Η «μαύρη χήρα» του Λεωνιδίου: Δολοφόνησε άγρια την έγκυο νύφη της επειδή νόμιζε ότι είχε εραστή και την εκτέλεσαν

• Η ιστορία της «μαύρης χήρας»
• Δεν συμπαθούσε τη νύφη της
• Πήγαν την Μεταξία για έκτρωση
• Η δολοφονία
• Η σύλληψη
• Οι αλληλοκατηγορίες μητέρας και γιου
• Η ομολογία και η καταδίκη

Η πρώτη εκτέλεση γυναίκας μετά τον εμφύλιο, έγινε στις 27 Αυγούστου του 1960. Συγκεκριμένα, η Σταυρούλα Γκουβ. εκτελέστηκε στον Άγιο Ιωάννη Θεολόγο στον Υμηττό. Αν και είχε υποβάλλει αίτηση χάριτος, απορρίφθηκε αφού το έγκλημα ήταν ειδεχθές.

Η ιστορία της «μαύρης χήρας»

Η Σταυρούλα Γκ. από το Λεωνίδιο της Αρκαδίας, έμεινε χήρα σε μικρή ηλικία και μεγάλωσε μόνη της τα δυο της παιδιά. Ο ένας της γιος δούλευε στην Αθήνα. Ο δεύτερος γιος, ο Δημήτρης, ζούσε με την γυναίκα του, την 22χρονη Μεταξία και το ένα τους παιδί στο χωριό.

Ο Δημήτρης δεν είχε σταθερή δουλειά και η γυναίκα του, η Μεταξία, ήταν εκείνη που συντηρούσε το σπίτι τους, αφού δούλευε σε ζαχαροπλαστείο, ενώ είχε και μια μικρή προίκα.

Δεν συμπαθούσε τη νύφη της

Ωστόσο, η Σταυρούλα, η πεθερά της Μεταξίας στην πραγματικότητα δεν την συμπάθησε ποτέ και δεν την έβλεπε με καλό μάτι.

Η Μεταξία από τα 17 της ήταν παντρεμένη με τον Δημήτρη, αλλά η πεθερά της πίστευε πάντα ότι είχε εραστές. Όμως δεν σταμάτησε σ' αυτό κι αποφάσισε να επηρεάσει τον γιο της.

Συγκεκριμένα, η κοπέλα ήταν ήδη πέντε μηνών έγκυος, αλλά η πεθερά της του έλεγε πως το παιδί δεν ήταν δικό του αλλά του (υποτιθέμενου) εραστή της γυναίκας του.

Πήγαν την Μεταξία για έκτρωση

Έτσι, τον έπεισε πως είχε δίκιο και πήραν την κοπέλα για να κάνει έκτρωση. Πήγαν στο Άργος, όμως κανένας γιατρός δεν αναλάμβανε κάτι τέτοιο, αφού η εγκυμοσύνη ήταν προχωρημένη. Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί πως το ζευγάρι είχε άλλο ένα παιδί.

Η δολοφονία

Μετά που γύρισε το ζευγάρι από το Άργος στις 5 Ιανουαρίου του 1959, πήγαν από το σπίτι της πεθεράς, ώστε να πάρουν το άλλο τους παιδί. Εκεί έφαγαν και η έγκυος κοπέλα ξάπλωσε για να ξεκουραστεί. Τότε η Σταυρούλα, η πεθερά της, έδεσε τα χέρια και τα πόδια της Μεταξίας, της έκλεισε το στόμα και την χτύπησε αρκετές φορές στο κεφάλι, το στομάχι και τα πόδια, μέχρι να λιποθυμήσει.

Μαζί με τον γιο της, την έσυραν μέχρι την αυλή του σπιτιού της και την πέταξαν μέσα στην στέρνα. Όπως φαινόταν, το έγκλημα ήταν προμελετημένο, αλλά όχι τόσο καλά οργανωμένο.

Ισχυρίστηκαν πως η κοπέλα αυτοκτόνησε. Είχαν φτιάξει και την ιστορία που θα έλεγαν στους συγχωριανούς αλλά και στην αστυνομία.

Στις 6 Ιανουαρίου, ανήμερα των Φώτων, η Σταυρούλα επέστρεψε από την εκκλησία στο σπίτι της. Εκεί, υποτίθεται, ότι βρήκε στην δίπλα στη στέρνα κάτι ρούχα, ένα ζευγάρι παπούτσια και ένα κουτί χάπια μαζί με ένα σημείωμα που έγραφε: «Φτωχτόνησε η Μεταξία Γεωργίου Αδρία, γιατί δεν της έδινε τα λεφτά που της χρωστούσε η Θάλεια, η κυρά της. Τον Μήτρο, τον άνδρα της, να μην τον πειράξετε, γιατί δεν έχει κάνει τίποτα».

Τότε η πεθερά (υποτίθεται) αναστατωμένη άρχισε να φωνάζει καλώντας τους γείτονες που πήγαν έντρομοι να δουν τι συμβαίνει. Τους κίνησε όμως την περιέργεια ο θρήνος της Σταυρούλας, αφού όλοι γνώριζαν πόσο αντιπαθούσε την νύφη της.

Μάλιστα ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ακρόπολις» ανέφερε πως οι γείτονες είπαν ότι η Σταυρούλα όταν είδε το σημείωμα της αυτοκτονίας τους έλεγε: «Αυτή η τρελή εξετέλεσε την απόφασή της. Ευρήκα ανοιχτή τη στέρνα κι έξω ρηγμένα τα ρούχα της. Η Μεταξία πληρώθηκε από τον Θεό όπως της άξιζε. Και δεν σκέπτομαι τίποτα άλλο παρά ότι, αν έχει πέσει στην στέρνα, μας βρώμισε το πόσιμο νερό».

