Η Lydia Lunch σε μια σκοτεινή βραδιά στο Temple αναβίωσε τον μύθο των Suicide και του Alan Vega

Η dark wave, avant garde θρύλος Lydia Lunch, με βαριά προϋπηρεσία στη Νεοϋορκέζικη σκηνή ανέβηκε στη σκηνή του Temple μαζί με τον long time partner της Marc Hurtado το βράδυ της Κυριακής (27/11) για ένα μοναδικό και σκοτεινό live.

Η συναυλία ήταν ένα tribute στο θρυλικό post-punk, synth pop, dark wave act των Suicide, αλλά και τον εμπνευστή αυτού, τον αποθανόντα Alan Vega. Τη βραδιά άνοιξαν οι Tango Mangalore και Doric (Στάθης Λεοντιάδης).

Ο Tango Mangalore ντυμένος με την κλασική του αμφίεση (νεκροζώντανος ναυτικός που βγήκε από τα βάθη των ωκεανών για να σπείρει την αποσύνθεση)ανέλαβε το δύσκολο ρόλο του opening act. Και τα κατάφερε. Σκηνικό βγαλμένο από κλασσική horror ταινία με κρύα συνθεσάιζερ και ακόμα πιο κρύο φωτισμό συνδυασμένο με την χαρακτηριστική φωνή του, ο Managalore αφηγήθηκε παλαβές ιστορίες νταρκίλας και μυστηρίου από την πλευρά του θαλασσοδαρμένου.

Τη σκυτάλη των συνθεσάιζερ πήρε ο Doric. Εξίσου καθηλωτικός, με πιο old school ήχο για αρκετή ώρα δημιούργησε το κατάλληλο κλίμα μελαγχολίας. Καθόλη την διάρκεια τα visuals στην οθόνη από πίσω μετέφεραν μεμψίμοιρα μηνύματα που έδεναν απόλυτα με αυτό που ακουγόταν εκείνη την στιγμή.

Η κορύφωση της βραδιάς ήρθε όταν στη σκηνή βγήκαν οι Lydia Lunch & Marc Hurtado. Το δίδυμο από την Νέα Υόρκη δημιούργησε το απόλυτο tribute σε μια μπάντα που μπορεί να μην γνώρισε την τεράστια εμπορική επιτυχία αλλά επηρέασε όσο λίγες το είδος της. Ο λόγος για τους Suicide και τον Alan Vega που είχαν την τιμητική τους.

Ο Alan Vega, πρωτοπόρος μουσικός και το ήμιση των Suicide μέχρι και τον θάνατό του, εμφανιζόταν σε όλη την διάρκεια του performance στην οθόνη. Οι κραυγές, οι αλλοπρόσαλλες κινήσεις, οι βρώμικες λούπες και τα πειραγμένα original τραγούδια σίγουρα άφησαν το στίγμα τους και μας έκαναν να θυμηθούμε τους λόγους που οι Suicide υπήρξαν τόσο σπουδαίοι και επιδραστικοί στην synth-punk και avant-garde σκηνή.