Ο άνθρωπος με το «σιδηρούν προσωπείον» υπήρξε, αλλά η μάσκα ήταν… βελούδινη!

Newsroom
Ο άνθρωπος με το «σιδηρούν προσωπείον» υπήρξε, αλλά η μάσκα ήταν… βελούδινη!
Σαν σήμερα, το 1703, ο πολιτικός κρατούμενος, ο οποίος υμνήθηκε από τον Βολτέρο και τον Αλέξανδρο Δουμά, πέθανε στις φυλακές της Βαστίλης.

Μπορεί να μην γνωρίζουμε το όνομά του, ποιος ακριβώς μπορεί να ήταν αυτός ο πολιτικός κρατούμενος που του είχαν καλύψει το πρόσωπο με μάσκα και να κάνουμε μέχρι και σήμερα εικασίες, ωστόσο το δεδομένο είναι πως υπήρξε, αλλά γύρω από αυτό το μυστηριώδες πρόσωπο υπήρξε (και υπάρχει) ένας μύθος, για τον οποίο ίσως οφείλεται και η τηλεόραση.

Μιλάμε για τον άνθρωπο με το «σιδηρούν προσωπείον» ή αν προτιμάται τον άνθρωπο με τη σιδερένια μάσκα. Δεν μπορεί, θα έχετε δει την ταινία με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο (1998), ωστόσο πριν από αυτήν είχε γυριστεί κι άλλη (1977). Η πρώτη που είχε γυριστεί χρονολογείται στο 1909. Σαν σήμερα λοιπόν, το 1703, ο άνθρωπος αυτός, ο οποίος υμνήθηκε από τον Βολτέρο και τον Αλέξανδρο Δουμά, πέθανε στις φυλακές της Βαστίλης.

Μάσκα από… μαύρο βελούδο

Ιστορικές πηγές αναφέρουν, πως ο πολιτικός κρατούμενος, ο θρύλος του οποίου γρήγορα «σκόρπισε» σε όλη τη Γαλλία και μετέπειτα τον κόσμο, είχε μονίμως καλυμμένο το πρόσωπό του με μια μάσκα. Μόνο που δεν ήταν σιδερένια, αλλά από μαύρο βελούδο. Σιδερένια την μετέτρεψε ο… θρύλος, ίσως για να δώσει μια υπερβολή, μια τραγωδία στην όλη ιστορία. Έτσι λοιπόν, ο άνθρωπος αυτός έμεινε στην ιστορία ως ο «άνθρωπος με το σιδηρούν προσωπείον», όπως αρχικά μεταφράστηκε στα ελληνικά το γαλλικό «L’ homme au masque de fer».

 

3

«Μαρσιολί ετών 45»

Αυτός ο άνθρωπος, σύμφωνα με τους ιστορικούς, είχε φυλακιστεί για τις πολιτικές του ιδέες πριν από το 1681 στις φυλακές του Πινιερόλ. Σήμερα μιλάμε για το Πινερόλο της βορειοδυτικής Ιταλίας. Στις 18 Σεπτεμβρίου του 1698 μεταφέρθηκε στις φυλακές της Βαστίλης στο Παρίσι, όπου και πέθανε, σαν σήμερα, στις 19 Νοεμβρίου του 1703, επί βασιλείας του Λουδοβίκου του 14ου. Τάφηκε την επόμενη ημέρα στο νεκροταφείο του Αγίου Παύλου και καταγράφηκε στα αρχεία της ενορίας ως «Μαρσιολί, ετών 45».

3

Η ταύτιση με τον Μολιέρο

Το «Μαρσιολί» δεν ήταν η ακριβής του ταυτότητα και αυτό έφερε μοιραία μια σειρά από εικασίες και υποθέσεις. Το 1711 ταυτίστηκε με τον Άγγλο ευγενή Ρίτσαρντ Κρόμγουελ, γιο του Όλιβερ Κρόμγουελ, ενώ το 1745 με τον κόμη Λουδοβίκο του Βερμαντουά. Ήταν εξώγαμο τέκνο του Λουδοβίκου του 14ου και της μετρέσας του Λουίζ ντε λα Βαλιέρ. Το 1883 τον ταύτισαν με τον Μολιέρο, που δήθεν φυλακίστηκε εξαιτίας του «Ταρτούφου».

Η εκδοχή του υιοθέτησε ο Αλέξανδρος Δουμάς

Το 1771 ο Βολτέρος υποστήριξε ότι ο άνθρωπος με το «σιδηρούν προσωπείον» ήταν ο εξόριστος δίδυμος αδελφός του Λουδοβίκου του 14ου. Την εκδοχή αυτή υιοθέτησε ο Αλέξανδρος Δουμάς πατήρ στο μυθιστόρημά του «Ο Υποκόμης της Βραζελόνης: Δέκα χρόνια μετά», τελευταίο μέρος της επικής τριλογίας του «Οι Τρεις Σωματοφύλακες», που δημοσιεύτηκε σε συνέχειες το 1844.

Το Hollywood δεν έμεινε ασυγκίνητο

Φυσικά, η ιστορία αυτή δεν θα μπορούσε να απουσιάσει από τις μεγάλες και μετέπειτα μικρές οθόνες. Κάτι ο θρύλος, κάτι το άγνωστο και η εποχή, κέντρισαν το ενδιαφέρον. Το 1909 παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε μορφή ταινίας ενώ η πιο πρόσφατη όπως είπαμε ήταν η πανάκριβη χολιγουντιανή παραγωγή, με πρωταγωνιστές τους Λεονάρντο ντι Κάπριο, Ζεράρ Ντεπαρντιέ και Τζέρεμι Άιρονς!