Νεκρός εργάτης στον Πλατανιά: Ο σκύλος του καθόταν πάνω στο άψυχο σώμα τρεις ημέρες

Τη τελευταία του πνοή άφησε μέσα στο μικρό του δωμάτιο στον Πλατανιά Πηλίου ο 60χρονος εργάτης γης, ο Ευτύχας, από το Πακιστάν, που κανείς στο χωριό δεν ήξερε το κανονικό του όνομα.

Όλοι, τα τελευταία 20 χρόνια που ζούσε στο χωριό, τον αγαπούσαν και τον προσλάμβαναν στις αγροτικές εργασίες τους, χωρίς να ρωτούν πολλά για την ζωή του. Όλοι γνώριζαν τον Ευτύχα, το καλό παιδί και το φωνακλάδικο κυνηγόσκυλο του, που ήταν η μοναδική του παρέα. Τις τρείς τελευταίες ημέρες δεν είχε δώσει κανένα σημείο ζωής, αλλά τον αναζήτησε για δουλειά ένας συνάδελφος του από την περιοχή «Μικρό».

Αφού πήγε στο χωριό, χτυπούσε την πόρτα και δεν του άνοιγε κανείς. Αυτό που του έκανε εντύπωση ήταν ότι δεν γαύγιζε ούτε το σκυλί. Τον κάλεσε στο τηλέφωνο και άκουσε τον χτύπο του κινητού μέσα από το σπίτι. Ανησύχησε και αμέσως κάλεσε την αστυνομία. Όταν οι αστυνομικοί άνοιξαν την πόρτα βρήκαν τον Ευτύχα πεσμένο στο πάτωμα και το κυνηγόσκυλο πάνω στο άψυχο σώμα, βουβό και ακίνητο.

Σύμφωνα με το gegonota, ο Σταμάτης Παπαδήμος που κατάγεται από τον Πλατανιά, ανέφερε πως ο Ευτύχας ήταν ένας καλόκαρδος και φιλήσυχος άνθρωπος, με καταγωγή από το Πακιστάν, που “προσγειώθηκε” στο χωριό πολλά χρόνια πριν.

«Όλα αυτά τα χρόνια κυκλοφορούσε πότε με ένα κινητό στο χέρι για να επικοινωνεί ποιος ξέρει με ποιους στην πατρίδα του, πότε με το σκυλί του και κάμποσα βράδια αρκετά μεθυσμένος, χωρίς όμως ποτέ να γίνει «βάρος». Έκανε κάποια μεροκάματα δεξιά κι αριστερά και γενικά ο Ευτύχας είχε βρει την περπατησιά του όλα αυτά τα χρόνια στο χωριό κι έδειχνε να του αρέσει η ζωή αυτή. Φθάνοντας χθες το απόγευμα στον Πλατανιά έμαθα ότι ο Ευτύχας μας “άφησε”. Ήταν 3 ημέρες άφαντος, μου είπαν, αλλά που να πάει το μυαλό των ανθρώπων ότι είχε πάθει κακό… Σαν να έφυγε ένα κομμάτι της καθημερινότητας του χωριού. Η αιτία θανάτου θα φανεί από την ιατροδικαστική εξέταση γιατί ο Ευτύχας “ταξίδεψε” για τη Λάρισα μέσα σε ένα μπλε σάκο… Θα φροντίσουμε το σκυλάκι του, τον μοναδικό μάλλον πραγματικό φίλο που αφήνει πίσω του… Ήταν τις τρεις αυτές ημέρες δίπλα σου – άγαλμα ακούνητο χωρίς φαγητό, χωρίς νερό και κυρίως χωρίς γαβγίσματα… Πενθούσε τον πεσμένο στο πάτωμα του δωματίου που έμενε φίλο του» είπε χαρακτηριστικά.