Αντώνης Συκάρης: Τι είναι η «νόσος του υψομέτρου» από την οποία φέρεται να πέθανε (vid)

• Τι είναι η νόσος των μεγάλων υψομέτρων
• Ποιος είναι ο κίνδυνος να εμφανίσει Οξεία Νόσο του Υψομέτρου (AMS) ο ταξιδιώτης
• Ποια είναι τα σημεία και τα συμπτώματα της Οξείας Νόσου του Υψομέτρου (AMS)
• Όταν ο Συκάρης είχε μιλήσει για το περιορισμένο οξυγόνο στις κορυφές των Ιμαλαίων

Ο Αντώνης Συκάρης άφησε την τελευταία του πνοή κατεβαίνοντας το βουνό Νταουλαγκίρι, που ανήκει στην οροσειρά των Ιμαλαΐων, σκορπώντας θλίψη.

Στην είδηση του θανάτου του, όλοι δηλώνουν συγκλονισμένοι και ένας φίλος του μιλώντας στην ΕΡΤ ανέφερε μεταξύ άλλων πως «πήγαινε για το 7ο ψηλότερο βουνό του κόσμου, το Νταουλαγκίρι, χτες ανέβηκε στην κορυφή και σήμερα κατά την κατάβαση, από όσα έχω μάθει κι εγώ, δεν ξέρω πολλά, ακριβώς τα αίτια. Μάλλον υπέστη πνευμονικό οίδημα από τη νόσο του υψομέτρου, λόγω της σημαντικής κούρασης και της έλλειψης οξυγόνου, εξέπνευσε κοντά στην κατασκήνωση 3».

Τι είναι η νόσος των μεγάλων υψομέτρων

H νόσος των μεγάλων υψομέτρων ή αλλιώς «νόσος των ορειβατών» από την οποία φέρεται να πέθανε ο ορειβάτης, είναι επικίνδυνη και μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στο θάνατο.

Ειδικότερα παρόλο που το επίπεδο του οξυγόνου στον ατμοσφαιρικό αέρα παραμένει αρκετό, το επίπεδο του οξυγόνου στους πνεύμονες και στο αίμα μειώνεται κατά την άνοδο σε μεγαλύτερο υψόμετρο λόγω της χαμηλότερης ατμοσφαιρικής πίεσης σε σχέση με την ατμοσφαιρική πίεση στο επίπεδο της θάλασσας.

Το οξυγόνο είναι σημαντικό για τη φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού ο οποίος προσαρμόζεται στα χαμηλότερα επίπεδα οξυγόνου με ταχύτερη και βαθύτερη αναπνοή και με την παραγωγή περισσότερων ερυθρών αιμοσφαιρίων που χρειάζονται για να μεταφέρουν το οξυγόνο.

Η ανταπόκριση αυτή του οργανισμού ονομάζεται εγκλιματισμός και χρειάζεται περίπου 3-5 μέρες να αναπτυχθεί, ενώ ποικίλει ανάλογα με το άτομο και τις συνθήκες.

Ο μη επαρκής εγκλιματισμός μπορεί να οδηγήσει στη νόσο του υψομέτρου. Η Οξεία Νόσος του Υψομέτρου (AMS) είναι πιο συχνή σε εκείνους που δεν αφιερώνουν αρκετό χρόνο να εγκλιματιστούν κατάλληλα σε εκείνους που φτάνουν απευθείας σε περιοχές που εντοπίζονται σε μεγάλο υψόμετρο, αναφέρει ο ΕΟΔΥ.

Η Οξεία Νόσος του Υψομέτρου (AMS) είναι πιθανότερο να συμβεί όταν η άνοδος γίνεται γρήγορα σε μεγάλο υψόμετρο. Οποιοδήποτε μπορεί να εμφανίσει Οξεία Νόσο του Υψομέτρου (AMS) ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλο, τη φυσική κατάσταση.

