«Καταπέλτης» ο φοιτητής που έπεσε από τον 2ο όροφο του ΑΠΘ: «Ήταν ζήτημα χρόνου να τραυματιστεί κάποιος»

Ο νεαρός φοιτητής του ΑΠΘ που τραυματίστηκε σοβαρά πέφτοντας από παράθυρο αμφιθεάτρου το οποίο ήταν κατάμεστο υπαγόρευσε στην αδερφή του μια εκτενή καταγγελία μερικές μέρες μετά το τραγικό ατύχημα.

Περιγράφοντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η σχολή του, ο νεαρός φοιτητής δήλωσε στην ΕΦ.ΣΥΝ μέσω κειμένου που υπαγόρευσε στην αδερφή του πως «ηταν ζήτημα χρόνου να τραυματιστεί κάποιος φοιτητής μέσα στις συνθήκες στις οποίες διεξάγονται πολλά από τα μαθήματα».

Ο φοιτητής νοσηλεύεται στο Νοσοκομείο «Παπανικολάου» με σοβαρά τραύματα εδώ και μία εβδομάδα μετά τη πτώση από τον δεύτερο όροφο της Νομικής σχολής, έχοντας ωστόσο στραμμένο το βλέμμα στις συμφοιτήτριες και τους συμφοιτητές του.

Αναλυτικά το μήνυμα του φοιτητή:

Οπως κάθε μέρα, πήγα στη Σχολή για να παρακολουθήσω τα μαθήματά μου και βρέθηκα αντιμέτωπος με τη συνήθη ασφυκτική κατάσταση που αντιμετωπίζουμε από την αρχή του ακαδημαϊκού έτους. Με την επιστροφή στην αμιγώς διά ζώσης διδασκαλία και την κατάργηση του υβριδικού μοντέλου έγινε ακόμα φανερότερο το οργανωτικό πρόβλημα της Σχολής, εξαιτίας του οποίου συμπτύχθηκαν τα τμήματα και καταλήξαμε να μην έχουμε μέρος να σταθούμε μέσα στην αίθουσα. Δυστυχώς ήταν ζήτημα χρόνου να τραυματιστεί κάποιος φοιτητής μέσα στις συνθήκες στις οποίες διεξάγονται πολλά από τα μαθήματα. Το ότι ήμουν εγώ αυτός ήταν τυχαίο γεγονός, όπως και από τύχη και τη βοήθεια του Θεού μπορώ αυτή τη στιγμή και επικοινωνώ μαζί σας.

Είμαι, όμως, πολυτραυματίας. Παραμένω καθηλωμένος στο κρεβάτι της χειρουργικής κλινικής για την αντιμετώπιση των τραυμάτων που έχουν υποστεί ζωτικά μου όργανα, φορώντας κηδεμόνα για την προστασία του αυχένα μου και γυψονάρθηκα για τα κατάγματα του χεριού μου. Δεν έχω υποβληθεί ακόμη σε κάποια χειρουργική επέμβαση. Αναμένω, όμως, με αγωνία τα αποτελέσματα της μαγνητικής στην οποία πρόκειται να υποβληθώ. Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και όσους νοιάστηκαν από την πρώτη στιγμή για την πορεία της υγείας μου.

Ιδιαίτερες ευχαριστίες οφείλω και στους συναδέλφους μου καθώς και στον Φοιτητικό Σύλλογο της Σχολής για τη συμπαράσταση και υποστήριξή τους. Τέλος, ένα μεγάλο και δημόσιο «ευχαριστώ» είναι το λιγότερο που έχω να πω στον καθηγητή μου, κ. Τάσο Παυλόπουλο, ο οποίος στέκεται στο πλευρό της οικογένειάς μου, επιδεικνύοντας συγκινητική αλληλεγγύη, αυταπάρνηση και αγάπη. Αυτό που ελπίζω πλέον είναι τουλάχιστον να μην αποβεί μάταιο ό,τι μου συνέβη και μέσα από τον δικό μου αγώνα για ζωή να δικαιωθεί ο αγώνας όλης της φοιτητικής κοινότητας για αξιοπρεπείς συνθήκες σπουδών!

(Το κείμενο γράφτηκε καθ’ υπαγόρευση στην αδερφή μου)

Η αδελφή του άτυχου φοιτητή μετάφερε τη δήλωση με την παρακάτω διευκρίνιση: «Ο αδερφός μου θέλησε να σας μεταβιβάσω το παρακάτω κείμενο, το οποίο γράφτηκε καθ’ υπαγόρευσή του, επειδή λαμβάνει ένα τεράστιο κύμα συμπαράστασης κι αγάπης και θα ήθελε, έστω κι από την κατάσταση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή, να τους ευχαριστήσει όλους δημόσια».