Πυροβολήθηκε στο κεφάλι και έμεινε άυπνος για 40 χρόνια

Ένας Ούγγρος στρατιώτης τραυματίστηκε από σφαίρα στο κεφάλι κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και έκτοτε έμεινε άυπνος για 40 χρόνια.

Η ιστορία του στρατιώτη Πολ Κερν συνεχίζει ακόμα και σήμερα να απασχολεί την επιστήμη. Ενώ όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται τουλάχιστον 8 ώρες ύπνο την ημέρα, εκείνος δεν έκλεισε μάτι για 40 χρόνια.

Στα χαρακώματα πολέμησε εναντίον των στρατιωτών του Τσάρου. Η σύγκρουση άφησε ηττημένες τις κεντρικές δυνάμεις και ξεκλήρισε τον αυστροουγγρικό στρατό. Όσοι έμειναν ζωντανοί τις μάχες, πέθαιναν με μια ρώσικη σφαίρα στο κεφάλι.

Ο Κερν είχε σχεδόν θαφτεί ολόκληρος κάτω από τα χαρακώματα, όταν ένας Ρώσος στρατιώτης τον ανακάλυψε και τον πυροβόλησε στο κεφάλι. Για καλή του τύχη, ο στρατιώτης δεν σημάδεψε σωστά και ο Κερν επέζησε. Μεταφέρθηκε αμέσως στο νοσοκομείο Λέμπεργκ, όπου οι γιατροί διαπίστωσαν ότι αν δεν αφαιρούσαν τη σφαίρα, δεν θα τα κατάφερνε.

Η σφαίρα είχε σφηνωθεί στο κρανίο και του προκάλεσε σοβαρή ζημιά στον μετωπιαίο λοβό. Μαζί με τη σφαίρα αφαιρέθηκε και μέρος αυτού, που είχε καταστραφεί ολοκληρωτικά. Λίγες ημέρες αργότερα ο Κερν ανέκτησε τις αισθήσεις του. Έκτοτε δεν κοιμήθηκε ποτέ ξανά.

Η ομάδα γιατρών που τον παρακολουθούσαν παραξενεύτηκαν με την περίπτωσή του. Νευρολόγοι πραγματοποίησαν σειρά διαγνωστικών εξετάσεων στον Κερν, αλλά δεν βρήκαν καμία ανωμαλία στον εγκέφαλό του, που εμπόδιζε τον οργανισμό του να κοιμηθεί.

Δοκίμασε ακόμα και την μέθοδο του υπνωτισμού όπως και την κατάποση ηρεμιστικών και υπνωτικών χαπιών, αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν έφερε αποτέλεσμα. Ωστόσο, ποτέ του δεν παραπονέθηκε για έλλειψη ύπνου, κούραση και εξάντληση. Το μοναδικό του πρόβλημα ήταν οι συχνοί πονοκέφαλοι. Μεγαλύτερο πρόβλημα γι αυτόν ήταν η προσπάθεια που έκανε να κοιμηθεί.

Για τα επόμενα 40 χρόνια δεν έκλεισε μάτι, κάτι που φαντάζει απίθανο, καθώς ο μεγαλύτερος χρόνος που έχει μείνει ξύπνιος ένας άνθρωπος είναι 11 μέρες. Το μόνο που έκανε ήταν να ξαπλώνει και να κλείνει τα μάτια για δύο ώρες. Οι γιατροί που τον παρακολουθούσαν, θεώρησαν ότι αυτές οι ώρες ήταν αρκετές για να «ξεκουραστεί» ο εγκέφαλος του και να λειτουργήσει κανονικά για το υπόλοιπο της ημέρας. Ο Κερν έζησε μια ευτυχισμένη ζωή και πέθανε το 1955 σε ηλικία 71 ετών.