Ο πρώτος πρόεδρος της ΑΕΚ πέθανε τρεις μέρες πριν μπουν οι Γερμανοί στην Αθήνα: «Αυτό δεν θα αντέξω να το δω»

Ο πρώτος πρόεδρος της ΑΕΚ ήταν ο Κωνσταντίνος Σπανούδης και εκείνος που μετέφερε την Ένωση στην Νέα Φιλαδέλφεια.

Ήταν εκδότης της εφημερίδας «Πρόοδος» στην Πόλη, άνθρωπος με μεγάλη πολιτική επιρροή και γνωριμίες στον επιχειρηματικό κόσμο.

Η ΑΕΚ ιδρύθηκε στις 13 Απριλίου του 1924 και στις 18 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους, το πρωτοδικείο Αθηνών με υπ’ αριθμόν 3.844 απόφασή του, αναγνώρισε τη σύσταση του αθλητικού σωματείου με την επωνυμία «Αθλητική Ένωσις Κωνσταντινουπόλεως».

Ποιος ήταν ο Κωνσταντίνος Σπανούδης

Ο Κωνσταντίνος Σπανούδης (1871-1941) ήταν Έλληνας πολιτικός ενταγμένος στο Κόμμα των Φιλελευθέρων, δημοσιογράφος και πρώτος πρόεδρος της Αθλητικής Ένωσης Κωνσταντινουπόλεως.

Γεννήθηκε το 1871 στο Φανάρι της Κωνσταντινούπολης. Απόφοιτος της Μεγάλης του Γένους Σχολής, σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Παρίσι και την Ιταλία. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη και επιδόθηκε στη δημοσιογραφία. Το 1904 άρχισε να εκδίδει την εφημερίδα «Πρόοδος», ο πατριωτικός χαρακτήρας της οποίας του στοίχισε διώξεις και δυο απελάσεις.

Ήταν στενός συνεργάτης του Πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου και τον στήριξε κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων της Ελλάδας στους Βαλκανικούς Πολέμους και τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και εντάχθηκε στο Κόμμα των Φιλελευθέρων.

Το 1924 μαζί με άλλους Κωνσταντινοπολίτες ίδρυσαν την ΑΕΚ και ο Σπανούδης έγινε ο πρώτος Πρόεδρος του νέου σωματείου. Στις εκλογές του 1932 εξελέγη βουλευτής με το Κόμμα των Φιλελευθέρων και ταυτόχρονα έφυγε από τη διοίκηση της ΑΕΚ για να πολιτευτεί, διατηρώντας μόνο μια τυπική θέση.

Η ίδρυση της ΑΕΚ- Πρόεδρος της ομάδας

Οι Έλληνες Κωνσταντινουπολίτες είχαν ήδη δημιουργήσει την ΑΕΚ στην Κωνσταντινούπολη και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα, μαζί με Έλληνες αθλητές του Πέρα Κλουμπ, συναντιόντουσαν σε ένα αθλητικό μαγαζί ιδιοκτησίας των Αιμίλιου και Μενέλαου Ιωνά, στην οδό Βερανζέρου στο κέντρο της Αθήνας.

Εκεί δημιουργήθηκε η ιδέα της ΑΕΚ και ο ίδιος ο σύλλογος, ενώ οι διαδικασίες ίδρυσης ολοκληρώθηκαν το 1924. Η αρχική ιδεολογία του συλλόγου ήταν η συνέχιση των αθλητικών δραστηριοτήτων της Πόλης, αλλά και η διατήρηση της ιδεολογίας των Κωνσταντινουπολιτών μέσω ενός αθλητικού συλλόγου, που θα κρατά ζωντανά τα ήθη, τις αξίες και τις παραδόσεις των Ελλήνων προσφύγων.

Τα πρώτα χρόνια χωρίς έδρα

Στην πρώτη δεκαετία του '20 η ΑΕΚ κατόρθωσε να ξεπεράσει σε φήμη παλαιότερους συλλόγους, όπως ο Πανιώνιος και ο Απόλλων, χάρη και στο μεγάλο πληθυσμό των προσφύγων, που είχαν ενστερνιστεί ή εκφράζονταν από την ιδεολογία της ομάδας, εναντίον και των τότε πολιτικών καταστάσεων.

Στο πρώτο κάλεσμα σύναξης Κωνσταντινουπολιτών που βρίσκονταν στην Αθήνα, έτρεξαν να στελεχώσουν την ΑΕΚ όλοι οι ποδοσφαιριστές που ήρθαν από την Πόλη. Ο τερματοφύλακας Νίκος Κίτσος, οι οπισθοφύλακες Ιερεμιάδης και Ασδέρης, οι μέσοι Κεχαγιάς, Δημόπουλος, Παρασκευάς και οι επιθετικοί Καραγιαννίδης, Μπαλτάς, Μήλας, Ιππιάδης και Γεωργιάδης. Πολλά ήταν τα προβλήματα στο ξεκίνημα, καθώς δεν υπήρχε γήπεδο ή κάποιο γυμναστήριο, για να μπορούν να προπονούνται οι ποδοσφαιριστές. Με την ίδρυση του συλλόγου έγιναν αμέσως προσπάθειες να βρεθεί μια λύση και να χρησιμοποιεί η ομάδα τον χώρο των γηπέδων τένις, κοντά στις στήλες του Ολυμπίου Διός.

