Χάθηκαν για 29 ημέρες στον ωκεανό αλλά κατέληξαν πως ήταν ωραίο διάλειμμα: «Δεν ακούγαμε ούτε για covid, ούτε για τίποτα άλλο»

Newsroom
Χάθηκαν για 29 ημέρες στον ωκεανό αλλά κατέληξαν πως ήταν ωραίο διάλειμμα: «Δεν ακούγαμε ούτε για covid, ούτε για τίποτα άλλο»
Δυο φίλοι χάθηκαν στα ανοιχτά της θάλασσας, μέσα στη βροχή και με χαλασμένο GPS και επέζησαν τρώγοντας πορτοκάλια, μαζεύοντας καρύδες που επέπλεαν και συλλέγοντας νερό της βροχής.

Δύο φίλοι πέρασαν μία έντονη περιπέτεια στον ωκεανό, καθώς χάθηκαν για 29 μέρες, ωστόσο κάνοντας τον απολογισμό τους, τώρα που τελείωσαν όλα, λένε ήταν ένα ευχάριστο διάλειμμα από τον πολιτισμό.

Οι Livae Nanjikana και Junior Qoloni, ναυτικοί αμφότεροι από τα νησιά του Σολομώντα, ξεκίνησαν να ταξιδεύουν από το νησί New Georgia, αλλά το σύστημα GPS τους κάπου τα… μούσκεψε και τους άφησε χαμένους στην ανοιχτή θάλασσα.

Είχαν προγραμματίσει να κρατήσουν τη δυτική ακτή του νησιού Vella Lavella και το νησί Gizo στα αριστερά τους, ώστε να βοηθηθούν στην πλοήγηση, αλλά παρά την εμπειρία τους ως ναυτικοί και οι δύο, έκαναν λάθος και χάθηκαν. Άλλωστε, η θάλασσα του Σολομώντα είναι διάσημη για το πόσο απρόβλεπτη είναι και αυτό το ζευγάρι το κατάλαβε για τα καλά.

2

 

Ο Nanjikana είπε στην Guardian: «Έχουμε κάνει αυτό το ταξίδι και στο παρελθόν και θα έπρεπε να ήταν όλα εντάξει, ωστόσο η βροχή και ο άνεμος μας «έκλεισαν» τη θέα στα νησιά και τελικά χαθήκαμε εντελώς».

Το χειρότερο γι αυτούς βέβαια ήταν όταν χάλασε το GPS τους: «Δεν μπορούσαμε να δούμε πού πηγαίνουμε και έτσι αποφασίσαμε να σταματήσουμε τον κινητήρα και να περιμένουμε, για να εξοικονομήσουμε καύσιμα».

Κατάφεραν να επιβιώσουν με πορτοκάλια που είχαν στο σκάφος, καθώς και καρύδες που επέπλεαν στη θάλασσα ενώ μάζεψαν νερό της βροχής σε ένα φύλλο καμβά για να πιουν.

Τελικά, διασώθηκαν από έναν ψαρά στα ανοικτά των ακτών της Νέας Βρετανίας, στην Παπούα Νέα Γουινέα.

«Δεν ξέραμε πού βρισκόμασταν, αλλά δεν περιμέναμε να είμαστε σε άλλη χώρα» είπε ο Nanjikana χαρακτηριστικά.

3

Η περιπλάνησή τους εκεί στα ανοιχτά, μακριά από τον πολιτισμό συνετέλεσε ως μια απομόνωση και απόδραση από όλα, με τον Nanjikana να προσθέτει: «Δεν είχα ιδέα τι συνέβαινε όσο ήμουν εκεί έξω. Δεν άκουσα ούτε για τον Covid ούτε για οτιδήποτε άλλο. Ανυπομονώ να επιστρέψω σπίτι, αλλά υποθέτω ότι ήταν ένα ωραίο διάλειμμα από όλα».

Οι δύο φίλοι εξετάστηκαν από γιατρούς πάντως, καθώς ήταν ιδιαίτερα αδύναμοι και πέρασαν λίγο χρόνο με έναν ντόπιο για να πάρουν τα πάνω τους.