Ποιος είναι ο κίνδυνος να εμφανίσει Οξεία Νόσο του Υψομέτρου (AMS) ο ταξιδιώτης

Η ευαισθησία και η αντοχή στην Οξεία Νόσο του Υψομέτρου (AMS) είναι γενετικά προκαθορισμένες. Ο κίνδυνος να εμφανίσει ένας ταξιδιώτης την Οξεία Νόσο του Υψομέτρου (AMS) εξαρτάται από παράγοντες που σχετίζονται με το ταξίδι και το άτομο.

Οι παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με το ταξίδι περιλαμβάνουν: το υψόμετρο, το ρυθμό ανόδου και τη φυσική καταπόνηση.

Ποια είναι τα σημεία και τα συμπτώματα της Οξείας Νόσου του Υψομέτρου (AMS)

Τα συμπτώματα της Οξείας Νόσου του Υψομέτρου (AMS) συνήθως εμφανίζονται κατά τις πρώτες 36 ώρες στο υψόμετρο και δεν παρουσιάζονται αμέσως μετά την άφιξή.

Η πιθανότατα εμφάνισης των συμπτωμάτων και το υψόμετρο στο οποίο εμφανίζονται ποικίλουν.

Στα ήπια συμπτώματα που εμφανίζονται πρώτα συμπεριλαμβάνονται: κεφαλαλγία, ζαλάδα, ναυτία/εμετός, απώλεια όρασης, κούραση, συμπτώματα όμοια με της γρίπης, δυσκολία στη αναπνοή, έλλειψη ύπνου και ακανόνιστη αναπνοή κατά τον ύπνο.

Η Οξεία Νόσος του Υψομέτρου (AMS) μπορεί να διαγνωστεί στους ενήλικες με αυτοαξιολόγηση χρησιμοποιώντας το Σύστημα Βαθμολόγησης Συμπτωμάτων κατά Lake Louise (LLSS):

Όταν ο Συκάρης είχε μιλήσει για το περιορισμένο οξυγόνο στις κορυφές των Ιμαλαίων

Ο Αντώνης Συκάρης, σε παλαιότερη συνέντευξη του στη Lifo, είχε αναφερθεί στο περιορισμένο οξυγόνο στις κορυφές των Ιμαλαίων.

Συγκεκριμένα, είχε αναφέρει: «Οι υψηλές κορφές των Ιμαλαϊων είναι οι πιο δύσκολες από άποψη οξυγόνου. Εκεί που αντιμετωπίζουμε την μεγαλύτερη έλλειψη οξυγόνου είναι στις κορυφές πάνω από τα 7.000 μέτρα και τα 8.000 μέτρα. Σε αυτές τις συνθήκες φοβάμαι δεν μπορώ να το κρύψω. Απλώς η εμπειρία που έρχεται μέσα από την τριβή είναι αυτό που σε κάνει να μανατζάρεις τον βουνό. Ειδικά σε αυτά τα βουνά νομίζει κανείς πως πάει για να κάνεις πλάκα, ωστόσο δεν είναι έτσι. Υπάρχει κίνδυνος. Πάνω από τα 8.000 μέτρα το οξυγόνο περιορίζεται στο 25%, ενώ στην επιφάνεια της θάλασσας έχουμε 100%. Δηλαδή περιορίζεται περίπου στο 75-80%. Εκεί υπολειτουργεί ο ορανι9σμός έχει ζαλάδες, ναυτίες, πονοκεφάλους. Είναι λογικό και φυσικό ο εγκέφαλος να φύγει από αυτό το αφιλόξενο περιβάλλον. Εκεί γίνεται μία πάλη με την ίδια σου την ύπαρξη ώστε να πετύχεις τον στόχο σου. Αυτό γίνεται κάθε φορά. Είμαι πιο πολύ της ανηφόρας, είναι ασφαλέστερη, ενώ η κατηφόρα έχει περισσότερες δυσκολίες».