Κρύο αρνί, αυτή η παράνοια κάθε Δευτέρα του Πάσχα

Το ελληνικό Πάσχα έχει συνδεθεί με το τσούγκρισμα των αυγών, το τσουρέκι και φυσικά με το ψήσιμο του οβελία. Ειδικά φέτος με τους περισσότερους από εμάς να «δραπετεύουν» από την πρωτεύουσα, οι σούβλες έδωσαν και πήραν. Τα αρνιά στροβιλίστηκαν, οι πετσούλες φαγώθηκαν, αλλά όπως είναι λογικό, πάντα κάτι περισσεύει και μπαίνει στο ψυγείο.

Όσο καλή είναι, λοιπόν, η Κυριακή του Πάσχα, τόσο δύσκολη είναι η επόμενη ημέρα. Αν και έχεις σκάσει από το φαγητό και ουσιαστικά δεν θες να δεις άλλο κρέας μπροστά στα μάτια σου, η Δευτέρα αποτελεί την ιδανική ευκαιρία να «φύγουν» όσα περίσσεψαν. Το αρνί παίρνει ξανά θέση στο τραπέζι, έτοιμο να πάρει τη δική του εκδίκηση αυτή τη φορά.

Θυμήσου εκείνες τις στιγμές που ήσουν μικρότερος και βρισκόσουν ανάμεσα σε θείους, ξαδέρφια, παππούδες. Με πόσο πάθος και όρεξη έπιαναν οι μεγαλύτεροι το κρύο αρνί από την πιατέλα και το έτρωγαν, λέγοντάς σου με ύφος, «φάε μην είσαι χαζός. Κρύο είναι πολύ πιο νόστιμο». Μπορεί μέχρι εκείνη τη στιγμή να μην είχες δοκιμάσει, αλλά μια φωνή μέσα σου σε προειδοποιούσε πως αυτό που πας να κάνεις είναι λάθος.

Συνεπαρμένος, όμως, από την άγνοια και την αθωότητα της νιότης σου ενέδιδες και δοκίμαζες το κρύο αρνί της Δευτέρας του Πάσχα. Και αμέσως καταλάβαινες πως όλο αυτό πρόκειται για μια παράνοια, που κάποιοι τη «βάφτιζαν» νοστιμιά. Οκ, μπορεί να μην είμαι ο μεγαλύτερος φαν του οβελία και να προτιμώ το κοκορέτσι, το κοντοσούβλι ή το κατσίκι, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς ρε παιδιά.

Ναι δεν λέω, προφανώς και στηρίζουμε το zero food waste. Δεν θα πετάξουμε το αρνί που θα μείνει από το Πάσχα, θα το φάμε. Αλλά ας το ζεστάνουμε και λίγο. Όλο αυτό το αστείο με το κρύο αρνί πρέπει να σταματήσει. Δεν συμφωνείτε;