Νοσηλεύτρια αποκαλύπτει τι λένε αλλά και τι κάνουν οι άνθρωποι πριν πεθάνουν

Πολλές ιστορίες έχουν ακουστεί με τα τελευταία λόγια (συνήθως ακατάλυπτα) όσων είναι κοντά στο να φύγουν από αυτή τη ζωή και μία νοσηλεύτρια- ίσως το πλέον κατάλληλο πρόσωπο- αποκαλύπτει τα όσα λένε οι άνθρωποι πριν πεθάνουν.

Η Τζούλι ΜακΦάντεν, μετά από μια δεκαετία στο ICU, δούλεψε τα επόμενα πέντε χρόνια σε άσυλο ηλικιωμένων και μοιράστηκε τις εμπειρίες της. Μίλησε μάλιστα στη βρετανική «Sun» λέγοντας πως «το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου, είναι να εκπαιδεύεις τους ασθενείς και τις οικογένειές τους για τον θάνατο, να τους στηρίζεις και να τους βοηθάς και συναισθηματικά και σωματικά».

Στη συνέχεια η Τζούλι ΜακΦάντεν υποστήριξε: «Επίσης, το να τους βοηθάς να κατανοήσουν τι να περιμένουν, είναι ακόμα ένα κομμάτι της δουλειάς μας».

Η ΜακΦάντεν, η οποία είναι από το Λος Άντζελες της Καλιφόρνια, αποκάλυψε επίσης τι λένε οι περισσότεροι ασθενείς. Φυσικά, τις περισσότερες φορές αναφέρονται στα αγαπημένα τους πρόσωπα: «Αυτό που λένε συχνά οι περισσότεροι άνθρωποι που πεθαίνουν είναι «σε αγαπώ» ή καλούν την μητέρα ή τον πατέρα τους, που συνήθως έχουν πεθάνει και αυτοί».

Η ΜακΦάντεν στη συνέχεια αποκάλυψε τι είναι αυτό που μας συμβαίνει όταν τελειώνει η ζωή μας, το οποίο χαρακτήρισε ασυνήθιστο αλλά φυσιολογικό. Μίλησε για αλλαγή στην αναπνοή, στο χρώμα του δέρματος, τερματικές εκκρίσεις, πυρετό… «είναι μόνο μερικά από αυτά».

Παράλληλα, μίλησε και για το συχνό φαινόμενο της τελευταίας αναλαμπής. Όταν οι ασθενείς φαίνονται ξαφνικά να νιώθουν καλύτερα, λίγο πριν πεθάνουν.

«Αυτό μπορεί να εκδηλωθεί με πολλούς τρόπους, αλλά πολλές φορές ξαφνικά τρώνε, μιλάνε, ίσως και περπατούν. Συμπεριφέρονται σαν τον παλιό τους εαυτό, έχουν λίγο περισσότερη προσωπικότητα, γελάνε, μιλάνε, αστειεύονται. Συνήθως όμως πεθαίνουν μέσα σε λίγες μέρες μετά από αυτό».

Η Τζούλι ΜακΦάντεν είπε πως δεν έχει πολλές πληροφορίες για μετά το θάνατο, κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν, αλλά όλοι θέλουν να μάθουν. Αυτό που κάνει η ίδια είναι ότι προσπαθεί να «ομαλοποιήσει τον θάνατο».