Όμως η σατανική πεθερά δεν είχε οργανώσει σωστά το έγκλημα, αφού όταν έφτασε η αστυνομία και ανέσυρε την άτυχη κοπέλα, είδε το σκοινί με το οποίο τις είχαν δέσει τα χέρια και τα πόδια, αλλά και τους μώλωπες από τον ξυλοδαρμό. Αμέσως κατάλαβαν πως δεν υπήρχε καμία αυτοκτονία, αλλά ένα έγκλημα.

Η υποψία ενισχύθηκε μετά τα αποτελέσματα της νεκροψίας που έδειξαν ότι αιτία θανάτου της Μεταξίας ήταν ο πνιγμός και ώρα θανάτου 7:30 το βράδυ και όχι το πρωί, όπως ισχυρίστηκε η πεθερά. Επίσης η Μεταξία δεν θα μπορούσε να μπει στην αυλή για να αυτοκτονήσει ενώ έλειπαν οι άλλοι, αφού ήταν πάντα κλειδωμένη.

Η σύλληψη

Η αστυνομία ήταν πλέον σίγουρη πως επρόκειτο για δολοφονία και συνέλαβαν την Σταυρούλα και τον γιο της και τους οδήγησαν στο τμήμα του Λεωνιδίου για ανάκριση.

Στις 8 Ιανουαρίου του 1959, ο Δημήτρης ομολόγησε ότι ήταν συνεργός στην δολοφονία της γυναίκας του εκτελώντας τις εντολές της μητέρας του.

«Έγραψα ένα σημείωμα που έλεγε ότι η Μεταξία αυτοκτόνησε γιατί της χρωστούσαν τα αφεντικά της λεφτά που δεν της τα έδιναν. Αυτό το σημείωμα το έβαλα στο σκέπασμα της στέρνας μαζί με κάτι χάπια που είχε στην τσέπη της η γυναίκα μου. Επίσης, η μάνα μου έβαλε στην άκρη της στέρνας τα ρούχα της Μεταξίας και τα παπούτσια, ώστε να νομίζουν ότι έπεσε μόνη της στο νερό. Πράγματι, το πρωί των Φώτων βρέθηκαν τα ρούχα στο χείλος της στέρνας από την ίδια τη μητέρα μου, η οποία και έβαλε τις φωνές ότι δήθεν η νύφη της αυτοκτόνησε», είπε στην απολογία του.

Οι αλληλοκατηγορίες μητέρας και γιου

Με τα λεγόμενά του αυτά, η μητέρα του δεν θα μπορούσε να αρνηθεί το έγκλημα αλλά εκείνη κατηγόρησε τον γιο της λέγοντας: «Κοίταξε τι φίδι μεγάλωνα! Έτσι μωρέ πληρώνεις όλες τις θυσίες που έκανα για σένα;» και αρνιόταν τις κατηγορίες.

Μάλιστα όταν είχε μιλήσει στον δημοσιογράφο Θ. Δράκο, που ήταν αστυνομικός συντάκτης των εφημερίδων «Ακρόπολις» και «Απογευματινή» είπε: «Αυτός ο αχαϊρευτος ο γιός μου πάει να με μπλέξει! Λέει ότι εγώ την έριξα στο πηγάδι, αφού της τύλιξα πρώτα το σκοινί στο σώμα. Πάει να με κλείσει στη φυλακή. […] Αν ο γιος μου πάει στο εκτελεστικό απόσπασμα, του αξίζει».

Ο γιος της απάντησε στις κατηγορίες λέγοντας: «Εγώ δεν είχα τίποτα μαζί της. Ήταν καλή και φρόνιμη. Εσύ τη μισούσες και αποφάσισες τον θάνατό της. Ανάθεμα την ώρα που σ’ άκουσα. Εγώ γιατί να την σκοτώσω; Κι αυτό το παντελόνι που φορώ, μου το πήρε την ίδια μέρα που τη σκότωσες. Το πρωί, που πήγαμε στο Άργος… Κι εσένα δεν σε φρόντιζε; Μόνο εσύ διαρκώς την έβριζες και την κτυπούσες. Αυτή καθόταν σαν χαζή και τις έτρωγε…».

Η ομολογία και η καταδίκη

Η Σταυρούλα, αφού είχε εξαντλήσει όλα τα περιθώρια, τελικά ομολόγησε την πράξη της και μητέρα και γιος καταδικάστηκαν σε θάνατο, ύστερα από την απόφαση που εξέδωσε το Κακουργιοδικείο της Κυπαρισσίας.

Η αδίστακτη πεθερά μεταφέρθηκε στις γυναικείες φυλακές Αβέρωφ στην Αθήνα και ο Δημήτρης στις φυλακές της Κέρκυρας.

Στις 27 Αυγούστου του 1960, η Σταυρούλα Γκ. εκτελέστηκε στον Υμηττό, ενώ στις 2 Σεπτεμβρίου στην περιοχή Αλυκές της Κέρκυρας εκτελέστηκε και ο σύζυγος της Μεταξίας.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ελευθερία», ο Δημήτρης στην εξομολόγηση του πριν από την εκτέλεση του, είπε στο ιερέα ότι «ούτος δεν έπταιε δια τον στραγγαλισμόν της συζύγου του, αλλά ότι τον επήρε στον λαιμό της η μάνα του, της οποία ήτο ερωμένος…».

*Με πληροφορίες από την mixanitouxronou.gr