Ο πρώτος φόνος του «βιαστή των σιδηροδρόμων»: Το προφίλ του παντρεμένου χωρίς παιδιά και με ιστορικό ενδοοικογενειακής βίας

Ο «Βιαστής των Σιδηροδρόμων» (σ.σ. Railway Rapist) επιτίθεται, σαν σήμερα, το 1985, στην 19χρονη Άλισον Ντέι και την απαγάγει από ένα τρένο του Λονδίνου. Το στραγγαλισμένο σώμα της ανασύρθηκε δύο εβδομάδες αργότερα. Αν και ο δράστης είχε επιτεθεί και είχε βιάσει πολλές γυναίκες από το 1982- όπως ομολόγησε χρόνια αργότερα- αυτή ήταν η πρώτη του δολοφονία που καταγράφηκε.

Ο «Βιαστής των Σιδηροδρόμων» είχε μια χαρακτηριστική μέθοδο με την οποία δρούσε: Χρησιμοποίησε ένα μαχαίρι, έδενε τα χέρια του θύματος με σπάγκο και συνήθως «κτυπούσε» κοντά στις γραμμές του σιδηροδρόμου. Σε μια νύχτα τον Ιούλιο του 1985, «κτύπησε» τρεις φορές μέσα σε λίγες ώρες.

Με την βρετανική κοινότητα να ανησυχεί και να έχει τρομοκρατηθεί, οδήγησε την ηγεσία της αστυνομίας να ιδρύει την «Επιχείρηση Χαρτ» ώστε να εντοπίσει τον εγκληματία. Στο πλαίσιο της έρευνας, ο καθηγητής Ντέιβιντ Καντέρ συνέταξε ένα ψυχολογικό προφίλ του δράστη: Με βάση την έρευνά του, ο Καντέρ υπέθεσε ότι ο ««Βιαστής των Σιδηροδρόμων»» ήταν ένας παντρεμένος άντρας, αλλά χωρίς παιδιά, κάτοικος της περιοχής Κίλμπερν του Λονδίνου που είχε ιστορικό ενδοοικογενειακής βίας.

Ενώ η αστυνομική έρευνα ήταν σε εξέλιξη, ο εγκληματίας χτύπησε ξανά. Βίασε και σκότωσε τη 15χρονη Ολλανδή μαθήτρια Maartje Tamboezer. Η αστυνομία κατάφερε να συγκρίνει τα αποτελέσματα μιας ιατροδικαστικής εξέτασης με μια λίστα 5.000 υπόπτων που συνέταξε κατά τη διάρκεια της «επιχείρησης Χαρτ».

Ο Τζον Ντάφι, πρώην υπάλληλος των σιδηροδρόμων, ήταν στη λίστα των 5.000 υπόπτων επειδή είχε συλληφθεί για άλλα βίαια αδικήματα εκείνη την εποχή. Αν και αρνήθηκε να δώσει στους ερευνητές δείγμα αίματος, οι ντετέκτιβ της αστυνομίας παρατήρησαν ότι ταίριαζε πολύ στο ψυχολογικό προφίλ του καθηγητή Καντέρ. Αφού εξέτασαν τα ρούχα του Ντάφι λοιπόν, οι ιατροδικαστές μπόρεσαν να ταιριάξουν τις ίνες από ένα πουλόβερ του, με τις ίνες που βρέθηκαν στο πρώτο θύμα της δολοφονίας του. Αν και πιστεύεται ότι ήταν υπεύθυνος για πολλούς άλλους βιασμούς, εν τέλει η αστυνομία μπόρεσε να τον καταδικάσει μόνο για τους φόνους της Άλισον Ντέι και της Μάρτιε Ταμπόεζερ το 1987.

Επίσης, μέσα από την έρευνά της, η αστυνομία διαπίστωσε ότι ο Ντάφι είχε έναν συνεργό: Τον Ντέιβιντ Μαλκάχεϊ. Τον παιδικό του φίλο, ο οποίος συνελήφθη το 1999 και καταδικάστηκε το 2001 για τους φόνους των Ντέι, Ταμπόεζερ και Αν Λοκ.

Επίσης το 1999, ο Ντάφι ομολόγησε εννέα ακόμη βιασμούς και αρκετούς φόνους.