Ώρα να βάλουμε φίλτρο στη δημοσιογραφία του 2022

Κάνατε κι εσείς resolution; Ή τουλάχιστον ανεβάσατε ένα post, ένα story, κάτι; Κάνατε μια ευχή για το 2022 "μακριά από τοξικότητες", "υγεία πάνω απ' όλα", "περισσότερες αγκαλιές" ή είστε τίποτα απόγονοι του Σκρουτς από το παραμύθι του Ντίκενς;

Να κάνω κι εγώ μία; Ας έχουμε λίγο πιο δυνατό το φίλτρο της δημοσιογραφίας. Και ως καταγραφείς και ως αποδέκτες της είδησης. Και δεν εννοώ αυτά του Instagram. Εννοώ εκείνα, που αφήνουν την ουσία να περάσει και κρατούν το κατακάθι.

Το 2021 έφυγε, και με άφησε με την αίσθηση ότι πέρασαν από τα μάτια μου τα περισσότερα δυσάρεστα γεγονότα, οι πιο ζοφερές εικόνες, οι πιο ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Και μιλάω ως άνθρωπος που μπορεί να βρίσκεται ταυτόχρονα και στις δύο προαναφερθείσες θέσεις.

Ναι, ξέρω, πολλά και φρικιαστικά πράγματα έγιναν κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους. Οι ειδήσεις για τις γυναικοκτονίες εμφανίζονταν πιο συχνά και από το δελτίο καιρού.

Οι καταγγελίες σεξουαλικής, ψυχολογικής, σωματικής, λεκτικής βίας ήρθαν κατά κύματα μετά την πρώτη της Σοφίας Μπεκατώρου. Και μπράβο. Και επιτέλους. Και μακάρι να μην μείνει σιωπηλό κανένα θύμα.

Όμως μέσα στο 2021 ήταν - δυστυχώς- πολλές οι φορές που αναρωτήθηκα "τώρα αυτό γιατί πρέπει να το δω;", "αυτό είναι είδηση;", "αυτό είναι δημοσιογραφία;".

Σε όλον αυτόν τον καταιγισμό, κάπου χάθηκε η μπάλα, περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά.

Γιατί, δημοσιογραφία είναι η αποκάλυψη των κατηγοριών που βαραίνουν γνωστό σκηνοθέτη, όχι το τι έφαγε στη φυλακή και με ποιους κάνει παρέα. Δημοσιογραφία δεν είναι να αναφέρεσαι στον γυναικοκτόνο των Γλυκών Νερών και να γράφεις "ο Μπάμπης...", εκτός και αν είναι κολλητός σου. Τώρα που το σκέφτομαι, όχι, ούτε και τότε. Δημοσιογραφία είναι η είδηση ότι ένα κοριτσάκι ξεψύχησε μαγκωμένο σε μία σιδερένια πόρτα, μπροστά στα μάτια περαστικών.

Το βίντεο που το καταγραφεί (και αναπαράγεται στα ΜΜΕ δεν είναι δημοσιογραφία αλλά) αποδεικτικό στοιχείο για φόνο. Οι καταγγελίες κοπέλας για ανάρτηση προσωπικών στιγμών στο διαδίκτυο από παρουσιαστή εκπομπής, είναι είδηση. Το ότι ο ίδιος έβγαλε βόλτα τον σκύλο του - τι να γίνει; πρέπει και το τετράποδο να κάνει την ανάγκη του! - δεν είναι. Και φυσικά φωτογραφίες του ίδιου - του παρουσιαστή, όχι του σκύλου γυμνού, να μην σας το χαλάσω αλλά όχι, ούτε καν πλησιάζει τον όρο δημοσιογραφία.

Φυσικά και τα νούμερα, σε sites, τηλεθέαση, πωλήσεις, είναι αυτά που μετράνε, δεν ζω στην Ονειροχώρα. Γι' αυτό κάνω κι εγώ την ευχή, να φιλτράρουμε από μόνοι μας, αυτά που πραγματικά αξίζει να μάθουμε για να ενημερωθούμε, να προβληματιστούμε, να αγανακτήσουμε, να νιώσουμε χαρά, αισιοδοξία, να μας ταρακουνήσουν, να μας ξεσηκώσουν, να μας αλλάξουν. Καλή Χρονιά.