Φώφη Γεννηματά: Η ζωή της, η καριέρα της και η δύσκολη και πολυετής «μάχη» με τον καρκίνο (vid)
- Οι σπουδές
- Η οικογένεια
- Η πολιτική σταδιοδρομία
- Κυβερνητικές θέσεις
- Ηγεσία του ΠΑΣΟΚ
- Η διάγνωση του καρκίνου το 2008 και η πολυετής «μάχη» με την ασθένεια
Η Φώφη Γεννηματά «έφυγε» από την ζωή την Δευτέρα (25/10), νικημένη από την επάρατη νόσο, δίνοντας γενναία μάχη.
Η είδηση του θανάτου της σκόρπισε θλίψη στον πολιτικό κόσμο αλλά και σε όλη την Ελλάδα.
Ήταν 56 ετών καθώς είχε γεννηθεί στις 17 Νοεμβρίου του 1964 στους Αμπελόκηπους Αθηνών. Ήταν κόρη του Γιώργου Γεννηματά, ιδρυτικού μέλους και υπουργού του ΠΑΣΟΚ.
Ήταν πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής από το 2017, πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από το 2015 και βουλευτής της Β3 Αθηνών από το 2015. Επίσης, ήταν επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (2015-2019) και της Ελιάς - Δημοκρατικής Παράταξης (2014-2019).
Οι σπουδές
Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών απ' όπου αποφοίτησε το 1987, ενώ την ίδια χρονιά, άρχισε να εργάζεται στην Εθνική Τράπεζα και παράλληλα στο πολιτικό γραφείο του πατέρα της μέχρι το 1989. Σε ηλικία 51 ετών ήταν συνταξιούχος τραπεζικός υπάλληλος, λόγω του προβλήματος υγείας που αντιμετώπιζε κάτι για το οποίο έχει δεχτεί κριτική. Η σύνταξη αυτή όμως ήταν σε αναστολή γιατί έχει την ιδιότητα της βουλευτή.
Η οικογένεια
Είχε παντρευτεί δύο φορές και είχε αποκτήσει τρία παιδιά. Πρώτος σύζυγος της Φώφης Γεννηματά ήταν ο Αλέξανδρος Ντέκας η εταιρεία του οποίου το 1994 ανέλαβε από την Κτηματολόγιο Α.Ε.να υλοποιήσει το για πρώτη φορά συντασσόμενο ελληνικό κτηματολόγιο.
Παντρεύτηκαν όταν η Φώφη ήταν 22 ετών και απέκτησαν μαζί μία κόρη. Ο δεύτερος σύζυγός της είναι ο Ανδρέας Τσούνης τον οποίο παντρεύτηκε το 2003. Μαζί απέκτησαν μια κόρη και έναν γιό.
Η πολιτική σταδιοδρομία
Την περίοδο 1982-87 συμμετείχε στη φοιτητική παράταξη ΠΑΣΠ του ΠΑΣΟΚ. Το 2000, εξελέγη Βουλευτής Α΄ Αθηνών με το ΠΑΣΟΚ και μετέπειτα γραμματέας του Προεδρείου της Βουλής. Παρέμεινε στο αξίωμα έως τις 31 Δεκεμβρίου 2002, όπου και ανέλαβε Υπερνομάρχης.
Στις εκλογές του Μαΐου του 2012, εξελέγη Βουλευτής Επικρατείας με το ΠΑΣΟΚ. Παρέμεινε έως τις 19 Μαΐου 2012.
Στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, εξελέγη Βουλευτής Β΄ Αθηνών, θέση στην οποία παραμένει και σήμερα. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, επανεξελέγη στη Β' Αθηνών.
Στις εκλογές του 2019, επανεξελέγη Βουλευτής, στην περιφέρεια Β3' Νότιου Τομέα Αθηνών με το Κίνημα Αλλαγής.
Υπερνομάρχης Αθηνών-Πειραιώς
Το 2002 εξελέγη Υπερνομάρχης Αθηνών - Πειραιώς, θέση στην οποία επανεξελέγη το 2006. Την περίοδο 2003-07 διετέλεσε πρόεδρος της Ένωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδος.
Το 2007 παραιτήθηκε από την θέση της προέδρου της Υπερνομαρχίας, για να θέσει υποψηφιότητα ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές. Ωστόσο, με απόφαση του Αρείου Πάγου που εξέτασε τη νομιμότητα της υποψηφιότητάς της, η Γεννηματά αποκλείστηκε από την εκλογική διαδικασία λόγω κωλύματος, καθώς δεν μπορούσε να συμμετάσχει στις εκλογές κατά την προβλεπόμενη διάρκεια της θητείας της.
Κυβερνητικές θέσεις
Μετά τις εκλογές του 2009, επιλέχθηκε από τον τότε νεοεκλεγέντα πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου, για τη θέση της υφυπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Ανέλαβε καθήκοντα στις 7 Οκτωβρίου 2009. Παρέμεινε έως τις 7 Σεπτεμβρίου 2010.
Στις 7 Σεπτεμβρίου 2010, ανέλαβε Αναπληρώτρια Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. Παρέμεινε έως τις 11 Νοεμβρίου 2011.
Στις 11 Νοεμβρίου 2011, ανέλαβε Αναπληρώτρια Υπουργός Εσωτερικών. Στις 27 Μαρτίου 2012, παραιτήθηκε από το αξίωμα της Υπουργού, στην κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, για να αναλάβει Εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ.
Με τον ανασχηματισμό της 25ης Ιουνίου 2013 της κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά, επιλέχθηκε για το αξίωμα της Αναπληρώτριας Υπουργού Εθνικής Άμυνας, θέση την οποία διατήρησε μέχρι τις επόμενες εκλογές του Ιανουαρίου του 2015.