Ως πρώτος αγώνας της νεοσύστατης ποδοσφαιρικής ομάδας της ΑΕΚ καταγράφηκε μια φιλική αναμέτρηση που διεξήχθη τον Οκτώβριο του 1924 με αντίπαλο τον Ατρόμητο Αθηνών, με τον οποίο αναδείχθηκε ισόπαλη 1–1.[1] Στο πρώτο (δεύτερο του θεσμού) πρωτάθλημα Αθηνών που συμμετείχε (1924–25) η ΑΕΚ νίκησε στις 14 Δεκεμβρίου 1924 το ιστορικό Σ.Π. Γουδί με 4–2 (πρώτος επίσημος αγώνας) και εν συνεχεία ηττήθηκε στις 6 Ιανουαρίου του 1925 από τον Παναθηναϊκό με 1–0, ενώ στις 18 του ίδιου μήνα επικράτησε με 4–0 του Απόλλωνα.

Στη βαθμολογία του 2ου ομίλου Αθηνών, τερμάτισε δεύτερη και αντιμετώπισε στον ημιτελικό την 1η Μαρτίου 1925, την Αρμενική Ένωση, την οποία νίκησε με 1–0 (εύστοχο πέναλτι του Μπαλτά). Στον μεγάλο τελικό αντιμετώπισε τον Παναθηναϊκό, ο οποίος απέκλεισε με 4–0 τον Ατρόμητο και ήταν το μεγάλο φαβορί. Στις 8 Μαρτίου, ημέρα του τελικού, ο νικητής κρίθηκε από εύστοχο πέναλτι στο 58ο λεπτό, που πέτυχε ο παίκτης του Παναθηναϊκού, Απόστολος Νικολαΐδης. Έτσι η ΑΕΚ στο πρώτο αθηναϊκό πρωτάθλημα που έλαβε μέρος, λίγο έλειψε να κατακτήσει τον τίτλο, όμως της έλειπε κυρίως η ομοιογένεια.

Το 1926 και το 1927 ήρθαν στην ΑΕΚ δύο σπουδαίοι ποδοσφαιριστές της Πέρα Κλουμπ, ο Κώστας Νεγρεπόντης αρχικά και ο Σταύρος Εμμανουηλίδης στη συνέχεια. Οι μεταγραφές και οι προσθήκες συνεχίστηκαν και το 1928 ήρθε ο αμυντικός, σερβικής καταγωγής, αλλά γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη, Ροβέρτος Μάλλιος (Γκάλιτς) και μέχρι το 1930 η ΑΕΚ είχε δημιουργήσει μια ισχυρή ομάδα, όμως το γεγονός ότι ο σύλλογος δεν είχε ακόμη μόνιμη έδρα αποτελούσε το σημαντικότερο πρόβλημα.

Ο Σπανούδης μετέφερε την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια

Ο Κωνσταντίνος Σπανούδης, ο οποίος ήταν υπουργός στην κυβέρνηση του Βενιζέλου ζήτησε έναν χώρο για την ομάδα, ώστε να προπονείται. Έτσι από το 1926 ο σύλλογος χρησιμοποίησε μια έκταση στη Νέα Φιλαδέλφεια, η οποία φιλοξένησε την ομάδα και έγινε κατά κάποιον τρόπο το προπονητικό κέντρο της.

Το 1930 η έκταση πέρασε στην ιδιοκτησία του συλλόγου και σύντομα ο Ελευθέριος Βενιζέλος έδωσε εντολή να δημιουργηθεί το γήπεδο της ΑΕΚ στον ίδιο χώρο, ο οποίος στη συνέχεια φιλοξένησε την ομάδα για πάνω από 70 χρόνια και έγινε η μόνιμη έδρα της. Τα εγκαίνια μάλιστα του γηπέδου το 1930 έγιναν παρουσία του γηραιού πρωθυπουργού και πρωτεργάτη παλαιότερα της Μεγάλης Ιδέας.

Ο πρώτος επίσημος αγώνας της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια έγινε στις 9 Νοεμβρίου 1930 εναντίον του Αθηναϊκού, με την ΑΕΚ να νικά 3–0, χάρη σε γκολ των Νεγρεπόντη (2) και Ηλιάσκου.

«Αυτό δεν θα αντέξω να το δω»

Ο άνθρωπος που έφερε την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια «έφυγε» στις 24 Απριλίου του 1941 στην Αθήνα και έχοντας ζήσει την Μικρασιατική Καταστροφή, δεν θα άντεχε να δει την εισβολή των Γερμανών στην Αθήνα.

Συγκεκριμένα, «έφυγε» από την ζωή τρεις μέρες πριν πριν από την εισβολή των γερμανικών στρατευμάτων στην Αθήνα και λέγεται ότι λίγο πριν κλείσει τα μάτια του είπε: «Αυτό δεν θα αντέξω να το δω».

Με πληροφορίες από mixanitouxronou και wikipedia.