Μετά από χρόνια λύθηκε το μυστήριο στο νησί του Πάσχα
Άλυτο, για πολλά χρόνια παρέμενε το μυστήριο στα νησί του Πάσχα από τους αρχαιολόγους, ωστόσο φαίνεται πως οι τελευταίες επιστημονικές έρευνες άρχισαν να ρίχνουν φως στην πλούσια ιστορία του νησιού και στο θέμα του… νερού!
Το νησί του Πάσχα βρίσκεται ανοικτά των ακτών της Χιλής. Είναι το απομακρυσμένο πολυνησιακό νησί γνωστό και ως «Ράπα Νούι» και στα χρόνια της ακμής του είχε πληθυσμούς κατοίκων μεταξύ 15.000 και 20.000. Για πολλά χρόνια οι επιστήμονες έψαχναν να βρουν πώς οι κάτοικοι διατήρησαν την αρχαία κοινωνία τους… χωρίς παροχή γλυκού νερού.
Πλέον πιστεύουν ότι ο λόγος αυτός συνδέεται με τα διάσημα αγάλματα Μοάι. Και έχουν στοιχεία γι αυτά…
Όταν οι Ευρωπαίοι ήρθαν για πρώτη φορά σε επαφή με τους κατοίκους του νησιού του Ειρηνικού τον 18ο αιώνα, θεώρησαν ότι οι ιθαγενείς μπορούσαν να πίνουν θαλασσινό νερό χωρίς να βλάπτουν τον οργανισμό τους.
Πλέον γνωρίζουμε όμως ότι αυτό είναι αδύνατο, καθώς το ανθρώπινο σώμα δεν μπορεί να καταναλώνει υψηλά επίπεδα θαλασσινού νερού, λόγω της μεγάλης συγκέντρωσης αλατιού. Συν τοις άλλοις, η μεγάλη κατανάλωση θαλασσινού νερού οδηγεί τελικά σε θάνατο από αφυδάτωση.
Μέχρι το 1887, ο πληθυσμός της νησιού του Πάσχα είχε αποδεκατιστεί ως αποτέλεσμα του δουλεμπορίου και της επιδημίας της ευλογιάς, γεγονός που έκανε ακόμη πιο δύσκολο για τους επιστήμονες να ανακαλύψουν την αλήθεια πίσω από την ιστορία του ντόπιου λαού.
Μετά από μια σειρά επιστημονικών ερευνών, βγήκε το πόρισμα ότι το νησί του Πάσχα δεν έχει πηγή γλυκού νερού. Τώρα στην «κουβέντα» μας μπαίνουν τα αγάλματα Μοάι, τα οποία τυχαίνει να βρίσκονται κατά μήκος της ακτής.
Όταν λοιπόν βρέχει στο νησί του Πάσχα, το νερό ρέει κατηφορικά και βγαίνει από το έδαφος που ο βράχος συναντά τον ωκεανό. Όταν η παλίρροια είναι χαμηλή, το γλυκό νερό ρέει απευθείας στη θάλασσα. Το γλυκό και το αλμυρό νερό αναμειγνύονται για να δημιουργήσουν ένα «νέο μείγμα νερού» με αρκετά χαμηλά επίπεδα αλατιού, που μπορεί να καταναλωθεί με ασφάλεια από τον άνθρωπο.
Έτσι τα 13 αγάλματα Μοάι, πιστεύεται πως έδωσαν τη δυνατότητα στους πρώτους κατοίκους να εκμεταλλευτούν το γλυκό νερό από την επιφάνεια της θάλασσας και να φτιάξουν «χαρακώματα». Αυτά βοήθησαν τους κατοίκους από το νησί του Πάσχα να επιβιώσουν σε περιόδους ξηρασίας.
Ο πληθυσμός του νησιού του Πάσχα υπολογίζεται πλέον σε περίπου 7.000 κατοίκους, ωστόσο οι αλλαγές στη νομοθεσία έχουν κάνει δυσκολότερη την αύξηση αυτού στο νησί, λόγω ανησυχιών για αρνητικές συνέπειες που μπορεί να έχει αυτό στο περιβάλλον.
