Ξέσπασε η ψυχική σύμβουλος της Καρολάιν κατά του Μπάμπη: «Ποια συγγνώμη; Όταν επί 37 ημέρες κορόιδευε; Η απολογία ήταν παρωδία» (vid)

Newsroom
Ξέσπασε η ψυχική σύμβουλος της Καρολάιν κατά του Μπάμπη: «Ποια συγγνώμη; Όταν επί 37 ημέρες κορόιδευε; Η απολογία ήταν παρωδία» (vid)
«Ποια συγγνώμη; Έφτιαξε ένα σενάριο όπως αυτός το ήθελε; Που σκότωσε την γυναίκα του, ενώ κοιμόταν; Που σκότωσε το κουτάβι του; Δεν έχει ίχνος συναισθήματος» είπε η Ελένη Μυλωνοπούλου.

Ξέσπασε κατά του καταδικασμένου πλέον με ισόβια και συν 11,5 μήνες δολοφόνου της Καρολάιν και του σκύλου της, Μπάμπη Αναγνωστόπουλου, η σύμβουλος ψυχικής υγείας της αδικοχαμένης μητέρας Ελένη Μυλωνοπούλου.

Μιλώντας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 είπε αρχικά ότι η ποινή «επέφερε τη δικαίωση και την κάθαρση, δικαίωση και ανάπαυση για την ψυχή της. Ως εκεί. Αυτό όμως απέχει, γιατί η κοπέλα αυτή δεν θα μπορέσει να δει ξανά το παιδί της, δεν θα μπορέσει να κάνει τα όνειρα της. Η κοπέλα αυτή είναι μέσα σε έναν τάφο».

Στη συνέχεια είπε για τον Μπάμπη Αναγνωστόπουλο: «Φοβόταν την αλήθεια και μόνο την αλήθεια. Αυτό ήταν το πρώτο και το τελευταίο που φόβιζε τον Αναγνωστόπουλο, διότι ήταν ακριβώς αυτό που είχε αντικρούσει το θέατρο του. Τα ασύστολα ψεύδη, το θέατρό του, την παραποίηση της πραγματικότητας».

Σχετικά με τη «συγγνώμη» που ζήτησε ο κατηγορούμενος, κατά την απολογία του, η Ελένη Μυλωνοπούλου ξεσπάθωσε κατά του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου, λέγοντας: «Ποια συγγνώμη; Συγγνώμη από τα χείλη του, όταν επί 37 ημέρες κορόιδευε όλον τον κόσμο, όταν η απολογία του ήταν μια παρωδία, όταν διαστρέβλωσε τα πάντα, όταν αποδόμησε τους πάντες, όταν έφτιαξε ένα σενάριο όπως αυτός το ήθελε; Ποια συγγνώμη; Που σκότωσε την γυναίκα του, ενώ κοιμόταν; Που σκότωσε το κουτάβι του; Δεν έχει ίχνος συναισθήματος».

 

Στο ερώτημα τι θα έλεγε αν μετά από χρόνια συναντούσε τη μικρή Λυδία, την κόρη του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου και της άτυχης Καρολάιν, η Ελένη Μυλωνοπούλου είπε για τον δολοφόνο πως «για τον πατέρα της δεν θα της έλεγα απολύτως τίποτα, αυτό είναι δουλειά των παιδοψυχολόγων».

Σχετικά με την Καρολάιν σημείωσε πως στη μικρή Λυδία «θα της έλεγα πόσο θαυμάσια μητέρα ήταν, πόσο λάτρευε το παιδί της, την απεριόριστη αγάπη που είχε για αυτό. Η Καρολάιν ήταν ένα κορίτσι με μεγαλείο ψυχής, με όνειρα. Πίσω από το χαμόγελό της έρρεε η αγάπη, έρρεαν τα συναισθήματα για το μωρό της, για τα αδέσποτα. Όνειρο της ήταν να κάνει ένα καταφύγιο».

Συμπλήρωσε πως «το παιδί πρέπει να μάθει την αγάπη που έδινε σε όλα τα πλάσματα. Αυτό θα έλεγα στη Λυδία να είναι περήφανη για τη μητέρα της, έστω για αυτό το διάστημα που είχε την τύχη να την έχει μητέρα της».