Ηγεσία του ΠΑΣΟΚ
Τον Ιούνιο του 2015, εξελέγη πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με ποσοστό 51,7%, διαδεχόμενη τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Στις 30 Αυγούστου 2015, ενόψει των βουλευτικών εκλογών, συμμετείχε στη δημιουργία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης που σχηματίστηκε από το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ), την Δημοκρατική Αριστερά (ΔΗΜΑΡ) και πλαισιώθηκε από διάφορες Κινήσεις Πολιτών στα πλαίσια της ανασυγκρότησης του χώρου της σοσιαλδημοκρατίας και του δημοκρατικού σοσιαλισμού.
Τον Ιούλιο του 2017 η πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Φώφη Γεννηματά, από το βήμα του συνεδρίου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός νέου ενιαίου κεντροαριστερού φορέα στην Ελλάδα πριν από το τέλος του έτους. Το καλοκαίρι του 2017, ο Σταύρος Θεοδωράκης, επικεφαλής του κόμματος Το Ποτάμι, αποφάσισε επίσης να συμμετάσχει στη δημιουργία του κόμματος.
Στις 12 Νοεμβρίου 2017, πραγματοποιήθηκε ο πρώτος γύρος των εκλογών για την ανάδειξη του επικεφαλής του νέου κόμματος, μεταξύ εννέα υποψηφίων. Επειδή κανένας από τους υποψηφίους δεν κέρδισε την απαιτούμενη πλειοψηφία, διεξήχθη και δεύτερος γύρος μεταξύ της Φώφης Γεννηματά και του Νίκου Ανδρουλάκη. Νικητής αναδείχθηκε η Φώφη Γεννηματά, με 56,75% των ψήφων.
Στις 28 Νοεμβρίου 2017, ανακοινώθηκε το όνομα του Κινήματος Αλλαγής. Στις 2 Δεκεμβρίου 2017, ανακοινώθηκε το εξαμελές Πολιτικό Συμβούλιο του κόμματος, αποτελούμενο από τους Σταύρο Θεοδωράκη, Νίκο Ανδρουλάκη, Γιώργο Καμίνη, Θανάση Θεοχαρόπουλο, τον Γιώργο Παπανδρέου και την ίδια.
Η διάγνωση του καρκίνου το 2008 και η πολυετής «μάχη» με την ασθένεια
Η Φώφη Γεννηματά βρέθηκε αντιμέτωπη με τον καρκίνο για πρώτη φορά το 2008. Όταν και διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού.
Από τότε έδωσε την «μάχη» της με γενναιότητα και μάλιστα πέρυσι είχε προχωρήσει σε μια συγκλονιστική εξομολόγηση για τις δυσκολίες που είχε βιώσει λόγω της ασθένειάς της καθώς ήταν η αιτία από την οποία είχαν «φύγει» και οι γονείς της.
«Οι γονείς μου έφυγαν με εφτά μήνες διαφορά»
Είχε αναφερθεί και στους δύο γονείς της, που πέθαναν από καρκίνο με εφτά μήνες διαφορά, το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργο Γεννηματά και την σύζυγό του, Κάκια Βέργου-Γεννηματά.
«Παλεύαμε μέχρι την τελευταία στιγμή. Με επτά μήνες διαφορά έφυγαν οι γονείς μου από τη ζωή. Πρώτα η μητέρα μου και μετά ο πατέρας μου. Μόνο αυτό μπορούσε να συμβεί με αυτούς τους ανθρώπους. Ήταν μαζί από δεκατριών χρονών. Μια ζωή μαζί. Το 1984, όταν αρρώστησε η μητέρα μου, πολύ δύσκολα μπορούσε να πει κανείς τη λέξη καρκίνος. Είχε καρκίνο στο μαστό. Ήταν ένα στίγμα για όλη την οικογένεια».
«Για αρκετά χρόνια ζούσα με το σκεπτικό ότι κάποια στιγμή ο καρκίνος θα χτυπήσει και τη δική μου πόρτα. Μετά, η καθημερινότητα μας ξεπέρασε, αρχίσαμε να ζούμε φυσιολογικά και το ξεχάσαμε, το βγάλαμε από τη ζωή μας. Αλλά επανήλθε και αφού επανήλθε, μάθαμε να ζούμε με αυτό. Το Σάββατο το διαπίστωσα, τη Δευτέρα χειρουργήθηκα και το επόμενο Σάββατο ήμουν σε ένα συνέδριο και μιλούσα από το βήμα», ανέφερε το 2020 σε τηλεοπτική συνέντευξή της στον Alpha.
«Είναι εξαιρετικά δύσκολο να σκέφτεσαι ότι τα παιδιά σου μπορεί να μεγαλώσουν χωρίς εσένα, να σκέφτεσαι ότι μπορεί η μικρή σου να μην σε θυμάται καν πώς είσαι, να μην θυμάται τη φωνή σου, να μην θυμάται τη μορφή σου, να μη γνωρίσει το χάδι σου», είχε πει προσθέτοντας ότι «εμείς (σ.σ. εννοεί την ίδια και την αδερφή της) ήμασταν πολύ μεγαλύτερες όταν χάσαμε τους γονείς μας, είχαμε προλάβει να ζήσουμε μαζί τους κι έχουμε έντονες αναμνήσεις από εκείνους. Με έπιανε τρόμος όταν σκεφτόμουν ότι τα παιδιά μου, που με τόσο κόπο και προσπάθεια απέκτησα, θα τα άφηνα ξαφνικά μόνα τους. Είναι πολύ οδυνηρό», είχε πει αναφερόμενη στους φόβους και τα παιδιά της.