόνα του τι σημαίνει να είσαι άντρας και τους ενοχλεί. Υπάρχουν ακόμα και άνθρωποι που είναι οι ίδιοι gay και επιτίθενται ανοιχτά σε άλλους gay για να κρύψουν τη δική τους ομοφυλοφιλία. Αυτό είναι ακόμα χειρότερο. Μου έχει τύχει μεγαλώνοντας, να δω ανθρώπους που ενώ το πρωί που περνούσα από το καφενείο με έκραζαν, τους πετύχαινα το βράδυ στο μπαρ μεθυσμένους, και μου την έπεφταν. Ο ίδιος άνθρωπος. Τόσο υποκριτικό».
«Με το χιούμορ τα χάνει ο άλλος»
Το ίσως οξύμωρο είναι πως περισσότερο ρατσισμό βίωνε ως Ζακ παρά ως Zackie Oh. Η Drag Queen που ντυνόταν, καθώς όπως είχε πει έτσι ένιωθε περισσότερη αυτοπεποίθηση: «Σε ένα αρνητικό σχόλιο που θα μου κάνουν θα απαντήσω με χιούμορ. Αν έχω πιεί ή έχω νεύρα δεν έχω χιούμορ και θα απαντήσω με τσαμπουκά. Πάντα όμως στο χιούμορ ο άλλος τα χάνει. Έχει τύχει ως Ζακ να είμαι μέσα στο λεωφορείο και να μου πουν κάτι. Αν τότε απαντήσεις με χιούμορ και κάνεις τους άλλους να γελάσουν και εις βάρος του τύπου που σε προσέβαλε, τότε θα νιώσει αυτός μειονεκτικά. Είναι πολύ καλό όπλο το χιούμορ, το έχω και συνήθως το χρησιμοποιώ».
«Οι αστυνομικοί γέλαγαν»
Μην ψάξετε για υποστήριξη από την αστυνομία κτλ. Δεν είναι μόνο ότι μιλάμε γι αυτούς που τον ξυλοκόπησαν άγρια και ευτυχώς υπήρξαν ερασιτεχνικά βίντεο από τον δολοφονικό ξυλοδαρμό. Ούτε ότι ο πρόεδρος των αστυνομικών υπαλλήλων Αθηνών Δημοσθένης Πάκος έλεγε στον Νίκο Χατζηνικολάου «αυτή είναι η πρακτική και σε όποιον αρέσει» ή ο γενικός γραμματέας των Ειδικών Φρουρών Στράτος Μαυροειδάκος δήλωνε: «Δεν θα πάει ο αστυνομικός με τριαντάφυλλο για να χειροπεδήσει κάποιον». Είναι και η αντιμετώπιση που είχε ο ίδιος οπ Ζακ…
«Πριν από χρόνια πήγα να το καταγγείλω στην αστυνομία και κατέληξα να δέχομαι ένα δεύτερο bullying στο τμήμα, πρώτον γιατί υπήρχαν κάποιοι που ψιλογελούσαν ή δεν το έπαιρναν στα σοβαρά, και δεύτερον γιατί ενώ είχα πει ότι μου επιτέθηκαν Έλληνες, προσπαθούσαν να με πείσουν ότι ήταν ξένοι, για να καταγράψουν ότι μου την έπεσαν ξένοι. Έπρεπε να επιμείνω πάρα πολύ γι’ αυτό. Σκέψου να πας να καταγγείλεις μία επίθεση που μόλις έχεις δεχτεί και να ζεις μια δεύτερη παράνοια του “όχι ήταν Έλληνες, μα όχι ήταν ξένοι”. Χρειάστηκε ό,τι αντοχές είχα για να το βγάλω πέρα ολο αυτό. Η διαφορά είναι ότι τώρα υπάρχει το τμήμα αντιμετώπισης ρατσιστικής βίας».
«Να μην είμαι εγώ;»
Ο Ζακ δεν ήθελε να κρύβεται. Δεν ήθελε να είναι κάποιος άλλος. Το είχε αρνηθεί. Το αρνείται. «Όταν μίλησα στην κοινότητα για την επίθεση που δέχτηκα κάποια άτομα με ρώτησαν εάν ήμουν βαμμένος ή «ήσουν in drag»; Αυτό έχει από πίσω ένα «προκάλεσες;». Γιατί πρέπει να το ρωτήσεις αυτό και τι σημασία έχει; Δηλαδή θα ήταν πιο δικαιολογημένο εάν έλεγα ότι ήμουν βαμμένος ή φορούσα περούκα; Αυτό δικαιολογεί μια επίθεση; Είναι αντίστοιχο με τις γυναίκες που βιάζονται και τις ρωτάνε τι φόραγες. Άλλο ένα παράδειγμα, ίσως πιο αθώο αλλά επίσης προβληματικό «Να προσέχεις». Έλαβα δεκάδες μηνύματα «Να προσέχεις». Να προσέχω τι; Να μην είμαι ο εαυτός μου; Τι σημαίνει να προσέχω; Να μην προκαλώ; Να μην είμαι εγώ; Με αυτή την έννοια δε μπορώ να προσέχω! Αρνούμαι!
